معیارهای PTSD برای تشخیص چیست؟ عوامل زیادی وجود دارند که ممکن است باعث ایجاد حس استرس در فرد شوند. استرس می‌تواند منجر به بیماری‌هایی مثل حمله قلبی و هزاران مشکل دیگر شود. روان‌شناسان راه‌های مختلفی را برای درمان استرس گفته‌اند. PTSD یکی از شاخه‌های استرس است. معیارهای PTSD نیز بسیار مهم هستند.
در مقاله‌های قبل در ارتباط با PTSD صحبت کردیم. در دورانی که زندگی می‌کنیم، ممکن است فرد به علت‌های مختلف دچار این فرایند استرسی شوند. در این موقعیت است که مشاوره وارد کار می‌شود. در ادامه این مقاله که در وب‌سایت همکده به عنوان اولین و بزرگ‌ترین مرکز مشاوره تلفنی روانشناسی در ایران و ارائه‌دهنده خدمات مشاوره و روانشناسی نوشته شده است، می‌خواهیم در ارتباط با معیارهای PTSD برای تشخیص چیست، صحبت کنیم.
آمار جهانی PTSD
حقیقت تأسف‌آور این است که افراد زیادی در سراسر جهان از PTSD رنج می‌برند و این چیزی نیست که بسیاری از مردم تصور می‌کنند. تا مدت‌ها PTSD به عنوان چیزی تصور می‌شد که فقط افرادی که در ارتش بودند، از آن رنج می‌برند. این اختلال فقط مربوط به حضور در یک منطقه جنگی بود.
اما با گذشت زمان، فهمیدیم که واقعیت ندارد. PTSD می‌تواند از موقعیت‌های مختلف منفی در زندگی به وجود بیاید. وقتی نوبت به تشخیص می‌رسد، موارد خاصی وجود دارد که متخصصان به دنبال آن می‌گردند. درمان می‌تواند شفابخش باشد و روش‌های کنار آمدن را به شما بیاموزد.
معیارهای PTSD برای تشخیص
تست ptsd چیست؟ وقتی نوبت به علائم و تشخیص اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) می‌رسد، هشت دسته وجود دارد که قبل از تشخیص فرد مورد نیاز هستند. این موارد به انواع خاصی از رفتار، احساسات و طول تجربه اشاره دارند. بدون وجود هر یک از این‌ها، ممکن است نوع دیگری از اختلالات بهداشت روانی یا مشکل متفاوتی تشخیص داده شود که PTSD در نظر گرفته نشود. بیایید نگاهی بیاندازیم به آنچه در هنگام تشخیص PTSD دخیل است.
معیار A
دسته اول از معیارهای PTSD برای تشخیص، مستلزم آن است که فرد یکی از این شرایط را تجربه کند: آن‌ها باید در معرض مرگ، جراحت یا خشونت جنسی واقعی قرار گرفته یا به وسیله این موارد تهدید شده باشند.
این قرار گرفتن در معرض باید در نتیجه این باشد که یا مستقیماً در معرض آن قرار گرفته باشند (برای آن‌ها اتفاق افتاده است)، شاهد آسیب‌دیدگی هستند یا اینکه می‌فهمند یکی از اقوام نزدیک یا یکی از نزدیکانش قربانی ضربه بوده است. یکی از این موارد باید برای تشخیص وجود داشته باشد.
معیار B
در مرحله بعدی از معیارهای PTSD برای تشخیص، فرد باید حداقل در یکی از این روش‌های تجربه مداوم از واقعه را داشته باشد: از طریق خاطرات ناراحت‌کننده، فلاش بک، پریشانی عاطفی هنگام یادآوری حادثه یا واکنش فیزیکی در پاسخ به عوامل محرک یا کابوس‌ها. بدون جنبه زنده ماندن رویداد از هر طریقی آن هم به روشی نامطلوب، اختلال اضطراب پس از سانحه تشخیص داده نمی‌شود.
معیار C
فرد باید اجتناب از عوامل و حوادث مربوط به تروما را پس از وقوع تروما به نمایش بگذارد. این مورد ممکن است شامل طفره رفتن از افکار، احساسات یا یادآوری‌های مختلف باشد.
معیار D
در این گروه از معیارهای PTSD برای تشخیص، فرد باید حداقل دو مورد از معیارهای مختلف را برای تشخیص PTSD یا ادامه روند برای تشخیص احتمالی تجربه کند. آن‌ها باید افکار یا احساسات منفی داشته باشند که پس از تروما شروع یا بدتر شده باشد. این موارد باید بر اساس ناتوانی در یادآوری جنبه‌های خاص رویداد، افکار منفی آشکار در مورد خود، تأثیر منفی، کاهش علاقه به فعالیت‌های عادی، احساس انزوا و سرزنش بیش از حد در مورد آسیب‌دیدگی رخ داده، تغییر کرده باشند.
معیار E
در این دسته نیز فرد باید حداقل دو مورد از معیارهایی را که برای تشخیص PTSD در نظر گرفته می‌شود، تجربه کند. آن‌ها باید نوعی تحریک یا واکنشی داشته باشند که پس از تروما شروع یا بدتر شده باشد. این مورد می‌تواند شامل رفتارهای پرخطر و مخرب، نظارت بیش از حد، افزایش رفلکس حیرت‌آور، مشکل خواب، مشکل در تمرکز یا تحریک‌پذیری و پرخاشگری باشد. این احساسات باید متفاوت از احساساتی باشد که ممکن است قبل از تروما فرد درون خود احساس شده‌اند.
معیار F-H
برای این سه مورد از معیارهای PTSD برای تشخیص، فرد باید علائمی داشته باشد که بیش از یک ماه طول کشیده باشد. آن‌ها ممکن است سطحی از پریشانی یا اختلال عملکرد را ایجاد کنند و نباید به هیچ نوع دارو، مصرف مواد یا بیماری مربوط باشند.
هر سه این معیارها علاوه بر معیارهایی که قبلاً برای تشخیص PTSD قبلاً بحث شد، باید رعایت شوند. توجه به این نکته مهم است که حتی اگر همه این معیارها وجود داشته باشند، باز هم عنصر فردیت در هر فرد و هر تشخیص وجود دارد. با این حال، این احتمال وجود دارد که این معیارها برآورده شوند و پزشک تشخیص PTSD را ندهد.
انواع PTSD
به محض این که تشخیص دقیق یا درست به کمک معیارهای PTSD برای تشخیص انجام شد، دو نوع مختلف PTSD وجود دارد که ممکن است فردی به آن مبتلا شود. این مشخصات تجزیه و مشخصات تأخیر است. این دو نسخه از نظر تأثیر روی یک فرد کمی متفاوت هستند. آن‌ها ممکن است از روش‌های مشابهی برای درمان برخوردار باشند؛ اگر چه ممکن است لازم باشد که پزشک روی شرایط خاص و دشواری‌هایی که فرد تجربه می‌کند، تمرکز کند.
تجربه افراد در معیارهای PTSD
مشخصات تجزیه در این فرایند به این معنی است که فرد تمام معیارهای PTSD برای تشخیص را تجربه می‌کند، اما یا شخصی‌سازی یا غیرواقعی‌سازی. این احساسات باید شدید تلقی شده و مربوط به شخصی باشد که یا جدا شده باشد یا اینکه گویی وقایعی که در اطراف آن‌ها اتفاق می‌افتد، واقعی نیستند یا در فاصله دور اتفاق می‌افتند.
تاخیر مشخصات به این معنی است که معیارها تقریباً تا شش ماه ارائه نمی‌شوند یا بیشتر بعد از ضربه این کار انجام می‌شود. در این شرایط، ممکن است فرد بلافاصله برخی احساسات و علائم را احساس کند، اما رشد کامل دوره طولانی‌تری می‌طلبد تا کامل رشد کند. حداقل تا شش ماه پس از واقعه، ممکن است فرد قادر به تشخیص نباشد.
درمان PTSD
پس از به کارگیری معیارهای PTSD برای تشخیص، هنگامی که نوبت به درمان PTSD می رسد، درمان به طور کلی شامل پردازش شناختی و همچنین دوره درمانی طولانی مدت است. ممکن است جنبه‌های دیگری از درمان شامل حساسیت‌زدایی از حرکت چشم، پردازش مجدد، آموزش تلقیح استرس و داروها باشد.
هر یک از این موارد اگر در ترکیبات و مقادیر مختلف استفاده شوند، می‌توانند به فردی که از PTSD رنج می‌برد، کمک کند. آن‌ها می‌توانند از طریق تجربه خود برای غلبه بر تروما شروع به کار کنند و علائم و عوارض جانبی را که باعث شده آن‌ها نتوانند در زندگی روزمره شرکت کنند، شروع کنند.
پردازش شناختی
پردازش شناختی به طور کلی فرایندی است که پس از انجام معیارهای PTSD برای تشخیص انجام می‌شود و شامل گفتگو با یک درمانگر در مورد وقایع رخ داده و آسیب ناشی از آن است. به طور کلی فرد مؤظف است در مورد خود آسیب، چگونگی تأثیر آن بر او و جزئیات و احساسات واقعه‌ای که هنوز هم تجربه می‌کند، صحبت کند.
درمانگر به روند درک حقایق واقعه و درک فرد از آن کمک می‌کند تا نحوه بروز آن را در ذهن او بهبود بخشد و تغییر دهد. درمان می‌تواند شفابخش باشد و روش‌های کنار آمدن را به شما بیاموزد.
راهنمایی توسط یک متخصص
قرار گرفتن در معرض معیارهای PTSD برای تشخیص و درمان تراپیست، جایگزینی برای این مورد است یا در کنار آن استفاده می‌شود. در این شکل از درمان، رویدادها یا موقعیت‌هایی که ممکن است در اثر ضربه از آن اجتناب کرده باشید، در یک محیط امن مورد بحث قرار می‌گیرند. این فرایند برای کمک به جدا کردن مسائل از خود ضربه طراحی شده است تا بتوانید زندگی خود را بدون نیاز به اجتناب از موقعیت‌ها، افراد، حوادث یا اشیا ادامه دهید.
حساسیت‌زدایی از حرکت چشم، روش دیگری است که می‌توانید بر روی غلبه بر علائم و احساسات مرتبط با PTSD کار کنید. با استفاده از این روش بهبودی، مجبور نیستید در مورد این رویداد صحبت کنید. در عوض شما وظیفه دارید که در هنگام تماشای بازی در صفحه‌ای مقابل خود، به فکر و تجربه مجدد آن رویداد در ذهن خود باشید.
همکده، جایی برای یافتن آرامش
تشخیص و درمان اختلال استرس پس از سانحه کار دشواری است که هر متخصص قادر به انجام آن نیست. تیم حرفه‌ای همکده با داشتن سابقه در زمینه تشخیص و درمان موارد زیاد PTSD، بهترین روش را برای درمان این اختلال به شما ارائه می‌دهد تا بتوانید باری دیگر در مسیر سلامتی قدم بردارید.
