احساس تعلق به جا، یک حس روانشناختی

تعلق یک نیاز اساسی روانشناختی است که می تواند با مهارت ها و شیوه های مختلف پرورش یابد. در عین حال چهار جز کلیدی را ترسیم می کند که عبارتند از شایستگی ها، فرص‌تها، انگیزه‌ها و ادراک. شیوه های ساده ارتباط با طبیعت می تواند رفاه، تعلق و معنای بیشتری را به زندگی ما بیاورد. برای یک نیاز اساسی روانشناختی، تعلق پر از پارادوکس است. ما آن را همه جا جستجو می کنیم. در آغوش خویشاوندان، در خیابان های آشنا، در میان دوستانی با عقاید مشابه. با این حال، تعلق آنجاست. در تنهایی، در ادبیات، در میان درختان باشکوه. تعلق قلب ما را به لانه هایمان لنگر می اندازد. با این حال، همه چیز به پایان می رسد. بال های ما را باز می کند و ما را در تلاش هایمان آزاد می کند. احساس تعلق به جا، یک حس روانشناختی  است که در این مقاله همکده بررسی شده است.

مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران می باشد. این مرکز ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی می باشد.

احساس تعلق به جا، یک حس روانشناختی

در روانشناسی، تعلق به عنوان “احساس ذهنی که فرد بخشی جدایی ناپذیر از سیستم های اطراف خود است. از جمله خانواده، دوستان، مدرسه، محیط های کاری، جوامع، گروه های فرهنگی، و مکان های فیزیکی” تعریف شده است (هاگرتی و همکاران، 1992).  همانطور که شاعر جان اودونوهو می نویسد تعلق داشتن، “حرف گرما، درک و در آغوش گرفتن را نشان می دهد.” لوئیس بوشونگ، درمانگر و نویسنده کتاب «تعلق به همه جا و هیچ جا: بینش در مورد مشاوره جهانی»، ارضای نیاز به تعلق را به «نشان دادن خود واقعی خود به دیگران و گرفتن یک تشویق» تشبیه می کند. تعلق نه تنها حس خوبی به ما می دهد، بلکه برای ما نیز خوب است. مزایای مختلف سلامت جسمی و روانی دارد. روابط مثبت و موفقیت تحصیلی و کاری، پرورش تعلق هم باعث افزایش رفاه می شود.

با پشتوانه های بیولوژیکی خود، تعلق اغلب به عنوان یک امر ساده ظاهر می شود. پس از این توضیحات، ما توسط بسیاری دیگر احاطه شده ایم تا بتوانیم با آنها ارتباط برقرار کنیم. فرصت های زیادی برای ارتباط برقرار کنیم. با این حال، بسیاری از ما عذاب عدم تعلق را می دانیم یا همانطور که نویسنده زادی اسمیت می نویسد، چرخیدن در طول یک «بازی عظیم صندلی های موسیقی» و یافتن جایی برای نشستن نیست. در مغز، درد اجتماعی ناشی از تعلقات جدا شده. بسترهای عصبی نیز با درد فیزیکی مشترک است. در حالی که در بدن و ذهن می‌تواند ردپایی از پیامدهای نامطلوب را بر جای بگذارد. احساس تعلق به جا، یک حس روانشناختی خاص است که می تواند شما را به مسیری ویژه هدایت کند.

چارچوبی برای تعلق

یک بررسی اخیر توسط یک تیم بین المللی از روانشناسان بینش هایی را در مورد آناتومی تعلق ارائه می دهد. نویسندگان در فراچارچوب خود، چهار مؤلفه حیاتی تعلق را بررسی می‌کنند (یعنی شایستگی‌ها، فرصت‌ها، انگیزه‌ها و ادراکات)، که به‌عنوان بخشی از سیستم‌های اجتماعی پویای ما، در طول عمر ما بر یکدیگر تأثیر متقابل دارند و بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند. خبر خوب، به گفته نویسندگان، این است که حس تعلق را می توان پرورش و تقویت کرد. ما می توانیم مهارت های اجتماعی، عاطفی و فرهنگی خود را توسعه دهیم. می توانیم خودآگاه تر شویم. ما می توانیم یاد بگیریم که احساسات خود را به شکل سازنده تری تنظیم کنیم و ارتباط موثرتری برقرار کنیم. ما می‌توانیم با ارزش‌هایمان به‌طور واقعی‌تر هماهنگ شویم و بهتر با افراد، مکان‌ها و سیستم‌های اطرافمان ارتباط برقرار کنیم.

