ارتباط چشمی عاشقانه و راه های بهبود آن
ارتباط چشمی عاشقانه یکی از مؤثرترین اشکال ارتباط غیرکلامی است. تماس چشمی نشان دهنده علاقه و جذابیت است و باعث ایجاد رابطه بین افراد می‌شود. تماس چشمی منجر به برقراری ارتباطات معنی‌دار می‌شود. زیرا ما دوست داریم مردم توجه بصری خود را به ما جلب کنند. مهمتر از همه، برقراری تماس چشمی می‌تواند سطوح مواد شیمیایی مغز را تغییر دهد! نتایج حاصل از تحقیقات نشان می‌دهد که تماس چشمی، میزان دوپامین و اکسی توسین را افزایش می‌دهد. این هورمون‌ها، دو ماده شیمیایی هستند که اثرات مثبتی در مغز دارند.
برای برقراری تماس چشمی نباید تحت فشار باشید. میزان تماس چشمی که برقرار می‌کنید، بر اساس شرایط صحبت کردن یا گوش دادن، باید تغییر کند. نگاه کردن به فواصل دور، در شرایطی که فکر می‌کنید یا در حال پردازش اطلاعات هستید، طبیعی است. در چنین شرایطی می‌توانید به بالا، پایین یا به طرفین نگاه کنید. در واقع، ما انسان‌ها متوجه می‌شویم که در هنگام تفکر عمیق، افراد به دوردست می‌نگرند. البته این پژوهش عمدتاً بر فرهنگ‌های غربی و اروپایی متمرکز است. به همین علت در سایر مناطق جهان ممکن است مقداری تفاوت در این مسئله مشاهده کنیم.
چگونه ارتباط چشمی عاشقانه برقرار کنیم؟
به گفته برخی از محققین، بهتر است که برای 60 تا 70 درصد طول مکالمه، با طرف مقابل ارتباط چشمی داشته باشید تا بتوانید یک رابطه خوب و مطمئن برقرار کنید. اما چگونه می‌توانیم این کار را به صورت مطلوب انجام دهیم؟ در ادامه چند نکته برای طبیعی تر کردن برقراری تماس چشمی وجود دارد:
در نظر گرفتن طرف مقابل
برقراری تماس چشمی باید به صورت دو جانبه باشد. برای اینکه ارتباط چشمی خوبی برقرار شود، فرد نمی‌تواند اراده بصری خود را بر دیگری تحمیل کند. به طور کلی، تماس چشمی یک تجربه مشترک است. شاید در ابتدا چشم‌ها فقط برای یک ثانیه به هم دوخته می‌شوند. سپس یکی از طرفین مدت بیشتری تماس چشمی برقرار می‌کند. اگر طرف مقابل نیز این رابطه چشمی را تایید کند، در طول معاشرت به خوبی تماس چشمی ایجاد می‌شود. به این ترتیب فرد تایید می‌کند که مایل است با شما معاشرت کند.
نگاه متناوب به یکی از چشم‌های فرد مقابل
آیا تا به حال سعی کرده‌اید که هنگام صحبت با یک نفر، به هر دو چشم او نگاه کنید؟ به طور کلی، این کار بسیار چالش برانگیز است و حتی شاید غیر ممکن باشد. در عوض، سعی کنید هر بار به یکی از چشم‌های طرف مقابل نگاه کنید و سپس به آرامی به چشم دیگر او متمرکز شوید.
جابجایی اتفاقی و آرام نگاه از یک چشم به چشم دیگر، ارتباط و علاقه بین طرفین را حفظ می‌کند. اگر خیلی سریع یا بیش از حد نگاه خود را تغییر دهید، ممکن است به نظر برسد که عجله دارید یا مشکلی پیش آمده است. بنابراین این نکته را به یاد داشته باشید که به آرامی و به طور طبیعی چشمان خود را حرکت دهید.
روش مثلث برای برقراری تماس چشمی عاشقانه
برقراری مداوم تماس چشمی باعث ایجاد ارتباط می‌شود. اما نگاه کردن فقط به یک ناحیه از صورت فرد، ممکن است اندکی عجیب به نظر برسد. گاهی اوقات نگاه‌های فرد، یک ریتم طبیعی به خود می‌گیرد. اما اگر اینطور نشد، می‌توانید روش مثلثی را امتحان کنید. در این روش از یک چشم به چشم دیگر و سپس به دهان فرد نگاه کنید و سپس به چشم اول او بنگرید. علاوه براین باید سعی کنید که برقراری تماس چشمی شما طبیعی به نظر برسد. اگر ممکن است، می‌توانید با تمرین، با حالتی طبیعی این نوع از ارتباط چشمی را ایجاد کنید.
