روان درمانی چه فوایدی دارد و انواع آن کدام اند؟

روان درمانی به درمان های متفاوتی برمی گردد که می توانند به سلامت مشکلات روانی، چالش های عاطفی و برخی اختلالات شخصیتی کمک کنند. انواع و فواید روان درمانی در ادامه بیان می شوند.

به نظر می رسد این درمان کمک می کند بیمارها احساسات خود را درک کرده و متوجه شوند چه چیزی آن ها را مضطرب یا افسرده کرده یا چه چیزی حس خوبی به آن ها می دهد. این کار باعث می شود بتوانند به شکلی موثرتر با شرایط دشوار زندگی برخورد کنند.

روان درمانی می تواند در مشکلات متعددی به شما کمک کند، از افسردگی و اعتماد به نفس کم گرفته تا اعتیاد و اختلافات خانوادگی.

هرکسی که حس می کند مشکلات او را گیج کرده و نمی تواند بر آن ها غلبه یابد قادر است از فواید روان درمانی بهره مند گردد.

روان درمانی در ترکیب با داروها می تواند نقش مهمی در درمان اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی داشته باشد.

انتظار چه چیزی را داشته باشیم؟

روان درمانی گاه به نام گفتار درمانی نیز شناخته می شود؛ زیرا به جای دارو بیشتر از صحبت کردن استفاده می کند.

برخی از انواع روان درمانی تنها برای چند جلسه ادامه دارند در حالی که برخی دیگر طولانی مدت بوده و برای ماه ها یا سال ها ادامه خواهند داشت. اغلب جلسات یک ساعت و یک بار در هفته هستند و یک برنامه ی ساختار یافته را با دقت دنبال می کنند.

جلسات روان درمانی ممکن است یک به یک، دو نفره یا به شکل گروهی باشد. تکنیک های آن شامل انواع دیگری از برقراری ارتباط هستند، مانند موسیقی، روایت داستان یا یک درام.

یک روان درمان می تواند یک روانشناس، درمانگر خانواده و ازدواج، یک متخصص بالینی، مشاور سلامت روان یا روانکاو باشد.

چه کسی از این درمان فایده خواهد برد؟

روان درمانی می تواند برای کمک به دسته ای از افراد استفاده شود. احساسات زیر نشانه هایی هستند که یک فرد شاید بتواند از این نوع درمان استفاده کند:

• عدم توانایی برای غلبه بر تمام مشکلات
• احساسات نگران کننده ی ناراحتی یا ناامیدی
• مشکل در تمرکز روی کار یا مطالعه در بیشتر اوقات
• احساس نگرانی یا در خطر بودن دائمی بدون هیچ دلیل خاصی
• نوشیدن زیاد الکل، مصرف مواد، یا وابستگی به هر ماده ای که برای خودتان یا دیگران مضر است. 
• احساس وجود مشکلی که هیچ وقت بهتر نمی شود، با وجودی که از دوستان و خانواده کمک می گیرید.

انواع روان درمانی

سبک ها و روش های مختلفی در روان درمانی وجود دارد، از جمله:

• رفتار درمانی

رفتار درمانی به بیمار کمک می کند درک کند تغییرات در رفتار چطور می توانند باعث تغییرات در احساس شوند. این درمان روی افزایش مشارکت فرد در فعالیت های تقویت کننده ی اجتماعی یا مثبت تمرکز دارد.

در این درمان ارزیابی می شود که بیمار چه کاری انجام  می دهد و سپس برای افزایش احتمال تجربیات مثبت تلاش خواهد شد.

هدف این است که واکنش های رفتاری مطلوب جایگزین رفتارهای ناپسند شوند.

رفتاردرمانی می تواند به کسانی کمک کند که به خاطر رفتارهایی نادرستی که درگیر آن شده و به آن عادت کرده اند دچار استرس عاطفی هستند.

• درمان شناختی

درمان شناختی با این ایده شروع می شود که چیزی که در موردش فکر می کنیم احساس ما را می سازد.

برای مثال افسردگی می تواند ریشه در افکار و باورهایی داشته باشد که بر پایه ی شواهد نیستند، مثل اینکه “من فرد به درد نخوری هستم” یا “همه چیز به خاطر من خراب می شود”.

تغییر در این باورها می تواند باعث تغییر دیدگاه فرد در اتفاقات و تغییر وضعیت عاطفی او گردد.

درمان شناختی به جای گذشته روی فکر کنونی و الگوهای برقراری ارتباط نگاه می کند.

درمانگر با بیمار همکاری می کند تا با افکار نادرست برخورد کرده و او را تشویق می کند شرایط مختلف در زندگی را با دیدگاهی متفاوت ببیند.

درمان شناختی می تواند در درمان مشکلاتی مانند اختلال استرس پس از آسیب روانی یا  PTSD موثر باشد؛ درمان رفتار شناختی درمان شناختی را با گفتاردرمانی همراه می سازد تا هردو افکار و رفتارها بررسی شوند.

• درمان بین فردی

این درمان روی روابط بین افراد تمرکز دارد.

برای مثال افسردگی می تواند ریشه در روابط فرد با دیگران داشته باشد. یادگیری مهارت هایی برای بهبود الگوهای برقراری ارتباط کمک می کند بیمار بتواند افسردگی خود را مدیریت کند.

در ابتدا درمانگر به بیمار کمک می کند تا احساسات مرتبط را تشخیص داده و بداند این احسسات از کجا می آیند. سپس به او کمک می کنند تا احساسات خود را با روشی سالم تر ابراز کند.

برای مثال کسی که به حس نادیده گرفته شدن با عصبانیت واکنش نشان می دهد شاید محرکی برای یک واکنش منفی از سمت کسی که دوستش دارد باشد.

یادگیری بیان آسیب و اضطراب با آرامش می تواند احتمال اینکه فرد مقابل واکنش مثبتی داشته باشد را بالا ببرد.

بیمار یاد می گیرد روش خود در مشکلات بین فردی را با روش درمانی جایگزین کند، آن ها را بفهمد و بتواند برخورد خود را بهتر مدیریت نماید.

کسانی که از این نوع درمان سود می برند می توانند افرادی باشند که با اذیت کردن خودشان سعی در شاد کردن دیگران دارند یا افرادی که روابط بین فردی خشونت آمیزی دارند.

• درمان خانواده از انواع و فواید روان درمانی
  

درمانگر خانواده به دنبال علائمی در خانواده می گردد. برخی شرایط نیاز به درمان کل خانواده دارند. یک مثال زمانی است که بیمار به خاطر مشکلات زناشویی دچار افسردگی شده است.

درمان شناختی، رفتار درمانی و خصوصا درمان بین فردی در اینجا نیز کمک خواهند کرد.

تشخیص الگوهایی در خانواده که منجر به اختلال رفتاری یا بیماری روانی شده اند می تواند به اعضای خانواده کمک کند تا عادات و الگوهای منفی را از بین ببرند.

اغلب درمان خانواده روی بهبود روابط در خانواده تمرکز دارد. بیماران روش های جدیدی برای گوش دادن و سوال پرسیدن و واکنش درست به سوالات، به جای حالت دفاعی گرفتن، یاد می گیرند.

اغلب درمان خانواده شامل جلسات صحبت و حل مشکل با حضور بیمار و خانواده ی او است و می تواند یک به یک، با زوج یا گروهی باشد.

• انواع و فواید روان درمانی برای درمان گروهی

جلسات درمان گروهی اغلب شامل 6 تا 12 بیمار و یک درمانگر می شود. بیماران مشکلاتی مشابه دارند و از درمان روان پزشک بهره می برند و از مشاهده ی اینکه دیگران چطور مشکلات را مدیریت کرده و و چه واکنشی دارند درس می گیرند.

دریافت بازخورد از افراد دیگر با مشکلات مرتبط می تواند دیدگاهی جدید به فرد داده و در بهبود شرایط و ایجاد تغییرات کمک کند.

گروه درمانی به کسانی که به خاطر مشکل خود حس تنهایی دارند کمک خواهد کرد.

با وجودی که شرکت کردن در گروه می تواند برای شما کمی ترسناک به نظر برسد اما به افراد کمک می کند بفهمند تنها نیستند و دیگران نیز همان مشکلات را دارند. حس حمایت اغلب قوی بوده و افراد زیادی در این گروه می توانند حس برنده شدن را تجربه کنند.