فرهنگ استفاده از مشاوره
روان درمانی با استفاده از مشاوره
روان درمانی و مشاوره تمرینی عمومی است و یک سرویس مخصوص در خدمات سلامت برای روان درمانی حرفه ای می باشد. مشاوره روی نحوه ی عملکرد افراد در تمام سنین چه به شکل شخصی و چه در روابط تمرکز دارد. روان درمانی و مشاوره می تواند نگرانی های عاطفی، اجتماعی، کاری، تحصیلی و فیزیکی را بررسی نماید که افراد در مراحل مختلف زندگی خود با آن برخورد دارند و روی استرس های زندگی تمرکز نموده و می تواند موارد شدیدتری که افراد به عنوان فرد، بخشی از یک خانواده یا گروه یا سازمان با آن مواجه هستند را بررسی و حل نمایند.
مشاوره و روان درمانی به افرادی که دچار مشکلات روانی، عاطفی و ذهنی هستند کمک می کند حس سلامت خود را بهبود بخشند، احساس تنش و استرس را کاهش داده و بحران های پیش رو را حل کنند. همچنین ان ها ارزیابی، تشخیص و درمان بیشتر علائم روانی را برعهده خواهند داشت.
دانش های تخصصی
در طول تمام مراحل رشد، (برای مثال دوران کودکی، نوجوانی، جوانی و سنین بالاتر) روان درمانی و مشاوره بر تمام این مشکلات تمرکز دارد:
- نقش حرفه و شکل روزی زندگی افراد
- مواردی از عدالت اجتماعی و نژادها (برای مثال دفاع از دیگران)
- جنبه های سلامت و نقاط قوت بیماران (چه به عنوان یک فرد ببینید، یک زوج، یک خانواده، گروه یا سازمان)
- تاثیرات محیطی یا شرایط (چگونه فرهنگ، جنسیت و سبک زندگی هر فرد می تواند تجربیات و نگرانی های او را شکل دهد.)
مشکلاتی که در این بین شرح داده می شوند:
مشکلاتی که توسط مشاور و روان درمان بررسی می شوند از دیگاه های فرهنگی، رشد (چرخه ی زندگی) و محیطی خواهد بود. آن ها شامل این موارد هستند ولی محدود به آن نیستند:
- اختلالات روانی
- مشکلات سازماندهی کارها
- یادگیری و نداشتن مهارت های کافی
- تطبیق دادن خود با شرایط فردی یا اجتماعی
- نگرانی های مرتبط با شغل و حرفه و تحصیل
- درک بیشتر فرد از خود و شناخت شخصیت خود
- مشکلات ماندگار و پایدار در روابط کلی با افراد دیگر
- مدیریت استرس و برخورد با اتفاقات منفی در زندگی
- مشکلات در روابط از جمله مشکلات زناشویی و مشکلات خانوادگی
- مشکلات در تطابق دادن خود با ناتوانایی های فیزیکی، بیماری یا جراحات
- تصمیم گیری در مورد حرفه و کار و برخرود با انتقالات و تغییرات در زندگی، مثلا تغییراتی مانند تغییر محل تحصیل یا محیط کار یا بازنشستگی
مجهز شدن به مهارت ها و رویه های خاص
روال ها و تکنیک های مورد استفاده در مشاوره و روان درمانی شامل این موارد بوده ولی محدود به آن نیستند:
- آموزش های لازم
- نظارت های پزشکی لازم
- ارائه ی مشاوره به سازمان ها
- انجام دادن تست و ارزیابی موارد
- مداخله و مدیریت بحران، مدیریت اتفاقات تلخ
- روش شناسی های تحقیقی برای تحقیقات علمی
- مشاوره و روان درمانی فردی، خانوادگی و گروهی
- تکنیک های ارزیابی برای تشخیص اختلالات روانی
- ارزیابی برنامه ها و درمان های مرتبط با خروجی (برای مثال میزان پیشرفت بیمار)
- برنامه ها و محیط های کاری که به فرد اموزش داده و به عموم در مورد مشکلات روانی، مشلات مرتبط با مدرسه، خانواده، روابط و محیط کار آموزش می دهد در نتیجه مشکلات قبل از اینکه شروع شده یا شروع به بدتر شدن کنند پیشگیری خواهند شد.
خدمات برای افراد
بیمارانی که تحت مشاوره قرار دارند می توانند شامل افراد، گروه ها (از جمله زوج ها و خانواده)، و سازمان هاست. روان شناسی و مشاوره با افراد در تمام سنین کار می کند مانند کودکانی که دچار مشکلات رفتاری هستند. افراد جوان تری که دارای مشکلاتی در تحصیل یا حرفه بوده یا مشکلاتی در مصرف مواد اعتیادآور دارند.
افراد بزرگسالی که وارد دوران بازنشستگی شده اند. آن ها با گروه کار می کنند تا به آن ها در یافتن راه حل هایی برای مشکلاتی که با آن مواجه هستند کمک کنند و در عین حال بتوانند موارد شخصی و موضوعات بین فردی در گروه را برای خود بهبود بخشند. روان درمانی و مشاوره می تواند با سازمان ها و گروه های کاری نیز باشد تا به آن ها کمک شود محیطی در محل کار خود ایجاد نمایند که در آن تمام افراد بتوانند موفق بوده و توانایی خود برای سازماندهی مشکلات و قدرت باروری و موثر بودن خود را بهبود بخشند.
مشاوره چیست؟
افراد زیادی هستند که در نقطه ای از زندگی خود می خواهند نقش یک مشاور را بازی کنند بدون اینکه درک درستی از مفهوم مشاوره یا چیزهایی که یک مشاور حرفه ای باید بداند داشته باشند.
تفاوت بزرگی میان یک مشاور متخصص وجود دارد با فردی که از مهارت های مشاوره به عنوان بخشی از شخصیت خود استفاده می کند، برای مثال یک دوست یا یک هم کلاسی شما. یک مشاور متخصص فردی آموزش دیده است که می تواند از رنج متفاوتی از راهکارهای مشاوره برای بیماران خود استفاده نماید.
به عنوان تعریفی ساده تر می توانیم به تعریف آمده در یکی از وب سایت های معروف نگاهی بیندازیم:
” گفتار درمانی که شامل فرد ماهر و اموزش دیده ای باشد که به حرف های شما گوش داده و کمکتان می کند تا راه هایی برای برخورد با مشکلات عاطفی خود پیدا کنید “
بنابراین جنبه های متفاوتی برای مشاوره وجود دارد. برای مثال بسیار مهم است که فرد مشاور آموزش دیده باشد. همچنین حتما باید این روال برای کمک کردن به شما در جهت یافتن راهی برای برخورد با مشکلات باشد، چه بخواهد در این بین شما را نصیحت کرده یا به شما بگوید که باید چه کار کنید.
چیزهای متعددی وجود دارد که اغلب در تعریف مشاوره در مورد آن توافق داشته و برخی دیگر آن ها را در مورد مشاوره نمی دانند:
- قدرت نصیحت کردن
- قدرت قضاوت درس
- درگیر شدن عاطفی با فرد بیمار
- تلاش برای مدیریت و سازماندهی مشکلات بیمار
- نگاه کردن به مشکلات فرد بیمار از دیدگاه خود، و بر اساس سیستم ارزشی خودتان
- توقع داشتن از بیمار یا تشویق کردن او به داشتن رفتاری که اگر خود مشاور در زندگی اش مشکلی مشابه داشت از خود نشان می داد.
- روالی که زمانی اتفاق می افتد که بیمار و مشاور زمانی را کنار گذاشته اند تا مشکلاتی که باعث ایجاد احساسا عاطفی بد و استرس برای بیمار شده اند را بررسی نمایند.
- عمل کمک کردن به بیمار برای دیدن بهتر و دقیق تر هرچیز، و حتی از دیدگاهی متفاوت. این می تواند بیمار را قادر سازد تا روی احساسات، تجربیات یا رفتارهای خود با هدف ایجاد تغییرات مثبت تمرکز نماید.
- ایجاد رابطه ای بر پایه ی اعتماد. اعتماد داشتن فاکتوری کلیدی برای موفق بودن مشاوره است. مشاوران حرفه ای اغلب قوانین در مورد امنیت اطلاعات را برای بیمار توضیح خواهند داد. با این وجود اگر فرد حس کند این اطلاعات ممکن است زندگی او را به خطر بیندازند شاید احتیاط بیشتری داشته باشد.
مشاوره و روان درمانی
روان درمانی و مشاوره بسیار شبیه به هم بوده اما دقیقا یکسان نیستند. هردو این ها شامل روالی از کمک کردن به فردی دیگر می باشند تا بتوان راه حل هایی را برای مشکلات او پیدا کرد.
با این وجود این دو در روش های مورد استفاده متفاوت هستند و طرز فکر و مدل مختلفی را دارند.
- در مشاوره کمک می شوند تجربیات عاطفی و ذهنی بیمار شرح داده شوند. اینکه بیمار چه احساسی دارد و در مورد مشکلی که برای آن درخواست کمک کرده است چه فکری می کند.
- با این وجود روان درمانی بر پایه ی روش های روان شناسی می باشد، در این روال بیمار تشویق می شود تا به تجربیات قبلی خود بازگشته و ببیند این تجربیات چطور روی مشکل فعلی او اثرگذار بوده اند.
از این رو روان درمانی به بیمار کمک می کند از تجربیات قبلی خود که از آن بی اطلاع بوده است آگاه شود. مشاوران به احتمال کمتری نگران تجربیات قبلی بیمار بوده و اغلب با روش های انسانی به آن ها اموزش داده شده است، یعنی استفاده از تکنیک های درمانی بر محوریت بیمار.
نقش فرد مشاور
اولین و مهم ترین نکته ای که مشاوران باید از آن آگاه باشند این است که هیچ دو فردی شبیه به هم نخواهند بود.
هیچ دو فردی نیستند که یک زبان و گفتار را به شکلی مشابه درک کنند. درک افراد همیشه مرتبط با تجربیات فردی آن ها از جهان خواهد بود. از این رو نقش مشاور این است که به بیمار کنک کند تا بتواند موقعیت خود را بهتر درک نماید.
ان ها بیمار را قادر خواهند ساخت تا بتواند با صحبت کردن راحت و ازاد جنبه های مختلف از زندگی و احساسات خود را بشناسد. صحبت کردن به این شکل کمتر با دوستان یا اعضای خانواده ممکن خواهد بود، کسانی که به احتمال زیاد روابط عاطفی با شما دارند و دارای نظرات و عقایدس هستند که می تواند روی موضوع صحبت اثر داشته باشد. صحبت کردن با مشاور به بیمار این فرصت را می دهد تا بتواند احساسات سختی مانند عصبانیت، رنجش، احساس گناه و ترس را در محیطی آرام و مطمئن بیان نماید.
ممکن است چیزهایی از تجربیات دوران کودکی وجود داشته باشد که در ذهن چراغی را روشن نماید که چرا فرد در موقعیتی خاص این واکنش را داشته است. این کار اغلب در ابتدا با راه هایی همراه خواهد بود که بیمار می تواند برای تغییر این رفتار داشته باشد.
مهارت های مشاوره
چندین نوع مهارت وجود دارد که فرد مشاور به آن نیاز خواهد داشت. شاید از همه مهم تر مهارت های مکالمه ی خوب باشد.
مشاوران باید بتوانند به طور موثر به گفته های بیمار گوش داده و توجه کامل و کافی به او داشته باشد. آن ها باید از زبان بدن و مکالمات غیرشفاهی آگاهی داشته باشند. مشاوران اغلب بیشتر از زبان غیرگفتاری استفاده می کنند تا زبان گفتاری، و در نتیجه این بخش مهمی از مهارت های لازم برای آن هاست.
سوال کردن مهارت مهمی برای مشاوران است درست مانند یک مربی. مشاوران از سوال کردن هم برای بهبود درک خود استفاده می کنند ( به عنوان فرمی برای شفاف سازی وضعیت ) و هم به عنوان راهی موثر برای کمک به درک احساسات و عواطف بیمار.
همچنین مشاور باید بتواند آرامش کافی برای بیمار ایجاد نماید اما نه به حدی که به او اجازه دهد درگیری عاطفی ایجاد شود.
همچنین مشاور باید احساس همدلی داشته باشد. این یعنی باید از احساسات و عواطف بیمار آگاه باشند. همدلی در ایجا چیزی فراتر از دلسوزی است ( که یعنی احساس تاسف برای فردی دیگر ) زیرا ریشه ی کلمه یعنی درک کردن فرد دیگر. از این رو دلسوزی یعنی مشاور باید درک کند که بیمار چه احساسی دارد و از این رو سوالات مناسبی پرسیدت و بیمار را به سمت نتایجی مثبت هدایت نماید.
منابع: