چند نکته که قبل از تنبیه یک کودک باید به خاطر بسپارید

تنبیه یک کودک به جز این که آسیب های روانی به تو وارد کند هیچ سودی ندارد. همانطور که در مقاله های قبل گفتیم هر خانواده ای مسئول تربیت فرزندان خودش است. موضوعی که باید درباره آن بدانیم این است که چگونه بتوانیم این تنبیه بدنی را به روش دیگری در مورد تربیت فرزندان تبدیل کنیم. متاسفانه خانواده های سنتی همچنان از این روش برای تربیت فرزندان خود استفاده می کنند. اختلالات روانی یک عملکردی که دارند این است که بیشتر اوقات می توانند باعث آسیب های جسمی شوند.

با وجودی که این آسیب ها ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا احساس شود اما اگر اختلالات کنترل تواند اتفاق خواهد افتاد. یکی از مواردی که باعث شروع اختلالات در فرد می شود اتفاقات ناگوار است. گاهی اوقات فشار های وارد شده در زندگی یا جامعه نیز باعث این اختلالات می شود. استرس یکی از شایع ترین مشکلاتی است که در دنیا وجود دارد. استرس می تواند به شدت زندگی را مختل کند. در ادامه می خواهیم ببینیم که چند نکته که قبل از تنبیه یک کودک باید به خاطر بسپارید چگونه است.

تنبیه یک کودک و رفتار های مرتبط با آن

همان طور که در مقاله های قبل گفتیم هر فردی می تواند دچار خشم یا استرس شود. حال این خشم می تواند یک خشم درونی چندین ساله باشد یا یک خشم آنی که به علت وجود شرایط مختلف ایجاد شده باشد. در دورانی که زندگی می کنیم ممکن است فرد به علت های مختلف دچار این فرآیند استرسی شوند. برخی با داشتن استرس ممکن است خشم را هم در خود به وجود بیاورند. در این موقعیت است که مشاوره وارد کار می شود. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با چند نکته که قبل از تنبیه یک کودک باید به خاطر بسپارید صحبت کنیم.

تنبیه یک کودک باعث افزایش رفتار مشکل می شود

به جای بهبود رفتار، تنبیه بدنی مانند کتک زدن در واقع می تواند رفتار نادرست را در طول زمان افزایش دهد. این رفتار نادرست می تواند شامل مواردی مانند پرخاشگری، آسیب عمدی به کسی، رفتار سرکشی و رفتارهای ضد اجتماعی مانند تخریب اموال، دروغگویی و دزدی باشد. تنبیهات رفتارهای اجتنابی را افزایش می دهد، به این معنی که فرد تنبیه شده از فردی که او را تنبیه می کند دوری می کند. و هر کاری می تواند انجام دهد تا گرفتار نشود و از تنبیه دوری کند.

نظر کلی سیفان در ارتباط با این زمینه

کلی سایفان، پزشک، تحلیلگر رفتار توضیح می دهد که تنبیه های بدنی فقط عواقب طولانی مدت ندارند. رفتار کوتاه مدت نیز بدتر می‌شود. اما ممکن است برای کسی که این ضربه را انجام داده قابل مشاهده نباشد. سایفان توضیح می‌دهد: «مجازات رفتارهای اجتنابی را افزایش می‌دهد. به این معنی که فرد تنبیه‌شده از فردی که او را تنبیه می‌کند دوری می‌کند… و هر کاری که می‌تواند انجام می‌دهد تا گرفتار نشود و از مجازات اجتناب کند.» “این بدان معنی است که دروغگویی و دزدی کردن ممکن است در رفتار کودک رخ دهد.”

تنبیه یک کودک با رفتار مثبت ارتباطی ندارد

از 69 مطالعه بررسی شده، هیچ یک از آن ها بهبودی در رفتار، توجه، هوش، روابط، رفتارهای اجتماعی یا پاسخ استرس کودک نشان ندادند. تحقیقات این ادعا را تایید نمی کند.

تنبیه بدنی مشارکت CPS را افزایش می دهد

والدینی که از فرآیند تنبیه یک کودک استفاده می کنند، خطر درگیر شدن با خدمات محافظت از کودکان (CPS) را افزایش می دهند. سایفان توضیح می‌دهد: «والدین [که از تنبیه بدنی استفاده می‌کنند] عموماً از میزان نیرویی که استفاده می‌کنند و کجا از آن استفاده می‌کنند ‌را می دانند. اما همیشه این احتمال وجود دارد که شخصی بیش از حد به کودک خودش آسیب بزند”این بدان معنی است که در حال حاضر، ممکن است ندانید که آیا کاری که انجام می دهید به عنوان سوء استفاده طبقه بندی می شود.”

