موارد مصرف و عوارض بنزودیازپین ها
بنزودیازپین ها داروهایی هستند که برای انواعی از اختلالات روانی استفاده می شوند. در مقاله های قبل گفتیم که یک سری از داروها عوارض بسیاری دارند. این عوارض می تواند حتی باعث اعتیاد بیش از حد هم بشود. استرس و اضطراب می تواند آسیب های زیادی را به ما وارد کند. خصوصا اگر در دوران کودکی این اتفاقات برای ما افتاده باشد. یکی از مواردی که همیشه در هنگام اضطراب و استرس ها خطرناک است ماندگاری آنان است. در روان شناسی اختلالات مختلفی وجود دارد.
این اختلالات می تواند به علت های مختلفی در افراد به وجود بیاید. برخی از این اختلالات را ممکن است بشناسید و برخی هم برای شما تازگی دارند. اختلالات روانی أنواع مختلفی دارند و ممکن است در دوران کودکی ایجاد شود. اگر در دوران کودکی این اختلالات درمان نشوند می تواند تا بزرگسالی هم ادامه داشته باشد. یکی از اختلالات معروف در دنیای روان شناسی اختلال اضطراب اجتماعی است. اختلال اضطراب اجتماعی دارای علائم مختلفی است. این علائم در افراد مختلف متفاوت است. در مقاله های قبل در ارتباط با اختلالات اضطراب اجتماعی صحبت کردیم. در ادامه می خواهیم ببینیم که موارد مصرف و عوارض بنزودیازپین ها چگونه است؟
انواع مختلف کلونوپین و عوارض بنزودیازپین ها
درمان ها نیز انواع مختلفی دارد. اضطراب و استرس یکی از اختلالات رایج در دنیای ما هستند. همه ما می دانیم که در زندگی ممکن است روزی دچار استرس یا اضطراب شویم. تا حدودی بخشی از این استرس و اظزذای طبیعی است. اما اگر ادامه پیدا کند می تواند زندگی ما را مختل کند. اضطراب و استرس اگر کنترل و درمان نشود می تواند جلوی موفقیت شما را در بخش های مختلف زندگی بگیرد. انواع مختلفی از اضطراب ها وجود دارد که برخی از آن ها را برای شما گفتیم. انواع درمان حمله اضطراب موضوع امروز ما است. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با موارد مصرف و عوارض بنزودیازپین ها، صحبت کنیم.
تعریف این دارو
بنزودیازپین‌ها دسته‌ای از داروها هستند که به عنوان مضعف‌کننده‌های سیستم عصبی مرکزی شناخته می‌شوند. و برای درمان انواع اختلالات خلقی و سایر بیماری‌ها از جمله تشنج، بیخوابی و ترک الکل استفاده می‌شوند. در حالی که بنزودیازپین ها در درمان این شرایط برای مدت کوتاهی موثر هستند، ممکن است عوارض جانبی ناامیدکننده ای مانند خواب آلودگی، از دست دادن میل جنسی و عدم هماهنگی ایجاد کنند. مصرف طولانی مدت می تواند منجر به علائم رفتاری نامطلوب و وابستگی به مواد مخدر شود.
بنزودیازپین‌ها چگونه کار می کنند
بنزودیازپین‌ها که با نام‌های بنزو، داونرز، قرص‌های عصبی و ترانک نیز شناخته می‌شوند، با تقویت پاسخ مغز شما به یک انتقال‌دهنده عصبی به نام گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) عمل می‌کنند. این باعث ایجاد احساس آرامش می شود.
بنزودیازپین‌ها چه خواصی دارند؟
بنزودیازپین ها دارای خواصی هستند که آن ها را در درمان تعدادی از بیماری ها مفید می کند. آن ها می توانند به عنوان یک شل کننده عضلانی و ضد تشنج عمل کنند و همچنین دارای اثرات آرام بخش (آرام بخش)، خواب آور (خواب آور) و ضد اضطراب (ضد اضطراب) هستند. برخی از موارد مصرف آنها عبارتند از:
علائم ترک الکل، به ویژه بی قراری و اضطراب، ممکن است گاهی اوقات با یک دوره کوتاه مدت بنزودیازپین ها کاهش یابد، اگرچه پاسخ می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. به دلیل خطر وابستگی به دارو، بنزودیازپین ها معمولاً بیش از دو هفته تجویز نمی شوند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
برخی از انواع تشنج های صرع را می توان گاهی به طور موثر با کلونوپین، والیوم یا آتیوان کنترل کرد. کلونوپین اثر ضد تشنج قوی تری دارد در حالی که والیوم سریعتر عمل می کند. والیوم طولانی ترین مدت اثر را دارد، در حالی که کلونوپین و آتیوان بنزودیازپین های متوسط مدت در نظر گرفته می شوند. اختلال اضطراب فراگیر (GAD) و سایر اختلالات اضطرابی را می توان با بنزودیازپین ها درمان کرد، اگرچه در دستیابی به کنترل طولانی مدت کمتر موثر هستند. به دلیل خطر وابستگی، نباید بیش از دو تا چهار هفته استفاده شوند.
بی خوابی و بنزودیازپین‌ها
بی خوابی را می توان در کوتاه مدت با بنزودیازپین ها کاهش داد، اما در صورت مصرف بیش از حد ممکن است منجر به بی خوابی برگشتی شود. از استفاده طولانی مدت باید به شدت اجتناب شود.
اختلال هراس ممکن است به طور موثر با بنزودیازپین ها درمان شود. زیرا آن ها می توانند علائم اضطراب را بسیار سریعتر از داروهای ضد افسردگی کاهش دهند. این ممکن است یک عامل مهم برای کسانی باشد که حملات پانیک شدید یا ناتوان کننده را تجربه می کنند. کاربردهای دیگر شامل ایجاد آرامش قبل از جراحی یا یک روش پزشکی و درمان اسپاسم عضلانی، سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و الگوهای خواب غیرعادی است.
انواع روش های درمانی با بنزودیازپین‌ها
بنزوها فرمولاسیون های مختلفی دارند. برخی کوتاه اثر هستند، برخی طولانی اثر هستند و از نظر قدرت متفاوت هستند. متداول ترین بنزودیازپین های تجویز شده و شرایطی که معمولاً برای درمان تجویز می شوند عبارتند از:
- زاناکس (آلپرازولام) اختلالات اضطرابی و اختلال هراس و گاهی آگورافوبیا (ترس از فضاهای باز)، افسردگی و سندرم پیش از قاعدگی را درمان می کند.
- کلونوپین (کلونازپام) حملات پانیک و تشنج را درمان می کند
- والیوم (دیازپام) برای درمان اضطراب، تشنج، اسپاسم عضلانی و ترک الکل و همچنین IBS و حملات پانیک استفاده می شود.
- آتیوان (لورازپام) در درجه اول برای اضطراب تجویز می شود، اما ممکن است برای تشنج، IBS، بی خوابی، ترک الکل و برای کمک به حالت تهوع و استفراغ در افرادی که درمان های سرطان را دریافت می کنند نیز استفاده شود.
- هالسیون (تریازولام) به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای بی خوابی استفاده می شود.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
سایر بنزودیازپین ها و شرایطی که معمولاً برای درمان تجویز می شوند عبارتند از:
- ریستوریل (تمازپام)، استازولام و فلورازپام درمان های کوتاه مدت برای بی خوابی هستند.91011
- Versed (میدازولام) معمولاً در کودکان قبل از اقدامات پزشکی یا جراحی استفاده می شود
- لیبریوم (کلردیازپوکساید) اضطراب و ترک الکل و همچنین IBS را درمان می کند.
- ترانکسن (کلورازپات) برای اضطراب و ترک الکل استفاده می شود و ممکن است همراه با سایر داروها برای کنترل تشنج تجویز شود.
- Serax (اگزازپام) اضطراب، ترک الکل و IBS.15 را درمان می کند
عوارض جانبی رایج
بیشتر عوارض جانبی بنزودیازپین ها به اثر مضطرب این دارو بر سیستم عصبی مرکزی شما مربوط می شود. عوارض جانبی متداول به دارویی که استفاده می کنید بستگی دارد، اما به طور کلی عبارتند از:
- یبوست
- گیجی
- افسردگی
- اسهال
- خواب آلودگی
- دهان خشکی
- اختلال نعوظ
- خستگی
- سردرد
- اختلال در مهارت های حرکتی و هماهنگی
- تحریک پذیری
- از دست دادن اشتها یا افزایش اشتها
- میل جنسی کم
- ضعف عضلانی
- آسیب به حافظه کوتاه مدت و اختلال در شناخت
عوارض جانبی بلند مدت
استفاده طولانی مدت از بنزودیازپین ها ممکن است باعث بدتر شدن عوارض جانبی و در برخی موارد، عوارض جانبی متناقض شود. به این معنی که ممکن است واکنشی مخالف نسبت به قبل نسبت به دارو داشته باشید. برخی از این عوارض جانبی می توانند بر خلق و خو و رفتار شما تأثیر منفی بگذارند.
باعث تغییر ادراک از خود، محیط یا روابطتان می شود. عوارض جانبی طولانی مدت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اضطراب حاد
- آگورافوبیا (ترس از فضاهای باز یا عمومی)
- آنهدونیا (ناتوانی در احساس لذت)
- افسردگی
- ناتوانی در تفکر منسجم
- از دست دادن میل جنسی
- فوبیای اجتماعی
- وابستگی و کناره گیری
خطر اعتیاد جسمی و روانی در بنزودیازپین‌ها
بنزودیازپین ها به دلیل خطر اعتیاد جسمی و روانی، یک داروی جدول IV هستند. به این ترتیب، آن ها معمولا بیش از دو تا چهار هفته تجویز نمی شوند. هنگامی که بنزودیازپین ها برای مدت طولانی مصرف می شوند، می توانند منجر به تحمل و وابستگی شوند، به این معنی که بدن شما برای دستیابی به همان اثر درمانی به مقدار بیشتری از دارو نیاز دارد. این می تواند منجر به سوء استفاده و/یا وابستگی شود. سوء مصرف این داروها در افرادی که از هروئین یا کوکائین نیز استفاده می کنند بیشترین میزان را دارد.
اگر از هر یک از این داروها برای مدت طولانی استفاده کنید، در صورت قطع ناگهانی ممکن است علائم ترک را تجربه کنید. هرگز بدون مشورت با پزشک خود، مصرف بنزودیازپین را قطع نکنید.
دوز شما به تدریج کاهش می یابد تا برخی از علائم عمیق تر ترک به حداقل برسد، از جمله:
- گرفتگی شکم
- احساس تغییر یافته از واقعیت
- سردرگمی و سردرگمی
- افسردگی
- توهمات
- افزایش حساسیت به نور، درد و/یا صدا
- بیخوابی
- تحریک پذیری
- گرفتگی عضلات
- تهوع و استفراغ
- عصبی بودن
- پارانویا
- تعریق شدید
- تشنج
- تاکی کاردی (ضربان قلب سریع)
- احساس سوزن سوزن شدن
- پوست
- لرزش
فعل و انفعالات
آن ها نه تنها می توانند وابستگی ایجاد کنند، بلکه مواد زیادی نیز وجود دارند که می توانند با بنزودیازپین ها تداخل داشته باشند.