نشانه های دروغگویی پاتولوژیک و برخورد با آن

تغییر روایت، حالت تدافعی و افزودن جزئیات دراماتیک می تواند نشانه های یک دروغگوی بیمارگونه باشد. اما نه همیشه. دروغ گفتن پاتولوژیک – که به‌عنوان pseudologia fantasica، mythomania و دروغ مرضی نیز شناخته می‌شود – یک الگوی اجباری برای گفتن چیزهایی است که می‌دانید درست نیست. دروغ گفتن مداوم می‌تواند انگیزه‌ای آنقدر قوی باشد که غلبه بر آن دشوار است، مشابه اینکه توقف اجبار برای فردی که مبتلا به اختلال وسواس فکری است (OCD) دشوار است. در این نوشته از وب سایت همکده ما به بررسی نشانه های دروغگویی پاتولوژیک و برخورد با آن می پردازیم. مرکز مشاوره همکده خدمات حضوری و مشاوره تفلنی روان شناسی را ارائه می کند.

نشانه های دروغگویی پاتولوژیک و برخورد با آن

دروغگویی پاتولوژیک یک مفهوم تثبیت شده و در عین حال بحث برانگیز در روانشناسی است، اگرچه یک تشخیص سلامت روان در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، ویرایش متن (DSM-5-TR) نیست. در محیط های بالینی، دروغگویی پاتولوژیک ممکن است یک اتفاق موقعیتی یا نشانه ای از یک وضعیت سلامت روان در نظر گرفته شود. اما با تحقیقات محدود، متخصصان معمولا رفتار را در چارچوب سایر الگوهای تفکر و رفتار بررسی می کنند.

دروغگوی بیمارگونه کسی است که اجباراً دروغ می گوید. در حالی که به نظر می رسد دلایل احتمالی زیادی برای دروغگویی بیمارگونه وجود داشته باشد، هنوز به طور کامل درک نشده است که چرا کسی اینگونه دروغ می گوید.

به نظر می رسد برخی از دروغ ها برای این گفته می شود که دروغگوی بیمارگونه قهرمان جلوه کند، یا مقبولیت یا همدردی به دست آورد. در حالی که ظاهراً از دروغ های دیگر چیزی به دست نمی آید. برخی شواهد به دست آمده از منبع مورد اعتماد سال 2007 نشان می دهد که مسائلی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد ممکن است فرد را مستعد دروغگویی بیمارگونه کند. دروغگویی اجباری نیز یکی از ویژگی های مشخص برخی از اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت ضد اجتماعی است. تروما یا صدمات سر نیز ممکن است در دروغگویی پاتولوژیک، همراه با ناهنجاری در نسبت هورمون به کورتیزول نقش داشته باشد.

مطالعه‌ای در سال 2016 درباره آنچه در مغز هنگام دروغ گفتن اتفاق می‌افتد، نشان داد که هر چه یک شخص دروغ‌های بیشتری بگوید، دروغ‌گویی آسان‌تر و مکررتر می‌شود. نتایج همچنین نشان داد که به نظر می‌رسد منفعت شخصی به عدم صداقت دامن می‌زند. اگرچه این مطالعه به طور خاص به دروغگویی بیمارگونه نگاه نکرده است، اما ممکن است بینشی در مورد اینکه چرا دروغگویان بیمارگونه به همان اندازه و به آسانی دروغ می گویند، ارائه دهد.

آیا دروغگویی گاه به گاه آسیب شناسی تلقی می شود؟

نه، بیشتر مردم هر از گاهی دروغ می گویند و این نشان دهنده آسیب شناسی نیست. پاتولوژیک به این معنی است که این رفتار ممکن است به یک چالش سلامت مرتبط یا ناشی از آن باشد. اگر دروغ گفتن و آراستن یک اتفاق عادی است و کنترل آن دشوار است، ممکن است این رفتار بیمارگونه تلقی شود، اما زمینه مهم است. مطالعه‌ای در سال 2020، دروغ‌های پاتولوژیک را به‌عنوان گفتن مداوم پنج دروغ یا بیشتر در یک دوره 24 ساعته، هر روز، برای بیش از 6 ماه اندازه‌گیری کرد.

نشانه های دروغگویی پاتولوژیک

اگر الگویی از دروغگویی پاتولوژیک دارید، ممکن است:

• در مورد طیف وسیعی از موضوعات به طور بی رویه دروغ بگویند
• در مورد اتفاقات جزئی دروغ بگویید
• از ترس گرفتار شدن دلسرد نشوید
• وقتی از دروغ گویی خلاص می شوید عجولی را تجربه کنید
• حتی زمانی که با حقیقت روبرو می شوید به دروغ گویی ادامه دهید

دکتر کایل زرنچیک، درمانگر در مینه‌تونکا، مینه‌سوتا، می‌گوید: «این نشانه‌ای است که وقتی شخصی به طور مداوم داستان‌هایی درباره رویدادهای شدید، غیرعادی یا غیرمحتملی که در آن نقش داشته‌اند، تعریف می‌کند. “مثل دوستی با افراد مشهور، مشاهده یک آدم ربایی، برنده شدن یک جایزه بزرگ، یا از دست دادن هر دو والدین در دوران کودکی.” سایر نشانه های دروغگویی پاتولوژیک که ممکن است در افراد مختلف با آن مواجه شوید عبارتند از:

• جزئیات گسترده و درخواستی
• روایت های رنگارنگ، خارق العاده، دراماتیک
• تغییرات مکرر در داستان
• علائم اضطراب هنگام صحبت کردن
• حالت تدافعی در هنگام مواجهه
• طفره رفتن از سوالات یا ارائه پاسخ های مبهم
• خاطرات شما از رویدادها با خاطرات آنها متفاوت است
• آنها “حرف می زنند” اما “راه نمی روند” (کلمات و اعمال ناسازگار هستند)
• آنها داستانی را که برای شما اتفاق اروی داد را بازگو می کنند. آن را به عنوان روایت زندگی خود به حساب می آورند.
• غریزه درونی شما به شما می‌گوید که داستان‌های آن‌ها مشکلی ندارد

یک مطالعه گزارش داد که حدود 13 درصد از مردم خود را دروغگوی بیمارگونه معرفی می‌کنند.

علت دروغگویی پاتولوژیک چیست؟

پس از نشانه های دروغگویی پاتولوژیک باید به علت آن نیز پرداخت. علت دروغگویی پاتولوژیک مشخص نشده است، زیرا تحقیقات محدود است. زرنچیک می‌گوید: «محققان هنوز در تلاشند تا تعیین کنند که آیا مغز یک دروغگوی بیمارگونه متفاوت از مغز کسی است که «دروغگوی عادی» است یا خیر. برخی از شرایط سلامت روان ممکن است با الگوهای دروغگویی بیمارگونه همراه باشد. این موارد شامل گزینه های زیر است:

• اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD): ممکن است به دلیل موقعیت، منابع یا همدردی دروغ بگوید
• اختلال شخصیت مرزی (BPD): احتمال برای جلوگیری از طرد شدن یا رها شدگی، تمایل به دروغ گویی در آنها رویت شود.
• مدل اختلال ساختگی یا سندرم ماکوچازن توسط نماینده: ممکن است دروغ بگوید که بیمار به نظر برسد یا کسی که تحت مراقبت است بیمار به نظر برسد
• اختلال شخصیت خودشیفتگی (NPD): احتمال تمایل به دروغ گویی موجود باشد تا چیزی را از سایر افراد بدست بیاورد. احساس کاذب خود را حفظ کند. از مشکلات خلاص شود یا درک سایر افراد را تقویت کند.

برای برخی، دروغ گفتن پاتولوژیک ممکن است با ترومای دوران کودکی نیز مرتبط باشد. ایروین می گوید که ممکن است به عنوان یک مکانیسم مقابله ای برای کمک به کسی که نیازهای خود را برآورده کند، توسعه یافته باشد. معمولاً، آنها در محیط‌هایی بزرگ می‌شوند که در همان اوایل یاد گرفته‌اند که به اندازه کافی خوب نیستند، اینکه یک انسان معیوب بودن غیرقابل قبول است. آنها به احتمال زیاد مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، اما مطمئناً از نظر احساسی مورد غفلت قرار گرفتند و به شدت مورد انتقاد قرار گرفتند.

آیا دروغگوهای بیمارگونه دروغ های خود را باور می کنند؟

نشانه های دروغگویی پاتولوژیک می تواند در زمینه باور افراد هم موثر باشد. ببا بحث زرنچیک، بله، دروغگوهای بیمارگونگی اغلب دروغ های خود را باور می کنند. می‌توان گفت که این باور در سطحی هذیانی وجود ندارد، بلکه به طور بالقوه به دلیل تکرار و فراوانی دروغ‌هاست. برای دروغگو می تواند واقعی باشد. زیرا داستانی است که بارها به خود و سایر افراد گفتند.

راه های مقابله با یک دروغگوی بیمارگونه

دروغ گفتن مداوم می تواند گیج کننده، خسته کننده و آسیب زا باشد. اما روش هایی برای رودر رویی وجود دارد. این موارد عبارتند از:

سعی کنید بر حس واقعی خود ثابت قدم بمانید

زرنچیک می‌گوید وقتی کسی مرتباً دروغ می‌گوید و به آنچه می‌گوید باور می‌کند، می‌تواند صادقانه به نظر برسد. “شما ممکن است وسوسه شوید که آنچه را که معتقدید درست است، زیر سوال ببرید. در عوض، آنچه را که می‌دانید درست است محکم بمانید و اجازه دهید طرف مقابل مخالفت کند.

سعی کنید انتظارات خود را تنظیم کنید

ایروین می‌گوید: در صورت امکان، سعی کنید از هرگونه انتظاری که باعث می‌شوید آنها حقیقت را ببینند، یا بپذیرید که حق با شماست و آنها اشتباه می‌کنند، دست بردارید. ممکن است به شدت ناامید شوید. «آنها ممکن است مانند شما فکر نکنند. «حقیقت» ممکن است برای آنها مفهومی بیگانه باشد. تنها چیزی که مهم است ممکن است «برنده شدن» باشد، مانند بحث، دعوا یا اختلاف. آنها ممکن است در دنیای واقعیت یا حقیقت خود زندگی کنند، چیزی که در حال حاضر به آن نیاز دارند: یک شریک، یک دستاورد، یک معامله.

نشانه های دروغگویی پاتولوژیک و برخورد با آن – سعی کنید حد و مرزهای سالمی را تعیین کنید

اگر احساس می کنید به شما دروغ می گویند، اشکالی ندارد که تعاملات را محدود کنید. با خونسردی و آرامش سعی کنید احساس خود را توضیح دهید. ایروین می‌گوید: «به آن‌ها اجازه دهید بدانند کجا ایستاده‌اید و برای احترام به خود مرزی تعیین کنید. اما این کار را بدون انتظار روشن کردن یا تغییر آنها و تشویق آنها به گفتن حقیقت انجام دهید.

سعی کنید برای یک رویارویی مهیا باشید

اگر همه چیز داغ شد، از جدا شدن نترسید. حتی اگر این برای همه صدق نمی کند، «اگر سعی کنید با شواهد و اثبات حقایق با آنها روبرو شوید، ممکن است خشمگین شوند، به شما توهین کنند و به شما حمله لفظی کنند. حتی ممکن است به دیگران بدگویی کنند و از شما دوری کنند.

سعی کنید آنها را تشویق کنید که به دنبال حمایت باشند

حتی اگر آنها به دروغگویی خود اعتراف کنند، ممکن است متوجه نباشند که چقدر دروغ می‌گویند یا آن را نشان‌دهنده یک مشکل بزرگ‌تر می‌دانند. او توضیح می‌دهد که می‌تواند به تشویق دروغ‌گویان آسیب‌شناس به همکاری با یک درمانگر کمک کند، اگرچه ممکن است نخواهید آن را به عنوان مجازاتی برای دروغگویی پیشنهاد کنید. در عوض، آن را به عنوان وسیله‌ای برای آنها پیشنهاد کنید تا بهتر بفهمند چه کسی هستند و چگونه چنین رفتاری را تداوم بخشند.

نشانه های دروغگویی پاتولوژیک و برخورد با آن – سعی کنید در مورد زبان بدن و “گفتن” یاد بگیرید

یک بار با فردی قرار گذاشتم که چند بار در روز دروغ می گفت. از جزئیات کوچک گرفته تا حماسه های آسیب زا که هرگز اتفاق نیفتادند. ویرانگر بود. از تجربه من، ممکن است برای شما مفید باشد:

• مکالمات مهم را یادداشت کنید
• به طور جدی جزئیاتی را که جمع نمی شوند زیر سوال ببرید
• آن را شخصی نگیرید (این به شما مربوط نمی شود)
• وقتی احساس می کنید به شما دروغ می گویند، تعاملات را محدود کنید
• با یک درمانگر آشنا با اختلالات شخصیت کار کنید
• “وقتی معشوق شما دروغگو است” و “مراقبت از مرزها یا خودشیفته را متوقف کنید” را بخوانید.

آیا دروغگویان بیمارگونه می توانند تغییر کنند؟

هر کسی می‌تواند رفتار خود را تغییر دهد، اگر:

• از الگوهای خود آگاه باشد
• انگیزه کافی برای تغییر داشته باشد
• مجموعه جدیدی از رفتار ها را تمرین کند

او توضیح می دهد: «مشکل تغییر فردی که یک دروغگوی بیمارگونه است این است که اغلب یک، دو یا سه مورد از آن مؤلفه های ضروری را از دست می دهد. “اغلب آنها انگیزه ای برای تغییر ندارند، وجود مشکل را تصدیق نمی کنند، و به دنبال رفتار جدیدی نیستند و عمل نمی کنند.”

نگاه نهایی بر نشانه های دروغگویی پاتولوژیک و برخورد با آن

دروغگویی آسیب شناسی الگویی است که در موقعیت ها و موضوعات متعدد و به طور مداوم در طول زمان آشکار می شود. این می تواند به تنهایی یک اجبار یا نشانه ای از یک بیماری روانی باشد. اگر به شما دروغ گفته می شود، سعی کنید مسلط باشید. تعاملات را محدود کنید. مرزهای سالمی را مشخص کنید. در صورت نیاز به حمایت ممکن است صحبت با یک درمانگر برای شما مفید باشد. در حالی که یک فرد ممکن است برای جلوگیری از یک موقعیت ناراحت کننده، مانند شرمساری یا به دردسر افتادن، دروغ بگوید. یک دروغگوی بیمارگونه دروغ ها یا روایت هایی می گوید که اینطور نیست.