چگونه تعلقات بیشتری را تقویت کنیم؟

در اینجا سؤالات کلیدی وجود دارد که باید توسط کلی-آن آلن، یکی از نویسندگان و مدیر مشارکت جهانی متعلقات دانشگاه موناش، برای تقویت تعلق بیشتر در زندگی ما در نظر گرفته شود. به واقع این همان مسیری است که نشان می دهد احساس تعلق به جا، یک حس روانشناختی است. در ادامه اما چهار مولفه اصلی مربوط به چارچوب های تعلق را بررسی می کنیم:

شایستگی ها

آیا مهارت های لازم برای ارتباط با دیگران و ایجاد روابط سالم و معنادار را دارید؟ اگر مهارت دارید، آیا وقت خود را روی روابطی سرمایه گذاری می کنید که بتواند حس تعلق شما را تقویت کند؟ داشتن مهارت‌ها و شایستگی‌هایی که به توانایی شما برای حل تعارض، تنظیم احساسات و استفاده از دارایی‌های روان‌شناختی‌تان مانند همدلی و مهربانی مربوط می‌شود، می‌تواند راه درازی در ایجاد روابط داشته باشد. این شایستگی‌های اجتماعی و عاطفی که گاهی به عنوان «مهارت‌های نرم» از آنها یاد می‌شود، در واقع مهارت‌های اصلی در ایجاد تعلق هستند.

فرصت ها

فرصت ها در مورد آنچه در دسترس است به منظور احساس تعلق است. آیا به گروه ها می پیوندید و با دیگران درگیر هستید؟ حتی با وجود چالش‌های اجتماعی ناشی از همه‌گیری، آیا راه‌های جایگزینی برای ارتباط با افراد دیگر پیدا کرده‌اید؟ سرگرمی ها، ورزش، تفریح ​​و یادگیری بیشتر خود را به عنوان فرصت هایی در نظر بگیرید که ممکن است افراد دیگری را با علایق مشترک پیدا کنید. احساس تعلق به جا، یک حس روانشناختی عظیم است که در دیدگاه فرصت ها اهمیت بسیار زیادی دارد.

انگیزه ها در میان احساس تعلق به جا

همه ما نیاز به تعلق داریم. با این حال، انگیزه برآوردن این نیاز می تواند از فردی به فرد دیگر و در طول زندگی ما متفاوت باشد. آیا واقعاً انگیزه تعلق داشتن، ارتباط با دیگران و احساس بخشی از سیستم های اطراف را دارید؟ اگر پاسخ کاملاً مثبت است، به احتمال زیاد به دنبال فرصت هایی برای ارتباط خواهید بود.

تصورات

اغلب، آسان تر است که بفهمیم چرا به آن تعلق نداریم. به جای تسلیم شدن به تمایل به تمرکز بر احساسات منفی طرد شدن و انزوا، سعی کنید این تفکر را تغییر دهید. چه چیزی باعث می شود احساس کنید که پذیرفته شده اید. یا ارزشمند هستید. تصورات مربوط به تعلق می تواند بر احساس و رفتار ما تأثیر بگذارد. می‌توانیم یک حلقه منفی ایجاد کنیم و در رفتارهایی شرکت کنیم که به احساس تعلق ما کمکی نمی‌کند (یعنی اگر فکر می‌کنیم به آن تعلق نداریم، ممکن است کنار بکشیم). درک کنید که احساس اینکه گاهی به آن تعلق ندارید طبیعی است. این نه تنها می تواند موقتی باشد، بلکه کارهایی نیز وجود دارد که می توانیم برای ایجاد فعالانه احساس تعلق خود انجام دهیم.

یافتن تعلق در درون

گاهی اوقات، تکان دهنده ترین افشاگری ها در مورد تعلق می تواند در طول بزرگترین چالش های ما برای تعلق آشکار شود. بوشونگ بارها و بارها شاهد این موضوع با مشتریان مهاجر خود بوده است که در شرایط انتقال بین فرهنگی، دور از مردم و مکان هایی که آنها خانه می نامند. توصیه او: به دنبال ارتباطات جدید باشید و فعالانه به دنبال چیزهایی در محیط جدید باشید تا با احساسات ریشه‌دار تعلق در درون ارتباط برقرار کنید. زیرا، اگرچه ما اغلب به بیرون می نگریم تا نیاز خود به تعلق را فرونشانیم، اما با این باور که خودمان به لطف شرایط، موهبت تعلق را از آن خود کرده ایم. در عین حال احساس تعلق به جا، یک حس روانشناختی عظیم است که در درون هر فرد اتفاق می افتد.

یافتن تعلق از طریق طبیعت

رابطه دیگری وجود دارد که می تواند نقشی حیاتی در بهزیستی ما داشته باشد و برخی از نیازهای اساسی ما از معنا، هدف و ارتباط را برآورده کند. آن مسیر تعلق از طریق طبیعت است. رایان لومبر از دانشگاه De Montfort که در مورد ارتباط با طبیعت تحقیق می کند، توضیح می دهد: “به عنوان موجودات اجتماعی، ما میلیون ها سال در هماهنگی با طبیعت تکامل یافته ایم.” تمایل ما به درگیر شدن با زندگی و ایجاد پیوندهای اجتماعی محدود به مردم نیست. طبیعت یکی از چنین موجوداتی است که می توانیم با آن این کار را انجام دهیم. در قلب ارتباط با طبیعت، یک رابطه معنادار نهفته است. این احساسی است که ما از طبیعت جدا نیستیم. در عوض، ما بخشی از یک جامعه طبیعی بسیار گسترده تر هستیم و بنابراین به چیزی بسیار بزرگتر از خودمان متصل هستیم. اینجاست که جادو اتفاق می افتد.

به گفته دکتر لومبر، در اینجا سه ​​راه برای تقویت این حس به کمک طبیعت وجود دارد.

توجه به طبیعت

زمانی را برای توجه به طبیعت اختصاص دهید. واقعا چقدر به دنیای اطرافتان توجه دارید؟ با گذراندن وقت خود در صفحه نمایش خود، اغلب می‌توانیم از شگفتی‌های روزمره طبیعت غافل شویم. هر برخورد سودمند – از جمله برخورد با طبیعت – با توجه کردن شروع می شود. احساس تعلق به جا، یک حس روانشناختی  است که در طبیعت هم دیده می شود.

برخورد معنادار

برخورد خود با طبیعت را معنادار کنید. وقتی صحبت از ارتباط با طبیعت به میان می آید، مهم است که در نظر بگیرید که چگونه وقت خود را در طبیعت می گذرانید. فراتر از حضور منفعلانه در فضاهای طبیعی راه های ارتباط عمیق را بیابید. این فعالیت‌های ساده و مسیرمحور می‌توانند رابطه ما را با طبیعت عمیق‌تر کنند و فواید فیزیکی و ذهنی قدرتمندی داشته باشند.

شیوه های ارتباط با طبیعت

شیوه های ارتباط با طبیعت را در زندگی روزمره خود بسازید. از یک حشره کوچک که روز خود را در امتداد شکاف های پوست درختان عجله می کند تا آسمان بی کران، طبیعت در اطراف ما وجود دارد. ارتباط روزانه با آن می‌تواند تعلق ما را به دنیای طبیعی تقویت کند، به ما کمک کند جایگاه خود را در آن بدانیم و به زندگی‌مان معنا ببخشد. در نتیجه، ما می توانیم رفاه خود و طبیعت را بهبود بخشیم.

احساس تعلق به یک جا در حال حاضر

در نهایت، تعلق راهی برای بودن با خود، با دیگران و دنیای اطرافمان است. در لحظات غم انگیز قطع ارتباط، ممکن است خاطر نشان کنیم که نه تنها به دلیل حضور در اینجا ذاتاً متعلق به ما هستیم، بلکه بازوهایی که در آن به دنبال تعلق هستیم بسیار بیشتر از آنچه تصور می کنیم باز می شوند. اجازه دهید زیبایی وحشی دنیای نامرئی شما را جمع کند.