نقش خانواده در تربیت فرزندان+ تاثیرات مهم والدین بر رشد

نقش خانواده در تربیت فرزندان چیست؟ تمامی فاکتورهای محیطی می توانند روی رشد کودک اثر داشته باشند و خانواده یکی از مهم ترین این فاکتورهاست. اعضای خانواده اولین کسانی هستند که کودک کم سن شما ارتباط مرتب و دائم با آن ها دارد و از روی همان هاست که الگوها، ارتباطات و روابط با اعضای دیگر خانواده برای کودک تعریف می شود، در نتیجه ی این شناخت است که کودک شخصیت خود، دیگر افراد و جهانی که اطرافش است را درک می کند. خانه ای همراه با عشق و رسیدگی است که می تواند باعث شکوفایی کودک شده و فرصتی برای رشد و ارتباط با دیگران فراهم نماید.

رشد عاطفی و نقش خانواده در تربیت فرزندان

خانواده از همان اولین لحظاتی که کودک وارد دنیای جدید می شود مشوقی برای رشد عاطفی او خواهد بود. ارتباطی که میان نوزاد و مراقبان اولیه ی او شکل می گیرد ترویج دهنده ی احساساتی مانند اعتماد، راحتی، همراهی، همدلی و اعتماد به نفس است. با بزرگ شدن کودک و زیادتر شدن رابطه ی او با اعضای دیگر خانواده آن ها یاد می گیرند چطور رابطه ی دوستی با دیگران برقرار کنند، احساسات خود را به شکلی سالم مدیریت کرده و چگونه بر موانع و چالش ها در ارتباط با دیگران غلبه یابند. 

رشد اجتماعی

کودکان در روزهای اولیه ی زندگی و در اولین ارتباطات خود مهارت های اجتماعی را از طریق اولین ارتباطات با اعضای خانواده یاد می گیرند. ان ها با دیدن برقراری ارتباط بین والدین و دیگر خواهر و برادرها با یکدیگر از دیگران صحبت کردن، برقراری رابطه و همکاری و همدلی را یاد می گیرند و البته با ارتباط مستقیمی که خودشان با دیگر اعضای خانواده خواهند داشت.

خانواده ای که در آن اعضا با احترام و عشق با هم رفتار می کنند می تواند باعث ایجاد یک الگوی مثبت از رابطه اجتماعی برای کودک حتی در سنین بسیار پایین باشد. 

نقش خانواده در تربیت فرزندان برای رشد فیزیکی

جمع شدن خانواده در کنار هم با بازی های فکری یا ورزش ها می تواند به نوعی باعث بهبود تناسب اندام و سلامت در اعضا شود محدود کردن مصرف تنقلات و فست فودها و تشویق کودکان برای مشارکت در تهیه ی وعده های غذایی سالم می تواند تغذیه ی خوب در آن ها را بهبود بخشد.

 

بیشتر بخوانید: چگونه از تغذیه آگاهانه در کودکان حمایت کنیم؟

 

رشد شناختی

ارزش های خانواده با تاثیر گذاشتن روی روشی که کودک خود و دنیای اطرافش را می بیند روی رشد شناختی اواثر خواهد داشت. محرک ها و ارزش ها در خانواده می توانند طرز فکر، استدلال و روش حل مشکلات در کودک را شکل دهند. یک خانواده ی قوی و عاشق زمان زیاد و با کیفیتی را در کنار هم می گذرانند و این می تواند کارایی کودک را بهبود بخشد و در عین حال با زیاد شدن سن کودک احتمال مصرف مواد یا مشارکت در رفتارهای پرخطر را کاهش خواهد داد.

نقش خانواده در تربیت فرزندان در سنین پایین

در طول دوران کودکی، ارزش ها و رفتارهای والدین می توانند روی کودک اثر داشته باشند. در طول این دوران  تعریف کودک از خودش شکل می گیرد و می تواند به شدت تحت تاثیر والدین باشد. آن ها می توانند مهارت هایی را یاد بگیرند که پایه ای برای یادگیری در دوران کودکی است. از این رو یک سیستم حمایتی قوی در اوایل کودکی می تواند به شدت روی رشد کودک اثر داشته باشد.

