هموفوبیا یا ترس از خون

هموفوبیا یا ترس از خون چیست؟ آیا دیدن خون باعث می شود احساس اضطراب زیاد داشته یا حس می کنید ضعف کرده و بعد غش می کنید؟ شاید حتی کوچک ترین روال های پزشکی که در ان خون باشد باعث می شود احساس بیماری کرده و حالت تهوع بگیرید.

اصطلاح علمی برای ترس شدید و غیرطبیعی از خون هموفوبیا است. این نوع ترس را در زیر مجموعه ی فوبیاهای خاصی می گذارند که مشخصه ی آن ترس از تزریق و خون است که در لیست انجمن بین المللی اختلالات روانی در زیرمجموعه ی فوبیاهای BII آورده شده است.

شاید افراد زیادی باشند که هرازگاهی با دیدن خون کمی حالشان بد شود اما هموفوبیا ترس بسیار شدید از دیدن خون است، یا انجام دادن آزمایش یا تزریقی که همراه با خون باشد. این فوبیا می تواند اثراتی جدی روی زندگی شما داشته باشد، خصوصا اگر در نتیجه ی آن بسیاری از قرارهای خود با پزشک را کنسل می کنید.

علائم ترس از خون یا هموفوبیا چیست؟

فوبیاها در تمام انواع دارای علائم فیزیکی و عاطفی مشابهی هستند. با ابتلا به هموفوبیا، علائم با دیدن خون در زندگی واقعی یا در تلویزیون تحریک خواهند شد. برخی افراد شاید حتی بعد از فکر کردن به خون یا برخی از روال های پزشکی علائم را حس کنند، مانند انجام آزمایش خون.

علائم فیزیکی تحریک شده بر اثر این فوبیا عبارتند از:

  • مشکل در تنفس
  • بالا رفتن ضربان قلب
  • پیدا کردن حالت تهوع در زمان دیدن خون یا جراحت
  • گرگفتگی یا احساس سرما در بدن
  • تعریق زیاد

علائم عاطفی این فوبیا نیز عبارتند از:

  • احساس بسیار شدید اضطراب یا وحشت زیاد
  • احساس گیجی و نیاز به ترک موقعیت و فرار از جایی که خون در آن است
  • فرد احساس می کند از خودش جدا شده و دیگر در دنیای واقعی نیست

هموفوبیا یا ترس از خون منحصر به فرد است زیرا باعث تولید واکنش وازوواگال در بدن خواهد شد. واکنش وازوواگال یعنی فرد در واکنش به محرکی که در معرض آن قرار گرفته است دچار بالا رفتن ضربان قلب و فشار خون زیاد می شود، مانند زمانی که خون می بیند.

وقتی که این اتفاق می اتفد شاید احساس سرگیجه داشته یا حس کنید در حال غش کردن هستید. چیزی حدود هشتاد درصد از منابع قابل اعتماد می گویند افرادی که دچار فوبیای BII هستند اغلب واکنش وازوواگال را تجربه می کنند. این واکنش در میان فوبیاهای دیگر زیاد متداول نیست.

علائم در کودکان

کودکان علائم فوبیا را به شکل های مختلفی تجربه می کنند. کودکانی که مبتلا به هموفوبیا هستند شاید هریک از این علامت ها را داشته باشند:

  • اوقات تلخی و کج خلقی
  • به والدین خود می چسبد
  • گریه می کند
  • خود را مخفی می سازد
  • در جایی که خون وجود دارد یا کودک حس می کند احتمال دیدن آن خواهد بود از ترک کردن والدین خود امتناع خواهد کرد

فاکتورهای خطر برای هموفوبیا یا ترس از خون چه هستند؟

تحقیقات صورت گرفته تخمین زده اند چیزی حدود سه تا چهار درصد از جمعیت فوبیای BII را تجربه می کنند. فوبیاهای خاص اغلب در زمان کودکی شکل می گیرند، چیزی حدود سنین ده تا سیزده سال.

هموفوبیا نیز می تواند در ترکیب با اختلالات روان شناختی دیگری نمودار شود، مانند آگورافوبیا یا ترس از مکان های شلوغ، فوبیاهای حیوانات یا اختلال حملات پانیک.

