علائم افسردگی || علائمی که نشان می دهند شما افسردگی دارید

علائمی که نشان می دهند شما افسردگی دارید چیست؟ احساس ناراحتی گه گاه بخشی کاملا عادی از زندگی شماست اما زمانی که احساساتی مانند ناامیدی و احساس بی فایده بودن مرتبا با شما همراه شده و از بین نمی روند، شاید دچار افسردگی شده باشید. افسردگی چیزی فراتر از ناراحتی شما در واکنش به موانع و مشکلات در زندگی است، افسردگی طرز فکر، احساس و عملکرد شما در فعالیت های روزانه تان را عوض می کند. افسردگی می تواند با توانایی شما برای کار کردن، مطالعه، خوردن، خوابیدن و لذت بردن از زندگی تداخل داشته باشد. تنها تلاش برای گذراندن روز برایتان کار سختی خواهد بود.

با وجودی که برخی افراد افسردگی را به عنوان “زندگی کردن در حفره ای سیاه” یا احساس بی روح بودن تعریف می کنند، برخی دیگر احساس می کنند زندگی برایشان بی معنا، پوچ و خسته کننده شده است. مردان به خصوص در این زمان احساس بی قراری و عصبانیت خواهند داشت. اگر شما افسردگی را تجربه می کنید، در صورتی که مشکل شما درمان نشده باقی بماند می تواند تبدیل به مشکلی جدی در وضعیت سلامتی تان شود. اما بسیار مهم است تا به یاد داشته باشید احساس بی پناهی و بی فایده بودن از علائم افسردگی هستند، نه واقعیتی در زندگی شما.

مهم نیست فکر می کنید چقدر ناامید شده اید، باید بدانید شما بهتر خواهید شد. با درک علت افسردگی و تشخیص علائم متفاوت و نوع افسردگی خود، می توانید اولین گام ها برای داشتن حسی بهتر و غلبه بر مشکل خود را بردارید.

علائمی که نشان می دهند شما افسردگی دارید

افسردگی در هر فرد متفاوت از فردی دیگر است اما علائم و نشانه هایی در این بین وجود دارد. باید حتما به یاد داشته باشید این علائم می توانند بخشی از روال زندگی شما باشند. اما هرچه علائم بیشتری داشته باشید، هرچه علائم قوی تر باشند و هرچه برای زمان بیشتری آن ها را تجربه کرده باشید، به احتمال بیشتر شما با افسردگی مواجه هستید.

ده علامت متداول از افسردگی

• تغییرات خواب. از جمله بی خوابی، خصوصا بیدار شدن در اولین ساعات صبح یا خوابیدن زیاد.
• تغییرات در اشتها یا وزن. کاهش وزن یا افزایش وزن قابل توجه، تغییر در بیش از 50 درصد از وزن بدن در یک ماه.
• دردها و ناراحتی های بی دلیل. افزایش شکایت از دردهای فیزیکی مانند سردرد یا گرفتگی هایی که برطرف نمی شوند.
• نفرت از خود. احساسات قوی بی ارزش بودن و احساس گناه. شما شدیدا از خودتان برای اشتباهات و مشکلاتتان انتقاد می کنید.
• احساس درماندگی و ناامیدی: دیدگاهی ناامیدانه، هیچ چیز بهتر نشده و چیزی وجود ندارد که بتوانید شرایط خود را بهبود بخشید.
• رفتارهای بی پروا و بی خطر. شما وارد رفتارهای پرخطری مانند مصرف مواد، پرخاشگری، رانندگی پرخطر یا ورزش های پرخطر می شوید.
• عصبانیت یا زودرنجی. احساس پرخاشگی، بی قراری و حتی خشونت زیاد. سطح تحمل شما پایین آمده، زود عصبانی می شوید و همه چیز و همه ی افراد روی اعصاب شما هستند.
• از دست دادن انرژی. احساس خستگی و نداشتن انرژی فیزیکی کافی. حس می کنید بدنتان سنگین شده است و حتی کوچکترین کارها برای شما خسته کننده بوده یا به زمان بیشتری برای کامل شدن نیاز دارید.
• از دست دادن علاقه به فعالیت های روزانه. دیگر به سرگرمی ها، فعالیت های گذشته، فعالیت های اجتماعی یا رابطه ی جنسی علاقه ای ندارید. شما علاقه ی خود به احساس لذت و تفریح را از دست داده اید.

علائمی که نشان می دهند شما افسردگی دارید و اضطراب

افسردگی و اضطراب ریشه در آسیب پذیری های بیولوژیکی مشابهی دارند و شاید با کمک این مطلب بتوان توضیح داد چرا اغلب این دو همراه با یکدیگر هستند. از آنجایی که اضطراب باعث شدیدتر شدن افسردگی می شود (و برعکس) باید برای هردو این شرایط به دنبال درمان باشید.

علائم افسردگی در کودکان و نوجوانان

علائم متداول بروز افسردگی در کودکان و نوجوانان بسیار شبیه به علائم در بزرگسالان است اما ممکن است تفاوت هایی را در این بین مشاهده کنید.

• در کودکان کم سن، علائم افسردگی می تواند شامل ناراحتی، زودرنجی، نگرانی، دردها، اجتناب از رفتن به مدرسه یا از دست دادن وزن باشد.
• در نوجوانان، علائم می توانند شامل ناراحتی، زودرنجی، احساسات منفی و حس بی ارزش بودن، عصبانیت، عملکرد ضعیف یا کم شدن نمرات در مدرسه، حساس شدن و احساس عدم درک درست مطالب، استفاده از الکل یا داروهای تفریحی، خوردن یا خوابیدن زیاد، آسیب زدن به خود، از دست دادن علاقه به فعالیت های عادی و اجتناب از تعاملات اجتماعی باشد.

علائم افسردگی در سنین بالاتر

افسردگی بخشی عادی از افزایش سن شما نیست و هیچوقت نباید آن را دست کم بگیرید. متاسفانه افسردگی اغلب تشخیص داده نشده و در افراد بزرگسال درمان نمی شود و شاید از اینکه بخواهید درخواست کمک کنید خجالت بکشید. علائم افسردگی می توانند در افراد مسن تر متفاوت بوده یا کمتر مشهود باشد، مانند:

• دردهای فیزیکی
• مشکلات در حافظع یا تغییرات شخصیتی
• فکر کردن به خودکشی، خصوصا در مردان با سن بالاتر
• اغلب دوست دارید در خانه بمانید نه اینکه به جامعه رفته یا کارهای جدیدی را انجام دهید.
• خستگی، از دست دادن اشتها، مشکلات خواب یا از دست دادن علاقه به فعالیت های جنسی، که بر اثر مشکلات در سلامت یا مصرف داروها ایجاد نشده باشد.

افسردگی و خطر خودکشی

افسردگی فاکتور خطر بزرگی برای خودکشی است. هرچه ناامیدی و احساس بی فایده بودن شما در نتیجه ی افسردگی بیشتر باشد خودکشی را به عنوان تنها راه برای فرار از این درد خواهید دید. اگر یکی از عزیزان شما به افسردگی مبتلا شده است صحبت ها یا رفتارهای او در مورد خودکشی را جدی بگیرید و مراقب هریک از این علائم هشدار دهنده باشید:

• علاقه ی غیرعادی به مرگ یا مردن
• تماس یا ملاقات با افراد دیگر و خداحافظی کردن
• تغییر ناگهانی از افسردگی شدید به وضعیتی شاد و آرام
• صحبت کردن در مورد فردی که خود را کشته یا به خود آسیب رسانده است.
• داشتن احساساتی شدید از ناامیدی و گیر کردن در شرایطی که راه فراری ندارد.
• انجام کارهای پرخطر، به طوری که گویی فرد می خواهد بمیرد. (برای مثال رد شدن سریع از چراغ قرمز)
• چیزهایی شبیه به این می گوید. “همه بدون من شرایط بهتری خواهند داشت.” یا ” من می خواهم دیگر نباشم.”
• دور شدن از اموال و تعلقات (مثلا هدایایی که به او داده شده است را دور انداخته و روابط خود با دیگران را تمام می کند.)

اگر یک دوست یا عضوی در خانواده ی شما به خودکشی فکر می کند نگرانی های خود را مطرح کرده و به دنبال دریافت کمک باشید. صحبت کردن راحت در مورد افکار و احساسات خودکشی می تواند زندگی یک فرد را نجات دهد.

اگر خودتان حس می کنید دوست دارید خودکشی کنید.

وقتی احساس افسردگی و تمایل به خودکشی دارید مشکلات شما موقتی به نظر نمی رسند. ان ها ظاهرا چیزهایی دائمی و سخت هستند. اما با گذشت زمان شما حس بهتری خواهید داشت، خصوصا اگر در این رابطه کمک دریافت کنید. افراد زیادی هستند که در طول این روزهای سخت می خواهند به شما کمک کنند، بنابراین از آن ها کمک بگیرید.

چگونه علائم افسردگی تحت تاثیر سن و جنسیت قرار دارند.

افسردگی اغلب با توجه به سن و جنسیت فرد متغیر خواهد بود، با علائمی متفاوت میان مردان و زنان یا افراد جوان و افراد مسن.

