اختلال غذایی در میانسالی

اغلب تصور می شود اختلالات غذایی تنها به دختران و زنان جوان آسیب می زند. اما در حقیقت، مسئله این نیست. اختلالات غذایی روی انسان در هر سن و با هر جنسیتی می توانند اثر بگذارند، یک انسان با هر قومیت، سایز بدن و وضعیت اجتماعی و اقتصادی. اختلال غذایی در میانسالی چیست؟

یک گروه از بیماران که اغلب در هر دو تحقیقات و تصویرها در رسانه های اجتماعی در نظر گرفته نمی شوند مربوط به اختلالات غذایی در میان سالی و افراد مسن است. در بیشتر موارد میان سالی را سن بالای چهل سال در نظر می گیرند. تحقیقات نشان داده اند این گروه سنی نیز از اختلالات غذایی رنج می برند.

ظهور بیماری

در اصل سه مرحله ی بسیارمهم وجود دارد که باعث اختلالات غذایی در میانسالی خواهد شد.

شروع اولیه ی اختلال غذایی در میانسالی

برخی افراد با اختلالات غذایی در میان سالی در ابتدا نمودی از این مشکل را در سن بلوغ یا جوانی داشته اند و در بزرگسالی مشکل آن ها تشدید یافته یا همانطور ادامه می یابد.

بازگشت اولیه ی اختلال

برخی افراد با اختلالات غذایی در میان سالی از این اختلال بعد از سن بلوغ یا جوانی نجات یافته بودند. اما حالا از بازگشت دوباره ی آن رنج می برند.

اولین شیوع اختلال

برای برخی افراد اختلال غذایی میان سالی اولین بار خود را در سن چهل سالگی یا بعد از آن نشان می دهد.

دو مورد اول به نظر می رسد رایج ترین انواع از اختلالات غذایی دوران میان سالی باشند. تخمین ها در مورد درصد اختلال غذایی در سنین میان سالی برای فردی که قبلا اصلا در زندگی خود این مشکل را نداشته است بسیار متغیر می باشد.

تعداد بزرگسالانی که در سنین میان سالی علائم اختلال غذایی را دارند. بیشتر از کسانی است که اختلال در آن ها تشخیص داده می شود. این قضیه برای تمام گروه های سنی دیگر نیز صدق می کند. از آنجایی که اغلب افراد تمرکز  بیشتری روی دختران جوان داشته و تصور دارند اختلال غذایی روی آن ها اثر می گذارد سن میان سالی در تحقیقات اختلالات غذایی اهمیت داده نمی شود.  تحقیقات کمی در مورد اختلالات غذایی در این گروه سنی انجام شده است.

اختلالات غذایی برای مردان در سن میان سالی

با وجود که اطلاعات کمی برای اختلالات غذایی مردان میانسال وجود دارد. اما می دانیم اختلالات غذایی در این گروه سنی نیز نمودار می شوند. مردانی که مبتلا به اختلالات غذایی هستند زیاد مورد تحقیق و بررسی قرار نگرفته اند و اغلب ارزیابی اختلال غذایی به اندازه ی کافی علائم مردان را در نظر نگرفته است. بر اساس ارزیابی های انجام شده گفته می شود. میزان بروز اختلالات غذایی در سن میان سالی و بیشتر حدود 3 تا 4 درصد در زنان و 1 تا 2 درصد در مردان است.

در بین مردان اختلال خود زشت پنداری متداول تر از اختلالات غذایی است، این اختلال نیز در سنین میان سالی دیده می شود. مروری بر گزارش های سنین میان سالی مردان مبتلا به اختلال غذایی نشان داده است درصد قابل توجهی از آن ها خود را درگیر ورزش بیش از حد می کنند که این می تواند خطرناک باشد زیرا ممکن است باعث افتادن یا شکستگی استخوان ها شود.

خصوصیات اختلال غذایی در میانسالی

تعداد زیادی از افراد میان سال که برای درمان پرخوری عصبی می روند در سنین جوان تر نیز اختلال غذایی داشته اند. درصد بالایی از افراد با اختلالات غذایی در سنین میان سالی مبتلا به اختلال غذایی بینگ هستند، اختلالی که در سنین بالاتری نسبت به اختلال پرخوری عصبی یا بی اشتهایی عصبی آشکار می شود. تحقیقات نشان داده اند کسانی که مبتلا به اختلال غذایی بینگ هستند اغلب در حدود چهل سالگی برای اولین بار تحت درمان قرار می گیرند.

