نوروفیدبک چیست؟

نوروفیدبک آموزش مستقیم عملکرد مغز است، که توسط آن مغز یاد می گیرد عملکرد موثرتری داشته باشد. ما مغز در زمان یک فعالیت را لحظه به لحظه مشاهده می کنیم. سپس این اطلاعات به فرد برگشت داده می شوند. و ما به مغز برای تغییر فعالیت خود بر اساس الگوهایی مناسب تر ان ها را خواهیم داد. این یک فرایند یادگیری تدریجی است.

نوروفیدبک

نوروفیدبک را واکنش بیوفیدبک EEG نیز می نامند زیرا بر اساس فعالیت الکتریکی مغز، موج گاری مغز یا همان EEG می باشد. نوروفیدبک تمرین و آموزشی برای تطبیق و تنظیم خودتان است. این یک بیوفیدبک ساده است که مستقیما به مغز اعمال شده است. تنظیم خود بخشی لازم برای عملکرد خوب مغز می باشد. تمرینات تنظیم فردی اجازه می دهد این سیستم (سیستم عصبی مرکزی) عملکرد بهتری داشته باشد.

نوروفیدبک مشکلات مغز در عدم تنظیم و سازماندهی خود را شرح می دهد. این ها می توانند متعدد باشند. این مشکلات شامل طیف افسردگی-اضطراب، کمبود توجه، اختلالات رفتاری، اختلالات خواب متعدد، سردرد و میگرن، سندروم قبل از قاعدگی و تشنج، طیف اوتیسم و پالس های مغزی است.

نوروفیدبک چطور عمل می کند؟

ما الکترودها را به پوست سر متصل می کنیم تا به فعالیت موج های مغزی گوش دهیم. ما این سیگنال را با کامپیوتر پردازش کرده و اطلاعاتی در مورد فرکانس های موج مغزی کلیدی به دست می آوریم. (همه ی فرکانس های امواج مغزی یکسان هستند اما برخی بیشتر به هم شبیه می باشند…) ما بالا و پایین رفتن های این امواج در حین فعالیت را به خود فرد برمی گردانیم، کسی که تلاش در تغییر سطح فعالیت دارد. برخی فرکانس ها را می خواهیم بهبود بخشیم. برخی دیگر را می خواهیم محو کنیم. ما این امواج را به شکل یک بازی ویدئویی به فرد ارائه خواهیم داد.

در نهایت شکل فعالیت امواج مغزی به شکلی مطلوب تر و با عملکردی تنظیم شده تغییر خواهد کرد. فرکانس هایی که ما هدف قرار می دهیم و مکان مشخص آن روی پوست سر و جایی از مغز که به آن گوش می دهیم مخصوص شرایطی هستند که سعی در بررسی آن داشته و برای هر فرد محصر به فرد می باشد.چه کسی نوروفیدبک را برای ما فراهم می کند؟

نوروفیدبک (بیوفیدبک EEG) اغلب توسط متخصصان سلامت روان مانند روان پزشک، مشاوران خانواده و درمانگران اجتماعی انجام می شود. اغلب این متخصصان به شکل یک به یک با بیمار ملاقات می کنند. همچنین شاید در طول درمان  از پرستاران، کارکنان اجتماعی کلینیک، متخصصان توان بخشی

آیا نوروفیدبک یک روش درمانی است؟

در مورد اختلالات مغزی ارگانیک، این روش بیشتر برای تحریک مغز به داشتن عملکردی بهتر است تا درمان مشکل. وقتی مورد مرتبط با عدم تنظیم می باشد می توان گفت بیماری ای وجود ندارد که بخواهیم درمان کنیم. در این حالت تنظیم فردی می تواند درمان بسیار موثری باشد. البته باز هم شاید لغت درمان در اینجا زیاد مناسب نباشد.

نوروفیدبک به چه شرایطی می تواند کمک کند؟

ما بیشتر نگران مشکلات مهارنشدنی دوران کودکی هستیم که بر پایه ی مغز بوده و نیازهای آن هنوز هم برای فرد براورده نشده اند.

بسیاری از کودکان مشکلات خوابی دارند که می توان با این روش به آن کمک کرد، مانند شب ادراری، راه رفتن در خواب، صحبت کردن در خواب، دندان قروچه، کابوس های شبانه و وحشت کردن در شب.

همچنین ما می توانیم برای بسیاری از مشکلات دوران بلوغ نیز مفید باشیم، مانند سوء مصرف مواد، رفتارهای اجتماعی، اضطراب و افسردگی.

می توانیم به افراد کمک کنیم با بالا رفتن سن خود به عملکرد ذهنی بهتری دست یابند. خبر خوب اینکه تقریبا هر مغزی، بدون در نظر گرفتن از سطح فعالیت آن، می تواند برای داشتن عملکردی بهتر آموزش ببیند.

آیا این آموزش منحصر به فرد است؟

 ابزارهای ارزیابی متعددی هستند که ما برای کمک به تصمیم گیری در مورد پروتکل مورد استفاده ی خود به کار می بریم. همچنین تست های ساده ی نورودیاگنوس و تست های نوروسایکولوژی وجود دارند.

آیا اثرات این آموزش ماندگارند؟

 نوروفیدبک شامل یادگیری با مغز است و اگر این دستاوردها چیزی خارج از این اختلال باشند مغز به استفاده از توانایی های جدید خود ادامه خواهد داد و از این رو ان ها را ملزم به اجرا می کند.

