علل بدغذایی در کودکان

بدغذایی در کودکان یکی از نگرانی عمدۀ والدین است. چون فرزندشان از خوردن غذا یا خوردن برخی مواد غذایی خودداری می‌کند، تمام مواد مغذی را که بدنش نیاز دارد، دریافت نکند. این نگرانی کاملاً بی مورد است اما برای اینکه شما خاطر جمع شوید، چند پیشنهاد داریم که می‌توانید در صورت لزوم آنها را جایگزین غذای کودک تان بکنیدو یا در راه حل بدغذایی کودک قدم بردارید. باید علت بدغذایی یا کم خوراکی کودک خود را بفهمیم. برای فهم علت، زیاد راه دوری نروید، علت را عموما در رفتار و شیوه های فرزندپروری خود راحت تر می توانید پیدا کنید.

در واقع به غیر از علت بیمار بودن کودک، سرما خوردگی و مشکلاتی همچون اسهال و دل درد و یا عفوت مجاری ادراری یا رفلاکس معده، که می تواند بر تغذیه کودک تاثیر منفی بگذارد و یا دندان در آوردن کودک یکی دیگر از عواملی که ممکن است در این زمان کودک بیشتر به خوردن غذاهای مایع و نرم مانند سوپ یا پوره علاقه داشته باشد یا اینکه غذاهایی که نیاز به گاز زدن و جویدن دارند مثل سیب زمینی یا هویج پخته، نان یا کباب را ترجیح دهند.

سایر علل به مسائل والدینی مربوط می شود.مثلا وقتی مادر یا دیگر مراقبین کودک به دفعات از غذا به عنوان ابزاری برای تنبیه کودک استفاده می کنند یااو را مجبور می کنند غذایی را که دوست ندارد بخورد،ویابه ساعات غذا خوردن اهمیت داده نمی شود.

 سخت گیری بیش از حد، یکی از علت های بدغذایی در کودکان

سخت گیری بیش از حددر آداب تغذیه نیز غذا خوردن را در ذهن کودک تبدیل به عملی رنج آور می کند. بعضی اوقات کودک تمایل به خوردن بعضی غذاها بیشتر یا کمتر دارد سخت گیری در این موارد می تواند تاثیر داشته باشد.

استرس مشاجره والدین، یکی دیگر از علت های بدغذایی در کودکان

وقتی غذاخوردن در محیطی به دور از آرامش و همراه با کشمکش والدین با یکدیگر انجام می شود نمی توان انتظار داشت کودک به حضور در این موقعیت تمایلی نشان دهد. زیرا وقت غذا خوردن، برای او همیشه تداعی کننده مشاجرات والدین خواهد بود. 

نگرانی مادر، یکی دیگر از علت های بدغذایی در کودکان

برخی مادران بیش از حد نگران غذا خوردن کودک هستند.بارها دیده ایم که  مادر آن به صورت افراطی نسبت به تغذیه کامل کودک اظهارنگرانی می کند،  با قاشق و ظرف غذا به دنبال کودکان راه می افتد و تصور می کند با این عمل تغذیه کامل و مورد نظرشان امکانپذیر است؛ حال آنکه اصرار بیش از حد به غذا خوردن اشتیاق کودک را از میان می برد و کودک از غذا به عنوان شیوه ای برای جلب توجه استفاده می کند.در این زمانها مخالفت در امر غذا خوردن می تواند نوعی میل به استقلال در کودک باشد، یعنی کودک دوست دارد خودش غذا بخورد و قاشق را به دست بگیرد.

وسواس مادر روی تمیزی، یکی دیگر از علت های بدغذایی در کودکان

اگر مادر روی تمیزی و پاکیزگی بیش از حد تمرکز کند یا وسواس داشته باشد که مبادا لباس های کودک کثیف شود یا غذا را روی زمین بریزد؛ یک کشمکش قدرت بین مادر و کودک به وجود می آید که  از یک طرف مادر می خواهد کنترل اوضاع را به دست بگیرداز طرف دیگر کودک اصرار دارد خودش کارهایش را انجام دهدو این نبرد نابرابر به بدغذایی کودک منجر می شود.

به اشکال و طعم های مختلف غذا درست کنید.

شیوه طبخ غذا و طعم دهنده هایی که استفاده می کنید، در بو، رنگ و مزه غذا موثرند. هر بار شکل تازه ای از همان ماده غذایی را جلوی فرزندتان بگذارید.

بچه هاسبزیجات نمی خورند چون سبزیجات نه مزه خاصی دارد نه ته دلشان را می گیرد! اگر می خواهید مثلا فرزندتان سبزی بخورد، آن را در کنار مواد غذایی سیر کننده سرو کنید. سعی کنید بشقاب غذا را آنگونه که دوست دارد، تزیین کنید.

برای درمان بدغذایی در کودکان به زمان گرسنگی او توجه کنید. 

فرزندتان بهتر از شما می داند گرسنه است یا نه. اگر او را مجبور به خوردن کنید، تنظیم اشتهای درونی او به هم می ریزد. اگر فقط چند قاشق غذا می خورد و بعد دلش دسر می خواهد، به او سخت نگیرید. اجازه بدهید لذت خوردن در او شکل بگیرد.

«نمی خواهم…… دوست ندارم»

چند بار تا به حال کودکتان چنین حرفی زده با این حال شما او را مجبور به خوردن کرده اید؟

حتما او هم با غذا مدتی بازی کرده، مقداری از آن را در دهان گذاشته و نگه داشته و بعد بیرون ریخته است.  اگر کودکی غذایی را چند بار بچشد، احتمال آنکه به مرور به خوردن آن علاقه مند شود، زیاد است. تا 5 بار یک ماده غذایی را به یک شیوه طبخ کنید و عکس العمل فرزندتان را ببینید. اگر نخورد، نحوه طبخ و رنگ و بوی آن را تغییر دهید و دوباره امتحان کنید.

بچه ها مواد غذایی آشنا را راحت تر می خورند. هنگام طبخ غذا اجازه دهید فرزندتان هم بر کار شما نظارت کند و ببیند مواد غذایی خام چطور می پزند. حتی می توانید او را در آشپزی دخالت دهید. مثلا هویج ها را بدهید تا بشوید یا تخم مرغ ها را بشکند. کودکان آنچه خودشان پخته اند، با رغبت بیشتری می خورند.غذا خوردن فقط برای سیر شدن و جذب کالری نیست جز در شرایط استثنایی، به کودک جداگانه غذا ندهید معمولا میل به خوردن در کنار اعضای خانواده بیشتر می شود.

   بی توجهی کنید.

اگر فرزندتان به طور ناگهانی علاقه اش را به غذایی از دست می دهد و از خوردن آن امتناع می کند توجهی به موضوع نشان ندهید. اجازه دهید آنچه را که دوست دارد بخورد و آنچه را نمی خواهد میل نکند و پس از اتمام زمان غذا خوردن، ظرف غذایش را بدون هیچ اشاره یا اهمیتی به موضوع بردارید. اگر گفت «لوبیا دوست ندارم»حساسیت نشان ندهید و چند روز بعد دوباره آن غذا را تهیه کنید. به احتمال زیاد او این بار غذا را می خورد چون می داند که عدم علاقه او به غذا توجه کسی را جلب نکرده است.

با او معامله کنید.

اگر اورا تنبیه کنید که اکر غذا نخوری تلویریون خاموش خواهد شد..فرزندتان لجبازتر شود و برای بردن در این لجبازی هم که شده غذایش را نخورد. یا ممکن است یک لقمه بخورد و بخواهد تلویزیون را روشن کنید؛ یعنی شما ندانسته تمام توجه او را به سمت تلویزیون کشانده‌اید. بهتر است اگر می‌خواهید از این روش‌ها استفاده کنید به‌طور غیر‌مستقیم این کار را انجام دهید. مثلا بگویید غذایت را کامل بخور که الان برنامه موردعلاقه‌ات شروع می‌شود..

چند پیشنهاد برای فرزندتان داشته باشید.

منوی باز غذایی جلوی فرزندتان نگذارید.امادر هر گروه غذایی 2 انتخاب به فرزندتان بدهید؛ مثلا بپرسید قارچ می خورد یا هویج، ترجیح می دهد غذایی با گوشت قرمز بخورد یا  مرغ؟

 ما انسان ها به مرور یاد می گیریم نه تنها برای فرو نشاندن گرسنگی، بلکه برای کنترل احساساتمان غذا بخوریم. این عادت بد را از همان بچگی در فرزندتان پرورش ندهید مثلا چون بهانه گیر است، دستش بستنی ندهید. اگر از شما دلگیر شده، برایش آبنبات نخرید. اگر به او بگویید هویجت را بخور تا برایت شیرینی بخرم، فکر می کند هر بار به عنوان هدیه باید ماده غذایی شیرین دریافت کند. این کار اشتباه است. نباید هیجان و احساس را با گرسنگی که یک نیاز غذایی است آمیخت.

از ظروف تک‌نفره استفاده کنید.

به او اجازه دهید قبل از صرف غذا زنگ تفریح داشته باشد.

داشتن زنگ تفریح ​​ بعد از ناهار باعث می‌شود بچه‌ها از خوردن غذاهای سالم طفره بروند تا سریع‌تر به بازی‌شان برسند. پس اجازه دهید قبل از ناهار مشغول باشند تا با اشتهای کامل سر میز حاضر شوند.

برایش داستان نگویید.

از داستان‌ سرایی درباره خواص مواد غذایی دوری کنید.. بگذارید با دیدن نحوه غذا خوردن شما و هم سن و سالانش چیزهایی را بیاموزد. مثلا با گفتن اینکه اگر شیر بخوری زودتر بزرگ می‌شوی، برخی بچه‌ها میزان شیر بیشتری می‌خورند. اگر از گفتن این حرف‌ها واکنش بدی نسبت به غذا خوردن خواهد داشت، این کار را رها کرده و روش‌های دیگر را امتحان کنید.