کمبود خودتنظیمی احساسی (DESR) چیست؟

از نظر برخی از متخصصان کمبود خودتنظیمی عاطفی (DESR) به عنوان مشارکت کننده یا ویژگی اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) مطرح شده است. با این حال، طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، این بخشی از معیارهای تشخیصی فعلی برای ADHD نیست. صرف نظر از این، مشخص نیست که آیا خودتنظیمی عاطفی کمبود علائم ADHD است یا یک بیماری جداگانه اما مرتبط است. در مورد نحوه تعریف و مطالعه DESR برای کسب اطلاعات بیشتر هنوز توافق نشده است. در ین مقاله قصد داریم به این موضوع بپردازیم که کمبود خودتنظیمی احساسی (DESR) چیست؟ 

کمبود خودتنظیمی احساسی چیست؟

کمبود خودتنظیمی عاطفی به عدم توانایی فرد در تنظیم پاسخهای خود نسبت به برخی احساسات اشاره دارد و غالباً شامل موارد زیر است:

• مشکل در تنظیم تحریک فیزیولوژیکی ناشی از احساسات شدید، مانند افزایش فشار خون یا تنفس سریعتر
• هنگام مواجهه با احساس مثبت یا منفی، رفتار نامناسب انجام دهید
• مشکل در تغییر تمرکز هنگام مواجه شدن با احساسات شدید
• هنگامی که احساسات فعال می شوند، رفتار نامنظم یا ناهماهنگ دارند

افراد مبتلا به ADHD که با DESR نیز زندگی می کنند معمولاً واکنشهای احساسی نشان می دهند که متناسب با شرایط نیست. به عبارت دیگر، اگر مبتلا به DESR هستید، ممکن است به همان وضعیتی که فردی تحت فشار روانی یا فشار شدید است، واکنش نشان دهید. این اصطلاح در سال 2015 توسط دکتر راسل بارکلی به عنوان بخشی از بحث در مورد اینکه آیا DESR باید بخشی از تشخیص ADHD یا یک ویژگی مرتبط در نظر گرفته شود تعریف شده است. این فقط یکی از بسیاری از علائم عاطفی مرتبط با ADHD است، مانند تکانه احساسی، بی ثباتی و واکنش پذیری. اگرچه DESR در معیارهای تشخیصی ADHD لحاظ نشده است، اما می تواند تأثیرات منفی جدی بر عملکرد روزانه فرد بگذارد. DESR همچنین می تواند سایر علائم ADHD را بدتر کند.

شرایط DESR و عملکرد اجرایی

برای درک بهتر DESR، درک مفهوم عملکرد اجرایی مهم است، زیرا این امر زیربنای توانایی خودتنظیمی است. اگر به عنوان گروهی از افراد در مورد ذهن خود فکر می کنید، عملکرد اجرایی توانایی مغز شما است که می تواند آن گروه را برای هماهنگی و انجام کارها جمع کند. به عبارت دیگر، عملکرد اجرایی به جای پراکنده بودن و بی هدف بودن، پریدن از یک چیز به مورد دیگر، به شما امکان می دهد تا روی مهمترین موارد تمرکز کنید. همچنین به شما امکان می دهد در صورت لزوم کارها را به راحتی تغییر دهید و تصویر بزرگتر را در ذهن داشته باشید. برخی از توانایی هایی که به طور کلی تحت عملکردهای اجرایی دسته بندی می شوند عبارتند از:

• امکان پردازش اطلاعات و هوشیاری
• توانایی شروع کار و سازماندهی
• امکان تغییر کارها بدون گیر افتادن
• امکان استفاده از حافظه فعال و دسترسی به خاطرات خود
• توانایی نظارت بر خود و تنظیم اقدامات خود

گفته شده است که توانایی تنظیم احساسات در این لیست قرار ندارد. بلکه تنظیم احساسات موضوعی است که در تمام این فرایندها جریان دارد. و وقتی خراب می شود، کل سیستم از کار می افتد. این توضیح می دهد که چرا داشتن DESR می تواند در زمینه های مختلف زندگی فرد باعث بسیاری از آسیب ها شود. به طور کلی، عملکرد اجرایی پاسخگویی به خواسته های زندگی روزمره را بسیار ساده تر می کند، اما در افراد مبتلا به ADHD، عملکرد اجرایی اغلب ضعیف است.

علائم کمبود خودتنظیمی هیجانی

بیایید لحظه ای یک قدم به عقب برگردیم و تجربیات دقیقی را که اگر با DESR زندگی می کنید تجربه کنید. علائم کمبود خودتنظیمی عاطفی معمولاً شامل موارد زیر است:

• تکانه احساسی
• تحمل ناامیدی کم
• عدم توانایی خلق و خو (تغییرات ناگهانی یا اغراق آمیز خلق و خوی)
• طغیان مزاج، یا عصبانیت و ناامیدی نامتناسب

وقتی احساسات خود را بیش از حد احساس می کنید، تمرکز بر شناختهای دیگر مانند ماندن با یک کار یا انتخاب مناسب برای موقعیتی که در آن قرار دارید دشوارتر می شود. چیزی که به نظر می رسد کمبود اراده است در واقع سیل عاطفی است که به قدری طاقت فرسا است که ادامه روند و بهره وری در واقع غیرممکن است. این اغلب منجر به تعلل، ناتوانی در تمرکز بر پاداش های طولانی مدت و مشکل در مدیریت هیجان و علاقه شدید به چیزهای جدید می شود.

نتایج کمبود خودتنظیمی احساسی

علاوه بر علائم فوری خودتنظیمی عاطفی، تأثیرات طولانی مدت و تأثیرات غیرمستقیم نیز وجود دارد. به عنوان مثال، یک مطالعه با حضور 329 بزرگسال (206 مبتلا به ADHD و 123 بدون ADHD) نشان داد که افراد مبتلا به ADHD که همچنین با اختلال در تنظیم خود عاطفی روبرو هستند تمایل به نقص بیشتری در زندگی روزمره دارند. بنابراین، اگر شما DESRدارید، همچنین ممکن است دارای موارد زیر باشید:

• خطر بیشتر هرگز ازدواج نکردن یا طلاق گرفتن
• خطر بالاتر تصادفات رانندگی یا دستگیری
• کیفیت پایین زندگی
• سازگاری اجتماعی ضعیف تر

با DESR، ممکن است احساس ترس، شرم، عصبانیت و ناامیدی نسبت به عدم توانایی خود در مدیریت احساسات خود داشته باشید که بر بسیاری از زمینه های مختلف زندگی شما تأثیر می گذارد.

علل DESR چیست؟

چه عواملی باعث کمبود خودتنظیمی عاطفی می شود؟ مطالعه روی 23 نفر مبتلا به ADHD، 27 مبتلا به ADHD همراه با DESR و 33 نفر با هیچ ADHD یا DESR نشان داد که بین ADHD و DESR رابطه خانوادگی وجود دارد . این نشان می دهد که ممکن است یک جز ژنتیکی وجود داشته باشد. مطالعه دیگری مسائل مربوط به خودتنظیمی را با کمبودهای زبانی مرتبط می کند . این تحقیق نشان می دهد که هرچه کودک در برقراری نیازهای خود بهتر عمل کند، در تأمین نیازهای آنها نیز بهتر است و احتمال واکنش بیش از حد عاطفی را کاهش می دهد. توانایی های زبانی همچنین به توسعه مهارت های حل مسئله کمک می کند. کمبود خودتنظیمی عاطفی نیز با اختلالات خواب همراه است. یک مطالعه در سال 2021 نشان داد که کودکان و نوجوانان مبتلا به بیش فعالی که خودتنظیمی هیجانی کمتری دارند نیز مشکلات خواب بیشتری را تجربه می کنند.

درمان های کمبود خودتنظیمی احساسی

از آنجا که DESR با ADHD همراه است در مقابل اینکه به طور رسمی به عنوان یک بیماری مستقل شناخته می شود، درمان ADHD نیز معمولاً درمانی برای DESR است. دو گزینه اصلی درمان ADHD، دارو و درمان روانی است.

درمان با دارو

داروهای محرک که به طور معمول برای ADHD تجویز می شوند نیز ممکن است به مدیریت خودتنظیمی عاطفی کمک کنند. داروهای تجویزی می توانند در صورت استفاده صحیح و کنترل برای اطمینان از به حداقل رساندن عوارض جانبی و بهینه بودن دوز، مفید باشند. با این حال، همه از نظر اثربخشی، عوارض جانبی و تداخل با سایر داروهایی که ممکن است قبلاً مصرف می کنید، با مصرف دارو خوب عمل نمی کنند. اگر قصد استفاده از دارو برای مدیریت DESR را دارید، بسیار مهم است که همه این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.

سایر روش های درمانی به سبک روانی

درمانی مانند درمان رفتاری شناختی (CBT) یا تکنیک های مبتنی بر ذهن آگاهی نیز می تواند برای ایجاد خودتنظیم احساسی بهتر مفید باشد. این نوع درمان ها مغز را آموزش می دهند تا به روش های مختلف به عوامل محرک پاسخ دهد. آنها همچنین مهارت های جدید کنار آمدن را برای کمک به مدیریت احساسات در هنگام طاقت فرسایی آموزش می دهند. برای برخی از افراد، درمان همراه با دارو موثرترین روش است. این به شما امکان می دهد اثرات بهینه هر دو شکل از درمان را تجربه کنید. ذهن آگاهی ممکن است یک روش مفید برای مقابله با این شرایط باشد. مطالعه ای در سال 2019 نشان داد كه كودكانی كه تحت درمان با گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بودند پس از درمان سطح پایین تر DESR داشتند

کنار آمدن با DESR و ADHD

اگر ADHD دارید و همچنین معتقد هستید که با DESR زندگی می کنید، بدانید که تنها نیستید. تصور می شود که تقریباً 60٪ از افراد مبتلا به ADHD دچار خودتنظیمی عاطفی هستند. روش های مقابله ای وجود دارد که می توانید به تنهایی برای مدیریت زندگی روزمره استفاده کنید. ایده ها شامل تمرین مدیتیشن روزانه برای افزایش هوشیاری، ورزش منظم برای کمک به تعدیل احساسات و تماشای غذاهایی که می خورید ممکن است به اوج و فرودهای احساسی کمک کنند. فراتر از این لایه اساسی کنار آمدن، مهم است که اگر کنترل احساسات یا پاسخ های عاطفی خود را به صورت روزمره دشوار می دانید، با پزشک یا یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید.

سخن آخر

با توجه به اینکه کمبود خودتنظیمی احساسی معیار شناخته شده ای برای تشخیص ADHD نیست، قبل از اینکه پاسخ های قطعی در مورد بهترین گزینه های درمانی برای مبتلایان به ADHD و DESR داشته باشیم، تحقیقات بیشتری لازم است. بنابراین، بهترین کار این است که با متخصص بهداشت خود ارتباط برقرار کنید و آنها را از علائمی که تجربه می کنید آگاه کنید. تنها از طریق این آگاهی است که می توان گزینه های درمانی بهتری را در دسترس قرار داد.

برای برقراری ارتباط با افرادی که می توانند موضوعاتی که با آنها روبرو هستید را درک کرده و با آنها ارتباط برقرار کنید، به یک گروه پشتیبانی مراجعه کنید. اگر هیچ گروه پشتیبانی در منطقه شما وجود ندارد، حتی ممکن است گروه خود را شروع کنید. سرانجام، اگر فرد مبتلا به DESR یکی از اعضای خانواده یا کسی است که می شناسید، هنگام حل این مشکلات به او صبر و شکیبایی بدهید. حمایت شما در مواقع دشواری می تواند فوق العاده مفید باشد.