سایر فاکتورهای خطر 

  • ژنتیک: برخی افراد به احتمال بیشتری از دیگران ممکن است فوبیا را تجربه کنند. این می تواند به خاطر ارتباط ژنتیکی باشد یا اینکه فرد به طور طبیعی خودش حساس تر و عاطفی تر است.
  • والدین یا مراقب مضطرب برای کودک: شما شاید بعد از دیدن الگوی ترس از چیزی دچار این وحشت شوید. برای مثال اگر کودک ببیند که مادر او از خون می ترسد و نیز ممکن است فوبیای خون را پیدا کند.
  • والدین یا مراقبی که بیش از حد از کودک مراقبت می کنند. برخی افراد دارای اضطراب فراگیر بیشتری هستند. این می تواند در نتیجه ی قرار گرفتن در محیطی باشد که شما در آن بیش از حد وابسته با والدینی محافظه کار بوده اید.
  • اتفاقات ترسناک در گذشته. اتفاقات پراسترس یا ترسناک می توانند منجر به فوبیا شوند. در مورد خون، این فوبیا می تواند مرتبط به بستری شدن در بیمارستان باشد یا آسیب های جدی دیگری که همراه با خون ریزی بوده است.

با وجودی که فوبیاها اغلب در دوران کودکی شروع می شوند اما فوبیا در کودکان کم س اغلب شامل چیزهایی مانند ترس از تاریکی، ترس از صداهای بلند یا هیولاهاست. با بزرگتر شدن کودک، در بین سنین هفت تا شانزده سال، ترس ها به احتمال زیاد متمرکز بر آسیب های فیزیکی یا سلامت خواهد بود. این ترس می تواند شامل هموفوبیا نیز شود.

میانگین سن نمودار شدن هموفوبیا حدود 9 سال برای پسران و 7.5 برای دختران است.

علت بروز هموفوبیا یا ترس از خون

هموفوبیا اغلب مرتبط با فوبیاهای دیگر است. تریپانوفوبیا یا ترس از سوزن های پزشکی، نیز گاهی با هموفوبیا همراه است. برخی افرادی که دچار ترس از خون هستند دیگر فوبیاهای پزشکی را نیز دارند، مانند ترس از دکتر یا دندان پزشک ها. زمینه ی پزشکی اغلب همراه با تصاویری ترسناک از خون های ریخته شده است، خصوصا در تلویزیون و فیلم ها، که این می تواند به ماندگار شدن همیشگی این فوبیاها کمک کند.

هموفوبیا می تواند با فوبیاهای دیگر در زمینه ی سلامت نیز همراه شود، مانند اختلال خود بیمار انگاری یا اختلال روانی ترس از بیماری ( نوسوفوبیا ). خونریزی به نوعی نشان دهنده وجود مشکلی در بدن است و دیدن خون خود فرد می واند برای تحریک اضطراب سلامت کافی باشد. در کسانی که میسوفوبیا یا ترس از میکروب ها را تجربه می کنند، دیدن خون فرد دیگری محرکی برای ایجاد ترس از مبتلا شدن به یک بیماری است. در برخی موارد ترس از خون می تواند به نوعی مرتبط با ترس از مرگ باشد.

هموفوبیا ممکن است بر اثر تجربیات منفی قبلی در دوران کودکی نمودار شود. کسان که آسیب های شدیدی داشته یا بیماری سختی را تجربه کرده اند که باعث از دست دادن خون زیادی شده است در خطر بیشتری برای ابتلا به این فوبیا قرار دارند. با این وجود هموفوبیا می تواند به ارث برده شده یا حتی ریشه در فاکتورهای تکاملی داشته باشد.

ترس از خون چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر شک دارید که شاید مبتلا به هموفوبیا باشید باید با پزشک خود ملاقاتی را ترتیب دهید. تشخیص نیازی به سوزن یا تجهیزات پزشکی ندارد. به جای آن تنها در مورد علائم خود با پزشک صحبت می کنید، و البته اینکه چه مدت زمانی است که آن ها را تجربه می کنید.

حتی می توانید سابقه ی پزشکی خود یا سابقه ی خانوادگی تان را به پزشک بدهید تا به تشخیص بیماری شما کمک کند.

از آنجایی که هموفوبیا یا ترس از خون اغلب در زیرمجموعه ی فوبیاهای گروه BII در دسته بندی انجمن بیماری های روانی آمریکا قرار می گیرید، پزشک ممکن است از شاخص های آن برای اسجاد تشخیص رسمی استفاده نماید. باید مطمئن شوید تمام افکار و علائمی که داشته اید را نوشته اید، همچنین هرگونه سوال یا نگرانی که دوست دارید در زمان ملاقات پزشک مطرح کنید.

نتایج ابتلا به ترس از خون یا هموفوبیا

هموفوبیا می تواند باعث بروز مشکلات متعددی گردد که زندگی را برای فرد بسیار محدود ی حتی خطرناک خواهد کرد. اگر از خون می ترسید شاید از دیدارهای پزشکی خودداری کنید. یا شادی برای انجام تست های سالانه یا تست های پزشکی لازم نروید.حتی ممکن است قرارهای دندان پزشکی یا عمل های جراحی تان را کنسل کنید.

