اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان (قسمت اول)

داشتن واکنش های شدید عاطفی یا فیزیکی بعد از یک حادثه ی تلخ کاملا عادی است. با این وجود نوجوانانی که یک اتفاق پراسترس یا حادثه ی ترسناکی را پشت سر گذاشته اند اغلب برای وجود این واکنش های عاطفی شدید نگران می شوند. اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان بررسی شدند.

برخلاف این باور که در اغلب موارد این واکنش بخشی از درمان طبیعی بدن و فرایند بهبود است اما والدین باید حتما مراقبت خوبی داشته باشند تا بفهمند به چه شکلی نوجوان آن ها استرس را مدیریت می کند. با این روش ها شما می توانید به او کمک کنید تا این حادثه ی تلخ را مدیریت کرده و مانع از تاثیر آن در مشکلات آینده ی زندگی خود شود.

علائم اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان یا  PTSD

در مورد استرسی که به خاطر آسیب روانی باشد علائم بیش از یک ماه ماندگار خواهند بود و به  قدری شدید هستند که با عملکرد روزانه ی فرد تداخل ایجاد می کنند. این علائم شامل موارد زیر می باشند:

• حملات وحشت
• مشکل در تمرکز
• مشکلات خواب
• فکر به خودکشی
• بی حسی عاطفی
• کابوس های شبانه
• احساس خطر مداوم
• رفتارهای پرخاشگرانه
• بیان داستان هایی از قبل
• گیجی یا عدم توانایی در تصمیم گیری
• فعالیت هایی که قبلا برای فرد لذت بخش بوده اند حالا به سختی او را شاد می کنند.
• دوری از افراد، مکان ها یا شرایطی که محکری برای به یادآوری آن حادثه ی تلخ هستند.

بعلاوه انجمن بین المللی آمریکا تخمین زده است افسردگی در افرادی که دچار حوادث تلخی در گذشته شده اند نسبت به افراد عادی سه تا پنج مرتبه بیشتر است. مصرف مواد نیز در بین افرادی که با اختلال  استرس بعد از آسیب روانی زندگی می کنند بیشتر دیده می شود.

تجربه ی یک اتفاق سخت و اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان

یک تجربه ی وحشتناک در زندگی که باعث تهدید امنیت فرد یا بخش های بالقوه ای از زندگی او شده یا زندگی دیگران را به خطر انداخته است. در نتیجه فرد سطح بالایی از استرس فیزیکی، روانی و عاطفی را تجربه می کند که موقتا توانایی او برای عملکرد عادی در زندگی روازنه را مختل نموده است.

مثال هایی از این تجربیات تلخ می توانند حوادث طبیعی مانند سیل یا آتش سوزی، تجربه ی خشونت در جامعه، داشتن تصادف جدی، بیماری یا مرگ ناگهانی یکی از عزیزان یا مورد تجاوز قرار گرفتن می باشد.

نوجوانان می توانند با حوادث تلخ بین المللی، ملی یا محلی بسیار ناراحت شوند یا برای حوادث تلخی که روی دوستانشان اثر گذاشته است. نوجوان شما نسبت به کودکان کوچکتر یا بزرگسالان سخت تر می تواند با این اتفاق تلخ برخورد کند. کودک کم سن تر مستقیما به خانواده ی خود وابسته است در حالی که بسیاری از نوجوانان برای حمایت به دنبال گروهی از دوستان می گردند. برای کمک به این افراد والدین باید اگاه باشند که نوجوان آن ها به چه شکلی استرس خود را مدیریت می کند.

مکالمات بازی با نوجوان خود داشته باشید.

می توانید مطمئن باشید این حادثه، خصوصا اگر در رسانه های اجتماعی بوده است، موضوع داغی در مدرسه یا سایت های رسانه های اجتماعی است. شما باید جوی را ایجاد کنید که نوجوان شما بداند صحبت کردن در مورد تجربه ای که آن افراد داشته اند ایرادی ندارد.

پیش بردن اوضاع با مثال زدن راهی برای انجام این کار است اما پیشنهادهای دیگری نیز برای شما داریم:

• به نوجوان خود در مورد واکنش های استرس یا اندوه بگویید. او نیاز دارد اطمینان یابد کدام احساسات عادی هستند.
• احساس استرس، خشونت یا اندوه بخشی طبیعی از فرایند بهبود است و بیان آن ها اغلب باعث می شود فرد حس بهتری داشته باشد.
• انتظار یا درخواست نداشته باشید که نوجوان شما به این اتفاق احساس خاصی داشته باشد. به باورها و احساسات او احترام بگذارید، حتی اگر با اندوه او موافق نبوده یا درکش نمی کنید.
• اگر این اتفاق مستقیما روی خانواده ی شما اثر گذاشته است نوجوانتان شاید برای ترس از ناراحت شدن شما صحبتی نکند. بگذارید او بداند به اشتراک گذاشتن افکار و احساسات با یکدیگر به عنوان یک خانواده راهی موثر برای تمام اعضای خانواده است، حتی اگر این مکالمات سخت باشند.
• طبیعی است بخواهید نوجوان خود را از حقایق تلخ دور نگه دارید اما صحبت نکردن در مورد آن موضوع تنها باعث افزایش اضطراب نوجوان شما خواهد شد. وقتی به نظرتان شرایط مناسب بود شرایط را با فرزند خود بررسی کرده و بپرسید اوضاع چطور پیش می رود. والدین با صحبت کردن در مورد دیدگاه خود درباره ی این اتفاق با فردی دیگر در جلوی نوجوانشان می توانند شرایط خوبی برای انجام این کار ایجاد کنند. در این زمان شما به عنوان یک خانواده در مورد قضیه صحبت خواهید کرد. افکار و احساسات خود را با او به اشتراک بگذارید.

به نوجوان خود کمک کنید یک چشم انداز برای خود پیدا کند.

اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان عمیق است. یک اتفاق سخت یا ترسناک باورهای فرد نسبت به امنیت و پیش بینی آینده را به هم می ریزد. نوجوانان خصوصا در این زمان گیج و مضطرب خواهند شد.

برخی راه هایی که شما می توانید کمک کنید آن ها برای بازیافتن حس کنترل خود به یک جنبه ی فکری برسند عبارت است از:

• به نوجوان خود کمک کنید در مورد اتفاقی که افتاده و علت آن هرچیزی که می تواند را متوجه شود. علل و اثرات اهمیت زیادی دارند. با این وجود باید مطمئن شوید به اطلاعاتی می رسید که از منابع مشهور و قابل اطمینانی باشند، مانند سایت های اینترنتی دولتی.
• با وجودی که نیاز به داشتن اطلاعاتی حقیقی دارید نباید زیاد وارد جزئیات شده یا اطلاعات غیرضروری ای را بدهید که باعث افزایش استرس نوجوان شما شود. باید تعادل را بین اطلاعات خیلی کم یا خیلی زیاد رعایت کنید. نوجوان شما شاید حس کند جهان جایی تهدیدآمیز و خطرناک است، خصوصا در مواقعی که تراژدی های انسانی سختی مانند حوادث طبیعی یا عمل ترور وجود داشته باشد. به او کمک کنید بداند با وجود کارهای وحشتناک، انسان های زیادی در جهان هستند که برای درست شدن اوضاع تلاش می کنند. گاهی خوب است قبل از مکالمه با نوجوان خود مثال هایی برای حرفتان اماده کنید.