کمک به بیمار اسکیزوفرنی
عشق و حمایت خانواده و دوستان نقش مهمی در درمان اسکیزوفرنی دارد. اگر فرد نزدیکی به شما مبتلا به اسکیزوفرنی است می‌توانید با کمک به آن فرد برای یافتن درمان مناسب و کمک به خود، و همچنین کنار آمدن با علائم و ساخت یک زندگی کامل تفاوت بزرگی ایجاد نمایید. تشخیص اسکیزوفرنی به معنی دائمی بودن این مشکل برای عزیز شما نیست. بهبود ممکن است، خصوصاً با حمایت شما. شاید ارتباط داشتن با بیمار اسکیزوفرنی کار سختی باشد اما این استراتژی‌ها به شما کمک می‌کنند فرد موردعلاقه‌ی خود را بدون از دست دادن امید وارد مسیر بهبود کنید. کمک به بیمار اسکیزوفرنی چگونه است؟
یکی از عزیزان من اسکیزوفرنی دارد، چگونه می‌توانم به او کمک کنم؟
اگر عزیزی مبتلا به اسکیزوفرنی دارید با احساسات سخت زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنید، از جمله ترس، احساس گناه، خشونت و ناامیدی. شاید با دیدن علائم او ناامید شده، نگران علائم قابل مشاهده‌ی بیماری بوده یا از رفتارهای عجیبش خجالت کشیده یا گیج شوید. حتی شاید بخواهید بیماری او را از دیگران پنهان کنید.
برای کمک به بیمار اسکیزوفرنی مهم است که:
- بیماری و سختی‌هایش را بپذیرید.
- به نیازهای خود توجه داشته باشید.
- حس شوخ طبعی خود را حفظ کرده و امیدوار بمانید.
- بیشترین تلاش خود را بکنید تا او احساس بهتری داشته و از زندگی خود لذت ببرد.
- این باور اشتباه که بیمار اسکیزوفرنی بهتر نشده و نمی‌تواند زندگی کاملی داشته باشد را قبول نکنید.
از خودتان مراقبت کنید.
مراقبت از خودتان خودخواهی نیست. در حقیقت اینکه مراقب سلامت خود باشید برای شما و فرد عزیزی که مبتلا به اسکیزوفرنی است و از او مراقبت می‌کنید اهمیت زیادی دارد. اسکیزوفرنی می‌تواند استرس زیادی برای خانواده داشته باشد. این بیماری روی زندگی شما اثر گذاشته و از درون نابودتان می‌کند. اگر استرس داشته باشید شما باعث استرس بیمار شده و علائم او را تحریک یا تشدید می‌کنید.
ازآنجایی‌که مدیریت علائم اسکیزوفرنی با عادات زندگی سالم اهمیت زیادی دارد با مراقبت از سلامت خود می‌توانید الگویی برای آن فرد باشید. حتی شاید بتوانید برخی مراحل را با هم دنبال کرده و به هم انگیزه داده و یکدیگر را تشویق کنید.
ایجاد یک شبکه‌ی حمایتی
برای حمایت بهتر و مراقبت از بیمار اسکیزوفرنی نیاز به کمک، درک و تشویق دیگران دارید و هرچه حمایت بیشتری داشته باشید برای شما و بیمارتان بهتر خواهد بود.
محدودیت‌های خود را بشناسید.
در مورد سطح حمایت و مراقبتی که انجام می‌دهید واقع‌گرا باشید. شما نمی‌توانید همه‌ی کارها را انجام دهید و اگر خسته باشید نمی‌توانید به بیمار کمک کنید، بنابراین هر جا لازم بود از دیگران کمک بگیرید.
عضو یک گروه حمایتی شوید.
دیدن افرادی که می‌دانند چه شرایطی دارید باعث کاهش حس تنهایی و ترس شما خواهد شد. گروه‌های حمایتی جای با ارزشی برای خویشاوندان بیماران شیزوفرنی است تا تجربیات، اطلاعات و نصایح خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
تشویق به درمان
تشویق به درمان و کمک کردن به خود، اساس کمک به فرد بیمار است. اگرچه دارو نقش مهمی در درمان اسکیزوفرنی دارد اما بهبود بیمار به فاکتورهای دیگر نیز بستگی خواهد داشت. استراتژی‌هایی برای کمک به خود، مانند تغییرات برای داشتن یک رژیم سالم، مدیریت استرس، ورزش و برخورداری از حمایت اجتماعی، تأثیر زیادی روی علائم، احساسات و عزت‌نفس فرد بیمار خواهد داشت. هرچه یک نفر بیشتر به بیماران کمک کند احساس ناامیدی و ناکارآمدی کمتری داشته و راحت تر پزشک می‌تواند داروهای بیمار را کاهش دهد. حمایت و تشویق از ججانب دیگران می‌تواند برای بیمار جهت شروع و ادامه‌ی برنامه‌ی کمک به خود ضروری باشد.
به دنبال دوستانی جدید باشید.
اگر فکر می‌کنید کسی را ندارید که از او کمک بگیرید هیچ‌گاه برای ایجاد دوستی‌های جدید و بهبود حمایت گروهی شما دیر نیست.
عوارض جانبی را جدی بگیرید.
افراد زیادی که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند به خاطر عوارض جانبی داروها را مصرف نمی‌کنند. هرگونه عارضه‌ی جانبی را به اطلاع پزشک برسانید، کسی که بتواند دوز آن را کاهش داده، آن را با یک داروی روان پریش دیگر جایگزین کرده یا داروهایی را برای از بین بردن عوارض جانبی اضافه کند.
مراقب تداخلات دارویی باشید.
به پزشک لیست کاملی از داروها و مکمل‌های غذایی مصرفی کودک بدهید تا مانع از تداخل دارویی شوید. ترکیب الکل یا داروهای غیرقانونی با داروهای اسکیزوفرنی مضر است، بنابراین اگر بیمار مشکل سوءمصرف مواد دارد با پزشک صحبت کنید.
پیشرفت عضو خانواده را دنبال کنید.
یک دفترچه راه خوبی برای دنبال کردن تغییرات در رفتار، حالات روحی و دیگر علائم بیمار در واکنش به داروهاست.
در نظر گرفتن داروها
در طول درمان، مراقبت درست می‌تواند شما را مطمئن سازد که فرد مورد علاقه ی شما در مسیر درست مانده و داروهای خود را دریافت کند.
تشویق به مصرف منظم دارو
حتی با در کنترل داشتن عوارض جانبی، برخی افراد مبتلا به شیزوفرنی داروها را رد کرده یا در یادآوری دوز روزانه مشکل دارند. تقویم‌های دارو، جعبه‌های قرص هفتگی و تایمرها می‌توانند به شما کمک کنند. برخی داروها به شکل تزریقی با ماندگاری هفتگی یا ماهانه هستند که می‌توانید جایگزین قرص‌های روزانه کنید.
مراقب علائم عود دوباره باشید.
کنار گذاشتن داروها اصلی‌ترین علت عود شیزوفرنی است، بنابراین باید عضو خانواده‌ی شما تمامی داروهای خود را مطابق دستور مصرف کند. اگرچه بازگشت بیماری می‌تواند در هر زمانی اتفاق بیفتد، حتی وقتی که داروهای تجویز شده را مصرف می‌کند، اما می‌توانید با تشخیص علائم هشداردهنده و دنبال کردن گام‌های فوری مانع از بروز بحران شوید.
علائم هشداردهنده‌ی متداول بازگشت شیزوفرنی
- کم‌خوابی
- خصومت
- ظاهر عجیب
- انزوای اجتماعی
- وهم و هذیان گفتن
- گیجی یا سخنان بی‌معنا
- از بین رفتن بهداشت فردی
- افزایش پارانویا ( در این شرایط فرد اهمیت زیادتر از حدی به سلامت جانی و مالی خود می‌دهد و خود را شکنجه می‌کند).
آمادگی برای شرایط بحرانی و کمک به بیمار اسکیزوفرنی
با وجود بیشترین تلاش از جانب شما برای پیشگیری از بازگشت بیماری، زمان‌هایی هستند که شرایط فرد بیمار به سرعت خراب شده و برای حفظ امنیت او نیاز به بستری در بیمارستان وجود دارد. داشتن برنامه‌ی آماده‌ای برای شرایط اورژانسی عود وضعیت بیمار روان پریش کمک می‌کند بحران را به سرعت و ایمن پشت سر بگذارید. یک برنامه‌ی اورژانسی خوب برای بیمار اسکیزوفرنی عبارت است از:
- اطلاعات تماس اورژانسی با پزشک و درمانگر بیمار
- شماره تلفن و آدرس بیمارستانی که روان‌پزشک شما تأیید می‌کند.
- دوستان یا خویشاوندانی که در زمان بحرانی از کودکان یا دیگر وابستگان مراقبت کند.