علائم اولیه فروپاشی عصبی در خانواده

فروپاشی عصبی در خانواده به همه اعضای آن می تواند آسیب بزند. مشکلات عصبی و روانی به گونه ای مکمل یکدیگرند. یعنی آسیب های روانی می تواند در زمینه مشکلات عصبی به افراد آسیب بزند. اختلالات عصبی رفتاری یکی از اختلالات شخصیتی است. این نوع اختلال آسیب های مختلفی را می رساند. آسیب های آن می تواند در طولانی مدت خطرناک باشد. اختلالات عصبی رفتاری بدن یکی از اختلالاتی است که ممکن است در برخی از افراد از کودکی وجود داشته باشد. همان طور که گفتیم اختلالات روانی در واقع در مواقعی که شما ممکن است انتظار آن را نداشته باشید یا به علت وجود موارد مختلف در محل کار یا زندگی به وجود میاد. ما هم در ارتباط با اختلالات شخصیتی و هم در ارتباط با اختلالات عصبی صحبت کردیم. نکته ای که امروز می خواهیم بدانیم که علائم اولیه فروپاشی عصبی در خانواده چگونه است.

اختلالات روانی و شخصیتی – فروپاشی عصبی در خانواده

برخی از این اختلالات ممکن است در برخی افراد به وجود آمده باشد. یکی از نکاتی که روان شناسان به آن اشاره دارند این است که هر فردی بتواند قبل از این که آیا علائم در او تشدید پیدا کنند خود را درمان کند. هر اختلالی می تواند به علت یک اتفاق ناگوار به وجود آمده باشد. خیلی از افراد به عنوان مثال ممکن است بعد از یک تصادف رانندگی دیگر سوار ماشین نشوند یا این که از سوار شدن به ماشین ترس داشته باشند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با علائم اولیه فروپاشی عصبی در خانواده با شما صحبت کنیم.

اختلالات عصبی رفتاری و فروپاشی عصبی در خانواده

اختلالات عصبی رفتاری گروهی از شرایط مرتبط با اختلالات مغزی، آسیب‌ها یا بیماری‌هایی مانند زوال عقل یا مولتیپل اسکلروزیس هستند. ADHD، اوتیسم، اختلال وسواس فکری اجباری و سندرم تورت از اختلالات عصبی رفتاری محسوب می شوند.

آسیب به مغز می تواند ناشی از یک نیروی خارجی مانند ضربه به سر باشد که به آن آسیب مغزی تروماتیک گفته می شود. یا در اثر یک بیماری که به عنوان آسیب مغزی غیر ضربه ای شناخته می شود. تغییرات رفتاری قابل توجه در افرادی که به آن ها مبتلا می شوند مشخصه این اختلالات است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

در برخی موارد، این اختلالات با هم همپوشانی دارند. به عنوان مثال، این بدان معناست که یک کودک مبتلا به یک اختلال، مثلا اوتیسم، ممکن است با یک بیماری عصبی رفتاری دیگر مانند فروپاشی عصبی در خانواده نیز تشخیص داده شود.

اختلالات عصبی رفتاری بر رفتار، احساسات و فرآیندهای یادگیری فرد تأثیر می گذارد. این گروه از اختلالات گاهی اوقات به عنوان اختلالات عصبی رشدی نامیده می شود و هر دو اصطلاح می توانند به جای یکدیگر استفاده شوند.

علائم اختلالات عصبی رفتاری و فروپاشی عصبی در خانواده

انواع مختلفی از اختلالات عصبی رفتاری وجود دارد و علائم هر یک از این بیماری ها می تواند متفاوت باشد. با این حال، اگر مشکوک هستید که فرزندتان در نتیجه یک آسیب مغزی یا بیماری از نوعی اختلال عصبی-رفتاری رنج می برد، در این جا برخی از علائم اولیه کلی وجود دارد که باید مراقب آن ها باشید:

• پرخاشگری
• کمبود انگیزه
• تغییرات در رفتار
• مشکل در صحبت کردن
• مهارت های حرکتی محدود
• حفظ حافظه ضعیف
• مشکل در یادگیری مهارت های جدید

اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، ضروری است که کودک خود را برای تشخیص سریع به پزشک ببرید. اگر مشکوک هستید که شما، فرزندتان یا فردی که می شناسید با یک بیماری عصبی رفتاری زندگی می کند، در اسرع وقت با یک متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید.

تشخیص فروپاشی عصبی در خانواده

در حالی که اختلالات عصبی رفتاری می تواند در درجه اول با آسیب یا بیماری مغز مرتبط باشد، هر یک منحصر به فرد است. علاوه بر این، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) معیارهای هر اختلال را مشخص می کند.

برای تشخیص فروپاشی عصبی در خانواده، ابتدا باید با یک متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک مشورت کنید. آن ها تاریخچه پزشکی شما و علائمی را که نشان داده اید بررسی می کنند.

بیشتر اختلالات عصبی رفتاری با علائمی مشخص می شوند که بر رفتار، تفکر و عملکرد فرد تأثیر می گذارد.

علل اختلالات عصبی رفتاری و فروپاشی عصبی در خانواده

فراتر از آسیب مغزی یا یک بیماری مغزی، مشخص نیست که دقیقاً چه چیزی مسئول ایجاد اختلالات عصبی رفتاری است. بیشتر شرایط در این گروه به احتمال زیاد ناشی از ترکیبی از عوامل خطر بیولوژیکی، ژنتیکی و محیطی است.

علائم اولیه فروپاشی عصبی در خانواده

فروپاشی عصبی در خانواده به یک وضعیت شدید ناراحتی روانی اشاره دارد که در آن شما قادر به انجام وظایف روزمره زندگی خود نیستید. ممکن است نتوانید به طور کامل کار کنید و این فروپاشی ممکن است به طور همزمان با شرایط سلامت روان مانند اختلالات استرس، اختلالات افسردگی یا اختلالات اضطرابی رخ دهد.

چندین عامل مختلف در تعریف یک فروپاشی ذهنی نقش دارند، و هیچ معنای روشنی برای آن وجود ندارد. اساساً، اگر یک حالت شدید جسمی یا احساسی منفی باعث عدم کارکرد شود، می توان آن را یک فروپاشی عصبی در خانواده در نظر گرفت. تحمل چنین سختی می تواند ترسناک باشد، و شما را دچار سردرگمی و گناه کند، که فقط اوضاع را بدتر می کند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اما چگونه می‌توان نشانه‌هایی را که نشان می‌دهد یک فروپاشی عصبی در زندگی وجود دارد، تشخیص داد؟ با توجه به این علائم برای پیشگیری یا اجتناب از آن چه کاری می توانید انجام دهید؟ در این‌جا روانپزشکان چند نشانه اولیه حمله عصبی و نحوه اجتناب از آن را برای کمک به درک بهتر آشکار می کنند.

تغییرات در الگوهای خواب

الگوی خواب شما معمولاً برای سلامتی شما بسیار مهم است. هنگامی که از حالت عادی خارج می شود، می تواند سطح اضطراب را افزایش دهد، که مشکلات خواب را افزایش می دهد. این باعث افزایش اضطراب می شود. این یک چرخه معیوب است که در نهایت می تواند شما را به سمت یک فروپاشی عصبی در خانواده سوق دهد.

نکته

دکتر ارین انگل دکتر روانشناسی و روانپزشکی خاطرنشان می کند که این تغییرات می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. شما ممکن است:

• خواب زیاد را به عنوان روشی برای اجتناب از مسائل زندگی روزمره شروع کنید.
• به دلیل انباشته شدن اضطراب و استرس ناشی از کار بیش از حد مداوم مغز، اصلا نمی توانید بخوابید.
• با عادات خواب و بیداری بسیار غیرمعمول یا ناهموار که در درازمدت به شما آسیب می رساند، کنار بیایید

تغییرات خواب

لحظه ای که متوجه تغییرات خواب می شوید، هر کاری که می توانید انجام دهید تا زمان سپری کردن در رختخواب را تنظیم کنید. ساعات بیداری و خواب را یکسان نگه دارید، مطمئن شوید که محیط اتاق خواب شما برای آرامش فراهم است. یا حتی از مکمل های ملاتونین استفاده کنید تا به شما در حفظ برنامه مناسب کمک کند.

با فروپاشی عصبی در خانواده زندگی روزمره غیر قابل کنترل است

کمی استرس معمولا کل روز شما را خراب نمی کند. اما اگر در نقطه‌ای هستید که انجام زندگی روزمره غیرممکن است، و با عملکرد اصلی خود دست و پنجه نرم می‌کنید، ممکن است نیاز مبرمی به استراحت داشته باشید.

مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز و مدیر توسعه برنامه آکادمی، هدر سنیور مونرو، بیان می‌کند که وقتی افراد حتی با کارهای کوچک روزانه شروع به احساس عصبی شدن بیش از حد می‌کنند اتفاقات ناگوار می افتد. یا زمانی که حتی موقعیت‌های اجتماعی ساده غیرممکن می‌شوند، نشانه‌ای از یک فروپاشی عصبی است. شما باید یک قدم به عقب برگردید و استراحت کنید تا زمانی که دوباره احساس کنید که می توانید از عهده آن برآیید. در صورت امکان، کمک از عزیزان نیز ممکن است ضروری باشد.

ناتوانی در تمرکز

وقتی استرس کوتاه مدتی دارید، می‌تواند با ارسال هورمون‌هایی که با سرعت بالا برای انجام وظایف خاص کار می‌کنند، قدرت مغز شما را به روش‌های شگفت‌آوری افزایش دهد. این هورمون ها به تمرکز و حافظه کمک می کنند. روانپزشک، پزشک، و متخصص مغز و اعصاب، دکتر دیوید ا. مریل، می گوید، وقتی استرس به یک مشکل طولانی مدت تبدیل می شود، می تواند تمرکز بر روی هر چیزی را غیرممکن کند. زیرا شما بیشتر با حواس پرتی های بیرونی هماهنگ هستید. می‌توانید توانایی تمرکز در محل کار را از دست بدهید یا حتی با عدم تمرکز هنگام انجام کاری مانند رانندگی، خود را به خطر بیندازید.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

در واقع، سطوح استرس شدید در نهایت می تواند منجر به تولید مقدار زیادی کورتیزول شود که یک هورمون استرس مسئول مبارزه یا گریز است. تحقیقات بیان می کند که این حتی می تواند باعث از دست دادن حافظه شود. ممکن است به عنوان چیزی آسیب زا برای شما ثبت شود و سرکوب شود. اگر متوجه می‌شوید که حافظه‌تان ضعیف می‌شود یا تمرکز خود را در محل کار از دست می‌دهید، ممکن است زمان آن باشد که قبل از ورود به حالت فروپاشی عصبی در خانواده کمی نفس بکشید.

خستگی نشانه فروپاشی عصبی قریب الوقوع است

خستگی یکی از علائم رایج رویکرد فروپاشی عصبی در خانواده است. زمانی که نمی‌توانید دلیل خاصی برای خستگی مشخص کنید، این موضوع حتی بیشتر صادق است. Engle بیان می کند که احساس ضعف شدید نیز تا حدودی در میان کسانی که منجر به شکست عصبی می شود رایج است. این خستگی همچنین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عدم علاقه به فعالیت هایی که معمولاً دوست دارید
• از دست دادن میل جنسی یا ناتوانی در عملکرد جنسی
• با وجود بیداری از خواب به همراه استراحت طولانی اما باز هم احساس خستگی می کنید

نکته ای در ارتباط با این زمینه

خستگی مانند این ممکن است نیاز به استراحت طولانی مدت فراتر از چند شب داشته باشد. همچنین ممکن است نیاز داشته باشید که سرعت فعالیت خود را از روتین روزمره خود تغییر دهید. همچنین اگر این نوع خستگی یک هفته یا بیشتر طول بکشد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. زیرا ممکن است به سایر مشکلات سلامتی اشاره کند.

شما همیشه دچار معده ناراحت هستید

ناراحتی معده گاه به گاه لزوماً چیز بدی نیست، حتی اگر ناشی از استرس باشد. اما ناراحتی مداوم همراه با علائم دیگر می‌تواند نشانه‌ای از سندرم روده تحریک‌پذیر باشد. همچنین مطالعات نشان داده‌اند با فروپاشی عصبی در خانواده ارتباط دارد. بهتر است برای درمان این مشکل با پزشک حود مشورت کنید.