رفتار با کودک
” کاری که می گویم را انجام بده نه کاری که من انجام می دهم ” این یک عبارت مشهور است اما راه خوبی برای پدر یا مادر بودن شما نیست. کودکان رفتاری که والدین خود انجام می دهند را به عنوان الگوی شخصیتی خود قرار می دهند. در حقیقت در بین فرهنگ های مختلف، اغلب اوقات کودکان تنها همان کاری را انجام می دهند که در رفتار والدین یا مراقبان اصلی خود می بینند. با کودکان خود با روشی برخورد کنید که به آن ها بتوانید رفتارهای خوبی را یاد دهید و بتوانند در آینده افراد خوبی برای شما باشند. رفتار با کودک چالش های زیادی دارد.
مدل سازی رفتارهای مودبانه
مدل سازی رفتارهای خوب در رفتار با کودک
از لغاتی استفاده کنید که دوست دارید کودک شما مرتبا از آن ها استفاده کند. بگذارید کودک شما به شنیدن چیزهایی مانند این کلمات را عادت کند، ” لطفا”، ” از تو ممنونم ” و ” من را ببخشید “. این عبارات را به شکل موثری استفاده کنید که باعث می شود کودک شما در مقابل دریافت چیزی از دیگران آن ها را به زبان بیاورد.
- مراقب لغاتی که در اطراف کودکان خود استفاده می کنید باشید. اگر کودک شما متوجه شود از کلمات نادرست یا بی ادبانه ای استفاده می کنید او نیز یاد می گیرد همان ها را به زبان بیاورد.
وقتی اشتباهی را مرتکب می شوید عذرخواهی کنید.
بسیار مهم است کودک شما ببیند شما برای اشتباهاتتان از دیگران عذرخواهی می کنید. بعلاوه عذرخواهی کردن از کودک به او نشان می دهد به عنوان یک انسان برای او عشق و احترام قائل هستید.
- برای مثال اگر کودکتان در رستوران یا کافی شاپی مرتکب اشتباهی شد و جایی را به هم ریخت بگذارید مدیر رستوران از این قضیه باخبر شده و کودک برای این اتفاق از او عذرخواهی کند. کودک شما برای کاری که انجام داده است مسئولیت را قبول کرده و همچنین محترمانه با فرد بزرگسال دیگری ارتباط برقرار کرده است.
در مورد انجام کارهای روزانه از کودک خود درخواست کمک کنید.
انجام دادن برخی کارها و مسئولیت های ساده در خانه باعث می شود کودک احساس اعتماد به نفس و استقلال داشته باشد. به کودک خود اجازه دهید در کارهای ساده ی اطراف خانه کمی به شما کمک کند در نتیجه به او کمک می کنید روابط اجتماعی بهتری پیدا کند، همچنین کارهای ساده در بیرون را از او بخواهید. بگذارید ارتباط برقرار کردن شما با دیگران را ببیند و بتواند در محیطی امن این برقراری ارتباط را تمرین کند. حتی شکست خوردن در یک موقعیت یا کار باعث ایجاد تجربیات یادگیری مفیدی برای او خواهد شد.
- حتی کودکانی که نوپا هستند می توانند کارهای ساده ای را به عهده بگیرند. برای مثال می توانند لباس های کثیف را داخل ماشین لباسشویی گذاشته یا اسباب بازی های خود را داخل سبدش برگردانند.
رفتار با کودک – اولویت های خود را انتخاب کنید.
شما برای والدین و مدل شخصیتی خوبی بودن نیازی نیست حتما انسانی عالی باشید. در صورت امکان همراه با مراقب دیگر کودک مشورت کرده و ببینید چه خصوصیاتی را بیشتر باید به کودک خود القا کنید. سپس به دنبال راه هایی باشید تا ان خصوصیات را برای کودک خود مدل سازی کنید.
- برای مثال اگر بخشنده بودن برای شما یک خصوصیت اخلاقی مهم است شاید بهتر باشد این جمله را با صدای بلندتری بگویید ” من می خواهم به مردی که پشت سر من ایستاده بلیط اتوبوس اضافی مان را بدهم. شما می توانی وسایلت را با افراد دیگر شریک شوی”
در دسترس و قابل مشاهده باشید.
باید اطمینان یابید به شکلی رفتار کنید که کودکتان بتواند به سادگی رفتار شما را دیده و کپی برداری کند. برای مثال تنها وقتی که او شب برای خواب به تخت خود می رود کتاب نخوانید یا تنها زمانی که کودکتان حضور ندارد همسرتان را در آغوش نگیرید. او باید محبت کردن را از شما یاد بگیرد.
مدل سازی یک زندگی خوب و رفتار با کودک
مراقبت های فردی درست را تمرین کنید.
کودکان به مقدار زیادی تحت تاثیر سطح استرس والدین خود قرار دارند. مدل سازی خوب روش های مدیریت استرس برای کودک باید با ایجاد زمانی برای ورزش کردن، بودن در کنار دوستان و والدین خودتان باشد.
- دقت کنید زمانی که در مقابل کودکتان قرار داردی چگونه در مورد خودتان حرف می زنید. برای مثال به جای اینکه بگویید ” من در این لباس حس می کنم چاق و زشت شده ام ” بگویید ” من دوست ندارم این لباس را بپوشم “
احساساتی که به خاطر والدین بودن تجربه می کنید را شرح دهید.
داشتن یک کودک اغلب احساسات متفاوت و پیچیده ای را در شما زنده خواهد کرد که از تجربیات والدین خودتان در دورانی کودکی باقی مانده اند. شاید این ها باعث شوند شما فردی انتقادی باشید در حالی که واقعا در تلاش برای مقابله با خصوصیات انتقادی هستید. خودتان را برای این واکنش ها مقصر ندانید اما در مورد ان ها با فرد بزرگسال دیگری صحبت کنید چه همسر شما باشد، چه دوست شما یا حتی یک مشاور.
خوردن و نوشتن سالم را برای او مدل سازی کنید.
زمانی که خودتان مرتبا غذاهای سرخ شده یا کلوچه های بیرون را می خورید روی اینکه فرزندتان سبزی و میوه های خود را بخورید پافشاری نکنید. به جای آن سعی کنید وعده هایی غذایی سالمی را آماده کنید که بتوانید ان ها را باهم بخورید.
- وقتی کودکتان حضور دارد سعی کنید اصلا سیگار نکشید. دود سیگار برای افراد حاضر در محیط خطراتی جدی در سلامت خواهد داشت.
اهداف خودتان را دنبال کنید.
کودک شما با مشاهده کردن اینکه چقدر برای خودتان و اولویت هایتان ارزش می گذارید یاد می گیرد چطور زنگی خوب و کاملی را برای خود بسازد. شما نیازی نیست حتما خودتان را برای کودکتان قربانی کرده و تمام زندگی خود را برای کودکتان سپری کنید.
- برای مثال زمانی را برای دنبال کردن یک سرگرمی یا ورزشی که برای شما مهم است کنار بگذارید. دیدن اینکه چیزی که دوست دارید را در اولویت می گذارید برای کودک شما مفید خواهد بود. او همچنین خواهد دید شما از طریق فعالیتی که به آن علاقه دارید رابطه ی خوبی با بزرگسالان دیگر برقرار می کنید.
رفتار با کودک – برای فرزند خود قانون گزاری کنید.
رفتار خوب و تغییرات مثبت را برای او ارزش دهید.
حتی به کوچکترین پیشرفت ها در او دقت داشته باشید. برای مثال اگر کودک نوپای شما از دست خواهر خود عصبانی شده است اما در نهایت او را نمی زند به این رفتار خوب او صریحا اشاره کنید
- از عباراتی واضح استفاده کنید تا کودک شما دقیقا بداند چه کاری را درست انجام داده است. برای مثال به جای اینکه بگویید ” تو امروز پسر خوبی بودی ” به او بگویید ” من واقعا رفتار تو در کمک کردن به خواهر یا برادرت را دوست داشتم “
رفتارهای خوب را برای او الگوسازی کنید.
شما و کودکتان هریک نقش هایی در موقعیت های خیالی بازی می کنید که می توانند در شرایط واقعی برای شما اتفاق بیفتد. شرایط را در بازی برای کودک خود شرح داده و شروع به نقش بازی کردن کنید. در عین رعایت احترام واکنش مناسبی نشان دهید. این تکنیک کمک می کند کودک شما در زمان مواجه شدن با موقعیتی بد و ناامیدکننده به کار شما فکر کند.
- برای مثال شاید به ودک کم سن خود بگویید ” بیا وانمود کنیم باهم دوست هستیم اما من به تو اجازه نمی دهم با هیچ کدام از اسباب بازی هایم بازی کنی. چگونه می توانی به من نشان دهی که از این رفتارم ناراحت هستی؟”
- برای کودکانی که سن بیشتری دارند امکان بازی کردن نقشی با جزئیات بیشتر وجود دارد. برای مثال می توانید سنارویویی را برای او شرح دهید که در آن کودک می خواهد اتفاق بدی که در مدرسه افتاده است را با شما در میان بگذارد اما شما هنوز از محل کارتان به خانه نرسیده اید. از او بپرسید چه احساسی دارد و بخواهید فکر کند حالا می تواند چه کاری را انجام دهد، مثلا نوشتن یا نقاشی کردن در مورد اتفاقی که بعدا می خواهد به شما بگوید. سپس فکر کنید شما به خانه برگشته اید و مکالمه ای خیالی باهم داشته باشید.
قبل از واکنش نشان دادن به رفتار بد کودک خونسرد بوده و آرام شوید.
خشم و واکنش های عاطفی خود را مدیریت کنید. بعلاوه برای پیشگیری از یک موقعیت بد، مدل های رفتاری سالمی داشته باشید.
- اگر کودک شما پرخاشگر و بی ادب است نباید لغات و رفتارهای او را به خودتان بگیرید. بیشتر روی رفتار او تمرکز کنید نه اینکه برای علت رفتار بد او بخواهید برای خود فرضیه سازی کنید.
به خودتان یادآوری کنید که این یک وضعیت اضطراری نیست. احساسات شما ممکن است توسط واکنش های فرار یا مباره تحریک شوند اما در حقیقت زمان زیادی برای مقابله با این شرایط دارید.
- به خودتان کمی زمان دهید، بگویید ” من یک دقیقه ی دیگر برمی گردم، وقتی کمی آرام تر شدم. ” با کمی نفس های عمیق، کمی آب خنک و آرامش خودتان را ریلکس کنید. به خودتان یادآوری کنید که والدین خوبی هستید و می توانید شرایط را مدیریت کنید.
از خشونت فیزیکی اجتناب کنید.
به جای این کار روش های محترمانه برای اختلافات را امتحان کنید. کودکانی که تحت پرخاشگری هستند یاد می گیرند که خشونت راهی برای حل مشکلات است. بعلاوه وقتی کودک خود را می زنید در خطر از دست دادن کنترل خود خواهد بود. حتی اگر خشونت شما در کوتاه مدت بتواند جلوی رفتار بدی را بگیرد در طولانی مدت به رابطه ی شما با کودکتان آسیب خواهد زد و می تواند باعث مشکلات عاطفی و روانی برای او در آینده شود.
محدودیت های هوشمندانه ای را انتخاب کنید.
به او مرزهای سالم را یاد دهید. کودکان نیاز به محدودیت هایی دارند که می تواند به درک و مدیریت جهان گیج کننده کمک کند. با گذاشتن محدودیت هایی عشق خود را نشان دهید در نتیجه کودکان شما می توانند مسیر زندگی را درست شناخته و پیش ببرند.
بال و پر کودکتان را نگیرید.هدف کودک شما در زندگی رسیدن به عدم استقلال است. بنابراین زمانی که می توانست اسباب بازی هایش را جمع کند، بشقابش را از روی میز بردارد و خودش لباس بپوشد بگذارید این کارها را تنهایی انجام دهد. دادن مسئولیت به کودک برای اعتماد به نفس او خوب خواهد بود.
سعی نداشته باشید همه چیز را درست کنید. به کودکان خود این شانس را دهید که خودش راه حلی پیدا کند. وقتی با مراقب دوردورانه بدون اینکه فورا خود را درگیر نجات دادن کودکتان کنید بگذارید خودش تلاش کند به او ایستادن روی پاهای خود را یاد داده اید.
به یاد داشته باشید که قانون گذاری یک تنبیه نیست. گذاشتن محدویت ها واقعا به کودکان شما یاد می دهد چطور باید در جهان رفتار کنند و به آن ها کمک می کند افرادی کاملا کامل، مراقب و تحت کنترل خود باشند.
دعواهای خود را انتخاب کنید. کودکان نمی توانند قوانین زیادی را بدون اشتباه کردن داشته باشند. بری چیزهایی کوچک با هم بحث نکنید مانند استفاده از کلمات محاوره ای. روی چیزهایی تمرکز کنید که واقعا اهمیت دارند مثلا صحبت نکردن بد، نزدن دیگران یا دروغ نگفتن.
رفتار با کودک – یک مدل شخصیتی خوب باشید.
یک مدل شخصیتی باشید که کودکتان شایستگی ان را دارد.
کودکان با دیدن والدین خود چیزهای جدید را یاد می گیرند. باید رفتاری خوب، محترمانه و مناسب داشته باشید، این برای شما موثرتر خواهد بود تا گفتن به آن ها.
وقتی اشتباه کردید بپذیرید.
این بهترین راه برای نشان دادن چگونگی و زمان مناسب برای عذرخواهی کردن است.
به او یاد دهید مراقب محیط اطراف باشد.
به کودکان خود نشان دهید چقدر ساده می توانند مراقب محیط اطراف باشند. باید زباله ی کمتری بریزید و هرروز زباله ی کمتری تولید کنید. هرروز زمانی را صرف مراقب از محیط اطراف خود کنید.
همیشه راست بگویید.
این همان روشی است که می خواهید با آن رفتار درست را به کودک خود نشان دهید، اینطور نیست؟