والدینی که دچار هموفوبیا هستند بستن زخم های کودک برای ان ها کاری بسیار سخت یا حتی غیرممکن خواهد بود.شما هر زمان ممکن است این کارها را به همسر خود محول می کنید. همچنین ممکن است به زخم های کوچک کودک یا حتی خودتان واکنش های خیلی شدیدی نشان دهید و مرتبا برای کوچک ترین چیزها در کلینیک ها یا اورژانس باشید.

ترس از خون می تواند فعالیت هایی که خطر آسیب دیدن دارند را محدود سازد. شاید نتوانید در فعالیت های بیرون مانند کوه نوردی، کمپ زدن یا دو شرکت کنید. ممکن است از انجام ورزش ها و فعالیت های دیگری که می دانید شاید خطری داشته باشند خودداری کنید.

به مرور زمان این رفتارهای پیشگیرانه می توانند منجر به انزوا و تنهایی شوند. ممکن است دچار فوبیای اجتماعی شده یا در موارد شدید ترس از جمعیت را ایجاد کند. روابط شما آسیب دیده و به مرورو شرکت در فعالیت های ساده ی زندگی روزانه برایتان سخت خواهد شد. احساس افسردگی در چنین شرایطی چیز عجیبی نیست.

گزینه های درمانی برای هموفوبیا چه هستند؟

درمان برای فوبیاهای خاص همیشه لازم نیست، خصوصا اگر چیزهایی که فرد از آن ترس دارد در زندگی روزانه ی ما نباشند. برای مثال اگر فردی ترس از مارها دارد احتمال خیلی کمی است که با مارها برخورد داشته باشد، در نتیجه نیاز به درمان های خاص و شدیدی نیست. از طرف دیگر هموفوبیا می تواند باعث شود قرارهای پزشکی تان را کنسل کنید و درمان ها را کنار بگذارید. در نتیجه درمان برای سلامت کلی فرد الزامی خواهد بود.

شاید شما به سراغ درمان بروید اگر:

  • ترس شما از خون باعث بروز حملات پانیک شده یا حتی اضطراب شدید و مخربی را همراه دارد
  • شما از چیزی می ترسی که آن را غیرمنطقی می دانید
  • برای شش ماه یا بیشتر است که این احساسات را تجربه می کنید

گزینه های درمانی برای شما می توانند شامل موارد زیر باشند:

 

  • مواجه درمانی:

  •  
  • پزشک شما را طی روالی مشخص با ترس هایتان روبه رو خواهد کرد. ممکن است وارد تمرینات تجسمی شده یا با ترس خود از خون به نوعی مواجه شوید. برخی مواجه درمانی ها روش های مختلف را باهم ترکیب می کنند. این کار می تواند بسیار موثر باشد، حداقل برای یک جلسه آن را امتحان کنید.
  • درمان شناختی: روان درمان می تواند به شناخت احساس اضطراب در زمان مواجه شدن با خون کمک کند. ایده ی جایگزین کردن اضطراب با افکاری واقعی تر از چیزی که ممکن است اتفاق بیفتد در طول آزمایش ها یا جراحاتی که شامل خون هستند.
  •  
  • ریلکسیشن:

  •  
  • هر چیزی از تنفس عمیق یا تمرین یوگا می تواند به درمان فوبیاها کمک کند. شرکت کردن در تکنیک های ریلکسیشن می توانند به شما کمک کنند استرس خود را کاهش داده و علائم فیزیکی را کمتر کنید.
  • تکنیک تنش اعمال شده: یک روش درمانی تنش اعمال شده نام دارد که می تواند به کم کردن اثرات هموفوبیا کمک کند. این ایده می گوید در زمان مواجه شدن با چیزی که محرک ترس شماست ماهیچه های دست، پا و ماهیچه های تاب گشت را منقبض سازید تا زمانی که حس کنید صورتتان ملتهب و قرمز شده است. در تحقیقی صورت گرفته داوطلبانی که این تکنیک را امتحان کردند بعد قادر بودند چیزی حدود نیم ساعت فیلمی مرتبط با یک جراحی را تماشا کنند بدون اینکه احساس غش و ناراحتی شدید داشته باشند.
  •  
  • داروها

  • در موارد شدید دارو لازم است. با این وجود دارو همیشه درمان مناسبی برای فوبیاهای خاص نخواهد بود. تحقیقات بیشتری در این رابطه نیاز است اما گزینه ای است که در مورد آن می توانید با پزشک خود مشورت داشته باشید.

منابع
healthline.comhealthline.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا