درمان هایی که جایگزین دارو برای ADHD در کودکان می شود

ADHD در کودکان آسیب های زیادی به مردم می رساند. بیشتری نوع بیش فعالی در همین کودکان است اما می تواند تا بزرگسالی هم ادامه داشته باشد. هر کدام از ما در طول زندگی دچار مشکلاتی می شویم. یکی از آن ها ADHD در کودکان و بزرگسالان است. در مقاله های قبل گفتیم که این اختلال بیش فعالی در دختران چه ویژگی خاصی دارد. حتی ما اشاره کردیم که عدم درمان باعث چه نوع آسیب هایی از کودکی تا بزرگسالی می شود. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی بسیاری وجود دارند. برخی از این اختلالات روانی را ممکن است بشانسید. یکی از این مشکلات بیش فعالی در کودکان است. متاسفانه برخی افراد قبل از مشورت با پزشک درمان خودسرانه ای را شروع می کنند. این نوع درمان می تواند آسیب های مختلفی را وارد کند. البته اختلالات جسمانی نیز می توانند زمینه ساز اختلالات روانی باشند.

برای مثال بیماری های که از طریق حوادث ایجاد می شوند مانند تصادفات یا سو استفاده های جنسی می توانند اختلالات وانی را به همراه داشته باشند. اختلالات روانی اگر درمان نشوند می توانند خطرناک باشند. بنابراین بهتر است افراد قبل از تشدید اختلالات آن ها را درمان کنند. درمان از طریق روان شناسان و درمانگر انجام می شود. ما در ادامه می خواهیم ببینیم که درمان هایی که جایگزین دارو برای ADHD در کودکان می شود چگونه است؟

شرایط مختلف زندگی افراد و ADHD در کودکان و بزرگسالان

متاسفانه به علت شرایط مختلف در زندگی هر فرد اختلالات روانی ممکن است به وجود بیاید. برخی افراد هستند که ثروتمند یا شاید قدرتمند تربن افراد هم باشند اما به علت اختلافات خانوادگی دچار مشکلات روحی روانی شوند. در طول سالیان گذشته افراد مشهوری زیادی وجود داشته‌اند که اختلالات مختلف روانی را تجربه کرده اند.  درمان هایی که جایگزین دارو برای ADHD در کودکان می شود موضوعی است که می خواهیم در ارتباط با آن با شما صحبت کنیم. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با درمان هایی که جایگزین دارو برای ADHD در کودکان می شود، صحبت کنیم.

هیچ درمان قطعی برای ADHD برای کودکان و بزرگسالان  وجود ندارد

شاید سخت باشد که بفهمیم هیچ درمانی برای ADHD وجود ندارد. اما، علائم را می توان با موفقیت مدیریت و درمان کرد. با درمان مناسب، می‌توانید انتظار داشته باشید که پیشرفت‌هایی در عملکرد تحصیلی یا کاری خود مشاهده کنید و همچنین ممکن است متوجه بهبود روابط، اعتماد به نفس و عزت نفس خود شوید. اگر چه درمان ADHD اغلب با داروهای تجویزی همراه است. اما این تنها درمان موجود نیست. درمان، تسهیلات ویژه، آموزش مهارت‌های اجتماعی و تغییر سبک زندگی نیز می‌تواند به کاهش علائم ADHD کمک کند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

در واقع، مطالعات نشان داده اند که موثرترین راه برای درمان ADHD ترکیبی از دارو و مداخلات رفتاری است.

دارو

دارو درمانی رایج ترین درمان ADHD است. اگر برای شما یا فرزندتان دارو تجویز شده است، مهم است که علائم خود را تحت نظر داشته باشید و هرگونه عوارض جانبی را گزارش دهید. با این اطلاعات، پزشک شما می تواند نسخه را تا زمانی که دوز درمانی مناسب پیدا کند، تنظیم کند. دو گروه اصلی دارو برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان  محرک ها و غیر محرک ها هستند.