وقتی با موضوعات مرتبط با دژنراتیو یا فاسد شدن مغز برخورد داریم کمی شرایط متفاوت است مانند بیماری پارکینسون یا زوال عقل و یا وقتی که بر علیه آزارهای ادامه دار برای سیستم کار می کنیم مثل زمانی که با طیف اوتیسم برخورد داریم. در برخی موارد نیاز است آموزش در سطح خاصی برای مدتی ادامه داشته باشد. حساسیت های آلرژیکی و غذایی در مقابل رسیدن به نتیجه کمی سخت هستند. عملکرد ضعیف دستگاه گوارشی نیز می تواند مشکل ساز باشد، درست مانند رژیم غذایی ضعیف.

این روش چه میزان موفقیت دارد؟

در طول سال ها تجربه از نوروفیدبک، می توان گفت میزان موفقیت حاصل شده از این آموزش بسیار زیاد است. زمانی که روال به موفقیت نرسیده یا پیشرفتی ندارد، یا نمی توان دستاوردهای ان را حفظ کرد، اغلب دلیلی وجود دارد که باید پیگیری و دنبال شود.

در موارد عادی نوروفیدبک باید روی همه ی افراد موثر باشد. و آن ها قبل از اینکه بتوانند در مورد ما خوش بین باشند باید این پیشرفت را به چشم ببینند. ما ان ها را درک می کنیم.

به نظر می رسد در بین تعداد زیاد داوطلبان این کارخروجی چیزی فراتر از انتظارات قبلی خواهد بود. برخلاف توقعات کمی که از این روش وجود دارد تغییراتی که نوروفیدبک ایجاد می کند حتی می تواند به نوعی معجزه باشد.

اما در مورد داروها

همره با آموزش موفق نوروفیدبک، داروهایی که عملکرد مغز را هدف قرار می دادند شاید دیگر نیازی نباشد اما شاید دوز خیلی کمتری لازم باشد زیرا مغز خودش بیشتر نقش این تنظیم را ایفا می کند. کاهش داروها مخصوصا زمانی قابل توجه خواهد بود که داروها برای هر چیز نقش حمایتی داشته اند، این اغلب یک اختلال شدید است که ما با کار خود آن را هدف قرار داده ایم. بیماران حتما باید با پزشکی که داروها را تجویز کرده است در مورد نوروفیدبک و داروهای خود مشورت داشته باشند.

آیا نوروفیدبک هیچ عارضه ی جانبی ای دارد؟

قبل از مرور نوع عوارض جانبی که شاید بیمار در طول جلسه ی درمانی یا بعد از آن تجربه کند در اینجا لیست کوتاهی از مواردی درباره ی چگونگی عملکرد نوروفیدبک داریم که باید به ذهن بسپارید.

• بخش های مختلف مغز واکنش متفاوتی به نوروفیدبک دارند.
• شرایط نورولوژیکال موجود می تواند باعث بروز عوارض جانبی گردد.
• تغییر فرکانس امواج مغزی می تواند روی احساسات و عملکرد مغز اثر بگذارد.
• تجربه ی درمانگر شما برای کاهش خطر عوارض جانبی بسیار موثر خواهد بود.
• همه ی افراد متفاوت هستند و در نتیجه واکنش آن ها نیز فرق خواهد داشت.

عوارض جانبی

• گیجی؛

• بیمارانی شاید این حس را در طول جلسات و بعد از ان بر اثر تغییر در الگوهای امواج مغز تجربه کنند.

• خستگی؛

• افزایش یا کاهش سرعت امواج مغزی می تواند باعث شود برخی بیماران برای مدت کوتاهی حس خستگی را تجربه کنند. 

• احساس فشار در سر؛

• اضطراب اجتماعی؛

• گاهی کسانی که سابقه ی اضطراب در موقعیت های اجتماعی را دارند بعد از جلسات درمانی نوروفیدبک حس اضطراب شدیدتری را تجربه خواهند کرد.

• نقص شناختی؛

• سردرد؛

• این اتفاق می تواند بر اثر آموزش امواج سریع تر با فرکانس های بالاتر یا با هدف قرار دادن بخش های اشتباه در طول اموزش ایجاد شود. در برخی بیماران میگرن تشدید خواهد شد.

• تنش در ماهیچه ها؛

• این اتفاق می تواند زمانی بیفتد که درمان درست انجام نشود خصوصا وقتی که آموزش روی فرکانس های بالا مانند بتا و گاما است. نوروفیدبک اگر درست باشد باعث ایجاد این واکنش نخواهد شد.

• کاهش انرژی؛

• برای افرادی با سطح بالای انرژی که برای کاهش بیش فعالی خود تحت درمان هستند نوروفیدبک می تواند منجر به کاهش سطح انرژی گردد. در حقیقت تغییری که آن ها تجربه می کنند از عوارض جانبی مثبت تطابق از فعالیت خیلی زیاد به یک سطح عادی است.

• افسردگی؛

• افسردگی مانند اضطراب، اغلب موقت است.

• اضطراب؛

• این اتفاق می تواند به خاطر نگرانی از الکترودهایی که به سر وصل می شوند باشد یا تنها اینکه بیمار قبل از فرایند پزشکی احساس نگرانی دارد. شاید این اضطراب بعد از جلسه ی درمانی نیز ادامه یابد. وقتی درمان در حال انجام است ایت احساسات باید با تشخیص اینکه چیزی برای ترسیدن وجود ندارد از بین بروند.

• بدتر شدن علائم؛

• مسخ شخصیت؛

• یعنی حس می کنید با ذهن و بدن خود ارتباطی ندارید و خودتان را از بیرون نظاره می کنید. نتیجه می تواند تغییر فعلیت الکتریکال در مغز باشد که باعث بالا رفتن سطح هشیاری کلی فرد شده است. برخی بیماران این حس را با عدم تمرکز و ناراحتی بیشتری از بقیه تجربه می کنند. اما در نهایت بیمار به این حس و این سطح جدید از هشیاری عادت کرده و خود را تطابق خواهد داد.