ارتباط بین کووید ۱۹ و علائم PTSD

بیماری که این روزها همه جهان درباره آن و اثرات آن بر مردم صحبت می کنند کویید ۱۹ است. این بیماری همانطور که همه ما می بینیم آمار مرگ و میر و آسیب های جسمانی بسیاری داشته است. متاسفانه تا به امروز راه درمان صد در صدی برای این بیماری پیدا نشده اما ما امیدوار هستیم که به زودی این اتفاق بیفتد. طبیعتا همه ما با بیشتر ماندن در خانه دچار افسردگی و خستگی روحی روانی شدیم در واقع یکی از آسیب های شاید غیر مستقیم کووید ۱۹ هم همین اختلالات روانی باشد. در  ادامه این مقاله ارتباط بین کووید ۱۹ و علائم PTSD را برای شما می گوییم. برای بررسی اختلالات روانی می توانید به مرکز مشاوره همکده مراجعه نمایید. مرکز مشاوره همکده ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره می باشد.

اختلال استرس پس از سانحه چیست؟

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نوعی اختلال روان پزشکی است که ممکن است در افرادی رخ دهد که یک واقعه آسیب زا مانند یک فاجعه طبیعی، یک حادثه جدی، یک اقدام تروریستی، جنگ یا تجاوز جنسی را تجربه کرده یا تهدید به مرگ کرده اند. خشونت جنسی یا آسیب جدی نیز می تواند از دیگر تجربیات باشد. افراد مبتلا به PTSD دارای افکار و احساسات شدید و ناراحت کننده مربوط به تجربه خود هستند که مدت ها پس از پایان واقعه آسیب زا ادامه دارد. آن ها ممکن است این رویداد را از طریق فلاش بک یا کابوس دوباره زنده کنند. آن ها ممکن است احساس غم، ترس یا خشم کنند. و ممکن است احساس جدا شدن یا گسستن از افراد دیگر کنند.

افراد مبتلا به PTSD ممکن است از موقعیت ها یا افرادی که واقعه آسیب زا را به آن ها یادآوری می کنند اجتناب کنند و ممکن است واکنش های منفی شدیدی نسبت به چیزی معمولی مانند صدای بلند یا لمس تصادفی داشته باشند. تشخیص PTSD مستلزم قرار گرفتن در معرض یک واقعه آسیب زا است. با این حال ، قرار گرفتن در معرض می تواند غیر مستقیم باشد تا دست اول. به عنوان مثال، PTSD  می تواند در فردی رخ دهد که در مورد مرگ خشونت آمیز خانواده یا دوست نزدیک خود بیاموزد. همچنین می تواند در نتیجه تماس مکرر با جزئیات وحشتناک آسیب روحی مانند افسران پلیس در معرض جزئیات موارد کودک آزاری رخ دهد. علائم PTSD به چهار دسته تقسیم می شود. شدت علائم می تواند متفاوت باشد.

نفوذ و ارتباط بین کووید ۱۹ و علائم PTSD

افکار سرزده مانند خاطرات تکراری و غیر ارادی، رویا های ناراحت کننده یا فلش بک از یک واقعه آسیب زا. فلاش بک ها ممکن است آنقدر زنده باشند که افراد احساس کنند تجربه آسیب زا را دوباره زنده می کنند یا آن را جلوی چشمان شان می بینند.

اجتناب

 پرهیز از یادآوری واقعه آسیب زا ممکن است شامل اجتناب از افراد، مکان ها، فعالیت ها، اشیا و موقعیت هایی باشد که باعث ایجاد خاطرات ناراحت کننده می شود. ممکن است افراد سعی کنند از به خاطر آوردن یا فکر کردن در مورد یک واقعه آسیب زا خودداری کنند. آن ها ممکن است در برابر گفتن در مورد آن چه اتفاق افتاده یا احساس آن ها در مورد آن مقاومت کنند.

تغییرات در شناخت و خلق و خوی

 ناتوانی در یادآوری جنبه های مهم حادثه آزار دهنده، افکار و احساسات منفی که منجر به باورهای مداوم و تحریف شده درباره خود یا دیگران می شود (به عنوان مثال، “من بد هستم”، “هیچ کس قابل اعتماد نیست”) ؛ افکار تحریف شده در مورد علت یا عواقب رویداد منجر به سرزنش اشتباه خود یا دیگران،  ترس، وحشت، عصبانیت، گناه یا شرم مداوم علاقه کمتر به فعالیت هایی که قبلاً لذت برده بودند احساس جدا شدن یا جدا شدن از دیگران یا قادر به تجربه احساسات مثبت نیست (خلائی از خوشبختی یا رضایت مندی).

تغییرات در تحریک و واکنش

 علائم برانگیختگی و واکنشی ممکن است شامل تحریک پذیری و انفجارهای عصبانی باشد. رفتار بی پروا یا خود تخریبی بیش از حد مراقب بودن از محیط اطراف به روشی مشکوک، به راحتی مبهوت شدن یا در تمرکز یا خوابیدن مشکل دارید.

ارتباط بین کووید ۱۹ و علائم PTSD

بیماری همه گیر ویروس کرونا منجر به کاهش قابل توجهی در سلامت روان در سراسر کشور شده است. سفارشات بستن کارها و ماندن در خانه امکان ایجاد و تشدید علائم PTSD را دارند. با توجه به پروتکل های قرنطینه COVID-19 و اقدامات بودن در خانه، محققان همچنان شاهد کاهش گسترده سلامت روان ما هستند. خواه در گذشته افراد با بیماری روانی تشخیص داده باشند یا در افراد امروزی که با شرایط جدید کرونا ممکن است دچار این اختلالات شوند. همانطور که همه گیری به سال جدید منتهی می شود، یکی از این تهدیدها اختلال استرس پس از سانحه است. برای کسانی که در حال حاضر با PTSD سر و کار دارند، استرس در شرایط فعلی می تواند علائم را تحریک کند، در حالی که آسیب ناشی از انزوا چند ماهه منجر به موارد جدیدی می شود.

عوامل خطر بیشتر در زمینه ptsd

عوامل متعددی وجود دارد که می تواند فرد را در معرض خطر بیشتر علائم PTSD در این مدت قرار دهد. همراه با سابقه بیماری روانی ، روان درمانگر هیلی نیدیچ، LCSW ، عوامل زیر را شناسایی کرد:

• بیولوژیکی
• روانشناسی
•  سیستم حمایت اجتماعی

این ها همه مهم هستند، زیرا هر یک از آن ها نقش محوری در توسعه و درمان بالقوه اختلالات بهداشت روان مانند PTSD دارند. در بسیاری از موارد، بیماری همه گیر این خطرات را تشدید می کند. نیدیچ می گوید: “دلیل این امر بسیار مهم این است که افراد مبتلا به اختلالات روانی موجود به طور مکرر از نظر عاطفی و جسمی از افراد زندگی خود حتی قبل از قرنطینه منزوی هستند.” “هنگامی که حتی احتمال ترک خانه و تعامل شخصی با انسان های دیگر را از بین می برید، عوامل خطرناک برای بد تر شدن مسائل بهداشت روانی حیرت آور است.”

عوامل استرس زا و ارتباط بین کووید ۱۹ و علائم PTSD

با توجه به اینکه اکثریت افراد بدون توجه به تشخیص قبلی تغییرات شدید در سبک زندگی و بهداشت روانی خود را گزارش کرده اند، روشن است که بیشتر شرایط بهداشت روانی در این مدت تحت تأثیر قرار می گیرند. بسیاری از افراد درآمد خود را از دست داده اند، مجبور به ماندن در خانه شده اند، ترکیب خانواده و برنامه روزانه آن ها تغییر یافته و با اضطراب عمومی ناشی از وجود COVID-19 روبرو شده اند.

نظر پزشکان در مورد ارتباط این دو اختلال

حتی کسی که هیچ سابقه ترومایی ندارد، نمی تواند از صدمه ای که استرس مزمن بر مغز و بدن وارد کرده، نجات یابد. 

” با این حال، کسانی که قبلاً با PTSD زندگی و پیمایش می کنند، در صورت عدم توانایی یا محدودیت در ترک خانه هایشان، در وضعیت دشواری قرار دارند. نیدیچ می گوید، “افرادی که قبلاً تشخیص PTSD  فعال داشته اند غالباً در وضعیت عدم اطمینان زندگی می کنند  حتی در خانه خود اغلب احساس امنیت نمی کنند. جداسازی از کسانی که می توانند در این لحظه مبتلایان به PTSD را ثابت نگه دارند، احساس تفکیک آن ها را بدتر کرده و علائم افسردگی را به طور خاص بدتر می کند. ” وقتی حتی احتمال ترک خانه و تعامل شخصی با انسانهای دیگر را از بین می برید، عوامل خطرناک برای بدتر شدن مسائل بهداشت روانی حیرت آور است.

انزوا و تنهايي و ارتباط بین کووید ۱۹ و علائم PTSD

“هرچه انزوا بیشتر اتفاق بیفتد، خطر ابتلا به بیماری روانی شدیدتر بیشتر است. ما همچنین شروع به دیدن افرادی می کنیم که به دلیل انزوای مداوم و بدون سابقه قبلی، معیارهای بالینی PTSD را برآورده می کنند.