محرک ها

تجویز یک محرک برای فردی که بیش فعال است ممکن است غیر منطقی به نظر برسد. اما محرک ها بیش فعالی و تکانشگری را کاهش داده و توجه را افزایش می دهند. محرک های رایج عبارتند از:

• آدرال (آمفتامین و دکستروآمفتامین)
• کنسرتا (متیل فنیدیت انتشار طولانی مدت)
• دگزدرین (دکستروآمفتامین)
• فوکالین (دکس متیل فنیدات)
• متادات (متیل فنیدات هیدروکلراید)
• ریتالین (متیل فنیدات)

غیر محرک ها

در حالی که محرک‌ها معمولاً اولین دارویی هستند که برای درمان ADHD در کودکان تجویز می‌شوند. گاهی اوقات ممکن است از یک غیرمحرک به جای آن استفاده شود. اگر شما یا فرزندتان عوارض جانبی منفی با داروهای محرک داشته باشید یا نگرانی در مورد سوء استفاده از محرک‌ها وجود داشته باشد، ممکن است انتخاب شود. گاهی اوقات پزشک ممکن است هم یک محرک و هم غیرمحرک تجویز کند. نمونه هایی از داروهای غیر محرک عبارتند از:

• استراترا (اتوموکستین)

Wellbutrin XL (بوپروپیون هیدروکلراید)

Guanfacine (Intuniv)

• کلونیدین (کاتاپرس)
• کلبری (ویلوکسازین)

استراتژی های رفتاری

محیط نقش بزرگی در مدیریت علائم ADHD در کودکان و بزرگسالان ایفا می کند. یک محیط سازمان‌یافته و بدون ساختار می‌تواند علائم را بدتر کند. از سوی دیگر، یک محیط ساختاریافته، نامرتب و قابل پیش‌بینی می‌تواند کمک زیادی کند. در این جا چند نمونه از استراتژی های رفتاری که برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی کار می کنند آورده شده است:

ایجاد روال‌ها

داشتن روال‌های ساده و قابل پیش‌بینی در طول روز به این معنی است که کارهای ضروری بدون هراس در آخرین لحظه انجام می‌شوند. یک روتین سالم صبح، بعد از ظهر و عصر ممکن است اقدامات لازم برای انجام وظایف را مشخص کند.

ایجاد چک لیست برای ADHD در کودکان

برای هر فرآیند چند مرحله ای که پیچیده یا استرس زا به نظر می رسد، می توان یک چک لیست تهیه کرد. این به عنوان یک کمک حافظه عمل می کند و به شما یا فرزندتان کمک می کند تا احساس سازماندهی کنید. برای مثال، ممکن است چک لیستی را به درب ورودی بچسبانید که تمام چیزهایی را که شما یا فرزندتان برای آن روز نیاز دارید فهرست کنید.

درمان هایی که جایگزین دارو برای ADHD در کودکان می شود

‏ADHD (اختلال کمبود توجه و بیش فعالی) یک بیماری عصبی روانپزشکی است که باعث مشکل در تمرکز، تکانشگری و انرژی بیش از حد می شود. البته اکثر والدین می دانند که پزشکان اغلب با تجویز دارو آن را درمان می کنند. انجمن اختلال کمبود توجه آن را به شرح زیر تعریف می کند:

“یک سندرم بسیار ژنتیکی مبتنی بر مغز که با تنظیم مجموعه خاصی از عملکردهای مغز و رفتارهای مرتبط مرتبط است.”

‏ADHD در کودکان چگونه است؟

در سال 2016، بررسی ملی سلامت کودکان گزارش داد:

تقریباً 9.4٪ از کودکان 2-17 ساله (6.1 میلیون) مبتلا به ADHD تشخیص داده شدند.

• سنین 2 تا 5 سال: تقریباً 388000 کودک
• سنین 6 تا 11 سال: تقریباً 2.4 میلیون کودک
• 12 تا 17 سال: تقریباً 3.3 میلیون کودک

کودکانی که مبتلا به ADHD تشخیص داده می شوند اغلب الگوهای رفتاری نامنظم و نامناسبی برای محیط خود دارند. به ویژه در کلاس های درس و مکان های دیگری که مجبورند برای مدت طولانی بنشینند.

آمار های ADHD در کودکان

در زیر، آمارهای جالبی را مشاهده خواهید کرد:

• این اختلالات در پسران دو برابر دختران تشخیص داده می شوند.
• علاوه بر این، میانگین سن تشخیص هفت سال است.
• محققان تخمین می زنند که ADHD از هر 20 نفر 1 نفر زیر 18 سال را تحت تاثیر قرار می دهد.
• حدود دو سوم افراد مبتلا به اختلالات کمبود توجه در دوران کودکی هنوز در بزرگسالی از علائم رنج می برند.
• ‏ADHD بزرگسالان معمولاً با مشکلات حافظه خود را نشان می دهد.

علاوه بر این، بزرگسالان در پیروی از مسیرها، برنامه ریزی، سازماندهی و تمرکز برای دوره های طولانی با مشکل مواجه هستند.

