اگه یه کم توی شبکههای اجتماعی بچرخید، حتماً میبینید که از هر ۱۰ نفر، ۸ نفر میگن: «من ADHD دارم!» ولی صبر کنید. آیا واقعاً همهشون مبتلا هستن؟ واقعیت اینه که ADHD یه اختلال روانشناختی واقعیه و سختی خودش رو داره. افراد مبتلا با مشکلات جدی تو تمرکز، کنترل رفتار و مدیریت زمان دست و پنجه نرم میکنن.
اما چرا بعضیها این برچسب رو راحت به خودشون یا دیگران میچسبونن؟ یکی از دلایلش اینه که ما تحمل ابهام نداریم و دوست داریم برای هر حسی که داریم، یه علت پیدا کنیم.
یه دلیل دیگه هم شاید «کلاس داشتن» باشه یا اینکه یه راه ساده برای توجیه کمکاریها و اشتباهها پیدا کنیم. اما واقعیت چیه؟ اختلال ADHD بازی نیست و نادیده گرفتنش میتونه باعث بشه کسایی که واقعاً با این اختلال زندگی میکنن، دیده و حمایت نشن.
مطالعه بیشتر: تناقض های عجیب سریال شغال و نظریه فروید!
ADHD واقعی چیه و کی باید نگران باشه؟
ADHD یه اختلال روانشناختیه که تمرکز، کنترل تکانشها و نظم روزانه رو سخت میکنه. افراد مبتلا ممکنه دائم بیقراری، فراموشی، تصمیمگیریهای عجولانه و مشکل توی سازماندهی کارها رو تجربه کنن؛ اما یه چیز مهم اینه که هر کسی که گاهی تمرکزش کم میشه یا کلافه میشه، ADHD نداره!
مطالعات نشون میده که حدود ۵ تا ۷ درصد کودکان و ۲ تا ۵ درصد بزرگسالان واقعاً مبتلا هستن. تشخیص ADHD به وسیله روانشناس یا روانپزشک انجام میشه و شامل مصاحبه، تستها و بررسی سابقه زندگیه.
پس قبل از اینکه به خودتون یا دوستتون برچسب بزنین، بدونین که علائم موقت یا پراکنده با ADHD واقعی فرق داره. آگاه بودن و شناخت دقیق این اختلال باعث میشه هم خودتون و هم اطرافیانتون بهتر حمایت بشن و سختیهای واقعی این اختلال کمتر نادیده گرفته بشه.
چرا همه فکر میکنن ADHD دارن؟
این روزها به نظر میاد که برچسب ADHD مد شده! وقتی یه کمی بیقراری یا فراموشی داریم، ترجیح میدیم یه دلیل مشخص داشته باشه تا راحتتر تحملش کنیم. بعضیها حتی از این برچسب برای فرار از مسئولیتها استفاده میکنن: «من نتونستم سر وقت برسم چون ADHD دارم»، یا «اشتباه کردم چون ADHD دارم».
واقعیت اینه که ساده گرفتن ADHD باعث میشه چالشهای واقعی افرادی که با این اختلال زندگی میکنن، دیده نشه و حمایت کافی دریافت نکنن.
تحقیقات نشون میده که شناخت اشتباه این اختلال و استفاده ازش به عنوان بهونه، باعث میشه افراد مبتلا احساس کنن مشکلاتشون جدی گرفته نمیشه. پس بهتره قبل از اینکه به خودمون یا دیگران برچسب بزنیم، مکث کنیم، مطالعه کنیم و اگر لازم بود از متخصص کمک بگیریم. ADHD جدیه و با شوخی یا توجیه نباید ساده شمرده بشه.