افسردگی عملکردی چیست؟

اختلالات افسردگی و اضطراب شایع ترین نوع اختلالات در دنیای روان شناسی هستند. این اختلالات همه ساله در حال شیوع روز افزون است. بسیاری از افراد در نزدیکی شما هستند که از افسردگی های شدید یا خفیف رنج می برند. افسردگی انواع مختلفی دارد و در دنیای روان شناسی پزشکان در حال راه هایی برای درمان آن ها هستند. امروز ما در وبسایت همکده که به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی است قصد داریم در ارتباط با افسردگی عملکردی و به طور اختصاصی درباره افسردگی عملکردی چیست؟ با شما صحبت کنیم.

آیا می توان افسردگی عملکردی داشت؟

در ادامه این مقاله می خواهیم در ارتباط با این موضوع صحبت کنیم.

افسردگی عملکردی چیست؟

باورهای غلط بسیاری در مورد شکل ظاهری افسردگی وجود دارد. ممکن است شخصی را تصور کنید که بیش از حد دلهره داشته باشد تا از رختخواب خود خارج شود. یا ممکن است شخصی را تصور کنید که به دلیل روحیه پایین قادر به کار یا فعالیت نیست. اما، در واقع، افسردگی اشکال مختلفی دارد و می تواند در شدت یا به صورت محدود باشد. گاهی اوقات، افرادی دچار “افسردگی عملکردی” می شوند. اما افسردگی عملکردی چیست؟

افسردگی عملکردی یا افسردگی با عملکرد بالا، یک تشخیص بالینی نیست. این بیشتر یک کلمه خاص است. اما این بدان معنی نیست که واقعی نیست. به هر حال، برخی از افراد مبتلا به افسردگی برای دنیای خارج تا حدودی خوب به نظر می رسند. آن ها به محل کار خود می روند، قبض های خود را پرداخت می کنند و با مردم صحبت می کنند. حتی ممکن است مرتبا لبخند بزنند. اما این بدان معنا نیست که آن ها احساس افسردگی نمی کنند. برخی از این افراد ممکن است لحظه ای که از محل کار به خانه می آیند به رختخواب بروند. یا ممکن است هر شب روی نیمکت بنشینند و تمام شب گریه کنند. آن ها فقط می توانند افسردگی خود را از دیگران پنهان کنند.

 آیا می توانید در کنار افسردگی لبخند بزنید؟

در ادامه به این سوال پاسخ بسیار مهم با بررسی تکنیک هایی پاسخ خواهیم داد. به نظر شما می توان در کنار افسردگی لبخند زد؟

اختلال افسردگی مداوم

DSM-5 (جدید ترین نسخه از پزشکان برای دیدن این که آیا بیماران معیارهای خاص بیماری روانی را دارند یا نه) از بیماری استفاده می کنند که به آن اختلال افسردگی مداوم می گویند. در حالی که انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد، افرادی که به نظر می رسد عملکرد بالایی دارند ممکن است اختلال افسردگی مداوم داشته باشند. در این جا برخی از علائم رایج ذکر شده است:

• عزت نفس پایین
• تغییر در عادات خواب (خواب زیاد یا خیلی کم)
• تغییر در اشتها (پرخوری یا کاهش اشتها)
• مشکل در تمرکز
• مشکل در تصمیم گیری
• احساس ناامیدی

به منظور واجد شرایط بودن برای تشخیص، علائم  باید به مدت دو یا چند سال وجود داشته باشد. در نتیجه، بسیاری از افرادی که این علائم را دارند، یاد گرفته اند که علیرغم وجود آن ها عملکرد خود را نشان دهند.

چگونه افسردگی بر عملکرد تأثیر می گذارد؟

برای رسیدن به معیارهای تشخیص افسردگی، فرد باید آسیب های اجتماعی، شغلی یا آموزشی را تجربه کند. این بدان معنی است که روحیه کم آن ها باید به نوعی در زندگی روزمره آن ها تداخل ایجاد کند. اما این بدان معنا نیست که آن ها هنوز هم در برخی از مناطق عملکرد خوبی نخواهند داشت. در این جا چند نمونه از چگونگی تجربه یک فرد مبتلا به افسردگی در زمینه های زندگی خود یا موارد دیگر آورده شده است: یک زن هر روز سر وقت حاضر می شود و کار خود را به خوبی انجام می دهد. او به ندرت به فعالیت های اجتماعی مشغول می شود، یعنی احساس نمی کند در کنار مردم باشد. یک مرد عصرها و آخر هفته با دوستانش از زندگی اجتماعی غنی لذت می برد.

با این حال او گاهی اوقات تلاش می کند تا روز کاری را پشت سر بگذارد زیرا افسرده است. از آن جا که او در خانه کار می کند، می تواند این علائم دیر نشان داده شود یا کارهای خاصی را به تعویق بیندازد بدون این که کسی بداند. زن به عنوان یک مادر خانه نشین است. او موفق می شود از والدین خود مراقبت کند، اما در طول روز احساس تنهایی و افسردگی می کند. از این که این حالت روزانه  بیش از حد خود را احساس می کند، کلاس های دانشگاه را رها می کند. او به عنوان یک دانشجوی دانشگاه به کلاس های آنلاین ادامه می دهد و برای رسیدن به مدرک خود تلاش می کند. اما او کار نیمه وقت خود را رها می کند زیرا فاقد انرژی و انگیزه کار است.

علل افسردگی عملکردی چیست؟

مانند همه انواع افسردگی، افسردگی عملکردی نیز می تواند از چندین علت مختلف ناشی شود. این ممکن است ترکیبی از تجربیات ژنتیکی، بیولوژیکی یا زندگی باشد که منجر به افسردگی عملکردی می شود. استرس، بیماری، غم حل نشده، مسائل سو مصرف مواد، ضربه، مسائل مربوط به زندگی و انتقال عمده زندگی فقط چند دلیل است که ممکن است فردی افسرده شود. دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است کسی دچار افسردگی عملکردی شود. یک فرد مبتلا به افسردگی عملکردی اغلب می تواند علائم خفیف کافی داشته باشد تا بتواند به کار خود ادامه دهد. یا آن ها می توانند یک کمال گرا باشند که می ترسند نشان دهند که در تلاش هستند.

خطرات

افرادی که هنوز می توانند در حالی که افسرده هستند فعالیت کنند، ممکن است خود را متقاعد کنند افسردگی آن ها چندان بد نیست.

برخی افراد مسائل خود را به حداقل می رسانند

برخی از افراد مبتلا به افسردگی با عملکرد بالا ممکن است وخامت وضعیت خود را به حداقل برسانند و کمتر به دنبال درمان می روند. در صورت عدم شناسایی افسردگی، احتمال این که آن ها از حمایت عاطفی دیگران برخوردار شوند نیز کمتر است. دوستان، اعضای خانواده و همکاران ممکن است تصوری از این که فرد حتی افسرده است نداشته باشند. علاوه بر این، کسی که دارای افسردگی با عملکرد بالا است ممکن است در اثر کمک احساس گناه کند (احساس گناه اغلب همراه با افسردگی است). آن ها ممکن است فکر کنند افرادی که افسردگی بدتری دارند مستحق کمک هستند.

برخی افراد احساس می کنند نباید افسرده باشند

آن ها همچنین ممکن است به خود بگویند هیچ دلیلی برای افسردگی ندارند. آن ها ممکن است فکر کنند از آن جا که می توانند هنوز عملکرد عادی خود را دارند، آن ها باید شاد تر باشند. یا ممکن است آن ها اعتقاد داشته باشند کسی که دارای شغل و خانواده است نباید افسرده شود. این افکار ممکن است مانع کمک آن ها شود. انواع افسردگی می تواند منجر به افزایش خطر خودکشی شود. افسردگی عملکردی هم می تواند مانند سایر مدل ها منجر به این اقدام شود. کسی که افسردگی عملکردی دارد ممکن است افکار بیشتری در مورد مرگ تجربه کند و ممکن است فکر کنند که به زندگی خود پایان می دهند. افراد دیگر می توانند افسردگی با عملکرد بالا را اشتباه درک کنند.

آن ها ممکن است فکر کنند فردی که از نظر اجتماعی کنار می رود علاقه ای به دوست بودن ندارد. این باورهای غلط تمایل به ایجاد مشکلات حتی بزرگ تر برای شخصی که از قبل با افسردگی دست و پنجه نرم می کند، دارد. آن ها ممکن است انزوای اجتماعی خود را افزایش دهند و یا این که بخواهند وقتی واقعاً بیشتر در معرض افسردگی قرار دارند، خوب عمل کنند، جبران خسارت می کنند.

رفتار و درمان افسردگی عملکردی

افسردگی عملکردی ممکن است با دارو، درمان یا ترکیبی از این دو درمان شود. اگر مشکوک به افسردگی عملکردی هستید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک می تواند موارد پزشکی را که می توانند در وضعیت عاطفی شما موثر باشند رد کند. گاهی اوقات، مشکلات سلامتی جسمی (مانند مشکلات تیروئید) می تواند به افسردگی کمک کند. اگر پزشک شما احساس می کند درمان موجه است، ممکن است برای شما دارو تجویز شود. همچنین ممکن است به یک روان پزشک مراجعه کنید که متخصص داروهای بهداشت روان است. علاوه بر این، پزشک می تواند گفت و گو درمانی را توصیه کند. انواع مختلفی از درمان وجود دارد که می تواند در درمان افسردگی موثر باشد، از جمله درمان شناختی رفتاری (CBT). CBT می تواند به شما کمک کند از افکار و رفتارهایی که احساس افسردگی را تقویت می کنند، رها شوید.

سخن آخر

گاهی اوقات برای اطمینان از این که وضعیت افراد یا خودتان خوب است، می توانید با افرادی که در اطراف شما هستند پیش بروید. حتی اگر از بیرون خوب به نظر برسند و به نظر رسد عملکرد آن ها کاملاً خوب است ، ممکن است با مسائلی دست و پنجه نرم کنند که شما از آن ها چیزی نمی دانید. اگر به شخصی در زندگی خود مشکوک هستید که افسردگی عملکرد بالایی دارد، با او صحبت کنید. روشن کنید که در صورت نیاز از آن ها کمک بخواهید اشکال ندارد و افسردگی نشانه ضعف نیست. هرکسی می تواند دچار افسردگی شود.

در نهایت ما در این مقاله در ارتباط با یک نوع از اختلالات افسردگی صحبت کردیم. افسردگی عملکردی را فهمیدیم و علت های آن را متو جه شدیم. نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که شما بتوانید حتما نکات درمانی را رعایت کنید و اگر دچار این نوع افسردگی شدید حتما به روان شناس مراجعه کنید.