اعتیاد به قرص خواب و محرومیت از خواب

اعتیاد به قرص خواب بسیار خطرناک است. به طور کلی خواب طبیعی بسیار مهم تر است. اگر ما بخواهیم برای ادامه کار و زندگی انرژی خود را جذب کنیم نیاز است که فعالیت های مختلفی را انجام دهیم. این ها یعنی که روال خواب مناسبی داشته باشیم. ‌

گاهی اوقات برخی افراد از قرص های خواب آور استفاده می کنند. خوابیدن مراحل مختلفی دارد و روان شناسان راه حل های خابفص برای درست خوابیدن ارائه داده اند. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات خوابیدن نیز وجود دارد. برخی اوقات بیماری های مختلف می توانند اختلالات خواب را به وجود بیاورند. اگر فردی نتواند برنامه خواب درستی داشته باشد دچار آزار و اذیت خواهد شد. در مقاله های قبل در ارتباط با خوابیدن و ویژگی های خواب خوب صحبت کردیم. در ادامه می خواهیم ببینیم که ااعتیاد به قرص خواب و محرومیت از خواب چگونه است؟

خواب کافی و اعتیاد به قرص خواب

در این زمینه به خصوص باید در نظر داشت که با یک نوع از یک فرایند نمی توان گفت که شما دارای آن مشکل هستید. یکی از نکاتی که همه باید بدانند این است که با استفاده از یک یا دو مورد نمی توان تایید کرد که اختلالاتی وجود دارد یا خیر. این نکته را باید بدانید که خواب کافی می تواند باعث پیشرفت فعالیت شما هم بشود. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط بااعتیاد به قرص خواب و محرومیت از خواب، صحبت کنیم.

قرص های خواب آور و اعتیاد به قرص خواب

وقتی خواب سراغتان نمی آید، وسوسه انگیز است که برای تسکین به یک قرص خواب یا کمک خواب مراجعه کنید. ممکن است در لحظه احساس خواب را دریافت کنید. اما اگر مرتباً در خوابیدن مشکل دارید، این علئم نشان دهنده این است که شما مشکلی دارید. این می تواند چیزی به سادگی کافئین زیاد یا تماشای تلویزیون، تلفن یا استفاده بیش از حد از لب تاپ در اواخر شب باشد. یا ممکن است نشانه ای از یک مشکل زمینه ای پزشکی یا روانی باشد. اما هر چه که باشد، با قرص های خواب درمان نمی شود. در بهترین حالت، قرص های خواب آور یک راه حل کمکی موقت هستند. در بدترین حالت، آن ها یک اعتیاد آور هستند که می توانند بی خوابی را در دراز مدت بدتر کنند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

این بدان معنا نیست که هرگز نباید از دارو استفاده کنید، اما مهم است که فواید آن را در مقابل خطرات آن بسنجید. به طور کلی، قرص‌های خواب‌آور زمانی مؤثرتر هستند که برای موقعیت‌های کوتاه مدت، مانند سفر در مناطق زمانی یا نقاهت پس از یک عمل پزشکی، به طور کم استفاده شوند. اگر تصمیم به مصرف طولانی مدت قرص های خواب آور دارید، بهتر است آن‌ها را فقط به ندرت، “در صورت نیاز” استفاده کنید و از وابستگی خودداری کنید.

خطرات و عوارض اعتیاد به قرص خواب

همه قرص های خواب آور دارای عوارض جانبی هستند.  بسته به داروی خاص، دوز و مدت زمان ماندگاری دارو در بدن شما این عوارض متفاوت است. عوارض جانبی رایج عبارتند از خواب آلودگی طولانی روز بعد، سردرد، دردهای عضلانی، یبوست، خشکی دهان، مشکل در تمرکز، سرگیجه، بی ثباتی و بی خوابی برگشتی.

سایر خطرات اعتیاد به قرص خواب

ممکن است در طی یک دوره زمانی، نسبت به داروهای خواب آور اعتیاد پیدا کنید. شما مجبور خواهید بود برای اثربخشی آن ها بیشتر مصرف کنید، که به نوبه خود می تواند منجر به عوارض جانبی بیشتری شود.

• وابستگی به مواد مخدر: ممکن است برای خوابیدن به قرص های خواب آور تکیه کنید و بدون آن ها نتوانید بخوابید یا حتی بدتر بخوابید. به ویژه قرص های تجویزی می توانند بسیار اعتیادآور باشند و قطع مصرف آن ها را دشوار کنند.
• علائم ترک: اگر دارو را به طور ناگهانی قطع کنید، ممکن است علائم ترک مانند حالت تهوع، تعریق و لرزش داشته باشید.
• تداخلات دارویی: قرص های خواب آور می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند. این می تواند عوارض جانبی را بدتر کند و گاهی اوقات خطرناک باشد، به ویژه با داروهای مسکن و سایر داروهای آرام بخش.
• بی خوابی برگشتی: اگر نیاز به قطع مصرف قرص های خواب دارید، گاهی اوقات بی خوابی می تواند حتی بدتر از قبل شود.

پوشاندن یک مشکل اساسی ممکن است یک اختلال پزشکی یا روانی زمینه ای یا حتی یک اختلال خواب وجود داشته باشد. این باعث بی خوابی شما می شود که با قرص های خواب آور قابل درمان نیست.

برخی از خطرات جدی اعتیاد به قرص خواب

داروهای آرام بخش- خواب آور (بنزودیازپین ها و غیر بنزودیازپین ها) می توانند باعث واکنش های مختلفی شود. از جمله آلرژیک شدید، تورم صورت، ضعف حافظه، توهم، افکار یا اقدامات خودکشی و رفتارهای پیچیده مرتبط با خواب مانند راه رفتن در خواب، رانندگی در خواب (رانندگی در حالی که کاملاً بیدار نیستند). بدون هیچ خاطره ای از واقعه) و خواب خواری (غذا خوردن در نیمه شب بدون هیچ نگرانی که اغلب منجر به افزایش وزن می شود). اگر رفتار غیرعادی مرتبط با خواب را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای خواب آور و اعتیاد به قرص خواب بدون نسخه (OTC).

قرص‌های خواب استاندارد بدون نسخه به آنتی‌هیستامین‌ها به‌عنوان ماده فعال اصلی خود برای تقویت خواب‌آلودگی متکی هستند. داروهای خواب رایج بدون نسخه عبارتند از:

• دیفن هیدرامین (در نام های تجاری مانند Nytol، Sominex، Sleepinal، Compoz یافت می شود)
• داکسیلامین (نام های تجاری مانند Unisom، Nighttime Sleep Aid)
• برخی دیگر از داروهای خواب OTC آنتی هیستامین ها را با مسکن استامینوفن (که در نام های تجاری مانند Tylenol PM یافت می شود) ترکیب می کنند. برخی دیگر مانند NyQuil آنتی هیستامین ها را با الکل ترکیب می کنند.

اعتیاد به قرص خواب چیست؟

برای هر کسی که مشکل خواب دارد، قرص‌های خواب‌آور یک توصیه رایج برای کسب یک استراحت شبانه خوب است. این قرص ها همچنین برای افرادی که مستعد بیداری در نیمه شب هستند مفید هستند، زیرا برخی از قرص های خواب می توانند به خواب ماندن نیز کمک کنند. با این حال، با وجود تمام کمک های ارائه شده، یک نقطه ضعف عمده برای برخی از قرص های خواب این است که کاربران تمایل دارند به اثرات آن‌ها وابسته شوند. این امر به ویژه زمانی صادق است که آن‌ها برای مدت طولانی یا در دوزهای بسیار بالا مصرف شوند.

آیا محرومیت از خواب و  اعتیاد به قرص خواب می تواند کنترل و هماهنگی حرکتی را مختل کند؟

اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود دچار کم خوابی شده اند. این احساس که پس از استراحت بسیار کم مانند یک  فرد شدیداً خسته خودتان را روی پاهایتان می‌کشید. شما متوجه خواهید شد که چقدر انرژی و هماهنگی کمی در طول روز دارید و تحریک پذیرتر و بازدهی کمتری خواهید داشت. تقریباً یک سوم بزرگسالان با کمبود خواب مواجه هستند و این وضعیت به طور پیوسته بدتر می شود. مطالعات بیشتر نشان داده اند که این روند چقدر مخرب است. اثرات کوتاه مدت محرومیت از خواب آشکار است. اما اثرات بلندمدت در طول سال ها بیشتر درک شده است. به همین دلیل است که به اکثر افراد توصیه می شود از کم خوابی خودداری کنند. متأسفانه، بسیاری از آن‌ها به این توصیه گوش نمی دهند!

نکته ای در ارتباط با این زمینه

بسیاری از مردم خواب‌آلودگی را با اثرات روانی مرتبط می‌دانند. اما از نظر فیزیکی نیز می‌تواند بسیار بد باشد. در واقع، احتمالا تعادل بدنی خودتان را از دست خواهید داد. اما آیا این فقط یک تصادف است یا علم پشت آن است؟ آیا کم خوابی می تواند کنترل و هماهنگی حرکتی را مختل کند؟

اعتیاد به قرص خواب، کنترل و هماهنگی حرکتی را مختل می کند

کم خوابی بر هماهنگی و کنترل حرکتی تأثیر دارد. این برای چندین دهه به خوبی مورد بررسی قرار گرفته است، و تا حدی به طور منطقی دنبال می شود. هر چه بیشتر خسته باشید، کمتر احتمال دارد که بتوانید مهارت های روانی حرکتی مختلف را با دقت بالا انجام دهید. برخی از مطالعاتی که این موضوع را بیشتر نشان می دهد به شرح زیر است:

تحقیق”اثرات محرومیت کامل از خواب بر عملکرد حرکتی ظریف”، منتشر شده دراثر سال 2001 است این مطالعه نشان داد که عملکرد ماهیچه ها به طور قابل توجهی با محرومیت از خواب مختل می شود.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اعتیاد به قرص خواب همچنین ماهیچه‌ها را سریع‌تر خسته می‌کند و باعث می‌شود که افراد به مرور زمان عملکرد کنترل حرکتی را از دست بدهند. در واقع، حتی یک روز پس از بروز کم‌خوابی، عضلات همچنان با این مشکل مواجه می‌شوند و به طور قابل توجهی بر هماهنگی حرکتی تأثیر می‌گذارند. این مقاله تحقیقاتی وجود تمام اثرات منفی معمول درک شده از محرومیت از خواب را بر کنترل و هماهنگی حرکتی تایید می کند. همچنین به وضوح مشخص شد که حتی در فرهنگ‌هایی که محرومیت از خواب رایج‌تر در نظر گرفته می‌شود، همان اثرات اعمال می‌شود و نشان می‌دهد که این یک موضوع مهم نیست.

مقالاتی در ارتباط با اعتیاد به قرص خواب و محرومیت از خواب

“تأثیر محرومیت از خواب بر هماهنگی حرکتی ظریف در دستیاران زنان و زایمان”، منتشر شده در مجله زنان و زایمان در سال 2008. این مطالعه نشان داد که افراد در معرض محرومیت از خواب در کارهای مختلف پزشکی، به ویژه در دست‌های غالب، ضعیف‌تر عمل می‌کنند. همچنین نشان داد که افراد زن ممکن است تحمل بیشتری نسبت به محرومیت از خواب داشته باشند، اگر چه هماهنگی آن‌ها همچنان تحت تأثیر قرار گرفته است. اما برخی از جزئیات دقیق کمبود خواب و اثرات اعتیاد به قرص خواب چیست؟

اثرات محرومیت از خواب، هماهنگی، از جمله راه رفتن شما را کاهش می دهد

راه رفتن انسان یک حرکت هماهنگ است که در حین حرکت انجام می شود. اساساً، این فرآیند ساده ای است که شما در زندگی روزمره راه می روید و حرکت می کنید. کنترل و هماهنگی حرکتی بخشی از چیزی است که این مکانیسم را به حرکت در می آورد و کم خوابی واقعاً می تواند آن را خراب کند.

تحقیقات نشان می دهد که افراد با محرومیت از خواب، کنترل حرکتی خود را از دست می دهند. این آن‌ها را دست و پا چلفتی می کند، باعث ایجاد گام های ناهموار می شود. و می تواند ایمنی هنگام انجام فعالیت های پیاده روی روزانه را تحت تأثیر قرار دهد. برخی از عواملی که در اینجا باید به آن‌ها اشاره کرد عبارتند از:

بی نظمی در هماهنگی شما

ناتوانی در کنترل راه رفتن می تواند منجر به کلافگی شود. از این گذشته، یک الگوی حرکتی شامل ویژگی‌های مختلفی است، مانند انرژی جنبشی و پتانسیل، سرعت، نیروهای خارجی و تماس با زمین. برای این که به خوبی حرکت کنید باید این‌ها را به طور یکنواخت تنظیم کنید. هنگامی که شما کم خواب هستید، آن‌ها نامنظم می شوند و احتمال اینکه قدم هایتان را از دست بدهید یا بیفتید، بیشتر می شود.

اتوماسیون و اعتیاد به قرص خواب

بسیاری از مردم پیاده روی را به عنوان یک فعالیت تقریباً خودکار می بینند. تعداد کمی از مردم نیاز به تلاش زیادی برای هماهنگی خود در هنگام راه رفتن دارند. اما فرآیندهای ناخودآگاهی که این اتوماسیون تقریباً خودکار را هدایت می کنند، بر عملکرد شناختی متکی هستند که در صورت کمبود خواب آسیب می بینند. مغز اطلاعاتی را که می بیند دریافت می کند و راه رفتن شما را در صورت نیاز تنظیم می کند تا نیازها یا پیشنهادات جدید را برآورده کند. به عبارت دیگر، راه رفتن تحت تأثیر چیزهای مختلف است و ناشی از کم خوابی این نقطه را به خانه هدایت می کند.

جبران خسارت ناشی از اعتیاد به قرص خواب

جبران کمبود خواب با افزایش خستگی در زمان های دیگر می تواند شدت راه رفتن را کاهش دهد.