نکته ای در ارتباط با این زمینه

دکتر گرشاف پیشنهاد می‌کند که مرز بین نظم و آزار به قدری مبهم است که تنبیه بدنی به سادگی باید به عنوان یک گزینه حذف شود. دکتر گرشوف می گوید: «ما قوانینی داریم که کودک آزاری را غیرقانونی می کند. اما تصمیم گیری در مورد این که چه چیزی تنبیه محسوب می شود و چه چیزی سو استفاده، خودسرانه است. «این یک واقعیت غم انگیز است که قوانین ایالات متحده به کودکان اجازه محافظت در برابر خشونت را نمی دهد. در حالی که تنبیه بدنی به یک بزرگسال را تجاوز می نامند، ضربه زدن به کودک را «انضباط» می نامند.

تنبیه یک کودک بدتر شدن رفتار را پیش بینی می کند

با نگاهی به تحقیقات علمی قوی که تنبیه و رفتار را در مقاطع زمانی جداگانه اندازه گیری می کرد، در یک دوره طولانی، محققان توانستند با اطمینان بگویند که تنبیه بدنی بدون توجه به هر عامل دیگری بدتر شدن رفتار را پیش بینی می کند. یک بحث رایج وجود دارد که نشان می‌دهد این یک رفتار ضعیف است که منجر به تنبیه بدنی می‌شود. نه این که تنبیه بدنی باعث رفتار بد شود. محققان به این نتیجه رسیده اند که این فرض در واقع یک افسانه است. آن ها تأیید می کنند که در حالی که کودکان  تنبیه بدنی بیشتری را تجربه کردند، اما همچنان رفتار آنها را بدتر کرد.

سبک فرزندپروری تأثیر تنبیه یک کودک را تغییر نمی دهد

سبک فرزندپروری نیز تأثیر منفی بلندمدت تنبیه بدنی را تغییر نمی دهد. کودکانی که والدین مهربان  داشتند، اگر تنبیه بدنی را تجربه می کردند، همچنان مشکلات رفتاری طولانی مدت را نشان می دادند. به همین ترتیب، کودکانی که تنبیه بدنی را تجربه کردند، حتی زمانی که والدین با حمایت بیشتر به نیازهای یادگیری آن ها پاسخ دادند، همچنان از نظر تحصیلی با مشکل مواجه شدند.

تنبیه یک کودک مشکلاتی در رفتار ایجاد می کند

تنبیه بدنی مشکلات آشکارتری در رفتار و بدتر شدن نتایج تحصیلی نشان می‌دهند. دکتر گرشوف با اطمینان خاطر می گوید که وقتی راهبردهای فرزندپروری به اشکال غیر فیزیکی نظم و انضباط تغییر می کند، رفتار کودکان می تواند بهبود یابد. مطالعه نشان می دهد کتک زدن منجر به رفتار بدتر می شود.

چند نکته که قبل از تنبیه یک کودک باید به خاطر بسپارید

مسئولیت پدر و مادری کار سختی است. اگر پدر و مادر هستید، این را می دانید. متأسفانه، والدین گاهی اوقات اجازه می‌دهند که احساسات آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد و نظم و انضباط را سخت‌تر کنند که نه به نفع والدین است و نه به نفع کودک. امروزه باید سعی کنید پدر و مادری باشید که می خواهید فرزندانتان فردا را به خاطر بسپارند. در واقع باید والدین به خودشان لطفی کنند و تنبیه یک کودک به شدت کم کنند.

نکته

فرزند شما چه نوع پدر و مادری را به یاد می آورد؟ قرار است چه نوع ذهنیتی را با آن‌ها به جا بگذارید؟ و چه چیزی به آن‌ها یاد خواهید داد؟ والدین تأثیر زیادی بر شخصیت کودک دارند. والدین کمک می کنند تا مشخص شود که آن کودک چه نوع تربیتی خواهد شد.