حفظ فاصله مناسب
هنگامی که در ابتدا با شخصی ملاقات می‌کنید، احتمالاً به اندازه دوستان قدیمی خود به او نزدیک نمی‌شوید. به همین ترتیب، باید در نگاه خود به فردی که با او آشنایی قبلی ندارید، دقت کنید. برای مناسب سازی میزان صمیمیت، اندکی بدن خود را به عقب یا سر خود را به پهلو خم کنید تا کمی فاصله بین خود و شخص مقابل ایجاد کنید.
استفاده از قانون پنج ثانیه
با وجود این که حفظ تماس چشمی در طول معاشرت با دیگران می‌تواند شرایط خوبی را ایجاد کند، اما برقراری تماس چشمی برای مدت زمان طولانی و نیز به صورت بیش از حد، می‌تواند نامطلوب و بد باشد. به طور کلی، برقراری تماس چشمی برای مدت زمان پنج ثانیه یا تقریباً معادل زمانی که برای گفتن 12 کلمه یا یک جمله طول می‌کشد، برای اکثر افراد مناسب است.
پس از گذشت این زمان، یک لحظه به مکانی دور نگاه کنید و سپس دوباره با مخاطب خود تماس چشمی برقرار کنید. این نکته را به یاد داشته باشید که در هنگام یادآوری یک نام، تمرکز بر روی افکار خود یا تصمیم گیری در مورد آنچه که باید بعداً بگویید، کاملاً طبیعی است که به مکانی دورتر نگاه کنید.
قطع تماس چشمی به روش مناسب
به کمک روش‌های مختلف، می‌توانید تماس چشمی خود را به طور طبیعی قطع کنید. به جای نگاه کردن سریع به مکانی دور، که ممکن است احساس ناخوشایندی برای مخاطب شما داشته باشد، از زبان بدن و حرکات دست خود استفاده کنید تا این کار طبیعی تر به نظر برسد.
سعی کنید سرتان را تکان دهید، دست خود را روی قلب یا دست مخاطبتان بگذارید، دست‌هایتان را به هم بچسبانید یا بخندید (در صورت لزوم). جهت نگاه شما در هنگامی که تماس چشمی خود را قطع می‌کنید، مهم است. اگر به پایین نگاه کنید، ممکن است مخاطبتان احساس کند که احساس ناامنی، خجالت زدگی، اضطراب یا حتی عدم اطمینان دارید.
با این حال نگاه کردن به پایین، در برخی از فرهنگ‌ها می‌تواند یک سنت باشد. در بسیاری از فرهنگ‌های شرقی، برقراری تماس مستقیم چشمی، به ویژه با افراد بزرگ تر، می‌تواند نشانه بی ادبی باشد. بنابراین در این فرهنگ‌ها نگاه کردن به پایین طبیعی است. نگاه کردن به پهلو ممکن است در بسیاری از موارد بهترین کار باشد، اما باید این کار را به آرامی انجام دهید.
بهبود توانایی برقراری تماس چشمی
با گذشت زمان و تمرین می‌توانید به سرعت و به راحتی توانایی برقراری تماس چشمی خود را بهبود بخشید. ابتدا به خودتان انگیزه بدهید تا بتوانید ارتباط چشمی برقرار کنید. وقتی به کسی نگاه می‌کنیم، بهتر می‌توانیم با او ارتباط برقرار کنیم. به عنوان مثال، برقراری تماس چشمی، می‌تواند برای موارد زیر مفید باشد:
- رمزگشایی بهتر حالات صورت
- برای بررسی دقیق نشانه‌های غیرکلامی
- تشخیص تمایل طرب مقابل برای برقراری ارتباط
برای اینکه بتوانید توانایی برقراری تماس چشمی را افزایش دهید، می‌توانید از افراد نزدیک به خود شروع کنید. به عنوان مثال، به وضعیت برقراری ارتباط چشمی با همسرتان فکر کنید. آیا هنگام صحبت کردن با یکدیگر، به چشمان همدیگر نگاه می‌کنید یا هر دو کارهای دیگری مانند نگاه کردن به تلفن را انجام می‌دهید؟
تاثیر تماس چشمی در ارتباط عاطفی
با تقویت تماس چشمی، وضعیت ارتباط به شرایطی می‌رسد که به آن خیره شدن می‌گویند. خیره شدن در چشمان همدیگر، نشان دهنده برقراری یک ارتباط عمیق است. خیره شدن در چشمان همدیگر، فرصت برقراری یک ارتباط عمیق‌تر را افزایش می‌دهد. در یک مطالعه که در سال 2017 روی 35 دانشجو انجام شد، مشخص شد که نگاه مستقیم و خیره، با آنچه که به عنوان ادغام خود-دیگری شناخته می‌شود، مرتبط است.
