تحمل فاصله در رابطه شما چگونه خواهد بود؟

هر چه به کسی نزدیک تر باشید، فاصله بین شما دو نفر غیرقابل تحمل تر است. نزدیک بودن فیزیکی به شریک زندگیتان در عشق رمانتیک نقش اساسی دارد. در واقع، نزدیکی زمانی و جغرافیایی معمولاً نزدیکی عاطفی را افزایش می‌دهد، و این اغلب باعث می‌شود فاصله غیرقابل تحمل به نظر برسد. با این حال، نوعی فاصله باید باقی بماند، حتی بین دو عاشق. ماهیت چنین فاصله ای چیست و آیا واقعاً غیرقابل تحمل است؟ در این مقاله از وب سایت همکده ما به این سوال پاسخ می دهیم که تحمل فاصله در رابطه شما چگونه خواهد بود؟ مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تخصصی در ایران است. این مرکز علاوه بر خدمات حضوری مشاوره تلفنی روان شناسی را هم برای متقاضیان ارائه می دهد. می توانید با مشاوران زبده ما در تماس باشید.

تحمل فاصله در رابطه شما چگونه خواهد بود؟

تحمل فاصله در رابطه شما چگونه خواهد بود؟

رابطه مشترک و عشق در زندگی اهمیت بسیار زیادی دارد. افرادی که در یک رابطه عاشقانه حضور دارند، باید به این ارتباط همانند نهالی کوچک رسیدگی کنند. البته رابطه ای که به بلوغ رسیده باشد، می تواند خود را از گزند مشکلات حفظ کند. در این مسیر است که ما می توانیم یک رابطه عاشقانه قوی را ببینیم. رابطه ای که در نهایت منجر به افسردگی و یا اضطراب افراد هم نمی شود. گاها برخی فواصل در رابطه های خاصی می تواند همراه با چالش باشد. اما چگونه این اتفاق می افتد؟ ما در ادامه این مقاله به بررسی این مسئله می پردازیم. قصد داریم فواصل مختلف را از جنبه نزدیکی افراد به یکدیگر هم بررسی کنیم. نزدیکی که می تواند باعث رشد یک رابطه عاشقانه شود و آن را به مرحله ای قوی رشد دهد.

تمامی موارد گفته شده در کنار صبر است که خود را به خوبی نشان می دهد. صبر و تحمل در یک رابطه رشد یافته اهمیت زیادی دارد. در عین حال می تواند منجر به مشکلای هم شود. پس بهترین کار این است که پس از مطالعه مقاله با متخصصان و کارشناسان زبده مرکز مشاوره همکده هم در تماس باشید. در مرحله بعد اما ما به بررسی انواع مختلف نزدیکی می پردازیم.

دو نوع نزدیکی

ما ممکن است بین دو نوع نزدیکی (یا فاصله) تمایز قائل شویم: فیزیکی و روانی. رابطه بین این دو نوع پیچیده است. گاهی اوقات نزدیکی فیزیکی باعث نزدیکی عاطفی می شود – و در مواقع دیگر اندازه گیری فاصله می تواند نزدیکی عاطفی را افزایش دهد. چیزهای خاصی وجود دارد که ما می توانیم آنها را از راه دور بهتر درک کنیم.

ایدئولوژی رمانتیک نزدیکی را به معنای آمیختگی ترویج می کند. زوج ایده آل رمانتیک “همیشه و برای همیشه” با هم می مانند – و هر گونه نقض نزدیکی فیزیکی اغلب “غیر قابل تحمل” فرض می شود. این به وضوح بسیار ساده است. کلمه “غیر قابل تحمل” به چیزی گفته می شود که تحمل یا مقابله با آن غیرممکن است. بر این اساس، مسئله اصلی ما این است که آیا عشق عاشقانه تحمل فاصله زمانی یا جغرافیایی از معشوق را آسان ‌تر یا دشوارتر می‌ کند؟ به عبارت دیگر، مسئله این است که آیا قلب عاشق صبور، آرام و آماده انتظار است یا اینکه بی‌ صبر، هیجان‌زده و تند است. همانطور که دیدید ما در ابتدای روند پاسخ به این سوال که تحمل فاصله در رابطه شما چگونه است، مسئله صبر را هم برای شما مطرح کردیم. در ادامه جنبه های دیگری را بررسی می کنیم.

قلب صبور و بی تاب

تحمل فاصله در رابطه شما چگونه خواهد بود؟

عشق رمانتیک اغلب شامل بی حوصلگی است، که بیانگر یک دیدگاه زمانی محدود است. در واقع، قلب رمانتیک معمولاً به عنوان بی‌ صبر توصیف می‌شود: به قول الویس پریسلی، “اکنون یا هرگز، فردا خیلی دیر خواهد بود.” مضمون قلبی بی تاب و بی توجهی به زمان در آهنگ دیگری از پریسلی بیان شده است: “یک شب با تو، چیزی است که اکنون برایش دعا می کنم” زیرا چنین شبی “رویاهای من را محقق می کند.” اگر یک شب برای برآوردن آرزوها و رویا های خاص انسان کافی است، زمان برای عشق ویرانگر است و انتظار غیرقابل تحمل است.

وقتی تمام بدنت در آتش است، صبور بودن سخت است. دل نسبت به مسائلی که ظاهراً ظاهری هستند و صرفاً ارزش بیرونی دارند بی تاب می شود. زیرا می خواهد هر چه سریعتر به اهداف خود برسد. در چنین مواردی، قلب تمایل کمتری به سرمایه گذاری منابع، از جمله زمان و تلاش دارد. در عشق عمیق، وقتی باور دارید که بهشت ​​نزدیک است، نیازی به عجله در هیچ کاری نیست. داشتن قلبی صبور بیانگر عشق عمیق است. در حالی که این قلب می تواند در شرایط خاص مانند در هنگام تحریک جنسی بی تاب شود. در عین حال خلق و خوی عمومی حالت شادی آرام و مسالمت آمیز است. برای دل بی حوصله، هر دوری و تاخیری غیرقابل تحمل است. برای قلب صبور، فاصله بخشی از باهم بودن عمیق معنادار است. از این رو می تواند برخی از انواع فاصله را تحمل کند.

فاصله زمانی

تحمل فاصله در رابطه را می توان از جنبه های مختلفی بررسی کرد. یکی از آنها در ارتباط با مدت و تایم است. آیا شرکای یک رابطه عاشقانه می توانند با فاصله زمانی کنار بیایند؟ یعنی آیا می توانند انتظار را تحمل کنند؟ صبر مستلزم ظرفیت تحمل انتظار (بدون آزار یا ناراحتی) و استقامت (توانایی تحمل آرام، به ویژه در هنگام مواجهه با مشکلات یا ناامیدی) است. اشتیاق مستلزم حساسیت به شور و هیجان، به راحتی هیجان زده شدن یا تحریک شدن، و تمایل به احساس شدید احساسات است. عاشقان عمیق هم صبور و هم بی تاب هستند. زیرا عشق عمیق هم شامل هیجان میل جنسی و هم آرامش عشق عمیق است.

برخلاف بی حوصلگی عاشقانه، که نقش زمان را در عشق کم می کند، عاشقان اغلب در مورد قلب صبور خود صحبت می کنند. آمادگی آنها برای منتظر ماندن معشوق “تا آخر زمان”. شرح زیر را در نظر بگیرید که یک زن متاهل در مورد احساسات خود ارائه کرد. منتظر معشوق متاهلش است. «من همیشه زودتر به محل ملاقاتمان می آمدم. اگرچه از دیدن او بسیار هیجان زده بودم. اما نوعی شادی آرام را احساس کردم. من تمام حوصله دنیا را داشتم. چون می دانستم او همیشه خواهد آمد. من در بهشت ​​خواهم بود. حتی گاهی دلم می‌خواست این انتظار کمی بیشتر طول بکشد. چون احساس خوبی داشتم.»

عشق عمیق و جنبه های بلند مدت

تحمل فاصله در رابطه شما چگونه خواهد بود؟

از آنجایی که عشق عمیق عاشقانه جنبه‌های بلندمدت را در نظر می‌گیرد، دلیلی وجود ندارد که تا زمانی که معشوق غایب است، بی‌تابی کنیم. وقتی آن بهشت ​​را می دانید. انتظار شما را می کشد، به احتمال زیاد به جای بی حوصلگی، انتظارات لذت بخشی را احساس خواهید کرد. میل جنسی جزئی تر و مختصرتر است. به طور مداوم دوام نمی آورد و هنگامی که مشتعل می شود، تحقق فوری را می طلبد. زمانی که شعله های میل جنسی را تجربه می کنید، سخت است که صبور باشید.

از آنجایی که عشق رمانتیک شامل میل جنسی و اشتیاق برای بودن با معشوق نیز می شود، شریک زندگی نیز ممکن است در زمانی که دیگری در اطراف نیست، بی تاب شود.