به جای تنبیه یک کودک، نظم و انضباط منطقی را وارد کنید

کلمه “انضباط” از کلمه لاتین disciplina “آموزش، دانش” از discipulus “آموزنده”، از discere “یادگیری” می آید. در حالی که بسیاری از ما درجه خاصی از سختگیری را به کلمه «انضباط» می‌دهیم، این کلمه از ایده‌های آموزش، دانش و یادگیری می آید. این بدان معنا نیست که قاطعیت در اعمال نظم و انضباط ضروری نیست. در ارتش، نظم و انضباط محکم می تواند جان انسان ها را نجات دهد. در کلاس درس، نظم و انضباط ثابت نظم را حفظ می کند. و در زندگی روزمره ما، خود انضباطی می تواند منجر به موفقیت، آزادی مالی و شادی شود. انضباط می تواند از ما انسان های بهتری بسازد. انضباط می تواند فرزندان ما را افراد بهتری بسازد.

چند چیزی که باید در مورد تنبیه یک کودک و برقراری انظباط درست بدانید

انضباط فقط این نیست که به بچه ها عواقب اشتباهاتشان را نشان بدهیم. در عوض، تضمین می‌کند که کودکان مهارت‌هایی را که برای تبدیل به بزرگسالانی مسئولیت‌پذیر نیاز دارند، کسب می‌کنند.» مورین در یکی از صحبت‌های خود چند راه را توضیح می‌دهد که نظم و انضباط مناسب برای کودکان مفید است:

انضباط به بچه ها کمک می کند تا اضطراب را مدیریت کنند.

مورین بیان می‌کند که بچه‌ها سطح صبر مراقبین را آزمایش می‌کنند. این کار باعث می شود تا مطمئن شوند که می‌توانند آن‌ها را ایمن نگه دارند. وقتی پیامدهای مثبت و منفی ارائه می شود، کودکان یاد می گیرند و رشد می کنند. از طرف دیگر، والدین بیش از حد سهل‌گیر، فقدان راهنمایی و رهبری را بیان می‌کنند، که منبعی از اضطراب برای جوانان است.

انضباط بر خلاف تنبیه یک کودک به بچه ها یاد می دهد که انتخاب های خوبی داشته باشند.

مورین بیان می‌کند که مدیریت پاداش و امتیازات کودک، یا «زمان بازی»، انگیزه‌ای را برای کودک فراهم می‌کند تا انتخاب‌های بهتری انجام دهد. نظم و انضباط سالم به کودکان کمک می کند تا کنترل تکانه، مهارت های خودکنترلی و مهارت های حل مسئله را بیاموزند.

انضباط به بچه ها یاد می دهد که احساسات را به درستی مدیریت کنند.

مورین از نظم “زمان استراحت” برای نشان دادن  نکته بعدی استفاده می کند. زمانی که کودکی پس از آسیب به برادرش زنان استراحت می‌گیرد، مهارت‌هایی را می‌آموزد که به او در مدیریت بهتر خشم در آینده کمک می‌کند.»

انضباط مثبت به جای تنبیه یک کودک

مورین همچنین مزایای استراتژی‌های انضباط مثبت مانند تمجید را شرح می‌دهد: «شما خیلی سخت کار می‌کنید اگرچه انجام آن واقعاً سخت است. به کار خوب خود ادامه دهید، سپس فرزند شما اهمیت تحمل ناامیدی را می آموزد.

نظم و انضباط بچه ها را ایمن نگه می دارد

آموزش به کودکان که قبل از عبور از جاده نگاه کنند – و در صورت عدم انجام این کار، انضباط مثبت را اعمال می کنند – در نهایت می تواند جان یک کودک را نجات دهد. در حالی که کودکان ناگزیر آسیب می بینند، یک پایه ضروری خودکنترلی که از طریق نظم و انضباط به دست می آید، هم در کوتاه مدت و هم در درازمدت به نفع کودک است.

نظم و انضباط مثبت در درجه اول اهمیت قرار دارد.

دکتر جین نلسن، روانشناس و مادر هفت فرزند می گوید: «کلید نظم و انضباط مثبت تنبیه یک کودک نیست، (بلکه) احترام متقابل است.» در حالی که ویژگی های چارچوب نظم و انضباط نلسن فراتر از محدوده این مقاله است، نظم و انضباط مثبت به جای تنبیه، آموزش می دهد. تشویق می کند تا ستایش؛ به جای کودک، بر شناسایی و اصلاح رفتارها تمرکز دارد.

“انضباط منفی” یا تنبیه یک کودک در بین خانواده ها یک امر خطرناک است – و بی معنی است

انضباط منفی اثر معکوس دارد و از نظر روانی بالقوه مضر است. تحقیقات نشان می دهد که ضربه زنی، نصیحت، یا مدیریت نادرست احساسات خود در حین انضباط بی اثر است و احتمالاً برای کودک مضر است.