خودشیفتگی یا نارسیسیسم {دلایل و چالش ها + 4 روش درمانی}
خودشیفتگی یا نارسیسیسم
خودشیفتگی یا نارسیسیسم، یکی از اختلالات شخصیتی است که در آن فرد نیاز مفرطی به توجه و تحسین دارد و احساس برتری بر دیگران را تجربه می‌کند. این اختلال می‌تواند به روابط اجتماعی و عملکرد فردی آسیب بزند و به تبع آن، درمان نارسیسیسم اهمیت زیادی پیدا می‌کند. در این مقاله، به بررسی ابعاد مختلف خودشیفتگی، علل و نشانه‌های آن، روش‌های درمانی و نکاتی برای کمک به بهبود این وضعیت خواهیم پرداخت.
خودشیفتگی یا نارسیسیسم چیست و چه نشانه‌هایی دارد؟
خودشیفتگی یا نارسیسیسم یکی از اختلالات شخصیت است که با احساس بزرگ‌بینی، نیاز مداوم به تحسین دیگران و عدم همدلی با دیگران شناخته می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال، که در روانشناسی با عنوان اختلال شخصیت نارسیستی شناخته می‌شود، تمایل دارند خود را در مرکز توجه قرار دهند و احساس می‌کنند از دیگران برتر هستند.
علائم خودشیفتگی شامل رفتارهایی مانند خودمحوری افراطی، حساسیت زیاد به انتقاد، و ناتوانی در برقراری روابط صمیمانه و همدلانه با دیگران است. افراد مبتلا ممکن است در ابتدا جذاب و قدرتمند به نظر برسند، اما در روابط بلندمدت معمولاً دچار مشکلات جدی می‌شوند. شناخت دقیق این علائم و نشانه‌ها اولین قدم در درمان خودشیفتگی یا نارسیسیسم است.
دلایل بروز خودشیفتگی: چرا برخی افراد دچار این اختلال می‌شوند؟
برای درک علل نارسیسیسم باید به ترکیبی از عوامل روانی، اجتماعی و تربیتی توجه کرد. این اختلال می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد.
عوامل روانی
عدم تعادل در دوران کودکی، مانند تجربیات ناخوشایند یا بی‌توجهی به نیازهای عاطفی کودک، می‌تواند باعث شکل‌گیری احساس ناامنی عمیق و نیاز به اثبات ارزش به دیگران شود.
تأثیرات اجتماعی و فرهنگی
جوامعی که به رقابت، موفقیت‌های ظاهری و ارزش‌های مادی بیش از حد اهمیت می‌دهند، می‌توانند به تقویت ویژگی‌های نارسیستی کمک کنند.
تربیت و خانواده
والدینی که به طور مداوم فرزندان خود را بیش از حد تحسین می‌کنند یا بالعکس، آن‌ها را نادیده می‌گیرند، می‌توانند به شکل‌گیری شخصیت خودشیفته در آن‌ها کمک کنند. این تربیت نامتعادل به کودکان این پیام را منتقل می‌کند که ارزش آن‌ها وابسته به تأیید یا توجه دیگران است. شناخت این عوامل به ما کمک می‌کند تا در فرآیند درمان خودشیفتگی یا نارسیسیسم به ریشه‌های مشکل بپردازیم.
بیشتر بخوانید: هفت نوع خودشیفتگی و آن چه باید در ارتباط با آن بدانید
روش‌های درمانی مؤثر برای مدیریت و درمان خودشیفتگی
برای درمان اختلال شخصیت خودشیفته روش‌های مختلفی وجود دارد که هدف آن‌ها کمک به فرد در شناخت بهتر خود و بهبود روابطش با دیگران است. با استفاده از این روش‌ها، درمان خودشیفتگی یا نارسیسیسم ممکن می‌شود. برخی از این روش‌ها عبارت‌اند از:
- درمان شناختی-رفتاری: این روش یکی از رایج‌ترین رویکردهای درمانی است که به افراد کمک می‌کند افکار و الگوهای رفتاری خود را بشناسند و تغییر دهند. درمانگر با شناسایی افکار تحریف‌شده فرد مبتلا، به او کمک می‌کند نگرش‌های واقع‌بینانه‌تری پیدا کند.
