تربیت فرزند پسر
قانون گزاری چالشی برای بسیاری از والدین و خصوصا مادر پسرهایی است که می توانند در مورد رفتار با پسر خود گیج شوند. استفاده از قانون های درست می تواند کمک کند رفتارهای ناخواسته را کنار گذاشته و رفتارهایی که می خواهید بهتر شوند را بهبود دهید. برخی روش ها از راهکارهای دیگر موثرتر هستند و باعث می شوند پسر شما در همان شرایط رفتار مشابهی داشته باشد. این ها بدان معنا نیست که او هیچوقت اشتباه نخواهد کرد اما قانون گذاری خوب باعث می شود هردو سریعا بتوانید به مسیر درست برگردید. تربیت فرزند پسر چالش هایی دارد.
برای تربیت فرزند پسر، صبور باشید.
اگر پسر شما برای شکستن قانون های خود هرازگاهی عواقبی را مشاهده نماید و همیشه بازخوردی جدی دریافت نکند. این پیام را دریافت خواهد کرد که رفتار او در صورت مشغول بودن شما یا درگیر بودنتان قابل قبول است. هربار مجازات یکسانی را برای کاری خاص در نظر بگیرید. او سریعا یاد می گیرد چه چیزی قابل قبول است و چه چیزی پسندیده نیست. برای مثال ریختن غذاها روی زمین یعنی باید خودش انجا را تمیز کند یا استفاده از گوشی بعد از زمان خواب به معنای از دست دادن تلفن همراه برای او خواهد بود.
از قوانینی متناسب با سن کودک استفاده نمایید.
یک محدودیت زمانی کوتاه می تواند برای پسر دو ساله ی شما موثر باشد. اما تاثیر زیادی روی پسر سیزده ساله تان نخواهد داشت. این یعنی روش های قانون گذاری شما باید با زیادتر شدن سن فرزندتان تغییر کند. درنتیجه همیشه نباید همان روال قدیمی را تکرار کنید. محدودیت های زمانی و راهنمایی مجدد می توانند برای نوپایان و سنین قبل از دبستان موثر باشند. گرفتن موقت وسایل شخصی می تواند برای سنین مدرسه و نوجوانان موثر باشد.
برای تربیت فرزند پسر، خونسرد بمانید.
مهم نیست پسر شما چه کار اشتباهی انجام داده است، استفاده از خشونت و پرخاشگری تنها او را ترسانده و باعث می شود او نیز فریاد بزند. سعی کنید داد نزده یا دستورات را به او دیکته نکنید اما محکم به او بگویید چه کاری انجام داده و چرا از این کار او ناراحت شده اید. سپس با آرامش مجازات های تعیین شده را برای او تکرار کرده و بعد از آن موضوع بگذرید. برای مثال اگر پسر نوپای شما آب میوه ی خود را روی زمین ریخت به جای داد زدن و سر و صدا کردن، از او بخواهید در تمیز کردن به شما کمک کند. اگر پسر شما ساعت های زیادی را مشغول تماشای تلویزیون بوده است برخی وسایل او را برای روز بعد محدود کنید اما در این مورد با او دعوا و جنگ نداشته باشید.
باید قانون تعیین شده ی شما متناسب با جرم بوده و مجازات هایی طبیعی برای آن در نظر بگیرید.
کودک شما زمان شام غذای خود را روی زمین ریخت از خودش بخواهید ان را تمیز کند. اگر بعد از اینکه از او خواستید کفش های گلی خود را دربیاورد بازهم با همان روی فرش راه رفت باید تمامی گل ها را با طی تمیز کند. اگر تکالیف مدرسه یا تمرینات فوتبال خود را فراموش کرد باید زمان بیشتری برای تمرین بگذارد.
در تربیت فرزند پسر، هیچوقت زمان قانون گذاری برای پسر خود از خشونت استفاده نکنید.
زدن موضوعی کاملا بحث برانگیز است. اما باید بدانید این کار تنها به پسرتان یاد می دهد که می تواند برای حل مشکلات خود از زدن استفاده کند، این کار به او ضربه زده و می تواند باعث شود فرزندتان از شما ترسیده شده و بیشتر مستعد پنهان کاری شود تا در نتیجه ی ان به دردسر نیفتد و کتک نخورد. زدن و دعوا کردن با پسرها اصلا روش مناسبی برای قانون گذاری نیست.