خانواده ای حامی و با علاقه

روابط در خانواده برای رشد سالم کودک ضروری هستند. اگر کودک احساس امنیت، آرامش و دوست داشته شدن بکند این کار به ایجاد عزت نفس و سلامت روان او کمک خواهد کرد. این خانواده باعث تربیت کودکی می شود که بیشتر در جامعه خود را تطابق داده و نسبت به کودکی که در ارتباطات خانوادگی احساس امنیت ندارد مهارت های ارتباطی بهتری خواهد داشت.

مشارکت والدین

حضور والدین در فعالیت های کودک، مانند کشف کردن دنیای بیرون یا خواندن کتاب با هم، می تواند باعث تربیت کودکی اجتماعی شود. کودکانی که در کنار والدین خود بازی و فعالیت دارند با رفتن به مدرسه بهتر می توانند در بازی ها حاضر شوند و در این موقعیت ها رفتار مستقل بهتری از خود نشان خواهند داد. نشان دادن علاقه به فعالیت های کودک از جانب والدین می تواند باعث رشد حسی قوی از اعتماد در کودک شود.

فاکتورهای خطر و نقش خانواده در تربیت فرزندان

از طرف دیگر فاکتورهای خطر در خانواده می توانند روی مسیر ابتدایی رشد کودک اثر داشته باشند. فاکتورهای خطر از سوی مادر تاثیر بزرگی روی رشد کودک برجا خواهد گذاشت. برای مثال مصرف مواد، فقر و محیطی همراه با خشونت و دعواهای خانوداگی می توانند با رسیدن به سن سه سال باعث بروز مشکلات رفتاری در کودک شود. والدین می توانند در شرایط پرخطر با دنبال کردن دستورات افراد متخصص در سلامت روان و مراقبت های اولیه به کودکان خود کمک کنند.

تاثیر خانواده روی تربیت کودک

اعضایی خانواده اولین افرادی هستند که کودک با آن ها در ارتباط است و از این روی نقش خانواده در تربیت و رفتار اجتماعی کودک غیرقابل چشم پوشی است. علت این است که تعاملات در خانواده به کودک کمک می کنند درک بهتری از خود و اطرافیانش داشت باشد. شکلی که به کودک محبت می شود، از او مراقبت می شود و در خانه به او رسیدگی می گردد فرصت هایی بری شکوفایی بهتر او در زندگی خواهند بود. تاثیر خانواده روی رشد و تربیت کودک مانند یک پایه است که می تواند به شکل گیری شخصیت آینده ی او کمک کند. خانواده می توانند از راه های زیر روی تربیت کودک اثرگذار باشند:

ارزش ها در نقش خانواده در تربیت فرزندان

کودک مانند یک اسفنج است و هرچیزی که ببیند یا متوجه شود راجذب می کند. این یک بار تعهد بزرگ برای والدین است زیرا کودک در نهایت از والدین خود هرچیز را یاد می گیرد. اگر شما به بخش خاصی از جامعه احترام می گذارید و یا توجه بیشتری به برخی افراد دارید کودک شما نیز به همین شکل باورهای خود را خواهد ساخت.

وقتی شما رفتار محترمانه ای با فردی نداشته باشید کودک نیز این کار را خواهد دید. بهترین راه برای آموزش دادن به کودک مثال زدن با خودتان است، بیشتر از نصیحت هایتان این رفتار خود شماست که کودکتان دنبال خواهد کرد. بعلاوه ایده ی خوبی است که ارزش های درست را از همان سنین کم شروع به فهماندن کنید. ما فکر می کنیم کودک در سن کم نمی تواند اهمیت یادگیری ارزش های خوب را درست متوجه باشد اما این درست نیست. وقتی شما عواقب کار را به کودکتان بگویید او بهتر متوجه خواهد شد.

