اختلال تجزیه کننده دوران کودکی چیست؟

در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی بسیاری وجود دارند. برخی از این اختلالات را ممکن است بشناسید. برخی هم مانند اختلال تجزیه کننده دوران کودکی برای شما تازگی دارند. اختلالات روانی اگر درمان نشوند بسیار آسیب زا خواهند بود. در جهان امروزی و به علت مشکلات مختلف اختلالات روانی شیوع پیدا کرده اند. اما همیشه اختلالات روانی مرتبط با استرس و اضطراب نیستند. گاهی أوقات یک کودک می تواند از دوران رشد خود دچار اختلالات روانی شود. در واقع به این گونه که والدین نتوانند او را مدیریت کنند. رفتار کودک بسیار حساس و مهم است. متاسفانه خیلی از مردمان کشور ما خصوصا در زمان های گذشته به رفتار کودک اهمیت نمی دادند.

از این رو بسیاری از نسل های بزرگسال ما دچار اختلالاتی هستند. ممکن است حتی خودشان هم ندانند که این اختلالات را دارند. در ادامه می خواهیم ببینیم که اختلال تجزیه کننده دوران کودکی چیست؟ اختلالات می تواند از سنین کودکی تا نوجوانی ادامه داشته باشد. این اختلالات حتی به گونه ای است که تا بزرگسالی هم ممکن است ایجاد شود. اختلالات روانی بخش بسیاری از زندگی ما را تشکیل داده است. در جوامع امروزی اختلالاتی وجود دارند که شاید از شنیدن آن تعجب کنید. در ادامه اما می خواهیم ببینیم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی چگونه است و آیا می تواند آن قدر ادامه داشته باشد که به بزرگسالی هم آسیب برساند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط اختلال تجزیه کننده دوران کودکی صحبت کنیم.

اختلال تجزیه دوران کودکی به سندرم هلر معروف است

اختلال تجزیه کننده دوران کودکی، به سندرم هلر یا روان پریشی تجزیه کننده نیز معروف است. یک اختلال روانی نادر است. این بیماری کودکان بالای سه سال یا حداقل دو سال رشد را بدون مشکل تحت تأثیر قرار می دهد. این اختلال همچنین با فعالیت تشنج همراه است.  حداقل در نیمی از موارد، نتایج غیرعادی EEG وجود دارد. EEG یا الکتروانسفالوگرافی روشی برای ثبت فعالیت های الکتریکی در مغز است.

اختلال تجزیه کننده دوران کودکی چیست؟

اختلال تجزیه کننده دوران کودکی یا به اختصار CDD تحت اختلالات طیف اوتیسم ذکر شده است. توضیحات جدید به دلیل درک بهتر از اوتیسم منجر به تشخیص بهتر اختلالات طیف شده است. این پیشرفت ها در درک اختلالات طیف اوتیسم منجر به اختلالات زیر در گروه اختلالات طیف اوتیسم شده است.

• اختلال اوتیسم – اوتیسم یک اختلال است که باعث ایجاد مشکلات در تعاملات اجتماعی می شود. این اختلال با رفتارهای تکراری مشخص می شود و باعث ایجاد ارتباط می شود.
• سندرم آسپرگر – یک اختلال مغزی است که با مشکلات رفتاری، مهارت های اجتماعی و هماهنگی مشخص می شود.
• اختلال فراگیر رشد – اختلالی که با اجتناب از تماس چشمی، مشکلات کنترل احساسات، صدای بلند یا صاف، مشکلات انتقال افکار از طریق زبان و رفتارهای تکراری مشخص می شود.
• اختلال تجزیه در دوران کودکی – اختلالی که با از دست دادن مهارت های تکاملی به دست آمده مشخص می شود که پس از سه سالگی رخ می دهد.

علائم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی شدید و واضح است

علائم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی شدید و واضح است و محققان هنوز در جستجوی علت این اختلال هستند. کودکان مبتلا به این اختلال به طور طبیعی رشد می کنند. آن ها به مراحل عادی توسعه می رسند. سپس در مقطعی پس از سه سالگی، مهارت هایی را که قبلاً به دست آورده اند از دست می دهند. یک کودک ممکن است مهارت زبان را از دست بدهد یا توانایی برقراری ارتباط موثر را از دست بدهد. کودکان مبتلا به این اختلال دچار تغییر ناگهانی در مهارت های اجتماعی می شوند. یا حتی دچار تغییر ناگهانی مهارت های حرکتی و مهارت های زبانی می شوند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

قبل از تحقیقات مدرن در مورد علائم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی، تصورات دیگری می شد. این که این اختلال یک اختلال پزشکی با علل پزشکی قابل تشخیص است. سرانجام، محققان دریافتند که همان علت پزشکی یا عصبی همیشه باعث CDD نمی شود. علت آن مبهم است، علائم این اختلال به خوبی ثبت شده است، اما علت واقعی آن نیست.

علائم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی

علائم اختلال تجزیه ای دوران کودکی حول از دست دادن مجموعه مهارت های به دست آمده می چرخد. علائم در سه سالگی یا بعد از آن پس از یادگیری های مختلف ایجاد می شود. همانند صحبت، راه رفتن، غذا خوردن بدون کمک و استفاده از موارد کمکی آشکار می شود. علائم می توانند شدید شوند و تشنج و EEG غیرعادی شایع است. اگر چه این اختلال معمولاً بین سه تا چهار سالگی ظاهر می شود.  اما می تواند تا ده سالگی رخ دهد. در زیر لیستی از علائم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی آمده است.

• از دست دادن توانایی صحبت کردن یا برقراری ارتباط موثر
• از دست دادن مهارت های اجتماعی، ناتوانی در تعامل با دیگران. در واقع به نظر می رسد که دیگران را نادیده می گیرند
• دیگر نیازی به برقراری ارتباط مانند گرسنگی، خستگی یا آب نیست
• تحریک پذیری
• دیگر قادر به کنترل احساسات نیست
• از دست دادن توانایی راه رفتن
• از دست دادن توانایی درک زبان
• از دست دادن هماهنگی چشم و دست

علائم این اختلال می تواند از نظر شدت متفاوت باشد.

علائم این اختلال می تواند از نظر شدت متفاوت باشد. کودکانی که شستن خود، مسواک زدن، استفاده از توالت یا تغذیه خود را آموخته اند. اما توانایی خود را از دست داده اند، همه نمونه هایی از علائم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی هستند. این یک اختلال پیچیده است. ممکن است به نظر برسد که این علائم به دنبال فعالیت های جدید است همانند تشنجی، یک دوره طولانی بیماری، یا به طور ناگهانی ظاهر می شوند.

علائم  مانند تمام اختلالات ذکر شده در اختلال طیف اوتیسم است

علائم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی مانند تمام اختلالات ذکر شده در اختلال طیف اوتیسم است. تفاوت اصلی در نحوه ارائه آن ها است. متخصص باید با تجزیه و تحلیل دقیق علائم، شروع و شدت این بیماری را تشخیص دهد. اگر چه علائم CDD با گذشت زمان پیشرفت می کند، اما برخی از افراد کندتر از دیگران پیشرفت می کنند. نادر بودن این اختلال ارائه پیش آگهی دقیق را دشوار می کند. برخی از کودکان سریعتر، برخی کندتر و میزان عقب ماندگی در موارد مختلف متفاوت است.

تحقیقات در مورد این اختلال نشانه هایی می دهد. این که برخی از کودکان می توانند مهارت های از دست رفته خود را بازیابی کنند. برخی دیگر ممکن است عقب نشینی را متوقف کرده و دوباره یاد بگیرند. در حالی که برخی دیگر به عقب رفتگی ادامه می دهند. مهم است که علائم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی را در اسرع وقت تشخیص دهیم . با این کار می توان تشخیص داد و درمان را شروع کرد.

درمان

اختلال تجزیه کننده دوران کودکی درمانی ندارد.  اما مداخله و درمان زودهنگام برای کاهش شدت علائم ضروری است. درمان CDD در مورد کند کردن از دست دادن مهارت های کسب شده و درمان برای یادگیری مجدد از دست رفته است. برخی از کودکان بهتر از دیگران پاسخ می دهند، اما هر مقدار کمی مهم است. قبل از شروع درمان، کودک باید ارزیابی و تشخیص داده شود.

روش های درمانی مشابه موارد مورد استفاده است

برای درمان اوتیسم برای تشخیص تشنج ممکن است از داروهایی مانند داروهای ضد تشنج استفاده شود. و برای کنترل سایر مشکلات رفتاری شدید که ممکن است ایجاد شوند داروهای دیگر لازم است. داروهای ضد روان پریشی تجویز شود. درمان CDD شامل موارد زیر است:

• درمان دارویی
• رفتار درمانی
• درمان محیطی
• رفتار درمانی

رفتار درمانی نوعی درمان است. این درمان برای کاهش سرعت از دست دادن مهارت ها و کمک به یادگیری مجدد استفاده می شود. متخصصان واجد شرایط و دارای مجوز برنامه هایی را برای کاهش سرعت ارائه می دهند. یا حتی برنامه هایی برای  از دست دادن و یادگیری مجدد با استفاده از سیستم پاداش برای رفتار دلخواه ایجاد می کنند. متخصصان گفتاردرمانی، کاردرمانی و فیزیوتراپیست ها تخصص متفاوتی برای ارائه درمان سفارشی دارند.

یک تحلیلگر رفتار ابتدا رفتارهای کودک را مطالعه می کند. سپس از آن تجزیه و تحلیل برای ایجاد یک برنامه مراقبت استفاده می کند.

درمان محیطی

این درمان برای ارائه غنی سازی حسی طراحی شده است که می تواند علائم اختلال تجزیه کننده دوران کودکی را کاهش دهد. درمان غنی سازی حسی برای بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات طیفی استفاده می شود. نوع دقیق غنی سازی حسی توسط متخصص ایجاد می شود.  تا نوع غنی سازی مناسب را برای تجربه سفارشی ارائه دهد. این درمان برای کاهش سرعت از دست دادن مهارت ها یا یادگیری مجدد مهارت های از دست رفته طراحی نشده است. این به معنای ارائه وسیله ای برای تعامل و ارتباط است که کیفیت زندگی را بهبود می بخشد.

ارائه دهندگان مراقبت های خانوادگی و خانگی

معلوم نیست چرا برخی بهتر از دیگران پاسخ می دهند. این تحقیق بر اساس تعداد محدودی از موارد موجود برای مطالعه است. حمایت از والدین کودکان مبتلا به CDD ضروری است.