مطالعه دیگری نشان داد که نگاه مستقیم باعث افزایش فعالیت آمیگدال می‌شود. آمیگدال بخشی از مغز است که در پردازش حالات صورت و احساسات نقش دارد. علاوه براین، خیره شدن به یکدیگر، صمیمیت را افزایش می‌دهد. محققان دریافتند که غریبه‌هایی که به مدت 2 دقیقه به چشمان یکدیگر نگاه می‌کنند، احساسات متقابلی از عشق را تجربه می‌کنند.
علاوه براین، خیره شدن می‌تواند جذابیت را افزایش دهد. یک مطالعه نشان داد که هر چه مدت طولانی تری به یک چهره خیره شود، بیشتر به آن جذب می‌شوید.
چگونه تماس چشمی عاشقانه را شروع کنیم؟
برای اینکه بتوانید نگاه مستقیم را تمرین کنید، در یک موقعیت راحت بنشینید و رو به همسرتان قرار بگیرید. یک تایمر را برای یک دقیقه تنظیم کنید. سپس به چشمان شریک زندگی خود نگاه کنید. همانطور که به آرامی به چشمان آنها نگاه می‌کنید، به صورت عمیق نفس بکشید. پلک زدن اشکالی ندارد، اما سعی کنید به مناطق دور نگاه نکنید. وقتی زمان تمام شد، نگاه مستقیم را به اتمام برسانید.
چرا برخی افراد از برقراری تماس چشمی اجتناب می‌کنند؟
گاهی اوقات، برقراری تماس چشمی می‌تواند طاقت فرسا باشد. نتایج حاصل از مطالعه‌ای که اخیراً در ژاپن انجام شد، نشان می‌دهد که برای برقراری تماس چشمی از همان مناطق ذهنی استفاده می‌شود که برای کارهای پیچیده استفاده می‌شود. بنابراین تلاش برای حفظ تماس چشمی می‌تواند مانع استدلال شود. در چنین مواردی، قطع ارتباط چشمی نه از احساسات فرد، بلکه از نیاز به حفظ منابع شناختی مغز ناشی می‌شود. تماس چشمی می‌تواند قدرت شناختی شما را کاهش دهد.
علاوه براین، تماس چشمی می‌تواند از نظر احساسی، یک وضعیت چالش برانگیز باشد. به عنوان مثال، تماس چشمی می‌تواند باعث بروز احساس شرم، خجالت و اضطراب شود. بسیاری از مبتلایان به اختلالات اضطراب اجتماعی (SAD) از تماس چشمی اجتناب می‌کنند.
به این ترتیب، مقیاس درجه بندی اضطراب نگاه (GARS) به عنوان یک روش ارزیابی ایجاد شده است. زیرا برقراری تماس چشمی برای برخی افراد دشوار است.
علاوه براین موارد، مسائل فرهنگی نیز بر کیفیت و نحوه برقراری تماس چشمی افراد تأثیر گذار است. در ایالات متحده، مردم معمولاً از طریق تماس چشمی توجه خود را نشان می‌دهند. با این حال، یک مطالعه که در سال 2013 انجام شد، نشان داد که “افراد پرورش یافته در یک فرهنگ آسیای شرقی در مقایسه با افراد پرورش یافته در فرهنگ اروپای غربی، حالات چهره دیگری را عصبانی تر، غیرقابل دسترس تر و ناخوشایند تر می‌دانند.
مطالعه دیگری نشان داد که افراد ژاپنی نسبت به افراد پرورش یافته در فرهنگ اروپای غربی یا آمریکای شمالی، ارتباط چشمی کمتری ایجاد می‌کنند. در فرهنگ‌های ژاپنی و ناواهو، ارتباط چشمی مستقیم با غریبه‌ها، بزرگان و افراد جنس مخالف، رفتاری بی ادبانه تلقی می‌شود.