اختلال علائم جسمانی یا اضطراب بیماری(قسمت دوم)

اختلال علائم جسمانی یا اضطراب بیماری در قسمت دوم بررسی می شوند.

معیارهایی برای تشخیص

تشخیص این اختلال بر اثر معیار DSM-5 که توسط انجمنی آمریکایی منتشر شده است روی نکاتی برای تشخیص اختلال علائم جسمانی تاکید دارد:

• یک نشان یا بیشتر از علائم اختلال جسمانی را دارید؛ برای مثال درد یا خستگی، که به شما استرس وارد کرده و باعث مشکلاتی در زندگی روزانه می شود.
• افکاری شدید و دائمی در موردجدی بودن علائم خود دارید، سطح بالایی از اضطراب  برای سلامت یا علائم، یا زمان و انرژی زیادی را صرف بررسی علائم یا نگرانی های خود می کنید.
• برای بیشتر از شش ماه است که نگرانی شما برای علائمتان ادامه یافته است، حتی اگر این علائم متغیر باشند.

درمان

هدف از درمان بهبود علائم و توانایی عملکرد درست در زندگی روزانه است. روان درمانی که گفتار درمانی نیز نامیده می شود می تواند برای درمان اختلال علائم جسمانی موثر باشد. گاهی داروهایی نیز ممکن است برای شما تجویز شود، خصوصا اگر با افسردگی نیز دست و پنجه نرم می کنید.

داروها برای اختلال علائم جسمانی یا اضطراب بیماری

داروهای ضدافسردگی می توانند علائم همراه با افسردگی و دردی که اغلب در زمان اختلال علائم جسمانی حس می شود را کاهش دهند.

اگر یک دارو برای شما تاثیری نداشت شاید پزشکتان بخواهد آن را با داروی دیگری جایگزین کنید یا از ترکیبی از چند دارو برای بهبود اثربخشی آن کمک بگیرید. به یاد داشته باشید در شروع مصرف دارو ممکن است چند هفته زمان ببرد تا متوجه شروع بهبود در علائم خود شوید.

با پزشک خود در مورد انتخاب های دارویی و عوارض جانبی احتمالی و خطرات ممکن از جانب هر دارو صحبت کنید.

روان درمانی اختلال علائم جسمانی یا اضطراب بیماری

از آنجایی که علائم فیزیکی می توانند مربوط به استرس روانی و سطح بالایی از اضطراب باشد روان درمانی، خصوصا درمان رفتار شنختی یا CBT، می تواند به بهبود علائم فیزیکی کمک کند.

CBT می تواند به شما کمک کند تا:

• یاد بگیرید چطور استرس را کاهش دهید.
• یاد بگیرید چطور با علائم فیزیکی مقابله کنید.
• افسردگی و دیگر مشکلات روانی خود را شرح دهید.
• مشغول کردن ذهن خود با این علائم را کاهش دهید.
• باورهای خود در مورد سلامت وعلائم فیزیکی را بررسی کرده و تغییر دهید.
• عملکرد روزانه ی خود در خانه، محل کار، روابط و موقعیت های اجتماعی را بهبود بخشید.
• به خاطر ناراحتی فیزیکی که حس می کنید کمتر خود را از انجام فعالیت ها یا رفتن به برخی جاها منع کنید.

درمان خانواده نیز می تواند برای بررسی روابط درخانواده و بهبود حمایت وعملکرد در آن مفید باشد.

تغییرات در زندگی و درمان های خانگی

در حالی که درمان های حرفه ای می توانند برای اختلال علائم جسمانی بسیار موثر و مفید باشند اما شما می توانید خودتان در زندگی تان تغییراتی ایجاد کرده و گام هایی برای مراقبت از خود بردارید، از جمله این اقدامات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• با پزشک خود همکاری کنید؛ با پزشک یا متخصص سلامت روان برای ارزیابی و تعیین یک برنامه ی منظم برای دیدار و صحبت در مورد نگرانی های خود مشورت کرده و یک رابطه ی قابل اطمینان با او ایجاد کنید. برای مراجعه به متخصص، آزمایش… برای خود محدودیت هایی قرار دهید. سعی نکنید مرتبا نزد پزشکان مختلف رفته و خود را به اورژانس برسانید زیرا با این کار به سختی می توانید درمان ها را باهم هماهنگ کرده و هریک ممکن است آزمایشی برای شما تجویز کنند.
• تمرین مدیریت استرس و تکنیک های ریلکسیشن؛ یادگیری مدیریت استرس و تکنیک های ریلکسیشن، مانند ریلکس کردن ماهیچه ها، می تواند به بهبود علائم شما کمک کند.
• فعالیت فیزیکی داشته باشید؛ یک برنامه ی منظم برای ورزش می تواند باعث ارام شدن اثرات روی ذهن شما شود، علائم درد فیزیکی را بهبود بخشد و به بهبود عملکرد فیزیکی کمک کند.
• فعالیت دیگری داشته باشید؛ خود را در محیط کار، فعالیت های اجتماعی و کارهای خانه درگیر کنید. منتظر نمانید تا برای شرکت کردن در کاری علائم شما کاملا ناپدید شوند.
• از مصرف الکل و مواد تفریحی اجتناب کنید؛ استفاده از مواد می تواند باعث شود مراقبت از خودتان برای شما کار سختی باشد. اگر نیاز دارید مصرف مواد را ترک کنید حتما با متخصص سلامت در این زمینه مشورت داشته باشید.