پرخاشگری و عصبانیت او را زیر نظر داشته باشید.
وقتی کودک شما مرتبا از اسباب بازی های خشن مانند تفنگ استفاده کرده یا بازی های ویدئویی خشن ببیند برای او اثر مخربی خواهد داشت اما چیزی که والدین به عنوان پرخاشگری می بینند (مثلا کودک وانمود می کند که می خواهد یک پسر بد را بکشد.) اما برای کودک مانند رویایی برای نجات دادن جهان خواهد بود. وانمود به بازی هایی که شامل فانتزهای خشن هستند. چه کشتن دزدها یا بازی های دنبال کردن زامبی ها می تواند راه موثری برای درک درست و غلط برای پسر شما باشد. بعلاوه این بازی های اغلب باعث بهبود روابط دوستی و اعتماد به نفس می شوند. البته باید بدانید این بازی ها تا زمانی خوب هستند که کودک شما علاقه ای برای آسیب زدن به دیگران ندارد. باید همیشه اسباب بازی هایی متناسب با سن کودک برای او تهیه کنید.
برای کودکانی که سن بالاتری دارند، صحبت کردن در مورد یک نوع خاص از بازی یا برنامه های ویدئویی باعث احساس ناراحتی شما می شود و می تواند منجر به مکالمات مخربی در مورد ارزش های خانوادگی شما شود. کودکتان ممکن است با توضیحاتی در مورد لذت بردن از این بازی ها شما را سورپرایز کند. حتی اگر در خانواده قوانینی داشته باشید که زدن یا استفاده از اسلحه را محدود می سازد.
برای تربیت فرزند پسر، رفتار خوب را مدل سازی کنید.
حتی اگر برای این رفتار پسر خود احساس استرس و تنش دارید باید خونسرد باشید. یکی از چیزهایی که والدین باید از ان اجتناب کنند واکنش داشتن به رفتارهای پرخاشگرانه با تنبیه است. شاید تنبیه و زدن باعث شود کودک شما در ان لحظه رفتار اشتباهش را کنار بگذارد اما کودکانی که تنبیه های سخت می شوند به احتمال بیشتری در طولانی مدت رفتارهای پرخاشگرانه نشان خواهند داد. به جای این کار، رفتارهای مودبانه را الگوسازی کرده و اطمینان یابید وقتی کودک رفتار درستی داشت از او تمجید کنید. باید شما نیز به علایق او توجه نشان دهید، مانند کیف ها یا ربات ها و در مورد آن ها سوال بپرسید. سپس اگر کودک شما در مورد حشرات مختلف اطلاعات درستی داشت یا از اسباب بازی های خود خوب مراقبت کرد از او تمجید کنید.
روی مهربانی و حساس بودن روی دیگران تاکید کنید.
پسرها، برخلاف چیزی که باور عام است، از سنگ ساخته نشده و حساس هستند. برای رشد دادن این بخش از خصوصیات در فرزند خود به او اهمیت مهربانی را با شریک شدن اسباب بازی های با دوستان یا مهربان بودن با حیوانات نشان دهید. می توانید داستان هایی را برای او بخوانید که روی مردانی تاریخی تمرکز دارند که برای ایجاد صلح و برابری جنگیده اند. به او الگوهایی مانند بوکسر معروف محمد علی را نشان دهید که در عین داشتن قدرت برای ایجاد عدالت جنگید. نشان دهید چطور باید حقوق شهروندان دیگر را رعایت کند. به دنبال فرصت هایی برای ایجاد مدل های شخصیتی مردانه در زندگی پسر خود باشید می توانید زمانی را برای کارهای دواطلبانه ی خوب همراه با پدر، پدربزرگ یا برادر بزرگتر در نظر بگیرید. ارزش گزاری برای همدلی و عشق می تواند باعث شود پسر کوچک شما احساس بهتری پیدا کند.
او را تشویق به ابراز احساسات عاطفی کنید.
وقتی پسر شما طوری پرورش یابد که بتواند بخش حساس و عاطفی درون خود را بپذیرد ساده تر می تواند در مورد احساسات خود صحبت کند. توضیح دادن احساسات می تواند خشونت را از بین برده و احتمال انفجار احساسات عاطفی در او را کاهش دهد. مردانی که در خانواده ی این پسر هستند می توانند با مدل سازی راه های مثبت برای بیان احساسات خود به او کمک کنند تا احساس خود را درک کند.
شاید کمی زمان نیاز باشد تا پسر شما یاد بگیرد در مورد احساسات و افکار خود حرف بزند، بنابراین صبور بوده و او را تشویق کنید. حتی اگر حس کردید مشکلی وجود دارد اما او نمی خواهد در مورد ان صحبت کند او را به انجام این کار مجبور نکرده و مرتبا از او سوالات مختلف نپرسید. به جای آن کمی او را بغل کرده و بگذارید بداند اگر حرف بزند شما کنارش بوده و کمکش خواهید کرد.
برای تربیت فرزند پسر، به چیزهایی فراتر از کثیفی و صدا نگاه کنید.
شاید حلقه ی دور وان تیره تر از همیشه شده باشد اما گاهی بهترین راه برای رسیدن به آرامش ذهنی این است که بعضی چیزها را فراموش کنید. به یاد داشته باشید ظرف های کثیف بالاخره تمیز خواهند شد اما این خاطرات شاد هستند که می توانند سال ها بمانند. به عنوان مادر یک یا چند پسر، باید یاد بگیرید تمیز کردن خانه را کمتر جدی بگیرید. شما می توانید تمام تلاش خود را برای عالی نگه داشتن خانه بکنید یا کمی استراحت کرده و از یک زندگی لذت بخش تر بهره مند شوید. بگذارید پسرهایتان در گل ها بازی کنند، در حیاط رفته و به هر کاری که بی خطر است دست بزنند، در نتیجه کودکانی سالم خواهید داشت.
در مورد صدا هم همینطور است. می توانید در صورت امکان اتاقی را برای بازی بچه ها بگذارید. اما اگر امکانش را ندارید او را به یک زمین بازی یا پارک در نزدیکی خود ببرید، جایی که بتواند کمی فریاد زده، دویده و خود را تخلیه کند.
هیچوقت آموزش را کنار نگذارید فقط نوع آن را عوض کنید.
حتی به عنوان یک بزرگسال، ما از پدران و فرزندان خود می توانیم درس های زیادی یاد بگیریم. روش آموزش ممکن است در سنین مختلف کمی تغییر کند اما باید همیشه درس های تازه ای برای کودک خود داشته باشیم.
برای پدران: با همسر، مادر و دیگر زنان خوب رفتار کنید.
پسر شما بزرگ شده و با زنان دیگر رابطه خواهد داشت و روزی ازدواج خواهد کرد. دوستان و رسانه های اجتماعی راهی برای برخورد با زنان به او نشان خواهند داد اما او بیشترین چیز را با نگاه کردن به شما یاد می گیرد
با او صادق باشید.
شاید اشتباهات زیادی کرده باشد، درست مانند همه ی افراد دیگر. با این وجود فرزندانتان شما را شخص متفاوتی خواهند دید. صادق بوده و بگذارید بدانند شما هم اشتباه کرده اید اما از آن ها درس گرفته اید. حالا شما این ها را یاد می دهند تا همین اشتباه را دوباره تکرار نکنند.
سخت تلاش کنید و به آن ها سخت کار کردن را یاد دهید.
یک نکته ی مهم دیگر این است که پدر چقدر سخت تلاش می کند و به فرزند خود این روال را چقدر یاد می دهد. بدون کار و تلاش زیاد نمی توانید در زندگی به چیزهای زیادی برسید. این خصوصیت باارزش را در پسر خودتان نیز ایجاد کنید.
برای تربیت فرزند پسر، او را تشویق کرده و در رویاهایش ناامید نکنید.
کودکان ما رویاهایی دارند و برخی بسیار بلندپرواز هستند. مهم نیست کودک شما چقدر رویاهای بزرگی دارد. تشویق شما می تواند چیزی باشد که کودکتان برای رسیدن به رویاهای خود به آن وابسته است.