- مشاوره روانشناختی: در جلسات مشاوره، فرد می‌تواند درباره تجربیات و احساسات خود صحبت کند و با کمک یک متخصص راه‌هایی برای بهبود روابط و کاهش احساس ناامنی خود پیدا کند.
- گروه‌درمانی: حضور در گروه‌های حمایتی به فرد کمک می‌کند با دیگران در تعامل باشد و از دیدگاه‌های مختلف استفاده کند. این روش به تقویت همدلی و مهارت‌های اجتماعی کمک می‌کند.
- داروهای ضد افسردگی: در مواردی که اختلال نارسیستی با افسردگی یا اضطراب همراه باشد، استفاده از داروهای ضد افسردگی می‌تواند مؤثر باشد. البته این داروها باید تحت نظر پزشک متخصص تجویز شوند.
خانواده و دوستان می‌توانند نقش حیاتی در درمان خودشیفتگی یا نارسیسیسم ایفا کنند. حمایت اجتماعی و ارتباطات سالم خانوادگی می‌تواند فرد مبتلا را به سمت پذیرش مشکل و تغییر رفتارهایش سوق دهد.
- ارتباطات خانوادگی سالم: خانواده‌ها باید یاد بگیرند که با صبوری و درک بیشتری با فرد مبتلا برخورد کنند. انتقادهای شدید یا تحقیر کردن می‌تواند وضعیت را بدتر کند.
- نقش دوستان: دوستان نزدیک می‌توانند با ایجاد فضایی امن و حمایتگر، به فرد کمک کنند تا به تدریج اعتماد به نفس خود را از طریق روابط سالم و همدلانه تقویت کند.
چالش‌ها و موانع موجود در مسیر درمان خودشیفتگی
در فرآیند درمان خودشیفتگی یا نارسیسیسم، موانع مختلفی ممکن است پیش بیاید که نیاز به مدیریت دقیق دارند:
- مقاومت در برابر تغییرات: افراد مبتلا معمولاً در برابر تغییر رفتار مقاومت می‌کنند، زیرا پذیرش مشکل برای آن‌ها دشوار است.
- عدم پذیرش مشکل توسط فرد مبتلا: یکی از بزرگ‌ترین موانع درمان این است که فرد مبتلا ممکن است اصلاً قبول نکند که نیاز به درمان دارد.
- مشکلات ارتباطی با دیگران: روابط متشنج با دیگران می‌تواند باعث شود فرد در طول درمان احساس انزوا و عدم حمایت کند.
مشاوره و درمان اختلالات نارسیسیسمی به کمک تیم مشاوره همکده
اگر شما و یا اطرافیانتان علائم اختلال نارسیسیسم یا خودشیفتگی را دارید، بهتر است برای جلوگیری از اثرات منفی آن به دنبال راهکار چاره باشید. مرکز مشاوره تلفنی همکده با استفاده از خدمات مشاوره فردی و ارائه راهکارها و تکنیک‌های اصولی به شما در مدیریت و درمان این اختلال کمک می‌کند؛ پس هم‌اکنون از طریق سامانه همکده برای درمان این اختلال نوبت مشاوره خود را ثبت کنید.
سخن آخر: گام‌های بعدی برای شروع فرآیند درمان نارسیسیم چیست؟
خودشیفتگی یا نارسیسیسم یک اختلال پیچیده شخصیتی است که می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر زندگی فرد و روابطش داشته باشد. درمان این اختلال نیاز به زمان و تلاش دارد برای شروع فرآیند درمان، اولین گام می‌تواند پذیرش مشکل و مراجعه به یک متخصص روانشناسی باشد.
خانواده و دوستان نیز می‌توانند با ارائه حمایت‌های عاطفی و پرهیز از رفتارهای قضاوت‌آمیز، به بهبود وضعیت فرد کمک کنند. در نهایت، توجه به آموزش و آگاهی، صبوری و استفاده از روش‌های درمانی مناسب، می‌تواند به افراد مبتلا کمک کند تا زندگی متعادل‌تر و روابط سالم‌تری را تجربه کنند.
