اختلال خوردن انتخابی چیست؟
اختلالات بخش زیادی را در روان شناسی شکل می دهند. اختلالات می تواند در سنین مختلفی ایجاد شود. این اختلالات انواع مختلفی دارند و در بدن هر فرد به علت های مختلفی ایجاد می شوند. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی نقش بسیار مهمی دارد. امروز می خواهیم درباره یکی از اختلالات مهم به نام اختلال خوردن انتخابی صحبت کنیم. چه بخواهیم چه نخواهیم آن ها وجود دارند و حتی بسیاری ی از ما با آن ها زندگی می کنیم.
همان طور که در مقاله های قبل گفتیم با یک یا دو نشانه نمی توان گفت که شما یا دوستتان دچار اختلالات روانی هستید. این فرایند نیاز به تست های روان شناسی مختلفی دارد. اختلالات در دنیای روان شناسی تعاریف متفاوتی دارند. برای مثال برخی از افراد هستند که برای ایجاد رفتار های مختلف در زندگی خود دلایل مختلفی می آورند. برخی از آن ها ممکن است به خاطر شرایطی که در جامعه وجود دارد به گونه های مختلفی رفتار کنند. این فرآیند در اختلال خوردن هم هست.
انواعی از اختلالات خوردن و آشنایی با آن
ممکن است با برخی از اختلالات خوردن مانند پرخوری و بی اشتهایی آشنا باشید. گر چه بسیاری از موارد دیگر کمتر رایج است، یا به همان اندازه قرار گرفتن در معرض قرار نمی گیرند. به عنوان مثال، ممکن است شما با اصطلاح اختلال خوردن انتخابی که همان تشخیص قبلی است که اکنون به عنوان ARFID شناخته می شود، آشنا نباشید. در این مقاله، ما درمورد ARFID صحبت خواهیم کرد، همان طور که بررسی می کنیم این چیست، چگونه می توانید بفهمید شخصی به آن مبتلا شده است و برای مبارزه با آن چه می توان کرد.
آیا فقط از خوردن تنوع غذایی بسیار محدود راحت هستید؟
در ادامه به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت. و می خواهیم بداینم اختلال خوردن انتخابی چیست؟
اختلالات خوردن چیست؟
قبل از این که به طور خاص به ARFID بپردازیم، بیایید تعریف پزشکی پذیرفته شده برای اختلالات خوردن را مرور کنیم. اختلالات خوردن هر یک از انواع اختلالات روانشناختی است که ممکن است فرد دچار اختلال یا عادات غذایی غیرطبیعی باشد و این ویژگی است. شما بدون شک درباره برخی از آن ها شنیده اید و نسبتاً شایع هستند. صدها هزار نفر هر ساله فقط در ایالات متحده با اختلالات خوردن تشخیص داده می شوند.
ARFID چیست؟
همان طور که اشاره کردیم، ARFID زمانی به عنوان یک اختلال انتخابی در غذا خوردن شناخته می شد. در برخی محافل به عنوان یکی از “اختلالات خوردن غذا” از آن صحبت می شود. این بدان معنا نیست که فقط به این دلیل که فقط دوست دارید غذاهای خاصی بخورید که به طور خودکار ARFID دارید. مخفف مخفف عبارت است از اختلال در مصرف مواد غذایی اجتنابی محدود کننده، و اساساً اگر شخصی به آن مبتلا باشد، در این صورت فقط از خوردن یک گروه کوچک و انتخاب شده از غذاها راحت است.
نکته ای در ارتباط با اختلال خوردن انتخابی
آن ها نگرانند که اگر چیز دیگری به غیر از گروهی از غذاهایی که به عنوان ایمن در ذهن خود تعیین کرده اند بخورند، ممکن است بمیرند یا به یک مصیبت جدی دیگر مبتلا شوند.
وحشت در فرد مبتلا به این اختلال
اگر کسی مبتلا به ARFID باشد، همین امتحان غذای جدید می تواند باعث وحشت وی شود. اگر سعی کنند چیز جدیدی بخورند ممکن است خفه شوند یا حتی استفراغ کنند. آن ها ممکن است به ارائه غذای جدید یا بو، طعم، مارک یا بافت آن اعتراض داشته باشند. اعتقاد بر این است که بیشتر افراد به دلیل یک قسمت خاص گذشته با غذا که به آن ها ضربه می زند، دچار ARFID می شوند.
مصرف غذاها به صورت آسیب روانی
شاید آن ها تقریباً در جوانی نوعی غذا را عجیب خورده باشند، یا ممکن است نوع دیگری از آسیب روانی وجود داشته باشد که در اطراف یک ماده غذایی خاص یا یک گروه غذایی باشد. دلیل این که می تواند بسیار ویرانگر باشد این است که اگر فقط قادر به خوردن یک گروه کوچک و خاص از غذاها هستید، دریافت تمام مواد مغذی مورد نیاز بدن برای سالم ماندن برای شما کاملاً چالش برانگیز است.
چگونه می توانید تشخیص دهید شخصی مبتلا به اختلال خوردن انتخابی است؟
چندین نشانه هشدار دهنده ARFID وجود دارد. امتناع ناگهانی از خوردن غذاهایی که شخصی قبلاً از آن لذت می برد ، احتمالاً یکی از شاخص ترین شاخص ها است. ترس از استفراغ یا خفگی نیز ممکن است ظاهر شود. آن ها ممکن است ادعا کنند که بیش از این اشتها ندارند. همچنین ممکن است خیلی آهسته غذا بخورند یا نتوانند یک قسمت طبیعی از غذا را که برای آن ها سرو می شود، به پایان برسانند. ممکن است از خوردن وعده های غذایی خود در کنار دوستان و خانواده خودداری کنند، در عوض غذا را به تنهایی انتخاب کنند تا کسی در مورد عادات آن ها اظهار نظر کند.
نکته
آن ها ممکن است دوستی را از دست بدهند یا از همسالانی که زمانی دوست داشتند و با آن ها وقت می گذرند اجتناب کنند.
ممکن است وزن کم کنند زیرا به خود تغذیه کافی نمی دهند.
همچنین ممکن است وزن کم کنند زیرا به خود تغذیه کافی نمی دهند. ممکن است رشد آن ها متوقف شود، یا رشد آن ها به تأخیر بیفتد. توجه به این نکته مهم است که ARFID چیزی نیست که به طور معمول در بزرگسالان بروز کند. عامل روانشناختی که به بازی منجر شده و منجر به بروز این بیماری در کسی شده است، چیزی است که معمولاً در سنین جوانی اتفاق می افتد. بزرگسالانی که کاملاً بزرگ شده اند معمولاً مستعد ابتلا به ARFID نیستند.
برخی از شاخص های فیزیکی
تعداد اندکی شاخص های جسمی ممکن است وجود داشته باشد که ممکن است کسی علاوه بر عادات غذایی و رفتاری که مشاهده کرده اید، مبتلا به ARFID نیز باشد. ممکن است در تمرکز یا گرفتگی معده مشکل داشته باشند. آن ها ممکن است دائماً احساس سرما کنند، یا ممکن است غش کنند یا تعادل خود را با مشکل روبرو کنند. آن ها ممکن است خشکی پوست یا مشکلات خواب را در خود ایجاد کنند.
نکته ای در ارتباط با اختلال خوردن انتخابی
عملکرد سیستم ایمنی بدن آن ها ممکن است مختل شود، یا زخم های آن ها به همان سرعت که انتظار می رود بهبود نمی یابند. موهای سر آن ها ممکن است نازک یا شکننده شود. آن ها ممکن است بی حال باشند و مانند گذشته با دنیا درگیر نباشند.
تشخیص وضعیت
اگر مشکوک به این هستید که فرزند شما مبتلا به ARFID است، باید او را نزد پزشک ببرید تا معاینه شود. علاوه بر آزمایش های بدنی، پزشک می خواهد از آن ها سوالاتی در مورد رفتار آن ها بپرسد. احتمالاً می توانید انتظار داشته باشید که به متخصصی مراجعه کنید که با اختلالات خوردن از این نوع سر و کار دارد. پزشک مایل است برخی از امکانات دیگر مانند سرطان، بیماری کرون و دیابت را قبل از انجام تشخیص راحت، از بین ببرد. آن ها همچنین می خواهند احتمال مواردی مانند افسردگی و سایر اختلالات خوردن را بررسی کنند
این اختلال مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی است.
همچنین مجموعه دیگری از عوامل وجود دارد که پزشک می خواهد آن ها را در نظر بگیرد. به عنوان مثال، آن ها سعی خواهند کرد تا تشخیص دهند که آیا رفتار فرد در ارتباط با غذا ناشی از هرگونه عمل فرهنگی است. برخی از فرقه های مذهبی روزه گرفتن را در زمان های خاص تشویق می کنند و ممکن است کودک این نوع رفتارها را انجام دهد و امور را بیش از حد پیش ببرد. کمبود غذا همچنین ممکن است در عادات غذایی آن ها نقش داشته باشد، مانند موردی که خانواده آن ها در فقر زندگی می کنند.
در مورد آن فرد مبتلا به این اختلال چه می توان انجام داد؟
اگر کسی مبتلا به ARFID باشد، گفتگو درمانی یکی از راه های بهتر برای دستیابی به او خواهد بود. بسیاری از متخصصان کودک درمانی با اختلالات خوردن روبرو هستند و اولین قدم منطقی بردن فرزند شما به یکی از این مشکلات است. می توانید از پزشک خانواده خود سوال کنید که آیا کسی را می شناسد که بتواند به او توصیه کند، یا می توانید به صورت آنلاین گشت بزنید و سعی کنید شخصی نزدیک به خود را پیدا کنید که دارای بررسی کافی باشد.
نکته ای در ارتباط با اختلال خوردن انتخابی
غالباً، انجمن ها و سایت های اینترنتی وجود دارد که می توانید با والدین دیگری که فرزندان آن ها نیز با اختلالات خوردن برخورد کرده اند ارتباط برقرار کنید. داشتن چنین حس اجتماع و ایجاد همبستگی از کسانی که در همان وضعیتی هستند که خودتان پیدا کرده اید بسیار خوب است. حتی ممکن است با بعضی از آن ها دوست شوید.
نکته دوم در ارتباط با این زمینه
هنگامی که کودک شما به این جلسات درمانی می رود، درمانگر به آرامی سعی می کند آن ها را در مورد آن چه باعث آزار آن ها می شود باز کند.