کمک به بیمار دچار به اختلال دوقطبی (قسمت دوم)

کمک به بیمار دچار به اختلال دوقطبی بسیار مهم است.

قانع کردن بیمار دوقطبی برای دیدار با پزشک

 

جدا از پیشنهاد حمایت عاطفی، بهترین راه برای کمک به کسی که دوستش دارید و مبتلا به اختلال دوقطبی است تشویق کردن او به درمان و حمایتش در این راه است. از انجایی که این بیماران شرایط خود  را درست می بینند اغلب کار ساده ای نیست تا آن ها را به پزشک ببرید. وقتی بیمار شما دچار مانیک شود احساس خوبی داشته و متوجه وجود مشکلی نخواهد شد. وقتی بیمار شما افسرده است شاید حس کند مشکلی وجود دارد اما اغلب انرژی کمی برای دریافت کمک دارد.

اگر فرد مورد علاقه ی شما با احتمال وجود اختلال دوقطبی آشنا نیست در مورد آن بحث نکنید. شاید این ایده برای آن ها ترسناک باشد بنابراین نسبت به آن حساس شوند. به جای آن می توانید یک روال معمولی برای چک آپ را پیشنهاد دهید یا دیدار با پزشک برای برخی علائم خاص، مانند بی خوابی، زودرنجی یا خستگی ( اگر در مورد علائم اختلال دوقطبی نگرانی دارید می توانید با پزشک تماس بگیرید )

کمک به بیمار دچار به اختلال دوقطبی در طول درمان اختلال دوقطبی

زمانی که بیمار یا فرد مورد علاقه ی شما با دیدار پزشک موافقت کرد می توانید در مسیر درمان با او همراه باشید. حمایت شما می تواند در موفقیت درمان تاثیر بزرگی داشته باشد بنابراین هرطورکه او دوست دارد به نیازها و خواسته هایش رسیدگی کنید.

کارهایی که می توانید برای حمایت از فرد بیمار اختلال دوقطبی در مسیر درمان انجام دهید عبارتند از:

• بررسی علائم بازگشت
• دنبال کردن روند درمان
• یادگیری در مورد داروهای بیمار
• هشدار به پزشک برای مشکلات
• بیان مشاهدات خود برای پزشک
• بررسی تغییرات خلقی فرد مورد علاقه
• یافتن پزشک و درمانگرهای متخصص
• تعیین وقت ملاقات و همراه شدن با بیمار

تشویق فرد عزیز به مصرف داروهای اختلال دوقطبی

کمک به بیمار دچار به اختلال دوقطبی با دارو ممکن است. داروها اساس درمان اختلال دوقطبی هستند و بیشتر افراد به داروها نیاز دارند تا تغییرات خلقی خود را تنظیم کرده و مانع از بازگشت آن شوند. برخلاف نیاز به دارو، افراد زیادی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند از مصرف آن اجتناب می کنند. برخی قرص ها را ترک می کنند زیرا احساس می کنند بهتر هستند، برخی برای عوارض جانبی و برخی دیگر از علائم مانیا لذت می برند. خصوصا کسانی که فکرمی کنند مشکلی ندارد می خواهند مصرف داروها را کنار بگذارند.

می توانید با تاکید روی اهمیت داروها و اطمینان از مصرف تمامی داروهای تجویزی بیمار، در مسیر درمان اختلال دوقطبی همراه او بمانید. همچنین او را تشویق کنید با پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی صحبت کند. اگر دوز داروها خیلی کم یا خیلی زیاد شوند عوارض آن ها ناخوشایند خواهند بود اما تغییر در دارو یا دوز آن ممکن است بتواند بیماری را درمان کند. به این فرد عزیز یادآوری کنید که کنار گذاشتن ناگهانی داروها می تواند خطرناک باشد.

مشاهده ی علائم بازگشت اختلال دوقطبی

حتی اگر فرد مورد علاقه ی شما می خواهد درمان شود و درروال درمان همکاری می کند گاهی اوقات علائم او بدتر خواهند شد. اگر متوجه هر مشکل یا تغییرات خلقی شدید وارد عمل شوید. مراقب علائم هشداردهنده اورژانسی در بیمار اختلال دوقطبی بوده و به پزشک هشدار دهید. با مداخله ی سریع، می توانید از رشد کامل مانیا یا افسردگی پیشگیری نمایید.

علائم هشداردهنده ی مانیا عبارتند از:

• بی قراری
• کمبود خواب
• هیجان روحی
• سریع صحبت کردن
• افزایش سطح فعالیت
• کج خلقی یا پرخاشگری

علائم هشداردهنده افسردگی

• خواب زیاد
• تغییر در اشتها
• مشکل در تمرکز
• گوشه گیری از دیگران
• خستگی و نداشتن انرژی
• نداشتن علاقه به فعالیت ها

برخورد با افسردگی و مانیا

نکاتی برای خانواده و دوستان

اگر ممکن نیست مانع از بازگشت بیماری عزیزتان شوید، کارهایی هستند که می توانید در طول دوران مانیا یا افسردگی انجام دهید.

• آماده ی رفتارهای مخرب باشید؛ در زمان مانیک یا افسردگی، بیمار اختلال دوقطبی شاید رفتاری مخرب یا نادرست داشته باشد. برنامه ریزی های قبلی برای چگونگی مدیریت این رفتارها می تواند در زمان بروز علائم به شما کمک کند. وقتی حال این فرد خوب است گفتگویی برای برنامه ی درمانی داشته باشید که در زمان پدیدار شدن علائم بتواند برای حفاظت از او موثر باشد. روی گام هایی که باید بردارید موافقیت کنید، مانند برداشتن کارت های اعتباری یا کلید ماشین، نزد پزشک رفتن با یکدیگر یا برعهده گرفتن هزینه های مالی خانه.

• در شرایط بحرانی چه کار کنید؛حتما باید از قبل برای شرایط بحرانی برنامه داشته باشید در نتیجه زمان بروز مشکل برخوردی  موثر و سریع خواهید داشت. داشتن برنامه ی بحرانی می تواند به شما کمک کند. حتما لیستی از اطلاعات تماس اضطراری با پزشک، مشاور و دیگر دوستان که بتوانند به شما کمک کنند داشته باشید. همچنین نام و آدرس بیمارستانی که در صورت نیاز باید فرد بیمار را به آنجا برسانید، همراه داشته باشید.
• در شرایط اضطراری با اورژانس تماس بگیرید؛اگر فرد بیمار دوقطبی اقدام به خشونت یا  خودکشی کرده است سعی نکنید شرایط را به تنهایی  مدیریت نمایید. اگر نگرانید که آن فرد به شما آسیب بزند به جای امنی رفته و با پلیس تماس بگیرید. اگر او قصد خودکشی دارد او را تنها نگذارید. با آمبولانس تماس گرفته و تا زمان رسیدن آن ها بیمار را تنها نگذارید.

مراقبت از خودتان در زمان نگهداری از بیمار اختلال دوقطبی

وقتی از بیماری که مشکل روحی دارد مراقبت می کنید به سادگی نیازهای خودتان را فراموش خواهید کرد. اما اگر از خودتان مراقبت نکنید انرژی  خود را از دست خواهید داد و این کار به فرد مورد علاقه ی شما یا خودتان کمکی نخواهد کرد. وقتی از نظر عاطفی و فیزیکی از خودتان مراقبت می کنید بهتر خواهید توانست با استرس مراقبت از بیمار اختلال دوقطبی کنار امده و انرژی مورد نیاز برای حمایت از بهبود بیمار را دارید.

• روی زندگی خود تمرکز کنید؛ حمایت از این فرد عزیز شامل برخی تغییرات در زندگی است اما نباید اهداف و اولویت های خود را فراموش کنید. دوستی ها، برنامه ها یا فعالیت هایی که برای شما لذت بخش بوده اند را کنار نگذارید.
• به دنبال حمایت باشید؛برخورد با بیماری روحی می تواند دردناک باشد. حتما باید حمایت عاطفی مورد نیاز خود را دریافت کنید. در مورد مشکلی  که دارید با کسی که به او اعتماد دارید صحبت کنید. همچنین خودتان می توانید وارد یک روال درمانی شده یا عضو گروه حمایتی شوید.