اختلال خوردن چیست؟

اگرچه اصطلاح غذا خوردن یک نام کلی است ، اما اختلال خوردن چیزی بیشتر از خورد و خوراک می باشد. در واقع مشکلات در خوردن شرایط پیچیده بهداشت روانی هستند که برای تغییر روند  و بهبود اغلب به مداخله متخصصان پزشکی و روان شناسی نیاز دارند. افراد زیادی در جوامع مختلف به این اختلال دچار هستند. در این مقاله می خواهیم به تعریفی از اختلالات  خوردن و علائم و انواع آن ها بپردازیم. اگر شما این مشکل را در خود احساس می کنید می توانید با مراجعه به متخصصان مرکز مشاوره همکده، اولین و بزرگترین مرکز مشاوره این اقدام را صورت دهید. شما می توانید از خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی استفاده کنید.

اختلال خوردن

اختلالات خوردن به بیماری هایی گفته می شود که در آن ها افراد دچار مشکلات شدیدی در رفتارهای غذایی و افکار و عواطف مربوط به آنها می شوند. افراد مبتلا به اختلالات خوردن معمولاً مشغول غذا خوردن زیاد و بالا بردن وزن بدن خود می شوند. اختلالات خوردن طیف وسیعی از شرایط روانی است که باعث ایجاد عادت های غذایی ناسالم می شود. این افراد ممکن است با وسواس در مورد غذا ، وزن بدن یا فرم بدن شروع کنند. در موارد شدید ، اختلالات خوردن می تواند عواقب جدی برای سلامتی به همراه داشته باشد و در صورت عدم درمان حتی منجر به مرگ شود.  

کسانی که دچار اختلالات خوردن هستند می توانند علائم مختلفی داشته باشند. با این حال ، بیشتر آنها دارای رفتار هایی مثل محدودیت شدید غذا ، پرخوری غذا یا رفتارهای پاکسازی غذایی مانند استفراغ یا ورزش بیش از حد هستند .خلاصه اختلالات خوردن عبارتند از شرایط سلامت روان که با وسواس در مورد غذا یا شکل بدن مشخص شده اند. این اختلالات می توانند روی هرکسی تأثیر بگذارند اما در میان زنان جوان شیوع بیشتری دارند.

انواع اختلال خوردن

اختلالات خوردن در هر زمان چندین میلیون نفر را تحت تأثیر قرار می دهد ، همالنطور که گفته شد اختلالات خوردن اغلب در زنان جوان بین سنین 12 تا 35 سال است. سه نوع اختلال اصلی در خوردن وجود دارد. که این موارد شامل بی اشتهایی عصبی ، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری می باشد.

بی اشتهایی عصبی

افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی تمایل به کمال گرایی با اعتماد به نفس پایین دارند و نسبت به خود و بدنشان بسیار انتقاد می کنند. آنها معمولاً “احساس وجود چربی زیاد”  در بدن خود می کنند و احساس می کنند که اضافه وزن دارند. حتی گاهی اوقات با وجود گرسنگی ممکن است که فکر کنند اگر غذا بخورند می میرند. ترس شدید از افزایش وزن و چاقی ممکن است همه گیر شود. در مراحل اولیه این اختلالات ، بیماران اغلب مشکل خود را انکار می کنند. در بسیاری از موارد ، اختلالات خوردن همراه با سایر اختلالات روان پزشکی مانند اضطراب ، وحشت ، وسواس اجباری ، خوردن الکل و سو استفاده زیاد در مصرف مواد مخدر رخ می دهد.

شواهد جدید نشان می دهد که وراثت ممکن است در ایجاد برخی اختلالات خوردن در افراد نقش داشته باشد ، اما این اختلالات همچنین بسیاری از افراد را که سابقه خانوادگی قبلی ندارند رنج می دهد. بدون درمان، علائم عاطفی و جسمی این اختلالات مانند سو تغذیه ، مشکلات قلبی و سایر شرایط بالقوه کشنده می تواند در فرد ایجاد شود. با این حال ، با مراقبت های پزشکی مناسب ، کسانی که دارای اختلالات خوردن هستند می توانند عادات غذایی مناسب را از سر بگیرند و به سلامت احساسی و روانی خود بازگردند. بی اشتهایی عصبی زمانی تشخیص داده می شود که بیماران حداقل 15 درصد از وزن سالم طبیعی که برای قدشان انتظار می رود ، کمتر باشند.

علائم برجسته بی اشتهایی

• مصرف محدود غذا
• ترس از “چاق” بودن
• مشکلات مربوط به تصویر بدن یا انکار وزن کم بدن

افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی ، وزن طبیعی خود را حفظ نمی کنند زیرا از خوردن به اندازه کافی خودداری می کنند. آن ها اغلب با وسواس ورزش می کنند و گاهی اوقات خود را مجبور به استفراغ یا استفاده از ملین برای کاهش وزن می کنند. با گذشت زمان ، علائم زیر ممکن است در اثر گرسنگی بدن ایجاد شوند:

• دوره های قاعدگی قطع می شود
• پوکی استخوان یا نازک شدن استخوان ها از طریق از دست دادن کلسیم
• مو و ناخن شکننده می شوند
• پوست خشک می شود
• کم خونی خفیف و عضلات ، از جمله عضله قلب ، از بین می روند
• یبوست شدید
• افت فشار خون ، کند شدن تنفس و ضربان نبض
• دمای داخلی بدن کاهش می یابد و باعث می شود فرد دائماً احساس سرما کند
• افسردگی و بی حالی
• پرخوری عصبی
• بی نظمی در خوردن غذا

رفتار درست در مقابل اختلال خوردن

اختلالات خوردن به وضوح ارتباط نزدیک بین سلامت عاطفی و جسمی را نشان می دهد. اولین قدم در درمان بی اشتهایی عصبی کمک به بیماران برای کسب وزن مجدد تا سطح سالم است. در نقطع مقابل هم برای بیماران مبتلا به اختلال پرخوری مهم است كه به آنها كمك كنید تا مصرف بیش از حد غذا را قطع كنند. با این حال ، بازگرداندن فرد به وزن طبیعی یا پایان دادن موقت به چرخه پاکسازی بیش از حد ، مشکلات عاطفی اساسی را ایجاد نمی کند که باعث ایجاد یا بدتر شدن رفتار غیر طبیعی غذا خوردن شود.

روان درمانی به افراد مبتلا به اختلالات خوردن کمک می کند تا افکار ، احساسات و رفتارهای تحریک کننده این اختلالات را درک کنند. علاوه بر این ، اثبات شده است که برخی از داروها در روند درمان نیز موثر هستند. برای بهبود خود می توانید از مشاوره تلفنی روان شناسی هم استفاده کنید.  این نکته مهم است که برای جلوگیری از مشکلات جدی جسمی ناشی از این بیماری ها ، هر برنامه درمانی برای فرد مبتلا به بی اشتهایی عصبی ، پرخوری عصبی یا اختلال پرخوری شامل مراقبت های پزشکی عمومی ، مدیریت تغذیه و مشاوره تغذیه باشد. این اقدامات برای بازسازی بهزیستی جسمی و شیوه های غذایی سالم شروع می شود.

پرخوری عصبی

پرخوری عصبی یکی دیگر از اختلالات شناخته شده خوردن است.مانند بی اشتهایی ، پرخوری عصبی در دوران بلوغ و اوایل بزرگسالی شایع تر است. و به نظر می رسد در مردان کمتر از زنان است. افراد مبتلا به پرخوری عصبی غالباً در مدت زمان مشخص مقدار زیادی غذا به طور غیرمعمول می خورند. هر قسمت از پرخوری معمولاً تا زمانی که فرد به طور دردناکی سیر شود ادامه می یابد. در هنگام پرخوری ، فرد معمولاً احساس می کند که نمی تواند دست از غذا خوردن بردارد یا میزان خوردنش را کنترل کند.

پرخوری در هر نوع غذایی ممکن است اتفاق بیفتد اما معمولاً در مورد غذاهایی که فرد معمولاً از آن اجتناب می کند اتفاق می افتد.افراد مبتلا به پرخوری عصبی برای جبران کالری مصرفی و رفع ناراحتی روده ، اقدام به پاکسازی می کنند. رفتارهای معمول پاکسازی شامل استفراغ اجباری ، روزه داری ، ملین ، ادرار آور ، تنقیه و ورزش بیش از حد است. علائم ممکن است بسیار شبیه به علائم  زیرگروه بی اشتهایی عصبی باشد. با این حال ، افراد مبتلا به پرخوری عصبی معمولاً به جای کمبود وزن ، وزن نسبتاً طبیعی خود را حفظ می کنند.

علائم رایج پرخوری عصبی

علائم پرخوری عصبی عبارتند از:

• دوره های مکرر پرخوری با احساس عدم کنترل
• دوره های مکرر رفتارهای پاکسازی نامناسب برای جلوگیری از افزایش وزن
• کاهش عزت نفس که بیش از حد تحت تأثیر شکل و وزن بدن قرار دارد
• ترس از افزایش وزن ، علی رغم داشتن وزن طبیعی

از عوارض جانبی پرخوری می توان به التهاب و گلو درد ، غدد بزاقی متورم ، مینای دندان فرسوده ، پوسیدگی دندان ، ریفلاکس اسیدی ، تحریک روده ، کم آبی شدید و اختلالات هورمونی اشاره کرد. در موارد شدید ، پرخوری عصبی همچنین می تواند عدم تعادل در سطح الکترولیت ها مانند سدیم ، پتاسیم و کلسیم را ایجاد کند. این مسئله می تواند باعث سکته یا حمله قلبی شود. خلاصه افراد مبتلا به پرخوری عصبی در مدت زمان کوتاه مقدار زیادی غذا می خورند ، سپس پاکسازی می کنند. آنها علی رغم داشتن وزن طبیعی از افزایش وزن می ترسند.

اختلال پرخوری

اعتقاد بر این است که اختلال پرخوری یکی از شایع ترین اختلالات خوردن ، به ویژه در جوامع غربی و کشور های اروپایی است. این اختلال به طور معمول در دوران بلوغ و اوایل بزرگسالی آغاز می شود ، اگرچه ممکن است بعداً ایجاد شود. در افراد مبتلا به این اختلال علائمی شبیه به پرخوری عصبی یا بی اشتهایی در پرخوری دارند. به عنوان مثال ، آنها معمولاً مقادیر غیرمعمولی غذا را در مدت زمان نسبتاً کوتاهی می خورند و در هنگام راه رفتن یا پریدن احساس عدم کنترل می کنند. افراد مبتلا به اختلال پرخوری کالری را محدود نمی کنند و از رفتارهای پاکسازی مانند استفراغ یا ورزش بیش از حد برای جبران بیش از حد خود استفاده نمی کنند.

علائم رایج اختلال پرخوری

علائمی که در اختلال پرخوری دیده می شوند عبارتند از:

• خوردن مقادیر زیادی غذا به سرعت ، در خفا و تا زمانی که به طور نا بسامانی سیر شوید ، علیرغم اینکه گرسنه نیستید.
• احساس عدم کنترل در دوره های پرخوری
• احساس پریشانی ، مانند شرم ، انزجار یا گناه ، هنگام فکر کردن در مورد رفتار پرخوری
• عدم استفاده از رفتارهای پاکسازی ، مانند محدودیت کالری ، استفراغ ، ورزش بیش از حد، یا استفاده از ملین یا ادرار آور.

افراد مبتلا به اختلال پرخوری اغلب دارای اضافه وزن یا چاقی هستند. این ممکن است خطر ابتلا به عوارض پزشکی مرتبط با اضافه وزن را افزایش دهد ، مانند بیماری های قلبی ، سکته مغزی و دیابت نوع 2.