نحوه برخورد با مرگ در خانواده چگونه است؟

در روان شناسی موضوعات جالبی وجود دارد. گاهی اوقات روان شناسان باید از تکنیک های خاص برای درمان یک فرد استفاده کنند. در این بین خانواده های هستند که در برابر درمان مقاومت می کنند. همان طور که می دانید ناراحتی بخشی از زندگی همه ما است. همان طور که شادی در زندگی وجود دارد ارتحنی نیز بخشی از آن است. اما این بدان معنا نیست که ما باید همیشه ناراحت باشیم. یا اگر سر هر چیزی ناراحت شویم یعنی بقیه هم همین گونه هستند. نحوه برخورد و مبارزه با ناملایمات زندگی و ناراحتی در زندگی مهم است. کسی که آنقدر روی خودش تسلط داشته باشد که احساسات خود را کنترل کند موفق تر خواهد بود.

در ادامه می خواهیم ببینیم که نحوه برخورد با مرگ در خانواده چگونه است. برخی از اختلالات ممکن است در برخی افراد به وجود آمده باشد. یکی از نکاتی که روان شناسان به آن اشاره دارند این است که هر فردی بتواند قبل از این که آیا علائم در او تشدید پیدا کنند خود را درمان کند. هر اختلالی می تواند به علت یک اتفاق ناگوار به وجود آمده باشد. خیلی از افراد به عنوان مثال ممکن است بعد از یک تصادف رانندگی دیگر سوار ماشین نشوند یا این که از سوار شدن به ماشین ترس داشته باشند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با نحوه برخورد با مرگ چگونه تست؟ در خانواده صحبت کنیم.

از دست دادن یکی از اعضای خانواده و نحوه برخورد با مرگ در خانواده

از دست دادن یکی از اعضای خانواده یکی از چالش برانگیزترین تجربیاتی که هر فردی تجربه خواهد کرد. در بیشتر موارد، مردم پیوندها و وابستگی های نزدیک خود را با بستگان خود به اشتراک می گذارند. قطع آشکار این پیوند از طریق مرگ چیزی است که بسیاری از مردم با آن دست و پنجه نرم می کنند. این که بگوییم از دست دادن یکی از اعضای خانواده سخت نیست، کم اهمیت جلوه دادن احساسات است. فرد باید تصمیمات مهمی  بعد از مرگ اعضای خانواده بگیرد. یکی از آن ها  این است که چگونه با از دست دادن شخصی که از او مراقبت می کرد برخورد کند.

در حالی که برخی افراد برای احترام به بستگان متوفی تصمیم می گیرند. افراد دیگر ممکن است با وقت گذاشتن برای خود و به یاد آوردن میراث تازه فوت شده ناراحت شوند. متأسفانه، همه نحوه برخورد با مرگ در خانواده را به طور سازنده یا سالم کنترل نمی کنند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

برخی افراد تصمیم می گیرند دیگران را مورد حمله قرار دهند. یا  مردم را از خود دور کرده و درگیر سایر اقدامات خود تخریبی شوند. در برخی از سناریوها، رفتارهای بالا به دلیل عدم آگاهی از نحوه برخورد با مرگ در خانواده است.

نحوه برخورد با مرگ در خانواده دردناک است.

به راستی پذیرش از دست دادن یک عزیز بسیار دردناک است. برخی از مردم از پذیرفتن مرگ واقعاً می ترسند. انداختن خود به دردسر، امتناع از بحث در مورد بستگان اخیراً فوت شده یک مورد از ترس پذیرفتن است. در غیر این صورت مشغول شدن خود به مسائل دیگر از رایج ترین اشکال حواس پرتی هدفمند است. بسیاری از مردم واقعاً معتقدند که انجام رفتارهای قبلی به آن ها در حرکت رو به جلو کمک می کند.

Mental Health America اهمیت اجازه دادن به خود را برای تجربه تمام احساسات توضیح می دهد. این مرکز همچنین مواردی با نحوه برخورد با مرگ در خانواده توضیح می دهد. برخی از رایج ترین احساسات عبارتند از عصبانیت، احساس گناه، ناامیدی، شوک، ناباوری، سردرگمی و حتی انکار. این احساسات سالم هستند؛ پردازش آن ها زمان می برد.  تجربه ای نیست که بتوان با عجله به آن پرداخت. عدم پذیرش درگذشت خویشاوند و تجربه واکنش های بالا می تواند مشکلات عاطفی، روانی و حتی جسمی را ایجاد کند.

پنج مرحله غم و اندوه و نحوه برخورد با مرگ در خانواده

افرادی که در خانواده خود مرگ را تجربه می کنند، احتمالاً پنج مرحله غم و اندوه را تجربه خواهند کرد. پنج مرحله غم و اندوه انکار، عصبانیت، چانه زنی، افسردگی و پذیرش است. هر شخص مراحل قبلی را با سرعت خاص خود تجربه خواهد کرد. روند غم و اندوه و نحوه برخورد با مرگ در خانواده می تواند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد. هیچ فرمول یا جدول زمانی وجود ندارد. نزدیکی که با مرحوم اخیر به اشتراک گذاشته شده است نیز یک عامل مهم است. بیشتر مردم زمان بیشتری برای عزاداری برای عزیزانی که با آن ها در ارتباط بوده اند، اختصاص می دهند … و این خوب است.

