تربیت جنسی
امروزه با جدی شدن خطر سوء استفاده ی جنسی در جامعه، لازم است فرزندانمان را با تربیت جنسی آشنا کنیم تا توانایی مراقبت از خود را داشته باشند. از طرفی مسائل جنسی بخشی مهمی از زندگی کودک است که همیشه در مورد آن سوالاتی دارد و به یاد داشته باشیم اگر در این حیطه تعلل کنیم، رسانه، همسالان و سایر منابع، زودتر از ما دست به کار شده اند و ممکن است با اطلاع رسانی غلط، خطر آسیب پذیری فرزندمان را بالا ببرند. پس به عنوان یک پدر / مادر، وظیفه ی ماست تا با یک تربیت درست و اصولی به بهزیستی فرزند دلبندمان کمک کنیم.
چه زمانی باید با دخترم درباره ی قاعدگی صحبت کنم؟ در مورد لقاح، رشد، و تولد یک خواهر یا برادر جدید باید چه میزان اطلاعات به کودک پیش دبستانی ام بدهم؟ در برابر محتواهای جنسی فضای مجازی در دسترس فرزندم باید چه واکنشی نشان بدهم…؟
این ها فقط تعداد محدودی از سوالات رایج والدین است که در تربیت فرزند با آن رو به رو می شوند. فهمیدن مرزهای جنسی و تاثیری که والدین، دوستان، رسانه و… در این حیطه بر کودکان دارند، کمک می‌کند تا با یک برنامه‌ریزی تدریجی و درست برای تربیت جنسی، کودک به آگاهی لازم دست بیابد و هویت جنسی مناسبی در نوجوانی کسب کند. بسیاری از والدین، برای شروع تربیت جنسی صبر می کنند تا فرزندشان به سن بلوغ برسد. تغییرات بدنی واضح نوجوان در سن بلوغ، والدش را وادار می‌کند تا وارد گفت و گو شود.
نکته قابل توجه
بعضی از والدین امیدوارند مدرسه چیزی را که آن ها مایل نیستند درباره اش صحبت کنند را برای بچه ها توضیح بدهد و وقتی متوجه می شوند در مدرسه توضیح مختصری در این باره برای بچه ها داده شده است، نفس راحت می کشند.
اما معمولا خود والدین، اطلاعات کافی درباره ی نحوه ی آموزش مسائل جنسی ندارند و در نتیجه در این حیطه، دچار مشکل خواهند شد.
بعضی از والدین هم فکر می کنند صحبت کردن درباره ی مسائل جنسی، فرزندشان را کنجکاو می کند و موجب ترغیبشان به تجربه ی رابطه ی جنسی می شود. در حالی که این چنین نیست.
مسائل جنسی، یکی از مهم ترین بخش‌های زندگی بچه ها از تولد تا مرگ است. پس فراهم کردن اطلاعات مناسب برای فرزندتان به او کمک می‌کند تصمیم درست و عاقلانه بگیرد.
رازداری در مقابل حریم خصوصی
راز چیزی است که فقط تعداد کمی از افراد از آن با خبرند و اگر با کس دیگری در میان گذاشته شود، دیگر راز نیست. اگر دیگران از آن باخبر شوند، ارزشش را از دست می دهد.
از طرفی اطلاعات خصوصی، اطلاعاتی است که هر کسی اجازه دارد بفهمد، اما الزاما نباید با دیگران در میان گذاشته شود. برای مثال، همه‌ی خانواده‌ها، مسائل خصوصی دارند. ما درباره ی خانواده های یکدیگر می دانیم و آن ها هم درباره ی خانواده ی ما می دانند.
پس تفاوت بین راز و حریم خصوصی، میزان دسترسی است.
برای قابل فهم کردن این تفاوت برای فرزندتان، می‌توانید از مثال زیر استفاده کنید:
«خونه‌ی یه نفر و همه ی وسایل توش؛ خصوصی هستن. هر کسی می دونه که تو خونتون، تلویزیون، مبلمان و… دارین اما یه تعداد کم از آدما به وسایل شما دسترسی دارن. خونه ی شما و وسایلتون خصوصی ان. دیگران هم تلویزیون دارن، اما تو نمی تونی تو خونه ی بقیه راه بری و تلویزیون نگاه کنی؛ چون اون، تلویزون اوناس».
امورجنسی، یک مساله ی خصوصی است. ما تصمیم می گیریم مسائل جنسی مان را با چه کسانی در میان بگذاریم.
برای کودکان پیش دبستانی (3-7 سال) و پیش‌نوجوانان (7-13سال)، کودکان نباید مسائل جنسی شان را با دوستانشان در میان بگذارند. اگرچه اجازه دارند درباره ی این موضوع با خانواده شان صحبت کنند.
نکته قابل توجه
برای آموزش این موضوع به فرزندتان که باید چه چیزهایی را با دیگران درمیان بگذارد و چه چیزهایی را نه، بازی «اگر…چه؟» را انجام بدهید: «اگه جیمی پیشت اومد و ازت خواست اندامای خصوصیت رو نشونش بدی، چی؟»، «چی بهش میگی؟»
شما، به عنوان والد، باید تعدادی جمله‌‌ی ساده ی از قبل آماده شده را به فرزندتان یاد بدهید تا در صورتی که با چنین مسائلی روبرو شد، قادر به پاسخ گویی باشد.
گفت‌وگو درباره‌ی سکس/ امورجنسی
گفت و گو درباره ی سکس برای بیشتر والدین کاری سخت است. والدین ممکن است درباره ی میزان اطلاعاتی که باید به فرزندشان بدهند، تردید داشته باشند. بسیاری از والدین نیز ممکن است فکر کنند گفت و گو درباره ی سکس باعث شود فرزندانشان منحرف شوند و کنجکاوی جنسی شان بیشتر شود و تلاش کنند سکس را امتحان کنند. برخی از والدین ممکن است فکر کنند فرزندشان برای آموزش جنسی هنوز بسیار کم سن و سال است، یا چون در این باره سوالی نمی پرسد پس علاقه ای به این مسائل ندارد و فکر می کنند این عدم علاقه ی ظاهری، به این معناست که کودک، هنوز آماده نیست یا بدتر، نیازی به آموزش ندارد.
تربیت جنسی چیست و چرا مهم است (قسمت دوم)
اما کودکان همیشه سوالاتی در این زمینه دارند.
ممکن است آن هاندانندباید دقیقا چه سوالی بپرسند یا تردید والدیشان را احساس کنند. در هر دو صورت فرزند برای مسائل جنسی از والدینش دور می شود. پس این مسئولیت شماست که این موضوع را با او مطرح کنید. اجازه ندهید معذب بودن شما یا سکوت فرزندتان، مانعی بر سر آموزش درست باشد.
به فرزندتان حق بدهید گفت و گو درباره ی سکس، برایش خجالت آور باشد، چرا که موضوعی خصوصی و حساس است، که ممکن است برای هردوی شما همین طور باشد. در نظر داشته باشید که لازم نیست تمام اطلاعات را یک جا به او بدهید. همانطور که سایر موضاعات، مثل ریاضی یا علوم، در گام های تدریجی آموزش داده می شوند، آموزش جنسی هم قدم به قدم و تدریجی است. با مباحث ابتدایی شروع کنید و سپس به فراخور افزایش سن و توانایی فرزندتان برای فهم جزئيات به آن بیفزایید.
مهم است که فهم فرزندتان از امور جنسی، با کمک مستقیم شما بیشتر بشود. علاوه بر این، اطلاعات جنسی آن ها، چه شما نقش فعالی در آن داشته باشید، چه نه، افزایش خواهد یافت.
نکته قابل توجه
تحقیقات نشان داده است افرادی که در کودکی، تربیت جنسی مناسب دریافت می کنند، در سن بالاتری اولین رابطه ی جنسی شان را برقرار می کنند، در نوجوانی و بزرگسالی، رفتارهای جنسی کم خطرتر و شرکای جنسی محدودتری خواهند داشت و احتمال سو استفاده ی جنسی از آنان کمتر خواهد بود.
در مورد شروع آموزش جنسی به فرزندتان، تردید نکنید؛ برای شروع، هرگز دیر نیست، از طرفی، بسیاری از افراد بر فرزندان شما تاثیر می گذارند، چرا شما یکی از آن ها نباشید؟ شما محدودیت ها و قوانینی دارید که ناشی از احساسات و ارزش هایتان است؛ و از طرفی، شما هنوز هم مهم ترین معلم فرزندتان هستید.