اجتماعی شدن

شما و خانواده تان اولین گروه اجتماعی برای کودک هستید. این یعنی هرچیزی که کودک شما یاد می گیرد. او با دیدن اعضای خانواده هرچیزی را یاد خواهد گرفت. خانواده هایی که با عشق و احترام با یکدیگر رفتار می کنند کمک خواهند کرد کودک دیدگاه مثبتی پیدا کرده و یا بتواند شخصیت مثبتی در مراودات اجتماعی باشد. اگر خانواده ی شما زمانی را با هم گذرانده و مثلا باهم به تماشای تلویزیون بنشینند به رشد اجتماعی سالم کودک کم خواهد کرد.

بعلاوه تعاملات شما با کودکتان به او کمک می کند در مورد ارتباط داشتن با دیگران نیز یاد بگیرد. روش ارتباط خانواده با کودک است که کمک می کند او روابط را بهتر درک کند. او یاد می گیرد چطور احساس راحتی خواهد داشت، چطور دوست پیدا کند یا به افراد خانواده ی خود اعتماد نماید. روابط برای زنده ماندن انسان بسیار حیاتی هستند و کودک شما از خانواده یاد می گیرد تا روابط خوبی را ایجاد نماید.

مهارت های رشدی و نقش خانواده در تربیت فرزندان

یادگیری مهارت های رشدی مختلف برای کودک اهمیت زیادی دارد، مانند مهارت های حرکتی، مهارت های شناختی، مهارت های عاطفی و مهارت های زبانی بری رشد و تربیت نهایی او.

برای کمک به کودک در جهت داشتن مهارت های حرکتی قوی او باید در فعالیت های فیزیکی مختلف شرکت داشته باشد. چیزی که شما به عنوان والدین فکر می کنید کاری طبیعی و لازم برای کودک است.

برای کمک به رشد مهارت زبانی و گفتاری کودک باید با او صحبت کنید، کتاب بخوابید، شعر بخوانید یا در فعالیت های دیگری که همراه با صحبت کردن هستند شرکت داشته باشید. دیده شده است والدین یا اعضایی در خانواده که زمان بیشتری را صرف حرف زدن با عضو کم سن می کنند، کودک گفتار بهتری را خواهد داشت.

یادگیری مهارت های عاطفی متفاوت در کودک مهم است و خانواده نقش مهمی را در این بین خواهد داشت. کودک از خانواده در مورد احساسات مختلف مانند عشق، همراهی، همدلی و … یاد می گیرد. در نبود مهارت های عاطفی مناسب، کودک ممکن است نتواند احساسات خود را درست توصیف کند و بعدها در زندگی ممکن است انتخاب های مخربی را داشته باشد.

امنیت و نقش خانواده در تربیت فرزندان

کودک امنیت را از خانواده درک می کند زیرا تنها خانواده اس که نیازهای اساسی او مانند غذا، پوشاک و جای خواب را تامین می کند. جدا از تامین نیازهای اساسی کودک برای زنده ماندن، خانواده امنیت عاطفی کودک را تامین می کند به شکلی که در هیچ جای دیگری ان را دریافت نخواهد کرد.

به همین علت زمانی که کودک شما بیرون است او نیاز دارد رفتار خاصی با او شود زیرا انتظار دارد بر اساس چیزی که عادت دارد با او رفتار کنند. اما در خانه او راحت احساسات خود را بیان می کند و به همین علت مهم است که در خانه محیطی امن و راحت برای کودک فراهم شود تا بتواند راحت حس خود را بیان نماید.

کودکی که احساس امنیت می کند رشد و تربیت بهتری خواهد داشت تا کودکی که در محیطی خشن و ناامن رشد می کند، جایی که از بیان راحت نظرات و احساسات خود می ترسد. امنیت از مهم ترین موارد در تربیت کودک است و می تواند به رشد بهتر عاطفی، فیزیکی و شناختی کودک شما کمک کند.

تربیت کردن یک کودک اصلا کار ساده ای نیست و نیاز به تلاشی عالی از جانب والدین دارد. با این وجود دیدن تبدیل شدن کودک کوچکتان به فردی مسئولیت پذیر و مهربان تجربه ای عالی و پادشی لذت بخش است. تنها نباید ارزش ها و عادات درست را به کودک یاد دهید بلکه باید محیطی ایمن را ایجاد کنید که مطمئنید کودک می تواند چیزهایی که به او یاد می دهید را در آن دنبال کند.