تصویر بدنی

به نظر می رسد مشکل تصویر بدنی، ویژگی مشترک اختلالات غذایی، با بالا رفتن سن پیچیده تر می شود. تغییرات بدن که با یائسگی و سن ایجاد می شود در این قضیه موثرند، از جمله کاهش حجم ماهیچه ها، افزایش حجم چربی، تغییر شکل بدن، کاهش سفتی پوست، تغییرات در سینه ها و خاکستری شدن موها. از آنجایی که در اغلب فرهنگ ها به ظاهر جوان به عنوان شکل ایده آل اهمیت داده می شود تغییرات فیزیکی مرتبط با سن می توان اضطراب فرد در مورد ظاهرش را افزایش داده و باعث شود حس کند پیر شده و جذاب نیست.

عدم حضور افراد مسن در رسانه های اجتماعی این پیام را می رساند که پیری مطلوب نیست. تحقیقات نشان داده اند افراد میان سال اغلب در مصاحبه ها تایید کرده اند که استاندارد زیبایی جوانی است، آن ها در مورد ظاهر چروکیده و چین و چروک های پوست خود می گویند. این جملات موازی با صحبت در مورد چاقی در جوانی یا جملاتی است که شکل های متفاوت برای بدن را پست کرده و تنها به لاغری ارزش می دهد.

علل اختلال غذایی در میانسالی

مانند اختلالات غذایی که در سنین دیگر ایجاد می شود اختلال غذایی میان سالی نیز بر اثر فاکتورهای متعددی ایجاد می شود، از جمله ژنتیک، زیست و محیط.

گفته می شود تغییرات هورمونی نیز در این زمینه نقش دارند. تحقیقات نقش استروژن در فعال سازی ژن های اختلالات غذایی در بزرگسالان را بررسی کرده اند. درست مانند دوران بلوغ، قبل از یائسگی نیز دورانی است که با تغییرات هورمونی همراه است. بنابراین برخی محققان تغییرات هورمون ها در یائسگی را در خطر بروز اختلال در این دوران موثر می دانند.

افزایش وزن مرتبط با سن نیز اغلب به طور طبیعی بعد از یائسگی ایجاد شده و این باور وجود دارد که خطر بروز اختلالات غذایی در میان سالی را بالا می برد. بسیاری از زنان (و احتمالا مردان نیز) در مورد تغییرات بدنی خود احساس نارضایتی دارند و ممکن است برای کنترل وزنشان گام هایی بردارند.

استرس های روانی خاصی که در میان سالی ایجاد می شوند نیز می توانند در ایجاد یک محرک برای بروز اختلال غذایی در کسانی که مستعد آن هستند نقش داشته باشند:

• مهاجرت
• بازنشستگی
• تغییر محل منزل مسکونی
• بیماری های جسمی و جراحی
• از دست دادن همسر و فقدان او
• مشکلات مربوط به همسر (خیانت و طلاق)
• نگرانی های مربوط به والدین (کودکانی که خانه را ترک کرده اند)

خطرات اختلال غذایی

خطرات سلامت برای کسانی که در میان سالی دچار اختلال غذایی هستند بیشتر از افراد جوان مبتلا به این اختلال است. عوارض جدی در سلامت که همراه با اختلالات غذایی است عبارتند از:

• مشکلات قلبی
• اختلالات الکترولیتی
• از بین رفتن هورمون ها
• ضعیف شدن استخوان ها
• مشکلات در سیستم گوارشی

زنان میان سالی که مبتلا به اختلال غذایی در میانسالی  هستند شش مرتبه بیشتر از زنان جوان مبتلا به این اختلال مشکلات سلامت مرتبط را تجربه می کنند.

متداول ترین مشکل سلامت برای زنان بالای پنجاه سال مبتلا به اختلال غذایی پوکی استخوان است. برای کسانی که سال ها مبتلا به اختلال غذایی بوده اند اثرات بیماری روی سلامت شدیدتر خواهد بود. افراد مسن با اختلالات غذایی ممکن است استخوان هایی سست داشته و بیشتر مستعد شکستگی استخوان خواهند بود. برای کسانی که وزن کم دارند، خطر مرگ با زیاد شدن سن بالا می رود. در یک بررسی روی میزان مرگ و میر نشان داده شده است میزان مرگ در افراد میان سالی که مبتلا به اختلالات غذایی هستند سه مرتبه بیشتر از افراد جوان مبتلا به این اختلال است.