آیا ADHD یک اختلال واقعی است؟

برخی از پزشکان و دانشمندان معتقدند ADHD وجود ندارد. به عنوان مثال، جروم کاگان، استاد و روانشناس در دانشگاه هاروارد پیام زیر را به اشتراک می گذارد:

‏«(ADHD) یک اختراع است. هر کودکی که در مدرسه وضعیت خوبی ندارد به نزد پزشک اطفال فرستاده می شود و پزشک اطفال می گوید: «این ADHD است.» در واقع، 90 درصد از این 5.4 میلیون کودک (تشخیص داده شده با ADHD) متابولیسم دوپامین غیرطبیعی ندارند. مشکل این است که اگر دارویی در دسترس پزشکان باشد، تشخیص مربوطه را انجام خواهند داد.»

نکته ای در ارتباط با این زمینه

بسیاری از متخصصان با این واقعیت موافق هستند که دارو برای این اختلال، به ویژه در ADHD در کودکان، فقط یک روند درمان عادی را روی یک مشکل قرار می دهد. در واقع، تشخیص ممکن است وجود داشته باشد یا نباشد. به عبارت دیگر، پزشکان ممکن است دارو را بیش از حد تجویز کنند. حتی در مواردی که کودکان علائم شدید ADHD را نشان می دهند، داروها باید تنها به عنوان آخرین راه حل عمل کنند. این به این دلیل است که داروها می توانند عوارض جانبی قوی و طولانی مدت داشته باشند.

نظریات پزشکان در ارتباط با این زمینه

البته اکثر پزشکان در مورد دروغ بودن ADHD در کودکان مخالفند. در عوض، آن‌ها می گویند که شواهد کافی برای درمان آن به عنوان یک وضعیت واقعی وجود دارد. هر سه معتبرترین نهادهای پزشکی – انجمن پزشکی، آکادمی اطفال، و NIH (موسسه ملی بهداشت) – به اتفاق آرا موافق هستند که ADHD یک بیماری واقعی و قابل تشخیص است. محققان خاطرنشان می کنند که مغز افراد مبتلا به ADHD با افراد بدون آن متفاوت است. علاوه بر این، پزشکان برای اولین بار بیش از 100 سال پیش متوجه علائم این اختلال در افراد شدند. همچنین، اکثر افراد مبتلا به این اختلال که تحت درمان قرار می گیرند، نتایج ملموسی دارند.

با این حال، اگرچه شواهدی برای اثبات اعتبار و واقعیت ADHD در کودکان وجود دارد، بسیاری از مقامات بهداشتی می گویند که این اختلال بیش از حد تشخیص داده شده است.

افزایش ADHD در کشور های جهان

برخی از آماردانان دریافته اند که حدود 5 درصد از کودکان در سن مدرسه به ADHD مبتلا می شوند. در برخی از مناطق کشور های مختلف، که اکثر تشخیص‌های ADHD در آن اتفاق می‌افتد، تا 33 درصد از کودکان به این بیماری مبتلا می‌شوند. در واقع، برخی از ایالت ها بیش از 13 درصد از کودکان در سن مدرسه را به اختلال کمبود توجه گزارش می دهند. این درصد تعداد موارد قابل قبول را تقریباً سه برابر می کند. بر اساس آمار ارائه شده توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تعداد تشخیص های ADHD در کودکان از سال 2003 تا 2011 به طور شگفت انگیزی 41 درصد افزایش یافته است.

تاکتیک های بازاریابی شرکت های داروسازی برای ADHD در کودکان

برخی از محققان بر این باورند که تاکتیک های بازاریابی شرکت های داروسازی منجر به افزایش تشخیص ADHD و مصرف دارو در کودکان برای ADHD شده است. با این حال، به نظر می رسد که بزرگسالان در حال حاضر جمعیت شناسی غالب موارد ADHD را تشکیل می دهند، شاید به این دلیل که در دوران کودکی درمان کافی دریافت نکرده اند. طبق تحقیقات موسسه ADHD، این اختلال در 50 تا 65 درصد از بزرگسالانی که در کودکی تشخیص داده شده اند، ادامه دارد.

خطرات مرتبط با دارو برای ADHD در کودکان

در سال 1971، کنگره کشور های اروپایی قانون مواد کنترل شده (CSA) را تصویب کرد و پنج طبقه بندی یا برنامه زمانی برای داروهای تجویزی ایجاد کرد. هر چه زمان بندی بالاتر باشد، پتانسیل بیشتری برای سوء استفاده وجود دارد. آمفتامین، ماده اصلی موجود در آدرال و سایر داروهای ADHD است. البته داروهای این اختلال باید زیر نظر متخصص بررسی شود.