اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان (قسمت دوم)

قسمت دوم اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان بررسی شده است.

نوجوان خود را درک کرده و با او صبور باشید.

نوجوان شما تجربیات سخت و احساسات متناقضی مانند حساس شدن یا تغییرات خلقی را در زمان بهبود تجربه خواهد کرد.

پیشنهادهایی برای کمک در طول این دوران عبارتند از:

• انتظار داشته باشید نوجوان شما برای مدتی دچارتغییرات خلقی شده و لاغر شود.
• انتظار داشته باشید نوجوان شما سرکش باشد. این کار روی نیاز او برای کنترل روی زندگی اش اثر خواهد گذاشت. اگرمی توانید کمی کنار او نشسته و به راه هایی فکر کنید که نوجوان شما بتواند زندگی خود را بی خطر ادامه دهد، درعین اینکه به قوانین خانه پایدار باشد.
• شاید نوجوان شما از دست خانواده یا کسانی که برای این اتفاق مقصر می داند عصبانی باشد یا حتی از تمام دنیا. نباید با نقطه نظر او وارد بحث شوید. این احساسات بخشی از واکنش استرس هستند و آن ها باید حق داشته باشند تا آن را بیان کنند.
• شاید به نظر برسد نوجوانتان حمایت شما را نمی خواهد. شاید به جای این کار سمت دوستان خود رود. باید مکالمات را باز بگذارید. اجازه دهید نوجوان شما بداند شما همیشه برای حرف زدن با او حضور دارید.
• شاید نوجوانتان زیاد به شما بچسبد و باید به او محبت و اطمینان خاطر زیادی دهید.
• به یاد داشته باشید نوجوان شما همان فردی است که قبل از این اتفاق بوده است، حتی اگر متفاوت به نظر برسد.
• اگر سوالی پرسید با آرامش اجازه دهید این فرد جوان بداند که شما مقابل یک اتفاق ترسناک واکنشی عادی دارید و در این زمان واکنش های شدید او از بین خواهند رفت.

 

اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان – حوادث سخت می توانند دوستی های نوجوان را تغییر دهند.

حوادث سخت می توانند روابط نوجوان با دوستان را تغییر دهند.

برخی نکاتی که در این بین باید در مورد نوجوان خود دقت داشته باشید عبارتند از:

• به آن ها توضیح دهید دوستان، معلمان و افراد دیگر در زندگی آن ها که مستقیم تحت تاثیر این حادثه ی سخت قرار نگرفته اند به سرعت آن را فراموش خواهند کرد. این یعنی درک تجربه ای که شما داشته اید برای این افراد دشوار خواهد بود.
• به آن ها بگویید شاید دوستانشان بلوغ عاطفی یا تجربه ی کافی برای حمایت از آن ها به شکلی که انتظار دارند را نداشته باشند. گاه این دیدگاه برای آن ها بسیار شگفت انگیز خواهد بود.
• به آن ها توضیح دهید دوستان ارتباط خود با آن ها را کم کرده اند زیرا نمی دانند چه بگویند نه به این دلیل که اهمیتی نمی دهند.
• اگر نوجوان شما حس کند دیگران درکش نمی کنند شاید از دوستان خود کناره گیری کند. او را مجبور به این کار نکنید. به آن ها توضیح دهید این تجربیات هستند که انسان را کامل و بالغ می کنند و عادی است گاه فعالیت هایی که در کنار دوستان دارند برای آن ها بی معنا باشد.
• سعی کنید نوجوان خود را تشویق نمایید تا زمانی برای تفریح داشته و گاه تنها برای کمی خوشگذارنی در کنار دوستانش باشد.
• اگر نوجوان شما برای گذراندن کمی وقت در کنار دوستان خود مقاومت می کند می توانید پیشنهاد دهید دوستانش به دیدن او آمده یا به جای آن یک تفریح خانوادگی را ترتیب دهید.

کارکرد در مدرسه بعد از سانحه

عجیب نیست برای زمان کوتاهی بعد از یک حادثه ی بحرانی نوجوان شما در مدرسه با مشکل برخورد کند.