آماده شدن برای ملاقات با پزشک

پزشک شما علاوه بر بررسی وضعیت سلامتتان ممکن است شما را به روان درمان یا مشاور برای بررسی مشکل و درمان ارجاع  دهد.

چه کاری می توانید برای اختلال علائم جسمانی یا اضطراب بیماری انجام دهید؟

قبل از قرار ملاقات با پزشک لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائم؛ ازجمله چه زمانی اولین بار این اتفاق افتاد و چه تاثیری روی زندگی روزانه ی شما داشته است.
• اطلاعات شخصی کلیدی؛ از جمله حوادث سخت و وحشتناک در گذشته و هرگونه شرایط مهم و استرس آور در زندگی
• اطلاعات پزشکی؛ از جمله دیگر مشکلاتی که ممکن است در سلامت روان یا فیزیکی داشته باشید.
• داروها؛ ویتامین ها، گیاهان دارویی و دیگر مکمل های غذایی که مصرف می کنید به همراه دوز مصرف
• سوالات؛ آن هایی که باید از پزشک یا متخصص سلامت روان بپرسید.

در صورت امکان از یک دوست یا عضوی از خانواده که به او اطمینان دارید بخواهید در ملاقات با پزشک همراه شما باشد تا بتواند از شما در این راه حمایت کرده و اگر چیزی را فراموش کردید برای شما یاداوری کند.

سوالاتی که باید بپرسید می توانند شامل موارد زیر باشند:

• آیا مبتلا به اختلال علائم جسمانی هستم؟
• چه درمانی را برای من پیشنهاد می کنید؟
• آیا برای مشکل من درمان موثر خواهد بود؟
• برای چه مدت زمانی لازم است دارو مصرف کنم؟
• چه وب سایت هایی را به من پیشنهاد می دهید؟
• چطور متوجه می شوید آیا درمان برای من اثر دارد یا نه
• اگر درمانی را پیشنهاد دارید برای چه مدت به آن نیاز دارم و هرچند وقت یک بار باید بیایم؟
• آیا بروشور یا مجله یا برگه ی چاپ شده ای در این رابطه وجود دارد که بتوانید به من بدهید؟
• آیا گام هایی برای مراقبت فردی وجود دارد که بتوانم برای مدیریت شرایط خود از آن کمک بگیرم.

از پرسیدن هیچ کدام از این سوالات خجالت نکشید.

از پزشک خود برای اختلال علائم جسمانی یا اضطراب بیماری چه انتظاری داشته باشید؟

پزشک یا متخصص سلامت روان می تواند سوالاتی را از شما بپرسد، از جمله:

• آیا مرتبا فعالیت فیزیکی دارید؟
• آیا پزشکان هیچ مشکلی را در سلامت شما تشخیص داده اند؟
• چه علائمی دارید و اولین بار چه زمانی این اتفاق برای شما افتاد؟
• آیا از الکل یا مواد مخدر تفریحی استفاده می کنید؟ هرچند وقت؟
• این علائم چطور روی زندگی شما اثر گذاشته اند، مثلا در مدرسه، محل کار و در روابط شخصی؟
• آیا تا به حال هیچ یک از خویشاوندان نزدیک شما به یک اختلال سلامت روان مبتلا شده است؟

پزشک یا متخصص سلامت روان ممکن است بر اساس واکنش ها، علائم و نیازهای شما سوالات دیگری نیز بپرسد. آماده بودن برای سوالات و پاسخ درست دادن باعث می شود بتوانید از زمان ملاقات خود با پزشک بیشترین بهره را ببرید.