آیا کودک شما باید تحت درمان مشاوره باشد؟

درمان مشاوره برای کودکان یک امر مهم است. همان طور که در مقاله های قبل گفتیم داروها می تواند برای اختلالات روانی مناسب باشد. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی بسیاری وجود دارند. برخی از این اختلالات روانی را ممکن است بشانسید. برخی هم برای شما تازگی دارند. متاسفانه برخی افراد قبل از مشورت با پزشک درمان خودسرانه ای را شروع می کنند. این نوع درمان می تواند آسیب های مختلفی را وارد کند. البته اختلالات جسمانی نیز می توانند زمینه ساز اختلالات روانی باشند.

برای مثال بیماری های که از طریق حوادث ایجاد می شوند مانند تصادفات یا سو استفاده های جنسی می توانند اختلالات وانی را به همراه داشته باشند. اختلالات روانی اگر درمان نشوند می توانند خطرناک باشند. بنابراین بهتر است افراد قبل از تشدید اختلالات آن ها را درمان کنند. درمان از طریق روان شناسان و درمانگر انجام می شود. ما در ادامه می خواهیم ببینیم که آیا کودک شما باید تحت درمان مشاوره باشد؟

شرایط مختلف زندگی افراد و درمان مشاوره در کودک

متاسفانه به علت شرایط مختلف در زندگی هر فرد اختلالات روانی ممکن است به وجود بیاید. برخی افراد هستند که ثروتمند یا شاید قدرتمند تربن افراد هم باشند اما به علت اختلافات خانوادگی دچار مشکلات روانی شوند. در طول سالیان گذشته افراد مشهوری زیادی وجود داشته‌اند که اختلالات مختلف روانی را تجربه کرده اند.  آیا کودک شما باید تحت درمان مشاوره موضوعی است که می خواهیم در ارتباط با آن با شما صحبت کنیم. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با آیا کودک شما باید تحت درمان مشاوره باشد صحبت کنیم.

داروهای محرک روانی برای درمان مشاوره ADHD در کودکان و بزرگسالان

داروهای محرک روانی برای درمان اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) تجویز می شود. درمان های مختلف که قبلاً برای شما گفتیم مانند سایر داروهای محرک بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر می گذارد و تعداد انتقال دهنده های عصبی را در مغز افزایش می دهد. تقویت دو مورد از این انتقال دهنده های عصبی – دوپامین و نوراپی نفرین – به بهبود تمرکز و درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان کمک می کند و بیش فعالی و رفتارهای تکانشی را کاهش می دهد.

برای مثال دکزدرین نام تجاری دارویی است که به طور کامل از دکستروآمفتامین تشکیل شده است. این دارو به صورت قرص و کپسول به نام Dexedrine Spansule موجود است. قرص دگزدرین کوتاه اثر است و حدود چهار تا شش ساعت موثر است. معمولاً دو یا سه بار در روز مصرف می شود.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

داروها با رهش طولانی مدت است و به طور معمول برای هشت تا 12 ساعت موثر است. زمانی که یک کپسول مصرف می شود، اولین دوز آن بلافاصله تاثیر می گذارد و داروی باقیمانده به تدریج آزاد می شود. دو نوع داروی محرک برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان استفاده می شود: آمفتامین ها و متیل فنیدات ها. دگزدرین، آدرال و ویوانس آمفتامین هستند. ریتالین و فوکالین بخشی از خانواده داروهای متیل فنیدیت هستند.

تاریخچه  دارو ها و درمان مشاوره

داروهای ضد اضطرابی یکی از قدیمی ترین داروهای محرک است. در این جا نگاهی گذرا به تاریخچه آن است:

• دهه 1930: در اواسط دهه 1930، یک شرکت داروسازی آمریکایی به نام اسمیت، کلاین و فرنچ برای اولین بار محصولی به نام داروی ضد اضطرابی را به بازار عرضه کرد.
• دهه 1960: ایالات متحده قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن همه داروهای موجود در بازار باید مؤثر و ایمن باشند. سازمان غذا و دارو (FDA) برنامه اجرای مطالعه اثربخشی دارو (DESI) را آغاز کرد که تمام داروهایی را که قبل از سال 1962 در دسترس بودند، ارزیابی کرد. این نامی بود برای وضعیتی که ما اکنون آن را ADHD می نامیم.
• در سال 1976، دارو های ضد اضطرابی تأیید شد.  قبل از این تاریخ نیز این دارو در دسترس بود اما به طور رسمی تحت استانداردهای تأیید مدرن FDA تأیید نشده بود.
• دهه 1990: در اوایل دهه 1990، چندین شرکت دکستروآمفتامین تولید می کردند.

درمان مشاوره ADHD در کودکان و بزرگسالان در کنار درمان های رفتاری

علاوه بر درمان های رفتاری، داروهای ADHD می توانند در کاهش تکانشگری و بیش فعالی و افزایش تمرکز و توجه بسیار مفید باشند. بیایید درک درستی از انواع داروهای تجویزی افراد مبتلا به ADHD برای احساس بهتر و بهبود علائم خود به دست آوریم.

محرک ها و درمان مشاوره

داروهای محرک رایج ترین داروهایی هستند که برای ADHD تجویز می شوند و در کاهش علائم ADHD بسیار موثر هستند. محرک ها سطح انتقال دهنده های عصبی دوپامین و نوراپی نفرین را در مغز افزایش می دهند. این باعث بهبود بی توجهی، تکانشگری و بیش فعالی در افراد مبتلا به ADHD می شود.

در حالی که محرک ها داروی کلاسیک انتخابی برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان هستند. و توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان در کودکان تایید شده اند، بسیاری از افراد یا نمی توانند درمان محرک را تحمل کنند یا به آن پاسخ نمی دهند. همچنین، برخی از افراد به یک نوع محرک پاسخ می دهند و به نوعی دیگر پاسخ نمی دهند. برخی از عوارض جانبی رایج محرک ها عبارتند از:

• کاهش اشتها
• بیخوابی
• سرگیجه
• افزایش اضطراب
• تحریک پذیری

درک و پیش بینی این عوارض جانبی مفید است. زیرا می توانند بر پایبندی یا تمایل شما به مصرف دارو تأثیر بگذارند.

آیا کودک شما باید تحت درمان مشاوره باشد؟

شما به عنوان والدین بهترین چیز را برای فرزندتان می خواهید. شما می خواهید از آن‌ها مراقبت کنید و هر گونه حمایت و منابعی را که برای پیشرفت نیاز دارند در اختیار آن‌ها قرار دهید. با این حال، دانستن این که آن منابع چیست، می تواند چالش برانگیز باشد. بنابراین، چگونه می دانید که آیا کودک شما ممکن است به درمان مشاوره نیاز داشته باشد؟

درمان مشاوره برای کودکان چگونه است؟

مغز کودکان با مغز بزرگسالان متفاوت است. بین سنین شش تا دوازده سالگی، کودکان هنوز توانایی فکر کردن در مورد عملیات مشخص (مانند جمع و تفریق) را دارند. تا دوران نوجوانی یا 12 تا 18 سالگی است که کودکان و نوجوانان قادر به انجام تفکرات پیچیده تری مانند در نظر گرفتن مفاهیم انتزاعی، استدلال ایده های جدید از اصول شناخته شده و در نظر گرفتن بسیاری از دیدگاه ها نیستند.

مغز بزرگسالان تا 25 سالگی به طور کامل رشد نکرده است

این واقعیت که مغز کودکان بسیار متفاوت از مغز بزرگسالان است به این معنی است که روشی که کودکان احساسات را تجربه می‌کنند، تجربیات خود را پردازش می‌کنند و نیازهایشان را بیان می‌کنند، متفاوت از نحوه انجام این کارها توسط بزرگسالان خواهد بود.

بازی درمانی برای کودکان خردسال

بچه‌های کوچک‌تر معمولاً احساسات را از طریق بازی پردازش می‌کنند و بازی‌درمانگران از بازی‌ها و اسباب‌بازی‌ها در جلسات خود برای تسهیل این کار استفاده می‌کنند. به نظر والدین می‌رسد که فرزندشان در جلسات خود «فقط بازی می‌کند»، در حالی که در واقع درمان مشاوره در حال ایجاد فضا برای انجام این کار احساسی مهم است. کودکان اغلب وقتی درگیر بازی هستند احساس امنیت بیشتری می کنند. علاوه بر این، کودکان اغلب سناریوهای واقعی زندگی را از طریق بازی انجام می دهند که اطلاعات زیادی در مورد آن‌چه کودک با آن کنار می آید در اختیار درمانگر قرار می دهد. بازی همچنین سناریوی کم فشاری را ارائه می دهد که طی آن یک درمانگر می تواند با کودک ارتباط برقرار کند.

گفتار درمانی

نوجوانان ممکن است در گفتگو درمانی شرکت کنند، اما بیشتر جلسه خود را صرف بحث در مورد چیزهایی می کنند که ممکن است والدین فکر نمی کنند به مسائل ارائه شده آن‌ها «مرتبط» است. آن‌چه نوجوان شما احساس می کند مهم است که در درمان پوشش داده شود، ممکن است کاملاً با ادراک شما مطابقت نداشته باشد. از آنجایی که ارتباط یک عنصر کلیدی در تغییر درمانی است، بحث هایی که به نظر نمی رسد با علائم نوجوان شما مرتبط باشد، هنوز بخش مهمی از درمان آن‌ها است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

حتی اگر والدین یا قیم قانونی باید امضا کنند تا کودک در درمان مشاوره شرکت کند، این بدان معنا نیست که شما به تمام اطلاعات جلسات فرزندتان دسترسی خواهید داشت. در حالی که شما به سوابق پزشکی آن‌ها دسترسی خواهید داشت، قانون حفظ حریم خصوصی تحت HIPAA بیان می‌کند که، به استثنای چند مورد، والدین همیشه حق دریافت یادداشت‌های یک متخصص بهداشت روانی را که در طول جلسات با فرزندشان گرفته می‌شود، ندارند.

توجه به این نکته مهم است که نتایج درمان زمانی بهتر است که نوجوانان بتوانند یک رابطه قابل اعتماد با درمانگر خود ایجاد کنند. یک درمانگر معمولاً هنگام شروع جلسات در مورد حفظ حریم خصوصی با نوجوان شما صحبت می کند. این کار باعث می شود تا آن‌ها احساس راحتی کنند که از نظر عاطفی آزادتر شوند.

درمانگر و فرزندان درمان مشاوره

شما، فرزندتان و درمانگر باید در اوایل درمان درباره محدودیت‌های محرمانگی صحبت کنید. این کار باعث می شود تا اطمینان حاصل شود که همه در جلسات از حریم خصوصی آگاه هستند و در همان صفحه هستند. اگر فرزند شما چیزی را فاش کند که باعث نگرانی درمانگر برای ایمنی او شود، درمانگر باید از قوانین گزارش اجباری قابل اجرا ایالت شما پیروی کند. ممکن است درمانگر به شما اطلاع دهد که باید با خدمات حفاظت از کودکان در مورد افشای اطلاعات تماس بگیرد. اما اگر نگران باشد که این افشای فرزند شما را در معرض خطر قرار دهد، ممکن است این اطلاعات را با شما به اشتراک نگذارد.

لطفاً به یاد داشته باشید که می‌توانید از درمانگر فرزندتان در مورد درمان، رویکرد او به درمان مشاوره، یا هر چیزی که در رابطه با درمان فرزندتان مطمئن نیستید سؤال کنید.

نشانه هایی که ممکن است کودک شما از درمان سود ببرد

هیچ حداقل آستانه ای وجود ندارد که کسی به حمایت نیاز داشته باشد یا مستحق آن باشد. اگر فرزندتان اظهار داشت که فکر می کند به درمان نیاز دارد، نگرانی های او را جدی بگیرید. با این حال، علائم زیر ممکن است نشان دهد که آن‌ها ممکن است از درمان سلامت روان بهره مند شوند:

تغییر قابل توجهی در روحیه آن‌ها ایجاد خواهد شد

اگر کودک شما گوشه گیر، دارای ترس یا بداخلاق است، این ممکن است نشان دهنده این باشد که دوران سختی را سپری می کند و می تواند از صحبت کردن با یک درمانگر سود ببرد.

رفتار آن‌ها تغییر کرده است

آیا فرزند شما در مدرسه دچار مشکل است یا نمرات او به طور ناگهانی تغییر می کند؟ این می تواند یک علامت خطرناک باشد که آن‌ها با آن دست و پنجه نرم می کنند. به جای تنبیه آن‌ها برای تغییر رفتار، به آن‌ها کمک کنید علت آن را کشف کنند.

آن‌ها یک رویداد استرس زا یا آسیب زا را تجربه کردند

تروما نسبی است و چیزهای مختلف بر افراد تأثیر متفاوتی می گذارد. اگر کودک شما چیزی استرس زا یا آسیب زا را تجربه می کند ممکن است دچار مشکلاتی شود.