تحمل فاصله در رابطه شما از منظر مکان جغرافیایی

دیدیم که عاشقان فاصله زمانی را تحمل می کنند، اما آیا فاصله جغرافیایی را هم می توانند تحمل کنند؟ نزدیکی جغرافیایی برای عشق رمانتیک ضروری تلقی شده است، تا حدی به این دلیل که تعامل جنسی، که بخشی از چنین عشقی است، نیاز به نزدیکی دارد. زیرا این امر به منابع و تلاش بسیار کمتری نسبت به روابط دور نیاز داشت. در جامعه فضای مجازی ما، فاصله جغرافیایی برخی از جنبه های نامطلوب خود را از دست داده است. در واقع، در حال حاضر تعداد فزاینده ای از زوج های عاشقانه وجود دارد که در فاصله جغرافیایی از یکدیگر زندگی می کنند.

به عنوان مثال، “ازدواج مسافرتی”، رابطه ای است بین افرادی که متاهل هستند. قصد دارند به همین شکل باقی بمانند. اما با این وجود جدا از هم زندگی می کنند. معمولاً به دلیل موقعیت شغلی، خواسته های تحصیلی یا فعالیت های شغلی دوگانه. برای با هم بودن، آنها به طور منظم سفر می کنند. معمولاً در تعطیلات آخر هفته اما گاهی اوقات کمتر.

در مقایسه با روابط نزدیک، این روابط دور با سطوح بالاتری از کیفیت رابطه در چندین شاخص از جمله سازگاری، عشق به شریک زندگی، سرگرمی با شریک زندگی، کیفیت مکالمه و بهبود ارتباطات مشخص می شود. سطح تعهد در بین زوج های دور در واقع مشابه زوج های نزدیک جغرافیایی است. بر این اساس، روابط دور از میزان بقای بالاتری برخوردار هستند (کلمر و همکاران، 2013). گاهی اوقات، زندگی جدا از هم برای عشق عمیق طولانی مدت مفیدتر از زندگی در زیر یک سقف است. برای تعداد فزاینده ای از زوج ها، فاصله جغرافیایی باعث نزدیکی عاطفی می شود. در واقع تحمل فاصله در رابطه باعث بهبود شرایط آن می شود.

بهینه سازی فاصله

تحمل فاصله در رابطه شما چگونه خواهد بود؟

این دیدگاه که فاصله زمانی و جغرافیایی غیرقابل تحمل است، معمولاً یکی از ویژگی‌های روابط عاشقانه است که در آن شور، و به ویژه میل جنسی، محوریت دارد. در چنین روابطی، قلب عاشقانه تمایل به بی تاب بودن دارد. برای عشق عمیق موضوع پیچیده تر است، زیرا علاوه بر شور و شوق در این روابط، چنین عشقی شامل آرامش و صبر نیز می شود که بازتابی از اعتماد بین عاشقان و ارزش بالایی است که به با هم بودن آنها داده می شود.

در عشق عمیق، فاصله زمانی و جغرافیایی در شرایط خاصی قابل تحمل است. اگرچه عشق عمیق می تواند بزرگترین فاصله را از بین ببرد، تفاوت های زمانی و جغرافیایی کوچک نیز معنادار است. توانایی کنار آمدن با مسافت های زیاد از اهمیت کنار آمدن با مسافت های کوچک نمی کاهد. عشق عمیق اغلب با اعمال بزرگ توصیف می شود، مانند توانایی حرکت دادن کوه ها. عشق واقعاً می تواند چنین اعمالی را القا کند، اما در زندگی روزمره، چیزهای کوچک معنی زیادی دارند.

با توجه به ملاحظات فوق، بهینه سازی فواصل زمانی و جغرافیایی برای عشق عمیق بسیار مهم است. بر خلاف ایده‌آل عاشقانه اتحاد و هویت در هم آمیخته، نزدیکی بیش از حد به یک شریک در برخی شرایط می‌تواند عشق را کاهش دهد. نوعی فاصله، فراهم کردن فضای شخصی بزرگتر و امکان شکوفایی شخصی بیشتر، برای عشق عمیق ضروری است. فاصله فیزیکی قابل توجه ممکن است واقعاً به رابطه آسیب برساند. با این حال، فاصله محدودتر می تواند سودمند باشد. بهینه‌سازی انواع و وسعت فاصله‌ها در عشق عاشقانه باید عوامل مختلف شخصی و شرایطی را در نظر گرفت. روند انجام این کار تا حدی می تواند پرورش یابد و برای عشق عمیق ضروری است.

 

 

منابع
وب سایت .psychologytoday.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا