نشانه های اعتیاد به مواد(قسمت دوم)
باربیتورات، بنزودیازپین و خوا
آورها
آورهاباربیتورات، بنزودیازپین و خواب آورها همه داروهایی هستند که فعالیت سیستم عصبی مرکزی را کاهش می دهند. این داروها برای آرام شدن بدن یا برای فراموشی افکار استرس آور یا کم خوابی استفاده می شوند. نشانه های اعتیاد به مواد فوق عبارتند از سرگیجه و مشکلات حافظه و …
- باربیتورات؛ نمونه های آن فنوباربیتال و سوربیتول هستند.
- خواب آورها؛نمونه های آن شامل داروهای خواب آوری مانند زولپیدم و زالپلون است.
- بنزودیازپین؛ نمونه های آن آرام بخش هایی مانند دیازپام، لورازپام، کلونازپام و کلردیازپوکساید هستند.
علائم و نشانه های اعتیاد به مواد فوق عبارتند از:
- سرگیجه
- لکنت زبان
- مشکلات در حافظه
- عدم هماهنگی در بدن
- تصادف یا زمین خوردن
- حرکت غیرارادی چشم ها
- مشکل در تمرکز یا فکر کردن
- زودرنجی یا تغییرات در روحیه
- تنفس کند و کاهش فشار خون
نشانه های اعتیاد به مواد: داروی هالوتستین
استفاده از هالوتستین می تواند با توجه به دارو علائم و نشانه های متفاوتی داشته باشد. رایج ترین هالوتستین ها اسید لایزرژیک دی اتیل آمید یا LSD و فنسیکلیدین یا PCP هستند.
استفاده از LSD می تواند باعث عوارض زیر شود:
- لرزش
- هذیان گفتن
- رفتارهای عجیب
- ضربان قلب و فشارخون بالا
- تغییرات سریع در احساسات
- تغییرات دهنی دائمی در ادراک
- تغییر در زمان یا بیان تجربه ای از زمانی دیگر، حتی سال های بعد
- کاهش درک زیاد ازحقیقت، برای مثال تداخل در دریافتی های یک حس به جای حس دیگر، مثل شنیدن رنگ ها
نشانه های اعتیاد به مواد: مصرف فنسیکلیدین
- توهم
- کاهش حس درد
- استدلال نادرست
- گاه تشنج یا کما
- مشکل در صحبت کردن
- عدم تحمل صداهای بلند
- حرکت غیرارادی چشم ها
- مشکل در تمرکز یا حافظه
- افزایش فشار خون و ضربان قلب
- مشکل در حرکت و هماهنگی بدن
- احساس جدا شدن از بدن و اطراف
- پرخاشگری، رفتارهای تند و پرخاش کردن
مواد استنشاقی
علائم ونشانه های استنشاق متفاوت اند و به نوع ماده بستگی دارند. برخی مواد استنشاقی رایج آدامس، تینرهای رنگ، مایع غلط گیر، گازوئیل، مواد پاک کننده و محصولات خانگی دارای آئروسل هستند. به خاطر طبیعت سمی این مواد مصرف کننده ممکن است دچار آسیب به مغز یا مرگ ناگهانی شود.
علائم و نشانه های مصرف عبارتند از:
- لرزش
- سرگیجه
- خصومت
- ضربان قلب نامنظم
- کاهش قدرت اجتناب
- حالت تهوع و استفراغ
- جوش روی بینی و دهان
- حرکت غیرارادی چشم ها
- بوی نامطبوع مواد استنشاقی
- مستی یا خوشحالی کوتاه مدت
- همراه داشتن مواد استنشاقی بدون هیچ توضیح
- حالت مستی مانند لکنت زبان، حرکات کند و هماهنگی ضعیف در بدن
نشانه های اعتیاد به مواد: داروهای مسکن دارای مواد مخدر
اوپیودها دارای مواد مخدر هستن، داروهای مسکنی که از تریاک یا مواد مصنوعی ساخته می شوند. این گروه از داروها شامل هروئین، مورفین، کدئین، متادون و اکسی کدون هستند.
اعتیاد به مواد مخدر دارای اوپیودها یا مواد مخدر به میزان هشدار دهنده ای بالا رفته است. برخی افراد شاید در طول درمان نیاز به مصرف داروهای موقت یا طولانی مدت داشته باشند.
علائم و نشانه های اعتیاد به مواد داروهای دارای مخدر
- گیجی
- یبوست
- افسردگی
- لکنت زبان
- خواب آلودگی
- کاهش حس درد
- مشکل در هماهنگی بدن
- آبریزش بینی یا تورم بینی
- گشاد شدن مردمک چشم ها
- نشانه های سوزن روی بدن (در صورت تزریق ماده)
- نداشتن هشیاری یا عدم توجه به افراد و اشیای اطراف
با نشانه های اعتیاد به مواد چه زمانی نزد پزشک برویم؟
اگر مصرف مواد خارج از کنترل شده یا برای شما مشکل ایجاد کرده است کمک بگیرید. هرچه زودتر سراغ کمک بروید به احتمال بیشتری می توانید بهبودی دائمی داشته باشید. با پزشک خود صحبت کرده یا نزد یک متخصص بروید، مانند پزشکی که در اعتیاد به دارو یا روان پزشکی اعتیاد متخصص است.
برای ملاقات با پزشک نوبت بگیرید اگر:
- نمی توانید مصرف مواد را کنار بگذارید.
- با وجود آسیب مواد بازهم مصرف می کنید.
- حس می کنید بعد از ترک مواد شاهد علائمی در بدن خود می شوید.
- مصرف مواد باعث رفتارهایی شده است که ایمن نیستند، مانند استفاده ی مشترک از سوزن یا رابطه ی جنسی محافظت نشده
اگر برای دیدن پزشک اماده نیستید مراکز ترک اعتیاد شاید جای خوبی برای یادگیری در مورد درمان باشد. می توانید لیست این مراکز را در اینترینت ببینید.
چه زمان با اورژانس تماس بگیریم؟
اگر شما یا کسی که می شناسید دارو مصرف کرده و علائم زیر را دارد به سراغ کمک های حرفه ای بروید:
- اوردوز کرده اید.
- دچار تشنج شده اید.
- مشکل در تنفس دارید.
- شاهد تغییراتی در هشیاری هستید.
- نشانه هایی از حملات قلبی دارید، مانند درد قففسه ی سینه یا فشار
- واکنش های مشکل ساز فیزیکی یا روانی برای مصرف دارو داشته اید.
علل
مانند بسیاری از اختلالات سلامت، فاکتورهای متعددی می توانند باعث اعتیاد به مواد شوند. فاکتورهای اصلی عبارتند از:
- محیط؛ فاکتورهای محیطی، از جمله باورها و گرایش های خانواده و بودن در جمعی که او را تشویق به مصرف مواد می کند می تواند نقش مهمی در شروع مصرف مواد داشته باشد.
- ژنتیک؛ زمانی که شروع به مصرف مواد کردید پیشرفت اعتیاد می تواند تحت تاثیر رفتارهای ژنتیکی باشد، و این ها می توانند روی سرعت پیشرفت یا عقب افتادن بیماری اثر بگذارند.
تغییرات در مغز
اعتیاد فیزیکی در اثر مصرف مکرر مواد باعث تغییر در روشی می شود که مغز لذت را حس می کند. داروهای اعتیادآور باعث تغییرات فیزیکی روی برخی سلول های عصبی مغز یا نئورون ها می شود. نئورون ها از موادی شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی برای برقراری ارتباط استفاده می کنند. این تغییرات حتی پس از زمان زیادی از مصرف باقی می مانند.
فاکتورهای خطر
افراد درهر سن، جنسیت یا وضعیت اقتصادی ممکن است به مواد معتاد شوند. برخی فاکتورها می توانند روی احتمال و سرعت رشد اعتیاد اثر بگذارند:
- سابقه ی خانوادگی اعتیاد. اعتیاد به مواد در برخی خانواده ها متداول تر بوده و می تواند شما را مستعد اعتیاد سازد. اگر یک خویشاوند خونی شما، مانند والدین یا خواهر و برادرها، به الکل یا مواد اعتیاد دارند شما نیز در خطر بیشتر اعتیاد به مواد هستید.
- اختلال سلامت روانی. اگر مبتلا به یک اختلال روانی مانند افسردگی، اختلال بیش فعالی یا اختلال استرس حوادث گذشته هستید به احتمال بیشتری به اعتیاد روی می آورید. استفاده از مواد می تواند راهی برای مقابله با احساسات دردناک باشد، مانند اضطراب، افسردگی و تنهایی و می تواند این مشکلات را بدتر سازد.