• افسردگی در مردان. مردان افسرده به احتمال کمتری از احساس نفرت از خود یا ناامیدی رنج می برند. به جای آن، این گروه از خستگی، زودرنجی، مشکلات خواب و از دست دادن علاقه به تفریحات و سرگرمی ها شکایت دارند. آن ها به احتمال بیشتر علائمی مانند عصبانیت، پرخاشگری، رفتارهای پرخطر و مصرف مواد را تجربه خواهند کرد.
• افسردگی در زنان. زنان به احتمال بیشتر علائم افسردگی را به شکل احساس گناه، خواب زیاد، پرخوری و افزایش وزن تجربه خواهند کرد. افسردگی در زنان تحت تاثیر فاکتورهای هورمونی در طول یائسگی، بارداری و قاعدگی قرار دارد. در حقیقت افسردگی پس از زایمان از هر هفت زن روی یک نفر از آن ها اثر خواهد داشت.

تشخیص افسردگی

تست مشخصی برای افسردگی وجود ندارد که پزشک با کمک آن بتواند مشکل شما را تشخیص دهد، در نتیجه تشخیص اغلب با بررسی سابقه و یک آزمایش فیزیکی انجام می شود.

پزشک می خواهد بداند:

• چقدر شدید بوده اند.
• چه زمانی علائم شما شروع شده اند.
• برای چه مدت زمانی ادامه داشته اند.
• آیا سابقه ی مصرف داروی مخدر یا الکل را داشته اید.
• آیا افسردگی و دیگر بیماری های روانی در خانواده ی شما بوده است.

از شما پرسیده می شود آیا قبلا نیز علائمی مانند افسردگی را تجربه کرده اید و اگر این طور است چطور شروع شده بودند.

درمان افسردگی

اگر پزشک یک علت فیزیکی برای علائم شما تشخیص ندهد درمان را برای شما شروع کرده یا شما را به متخصص سلامت روان ارجاع خواهد داد. او بهترین برنامه ی درمانی را برای شما شروع می کند. این برنامه می تواند شامل داروها (مانند داروهای ضدافسردگی)، نوعی درمان به نام روان درمانی یا هردو باشد.

علل و فاکتورهای خطر افسردگی

با وجودی که برخی بیماری ها دارای علل پزشکی هستند و متناسب با آن درمان دارند، افسردگی موضوعی پیچیده تر است. برخی داروها، مانند مسکن های اوپیود و برخی داروهای خاص فشار خون می توانند در برخی افراد محرکی برای افسردگی باشند. اما اغلب افسردگی بر اثر ترکیبی از فاکتورهای بیولوژیکی، روانی و اجتماعی ایجاد می شود که می توانند در هر فرد متفاوت از فرد دیگر باشد.

برخلاف چیزهایی که شاید در تبلیغات تلویزیونی دیده یا در مقالات روزنامه ها خوانده باشید و یا حتی از زبان پزشکی شنیده اید، داشتن شیمی خیلی زیاد یا خیلی کم در مغز می تواند به سادگی با داروها درمان شود. فاکتورهای بیولوژیکی می توانند در افسردگی نقش داشته باشند، مانند التهاب، تغییرات هورمونی، تحت تاثیر قرار گرفتن سیستم ایمنی، فعالیت های غیرعادی در برخی بخش های مغز، کمبود مواد غذایی و تحلیل سلول های مغز. اما فاکتورهای روانی و اجتماعی مانند اتفاقات تلخ در گذشته، مصرف مواد، تنهایی، اعتماد به نفس کم و انتخاب هایی در زندگی، این ها همه نقش بزرگی دارند.

فاکتورهای خطری که می توانند شما را بیشتر مستعد افسردگی کنند.

افسردکی اغلب نتیجه ی ترکیبی از فاکتورهای مختلف است و نه یک علت تنها. برای مثال اگر به تازگی طلاق گرفته اید، یک مشکل خاص در سلامت شما تشخیص داده شده است یا کارتان را از دست داده اید، استرس می تواند باعث شود بیشتر به سراغ نوشیدن الکل بروید و درنتیجه بیشتر از دوستان و خانواده دور می شوید. ترکیب این فاکتورها می توانند محرکی برای افسردگی باشند.

این ها مثال هایی از فاکتورهای خطری هستند که می توانند شما را مستعد افسردگی کنند:

تنهایی و انزوا: روابطی قوی میان تنهایی و افسردگی وجود دارد. نه تنها کمبود حمایت اجتماعی خطر افسردگی را بالا می برد بلکه داشتن افسردگی می توانند باعث دور شدن شما از دیگران شده و احساس تنهایی شما را زیاد می کند. داشتن دوستان یا اعضای نزدیک در خانواده کمک می کند دیدگاهی کلی از مشکلات خود داشته و از برخورد با مشکلات به تنهایی اجتناب کنید.

مشکلات در روابط و ازدواج: با وجودی که شبکه ای از روابط قوی و حمایت کننده برای سلامت روان شما اهمیت زیادی دارد اما روابط بد، مشکل دار و همراه با خشونت می توانند تاثیری معکوس داشته و خطر افسردگی را بالا ببرند.