برای کمک به او می توانید:

• اطمینان یابید اعضای مدرسه، از جمله معلمان و دیگر مدیران، از اتفاقی که افتاده اگاه اند.
• از معلمان بخواهید اجازه دهند بدانید نوجوان شما چطور در مدرسه پیش می رود و کارهای مدرسه و دیگر مسئولیت های خود را چطور مدیریت می کند. برای مثال تعیین زمان های منظمی برای دریافت یک گزارش از مدرسه می تواند برای شما مفید باشد ( مراقبت از پیشرفت نوجوان در خارج از خانه به شما در مورد مشکلاتی که نیاز به توجه دارند هشدار خواهد داد)

اطمینان یابید به نوجوان خود در مورد مکالمات با معلمان و دلایل خود توضیح می دهید. انجام دادن این کار به طور پنهانی نوعی تجاوز به حریم شخصی آن هاست. به یاد داشته باشید مهمترین چیز در اینجا آزاد نگه داشتن مکالمات است زیرا جوی برای حمایت مثبت ایجاد خواهد کرد.

نوجوان خود را تشویق به فعالیت کنید.

برای رفع اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان اقدام کنید. نوجوانان شدیدا تحت تاثیر تراژدی های محلی، ملی یا بین المللی قرار می گیرند. کمی فعالیت می تواند تسکینی قوی برای آرامش خاطر آن ها باشد. نوجوان خود را تشویق به ایجاد کمی تفاوت کنید.
براساس شرایط، روشی که نوجوان شما می تواند کمک کند عبارت است از:

• کمک های مالی برای آژانس های امدادی
• فرستادن پیام همدردی به افراد آسیب دیده
• اهدا خون
• شرکت در فعالیت هایی که مربوط به بهبود شرایط هستند.
• کارهای داوطلبانه در مدرسه یا دانشگاه یاشرکت در پروژه های دیگر

پیشنهادهای کاربردی برای حمایت و رفع اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان

استراتژی های متعددی هستند که می توانید برای کمک به نوجوان خود جهت حل واکنش های بحرانی انجام دهید. برخی مثال های متداول عبارتند از:

• هر زمان ممکن بود روال همیشگی خود برای کارهای خانه را داشته باشید.
• مطمئن باشید نوجوان شما خوب غذا می خورد، خواب کافی دارد و روال ورزش منظمی را ادامه می دهد.
• به او کمک کنید به شکلی مثبت و سالم با استرس برخورد کند. برای مثال ورزش، تمرین های ریلکسیشن و مدیتیشن برای او مفید خواهند بود.
• زمانی برای فعالیت های شاد در کنار خانواده بگذارید.
• به آن ها نشان دهید واقعا برایتان اهمیت دارند و از بودن در کنار آن ها لذت برده و به دیدنشان علاقه مندید.
• در طول این دوران بهبود باید تغییرات در نقش ها و مسئولیت ها را نادیده بگیرید. کمی انعطاف پذیر باشید. سعی نکنید سخت گیرانه بخواهید همه چیز مانند قبل پیش برود.

چه زمانی بعد از اختلال استرس بعد از سانحه در نوجوانان سراغ کمک های حرفه ای بروید.

استرس بعد از بحران می تواند باعث واکنش های شدید در نوجوانان شده و شاید وضعیت حاد شود.
نشانه هایی که باید به دنبال کمک های حرفه ای باشید عبارتند از:

• رفتار آن ها خطرناک یا مضر است.
• به نظر می رسد همیشه افسرده یا مضطرب هستند.
• شروع به مصرف مواد مخدر کرده اند، مانند سیگار یا الکل، یا مصرف آن ها به تدریج زیاد شده است.
• در مورد جایی که می روند، کاری که انجام می دهند یا حسی که دارند چیزی نمی گویند.
• هیچ نشانه ای از بهبود نمی توان در آن ها دید.
• رفتار نوجوان شما برایتان آشنا نیست و کاملا متفاوت از شخصیت او به نظر می رسد.
• به طور کلی به هر دلیلی نگران آن ها هستید.