انکار

به عنوان مرحله اولیه غم، انکار به عنوان یک مکانیسم دفاعی داخلی رخ می دهد. در برخی از سطوح، فرد می داند که خویشاوندانشان از بین رفته است. اما  نحوه برخورد با مرگ در خانواده  و شکستن کامل از دست دادن بوجود نمی آید. علیرغم طبیعی بودن این مرحله اول غم، انکار زمانی مشکل ساز می شود که کسی در نهایت بر احساس خود غلبه نکند. پذیرش تدریجی که یکی از بستگان خود را گذرانده است بسیار مهم است. ممانعت از مرگ در خانواده می تواند منجر به مسائل بسیار شدید در سایر قسمت های زندگی فرد شود.

عصبانیت

به دنبال انکار عصبانیت پس از از دست دادن خویشاوندان می تواند به اشکال مختلف ظاهر شود. در واقع به افراد مختلف هدایت شود. گاهی اوقات، مردم از به خاطر نگفتن یا انجام ندادن کاری قبل از فوت یکی از اعضای خانواده خود، از خود عصبانی می شوند. عصبانیت همچنین می تواند به سایر اقوام، دوستان، جهان، کادر پزشکی فشار وارد کند. چرا که در آخرین روزهای زندگی خود از مرحوم  مراقبت می کردند. این رویداد که منجر به مرگ یکی از اعضای خانواده شد نیز می تواند به میزان و طول عمر خشم فرد داغدار کمک کند.

عصبانیت بخشی ذاتی در نحوه برخورد با مرگ در خانواده است

اگر چه عصبانیت بخشی ذاتی در برخورد با مرگ در خانواده است.  اما مدیریت سازنده این احساس از اهمیت بالایی برخوردار است. برخی از افراد ورزش می کنند، وقت خود را در طبیعت می گذرانند. یا  به کیسه بوکس ضربه می زنند یا فعالیت های آرامش بخشی انجام می دهند. این کار باعث می شود که  تخلیه عصبانیت شکل بگیرد. مشابه انکار، خشم هنگامی که کسی آن را نگه دارد می تواند بسیار خطرناک شود. خشم مداوم یک بستگان مرده را باز نمی گرداند. اما اگر کنترل نشود، خشم می تواند زندگی کسانی را که هنوز زنده هستند خراب کند. در برخی از مواقع، افراد داغدار باید بفهمند چگونه می توانند خشم گذشته را از بین ببرند.

چانه زنی

بعد از اینکه کسی انکار و عصبانیت را تجربه کرد، مرحله بعدی، متداول ترین غم، چانه زنی است. در بیشتر موارد، چانه زنی به شکل نوعی آتش بس صورت می گیرد.  مانند “من هر کاری می کنم تا آن ها را برگردانم”. چانه زنی همچنین راهی برای فرار از فشار طبیعی و نحوه برخورد با مرگ در خانواده است.  این کار خشم و اندوه بر بدن وارد می کند. اگر چه هیچ چیز نمی تواند مردگان را بازگرداند. چانه زنی هنوز پاسخی طبیعی برای احساس غم و اندوه و نحوه برخورد با مرگ در خانواده است. افراد ممکن است همچنین در مرحله چانه زنی فرضیه “اگر می شد” را پشت سر بگذارید.  به عنوان مثال با پرسیدن از خود، “اگر من آنجا بودم؟” طول عمر مرحله مذاکره از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

افسردگی و نحوه برخورد با مرگ در خانواده

اگر افراد راه خود را از طریق غم و اندوه طی کنند، ممکن است افسردگی را تجربه کنند. از دست دادن خویشاوند می تواند احساس پوچی، غم و حتی نگرش تغییر یافته ای را در زندگی ایجاد کند. در این مدت، برای افراد بسیار مهم است که برای خود وقت بگذارند. یا احساسات خود را پردازش کنند و شفا یابند. صحبت کردن با دیگران که می توانند همدردی کنند اغلب مفید است. اگر چه برخی از افراد بهترین راه  نحوه برخورد با مرگ در خانواده را در تنهایی می دانند. آن ها مسائل را با سرعت دلخواه خود انجام دهند.

در حالی که افسردگی بخشی طبیعی از فرآیند عزاداری است. اما اگر به مدت طولانی ادامه یابد، همچنان می تواند خطرناک شود. وقت گذاشتن برای خود خوب است، اما بیگانگی عادی با دیگران سالم نیست. اگر افسردگی حفظ شود یا به سطوح شدید برسد، درخواست کمک ضروری است. افسردگی با بسیاری از مسائل جسمی، احساسی و روانی مرتبط است. افسردگی پس از از دست دادن یکی از اقوام عموماً خطرناک است. این  که فرد آگاهانه به این نتیجه برسد که عزیزشان برای همیشه از بین رفته مهم است.

پذیرش – پذیرفته شدن

پذیرش آخرین مرحله غم و اندوه است. این زمانی رخ می دهد که شخص متوجه می شود خویشاوند آن ها رفته است. در واقع هیچ چیز نمی تواند آن ها را بازگرداند. با این حال، پذیرش از دست دادن یک عزیز، درد را از بین نمی برد. افراد می توانند چیزی را بپذیرند، اما هنوز ناراضی نیستند.