آن چه در مورد سیپرالکس (اسیتالوپرام) باید بدانید

سیپرالکس یکی از داروهای مناسب برای افراد است. اما گاهی اوقات اعتیاد به آن می تواند آسیب های زیادی به افراد برساند. خصوصا اگر در دوران کودکی این اتفاقات برای ما افتاده باشد. یکی از مواردی که همیشه در هنگام اضطراب و استرس ها خطرناک است ماندگاری آنان است. در روان شناسی اختلالات مختلفی وجود دارد.

این اختلالات می تواند به علت های مختلفی در افراد به وجود بیاید. برخی از این اختلالات را ممکن است بشناسید و برخی هم برای شما تازگی دارند. اختلالات روانی أنواع مختلفی دارند و ممکن است در دوران کودکی ایجاد شود. اگر در دوران کودکی این اختلالات درمان نشوند می تواند تا بزرگسالی هم ادامه داشته باشد. یکی از اختلالات معروف در دنیای روان شناسی اختلال اضطراب اجتماعی است. اختلال اضطراب اجتماعی دارای علائم مختلفی است. این علائم در افراد مختلف متفاوت است. در مقاله های قبل در ارتباط با اختلالات اضطراب اجتماعی صحبت کردیم. در ادامه می خواهیم ببینیم که موارد مصرف و عوارض بنزودیازپین ها چگونه است؟

انواع مختلف درمان ها و عوارض سیپرالکس

درمان ها نیز انواع مختلفی دارد. اضطراب و استرس یکی از اختلالات رایج در دنیای ما هستند. همه ما می دانیم که در زندگی ممکن است روزی دچار استرس یا اضطراب شویم. تا حدودی بخشی از این استرس و اظزذای طبیعی است. اما اگر ادامه پیدا کند می تواند زندگی ما را مختل کند. اضطراب و استرس اگر کنترل و درمان نشود می تواند جلوی موفقیت شما را در بخش های مختلف زندگی بگیرد. انواع مختلفی از اضطراب ها وجود دارد که برخی از آن ها را برای شما گفتیم. انواع درمان حمله اضطراب موضوع امروز ما است. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با موارد مصرف و عوارض بنزودیازپین ها، صحبت کنیم.

آنچه در مورد سیپرالکس (اسیتالوپرام) باید بدانید

سیپرالکس نام تجاری اسیتالوپرام در انگلستان است. این دارو به صورت قرص و مایع موجود است. سیپرالکس به گروهی از داروهای شناخته شده به عنوان مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) تعلق دارد. SSRI ها با افزایش سطح سروتونین در مغز عمل می کنند. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که وقتی آزاد می شود، خلق و خوی شما را تثبیت می کند و باعث ایجاد احساس خوشبختی و شادی می شود.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

با این حال، هنگامی که سروتونین دوباره به سلول های عصبی بازجذب می شود، دیگر تاثیری بر خلق و خوی شما ندارد. SSRI هایی مانند سیپرالکس از جذب مجدد سروتونین توسط سلول های عصبی (فرآیندی که به عنوان “بازجذب” شناخته می شود) جلوگیری می کند (یا “مهار”) می کند. این باعث می شود سطح سروتونین برای مدت زمان طولانی تری در سیناپس در دسترس باشد. که اثر آن را طولانی تر می کند و به تسکین علائم افسردگی و اضطراب کمک می کند.

سیپرالکس در کشور های مختلف

در کشور های مختلف اسیتالوپرام با نام تجاری Lexapro در دسترس است. فقط Lexapro توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) تایید شده است. این مقاله کاربردهای سیپرالکس و همچنین عوارض جانبی احتمالی را مورد بحث قرار می دهد. همچنین اطلاعات دوز و اقدامات احتیاطی را که باید قبل از مصرف این دارو بدانید را پوشش می دهد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

سیپرالکس برای درمان نوعی افسردگی به نام اختلال افسردگی اساسی (MDD) و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) استفاده می شود. تحقیقات نشان می دهد که ماده فعال سیپرالکس، اسیتالوپرام، برای انواع دیگر شرایط نیز موثر است، از جمله:

  • مشکل وسواس اجباری (OCD)
  • اختلال هراس
  • مشکل استرس پس از سانحه (PTSD)
  • اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)
  • اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)

پس از شروع مصرف سیپرالکس، ممکن است چند هفته طول بکشد تا احساس بهتری داشته باشید، و ممکن است تا زمانی که چندین ماه از برنامه درمانی توصیه شده پیروی نکنید، مزایای کامل دارو را تجربه نکنید.

قبل از مصرف سیپرالکس چه نکاتی باید رعایت شود

در مورد تمام داروها، مکمل ها و ویتامین هایی که در حال حاضر مصرف می کنید با پزشک خود صحبت کنید. در حالی که برخی از داروها خطرات تداخل جزئی دارند، برخی دیگر ممکن است منع مصرف آشکاری داشته باشند یا در مورد اینکه آیا مزایای درمان در مورد شما بیشتر از معایب آن است، بررسی دقیقی انجام دهند.

اقدامات احتیاطی و موارد منع مصرف

اگر به اسیتالوپرام حساسیت دارید، از مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، یا داروهایی برای مشکلات ریتم قلب یا داروهایی که ممکن است بر ریتم قلب شما تأثیر می‌گذارند، مصرف کنید، نباید سیپرالکس مصرف کنید، مانند:

  • داروهای ضد روان پریشی (به عنوان مثال، مشتقات فنوتیازین، پیموزید، هالوپریدول)
  • برخی از آنتی هیستامین ها (به عنوان مثال، هیدروکسی زین، میزولاستین)
  • برخی از عوامل ضد میکروبی (مانند اسپارفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، اریترومایسین IV، پنتامیدین، درمان ضد مالاریا به ویژه هالوفانترین)

ضد آریتمی های کلاس IA و III، که داروهایی هستند که از ریتم غیر طبیعی قلب پیشگیری و درمان می کنند.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای

علاوه بر این، اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، باید به پزشک خود اطلاع دهید. مانند بسیاری از داروهای ضد افسردگی، اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، نباید سیپرالکس را مصرف کنید، مگر اینکه شما و پزشکتان درباره خطرات و فواید آن صحبت کرده باشید. قبل از شروع سیپرالکس، مهم است که در صورت داشتن هر یک از شرایط یا بیماری های زیر به پزشک خود اطلاع دهید. زیرا ممکن است لازم باشد این موارد را در نظر بگیرد:

  • اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)
  • دیابت
  • اعتیاد به مواد مخدر یا افکار خودکشی
  • صرع
  • ضربان قلب تند یا نامنظم، غش، افتادگی یا سرگیجه هنگام ایستادگی
  • بیماری قلبی یا فشار خون بالا
  • بیماری کبد یا کلیه
  • سطوح پایین سدیم در خون شما
  • تشنج
  • سکته
  • تمایل به ایجاد خونریزی یا کبودی آسان

دوز

سیپرالکس به صورت قرص و محلول مایع عرضه می شود. نسخه خود را بررسی کنید و با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که دوز مناسب خود را مصرف می کنید. سیپرالکس فقط باید به بیماران بزرگسال (18 تا 64 سال) و بزرگسالان مسن (65 سال و بالاتر) داده شود. نه قرص و نه قطره خوراکی نباید به کودکان و نوجوانان زیر 18 سال داده شود.

قرص خوراکی

این قرص در مقادیر 5 میلی گرم (میلی گرم)، 10 میلی گرم و 20 میلی گرم موجود است. دوزهای ذکر شده زیر طبق سازنده دارو هستند: 3 برای بزرگسالان مبتلا به افسردگی، اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) و اختلال وسواس فکری اجباری (OCD): دوز توصیه شده این قرص 10 میلی گرم است که به عنوان یک دوز روزانه مصرف شود. دوز ممکن است توسط پزشک به حداکثر 20 میلی گرم در روز افزایش یابد.

برای بزرگسالان مبتلا به SAD

دوز توصیه شده قرص 10 میلی گرم است که به عنوان یک دوز روزانه مصرف می شود. بسته به نوع واکنش شما به دارو، پزشک می تواند دوز شما را به 5 میلی گرم در روز کاهش دهد یا دوز را تا حداکثر 20 میلی گرم در روز افزایش دهد.

برای بزرگسالان مبتلا به اختلال هراس: دوز شروع قرص  5 میلی گرم به عنوان یک دوز روزانه برای هفته اول قبل از افزایش دوز به 10 میلی گرم در روز. پزشک ممکن است دوز را بیشتر به حداکثر 20 میلی گرم در روز افزایش دهد.

برای بیماران مسن (65 سال و بالاتر)

دوز شروع توصیه شده قرص 5 میلی گرم به عنوان یک دوز روزانه مصرف می شود. دوز ممکن است توسط پزشک به 10 میلی گرم در روز افزایش یابد.

محلول قطره خوراکی

محلول خوراکی مایع با قدرت 20 میلی گرم در میلی لیتر (ml) عرضه می شود. دوزهای ذکر شده زیر طبق سازنده دارو هستند:

برای بزرگسالان مبتلا به افسردگی، SAD، GAD و OCD: دوز معمول توصیه شده سیپرالکس 10 میلی گرم (10 قطره) است که به عنوان یک دوز روزانه مصرف می شود. دوز ممکن است توسط پزشک به حداکثر 20 میلی گرم (20 قطره) در روز افزایش یابد.

برای بزرگسالان مبتلا به SAD

دوز معمول توصیه شده 10 میلی گرم (10 قطره) است که به عنوان یک دوز روزانه مصرف می شود. پزشک می تواند بسته به نوع واکنش شما به دارو، دوز شما را به 5 میلی گرم (5 قطره) در روز کاهش دهد یا دوز را تا حداکثر 20 میلی گرم (20 قطره) در روز افزایش دهد.

برای بزرگسالان مبتلا به اختلال هراس

دوز شروع سیپرالکس 5 میلی گرم (5 قطره) در روز برای هفته اول قبل از افزایش دوز به 10 میلی گرم (10 قطره) در روز است. پزشک ممکن است دوز را تا حداکثر 20 میلی گرم (20 قطره) در روز افزایش دهد.

برای بیماران مسن (65 سال و بالاتر)

دوز شروع توصیفی برای افراد دارای مشکلات روانی برای سیپرالکس 5 میلی گرم (5 قطره) به عنوان یک دوز روزانه مصرف می شود. دوز ممکن است توسط پزشک به 10 میلی گرم (10 قطره) در روز افزایش یابد.

نحوه ذخیره سازی

قرص سیپرالکس را می توان با غذا یا بدون غذا مصرف کرد.

منابع
وبسایت verywellmind

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا