اختلال مه مغزی در افراد چیست؟
تعاریف در دنیای روان شناسی متفاوت هستند. مغز مهم ترین بخش در بدن ما است. مغز انسان وظایف مهمی را بر عهده دارد. مغز انسان می تواند ارتباطات را برقرار کند و برای عوامل مختلف زندگی ما مناسب است. نکته ای که باید بدانید این است که اختلالات مغزی مانند مه مغزی نیز وجود دارد. اختلالات انواع مختلفی دارند. در هر فرد این اختلالات می تواند به شکل های گوناگون ایجاد شود. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی بسیاری وجود دارد. برخی از این اختلالات را ممکن است بشناسید و برخی هم برای شما تازگی دارند. یکی از اختلالات مغزی که در مقاله های قبل در ارتباط با آن صحبت کردیم آلزایمر است.
در ادامه می خواهیم ببینیم که مه مغزی چیست؟ روح و روان با ذهن ارتباط دارند. حافظه همان طور که قبلاً گفتیم یکی از مهم ترین بخش های ذهن انسان است. حافظه می تواند خاطرات و اتفاقات مختلف را در ذهن شما ثبت کند و هر زمان که خودتان بخواهید آن ها را حذف خواهند کرد. برای تقویت حافظه راه های مختلفی وجود دارد. یکی از این راه ها ورزشکاران و داشتن فعالیت های ذهنی است. در زمینه استفاده از فعالیت های ذهنی می توانید برای رسیدن به نتیجه مطلوب با مشاور یا روان شناس خود صحبت کنید. حافظه انواع مختلفی دارد. این بار می خواهیم تفاوت بین زوال عقل و آلزایمر را بدانیم. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با مه مغزی چیست؟ صحبت کنیم.
مه مغزی چیست؟
مه مغزی در واقع یک بیماری نیست. بلکه اصطلاحی است که برای توصیف احساس تنبلی و گیجی ذهنی به کار می رود. این می تواند علامت سایر شرایط سلامتی باشد. مه مغزی مانند فقدان وضوح ذهنی است. Sabrina Romanoff، PsyD، استاد و روانشناس بالینی در شهر نیویورک مطلبی گفته است. او می گوید، این فرآیند می تواند بر توانایی شما در تمرکز تأثیر بگذارد و به خاطر سپردن چیزها را برای شما مشکل کند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
در نهایت، مه مغزی می تواند بر احساس شما در مورد خود تأثیر بگذارد. افراد اغلب خود را احساس نمی کنند، زیرا از دست دادن وضوح ذهنی برای آن ها بیگانه است. در ادامه به این سوال پاسخ خواهیم داد که چگونه می توانید عملکرد ذهنی خود را به طور طبیعی بهبود بخشید؟
علل مه مغزی
تعدادی از عوامل و شرایط سلامتی می تواند باعث مه مغزی شود، از جمله:
- کمبود خواب
- افزایش سطح استرس
- افسردگی
- زوال عقل
- یائسگی
- دارو
- شرایط هورمونی، مانند اختلالات تیروئید
- شرایط مزمن بهداشتی مانند مولتیپل اسکلروزیس
- کمبود مواد مغذی مانند کمبود ویتامین B12
- عفونت های ویروسی مانند COVID-19، SARS و H1N11
COVID-19 می تواند باعث التهاب در مغز شود
COVID-19 می تواند باعث التهاب در مغز شود. این بیماری می تواند بر توانایی نورون های مغز در ارتباط با یکدیگر تأثیر بگذارد و در نتیجه مه مغزی ایجاد شود. رومانوف می گوید، با این حال، استرس، اضطراب، انزوا و تهدید همه گیری کروناویروس خطرناک است.
در واقع می تواند به طور غیر مستقیم باعث ایجاد مه مغزی شود. این می تواند برای مغز شما خسته کننده باشد. مه مغزی ناشی از ترکیبی از دو یا سه مورد از این عوامل باشد. چرا که آن ها اغلب با هم دست به دست می دهند.
نکته ای در ارتباط با این زمینه
به عنوان مثال، افسردگی می تواند منجر به کم خوابی یا برعکس شود. به طور مشابه، استرس می تواند بر خواب شما تأثیر بگذارد و باعث افسردگی شود. یائسگی ممکن است با کمبود خواب و افسردگی همراه باشد.
علائم مه مغزی در افراد مختلف چگونه است ؟
اگر مه مغزی دارید، ممکن است در عملکردهای شناختی مشکل داشته باشید، مانند:
- تمرکز بر فکر یا ایده
- به یاد آوردن چیزها
- چند وظیفه ای
- در پی گفتگوها
- توجه به محیط اطراف خود
مه مغزی همچنین می تواند علائمی مانند سردرد و خستگی ذهنی ایجاد کند.
نکات و ترفندهایی برای کاهش مه مغزی
این ها گام هایی است که می توانید برای کاهش مه مغزی انجام دهید:
به اندازه کافی بخوابید
خواب برای مغز و بدن شما مهم است تا سموم ناسالم را که می تواند به مه مغز منجر شود دفع کند. سعی کنید یک برنامه خواب ثابت را دنبال کنید. خوابیدن هر شب هفت تا نه ساعت برای شما مهم است. قبل از خواب از استفاده از وسایل الکترونیکی مانند موبایل، لپ تاپ یا تلویزیون خودداری کنید.
کارهای جدید را برای کاهش مه مغزی امتحان کنید
ذهن خود را درگیر فعالیت های تحریک کننده ذهنی کنید. شما باید سعی کنید چیزهای جدیدی را امتحان کنید. به عنوان مثال، مسیر متفاوتی را برای کار انتخاب کنید. یا این که رویکرد متفاوتی را برای کاری که به طور منظم انجام می دهید امتحان کنید.
حتی به موسیقی های مختلف گوش دهید. این می تواند به افزایش تولید یک ماده شیمیایی مغز به نام نوراپی نفرین کمک کند که باعث تحریک مغز می شود.
از انجام چند وظیفه با هم اجتناب کنید
انجام چند وظیفه می تواند انرژی شما را از بین ببرد. حتی بهره وری شما را کاهش دهد. به ویژه اگر سعی می کنید دو فعالیتی را انجام دهید که نیاز به فکر آگاهانه دارند. در عوض، سعی کنید در یک زمان روی یک چیز تمرکز کنید.
روی حافظه خود برای کاهش مه مغزی کار کنید
اگر مستعد فراموش کردن چیزها هستید، سعی کنید از ترفندهای مختلف برای بهبود حافظه خود استفاده کنید. به عنوان مثال از موارد مختلف کمک بگیرید. قافیه ها، اصطلاحات یا نشانه های بصری یا کلامی می توانند به شما در یادآوری موارد مهم کمک کنند. همچنین می توانید تکرار را امتحان کنید. به عنوان مثال، اگر کسی نام خود را به شما بگوید، گفتن مجدد آن به او می تواند به شما در یادآوری آن کمک کند.
برای کاهش مه مغزی استراحت های ذهنی داشته باشید
چند روز استراحت ذهنی را در طول روز انجام دهید. به گونه ای که در جایی باشید که به هیچ چیز فکر نمی کنید و در حال خوش هستید. می توانید چشمان خود را ببندید، کمی قدم بزنید یا از پنجره خود به بیرون نگاه کنید.
توجه خود را متمرکز کنید
اگر حواس شما پرت شد یا تمرکز خود را از دست دادید ممکن است که مغزی در کمین شما باشد. سعی کنید سرعت خود را کم کرده و تمام توجه خود را بر روی یک کار متمرکز کنید. سپس، روی تکمیل آن کار، هرچند کوچک کار کنید.
فعال بمانید
شرکت در فعالیت های اجتماعی می تواند خلق و خو، حافظه و شناخت شما را بهبود بخشد. در نتیجه منجر به کاهش مه مغزی می شود.
به فکر عمیق بپردازید
ذهن خود را با گذراندن کمی وقت درگیر تفکرات عمیق هر روز تمرین دهید. به عنوان مثال، اگر مقاله ای خوانده اید، 10 دقیقه به فکر محتوای مقاله باشید.
مدیتیشن را امتحان کنید
مدیتیشن می تواند به کاهش استرس و آرامش مغز و بدن شما کمک کند. در نتیجه منجر به کاهش مه مغزی می شود.
برای کاهش مه مغزی به طور منظم ورزش کنید
داشتن فعالیت بدنی می تواند سلامت روانی شما را بهبود بخشد.
از رژیم غذایی سالم پیروی کنید
رژیم غذایی سالم مانند رژیم مدیترانه ای می تواند به حافظه، شناخت و سلامت مغز کمک کند. در نتیجه منجر به کاهش مه مغزی می شود.
از مصرف الکل و مواد مخدر اجتناب کنید
این مواد می توانند حواس شما را مختل کرده و بر مغز شما تأثیر منفی بگذارند.
مه مغزی احساس ناراحت کننده ای است که از آن فاصله گرفته ایم
مه مغزی احساس ناراحت کننده ای است که از آن فاصله گرفته ایم. این می تواند تمرکز بر وظایف در دست انجام بسپارد. به خاطر سپردن چیزها یا توجه به آن چه در اطراف شما اتفاق می افتد را برای شما دشوار کند. همچنین می تواند به شما احساس بی نظمی و برخلاف خود را بدهد.
اگر افراد خوب نخوابیده باشند. یا آلرژی داشته باشند و برای مثال داروهای آنتی هیستامین مصرف کرده باشند آن ها می توانند مستعد مه مغزی باشند. با این حال، برخی از شرایط سلامتی ممکن است باعث ایجاد مه مغزی مداوم شود.
علائم خود را با ارائه دهنده خدمات درمانی خود در میان بگذارید. آن ها ممکن است بتوانند علت ایجاد مه مغز را تعیین کنند و بر این اساس برنامه درمانی را پیشنهاد دهند.
پلاک های آمیلوئید در ارتباط با این زمینه
پلاک های آمیلوئید گروه هایی از بتا آمیلوئیدها هستند که قطعات پروتئینی هستند. آن ها باعث قطع روابط بین سلول های عصبی مغز و از بین رفتن آن ها می شوند. این فرآیند هم در زوال عقل است و هم آلزایمر. این پلاک ها خود را به سلول های عصبی شما متصل می کنند.
آن ها سیناپس های مورد نیاز نورون های شما را برای برقراری ارتباط با یکدیگر از بین می برند. برای تفکر، برنامه ریزی، پردازش احساسات و شکل گیری خاطرات به این سیناپس ها نیاز داریم. انواع مختلفی از بتا آمیلوئیدها مانند بتا آمیلوئید 42 وجود دارد که سمی ترین ماده است و در بیماران آلزایمر به تعداد زیادی دیده شده است.