نظریه کانون روان شناسی بین فرهنگی چیست؟

در دنیای روان شناسی همیشه چیز های جدیدی به وجود می آید. از دوران قدیم تا به امروز دانشمندان و روان شناسان زیادی در زمینه های مختلف روان شناسی نظریات متفاوتی را ارائه داده اند. برخی از این تئوری ها یا نظریات را ممکن است شنیده باشید و برخی هم جدید و نا آشنا برای شما هست. فرهنگ در روان شناسی از اهمیت بالایی برخوردار است. این درست است که در هر کشوری فرهنگ های متفاوتی وجود دارد اما روان شناسی فرهنگی یک نوع تعریف را ارائه می دهد. موضوع امروز مقاله ما که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره آنلاین در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است درباره این است که نظریه کانون روان شناسی بین فرهنگی چیست؟

کانون روانشناسی بین فرهنگی

روان شناسی بین فرهنگی شاخه ای از روان شناسی است که نحوه تأثیر عوامل فرهنگی بر رفتار انسان را بررسی می کند. در حالی که بسیاری از جنبه های تفکر و رفتار انسان جهانی است، تفاوت های فرهنگی می تواند منجر به اختلافاتی غافل گیر کننده در نحوه تفکر، احساس و عملکرد افراد شود. به عنوان مثال، برخی فرهنگ ها ممکن است بر فردگرایی و اهمیت خودمختاری شخصی تأکید کنند. اما فرهنگ های دیگر ممکن است ارزش بیشتری برای جمع گرایی و همکاری بین اعضای گروه قائل شوند. چنین اختلافاتی می تواند در بسیاری از جنبه های زندگی نقش قدرتمندی داشته باشد.

روان شناسی بین فرهنگی مبحثی رو به پیشرفت

روان شناسی بین فرهنگی نیز به عنوان موضوعی فزاینده مهم در حال ظهور است زیرا محققان تلاش می کنند تفاوت ها و شباهت ها را در میان افراد با فرهنگ های مختلف در سراسر جهان درک کنند. انجمن بین المللی روان شناسی بین فرهنگی (IACCP) در سال 1972 تأسیس شد و این شاخه از روان شناسی از همان زمان به رشد و توسعه خود ادامه می دهد . امروزه تعداد بیشتری از روان شناسان در مورد تفاوت رفتارها در میان فرهنگهای مختلف در سراسر جهان تحقیق می کنند.

چرا روانشناسی بین فرهنگی مهم است؟

محققان غربی پس از سال ها تعیین اولویت تحقیقات اروپایی و آمریکای شمالی، این سوال را مطرح کردند که آیا بسیاری از مشاهدات و ایده هایی که روزگاری تصور می شد جهانی هستند، ممکن است در مورد فرهنگ های خارج از این مناطق اعمال شود؟ آیا براساس نمونه ای که مشاهدات آن ها از فرهنگ جهانیان گرفته شده است، آیا یافته ها و فرضیات آن ها در مورد روانشناسی انسان می تواند مغرضانه باشد؟

اصلاح تعصبات در زمینه روان شناسی بین فرهنگی

روان شناسان بین فرهنگی برای اصلاح بسیاری از تعصبات موجود در تحقیقات فعلی تلاش می کنند و تعیین این که آیا پدیده هایی که در فرهنگ های اروپا و آمریکای شمالی ظاهر می شوند در سایر نقاط جهان نیز وجود دارد یا خیر. به عنوان مثال، در نظر بگیرید که چگونه چیزی مانند شناخت اجتماعی ممکن است از یک فرهنگ فرد گرایانه مانند ایالات متحده در مقابل یک فرهنگ جمع گرایانه مانند چین متفاوت باشد. آیا افراد در چین به همان نشانه های اجتماعی مردم ایالات متحده اعتماد می کنند؟ چه تفاوت های فرهنگی ممکن است در درک مردم از یکدیگر تأثیر بگذارد؟ این ها تنها برخی از سالاتی است که یک روانشناس بین فرهنگی ممکن است آن ها را بررسی کند.

فرهنگ چیست؟

فرهنگ به بسیاری از ویژگیهای گروهی از مردم اشاره دارد، از جمله نگرش، رفتار، آداب و رسوم و ارزش هایی که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. در حالی که مردم از همه فرهنگ ها شادی را تجربه می کنند، نحوه ابراز این احساس از یک فرهنگ به فرهنگ دیگر متفاوت است.

هدف روان شناسان بین فرهنگی چیست؟

هدف روان شناسان بین فرهنگی بررسی رفتارهای جهانی و رفتارهای منحصر به فرد برای شناسایی روش هایی است که فرهنگ بر رفتار، زندگی خانوادگی، تحصیلات، تجارب اجتماعی و سایر زمینه ها تأثیر می گذارد.

رویکرد بین فرهنگی ترکیبی-اخلاقی

برخی از روان شناسان بین فرهنگی از رویکرد ترکیبی-اخلاقی استفاده می کنند. در همین حال، برخی از روان شناسان بین فرهنگی نیز چیزی را که به عنوان قوم گرایی شناخته می شود، مطالعه می کنند. قوم گرایی به گرایش استفاده از فرهنگ خود به عنوان معیاری برای ارزیابی و آزمودن سایر فرهنگ ها اشاره دارد. به عبارت دیگر، داشتن یک دیدگاه قوم گرایانه به معنای استفاده از درک خود از فرهنگ خود برای سنجش “طبیعی” است. این می تواند منجر به تعصب و گرایش به نگریستن به اختلافات فرهنگی غیرعادی یا منفی شود. همچنین می تواند درک تأثیر پیشینه فرهنگی شما بر رفتارهای شما را دشوار کند.

روان شناسان بین فرهنگی غالباً به چگونگی تأثیر قوم گرایی بر رفتارها و افکار ما نگاه می کنند، از جمله نحوه تعامل ما با افراد سایر فرهنگ ها از این گونه تاثیرات است.

چگونه قوم گرایی می تواند بر روند تحقیق تأثیر بگذارد؟

روان شناسان همچنین نگران این هستند که چگونه قوم گرایی می تواند بر روند تحقیق تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، ممکن است یک مطالعه به دلیل داشتن یک سوگیری قوم گرایانه مورد انتقاد قرار گیرد.

مباحث عمده روانشناسی بین فرهنگی

• احساسات
• بدست آوردن مهارت زبانی
• رشد کودک
• شخصیت
• رفتار اجتماعی
• روابط خانوادگی و اجتماعی

تفاوت روانشناسی بین فرهنگی از سایر شاخه های روانشناسی

بسیاری از شاخه های دیگر روانشناسی بر چگونگی تأثیر والدین، ​​دوستان و سایر افراد بر رفتار انسان متمرکز هستند، اما اکثر آن ها تأثیر مهمی که فرهنگ بر اعمال فردی انسان دارد را در نظر نمی گیرند. از طرف دیگر، روان شناسی بین فرهنگی بر مطالعه رفتار انسان به گونه ای متمرکز است که تأثیرات فرهنگ را در نظر بگیرد.

چه کسی باید روانشناسی بین فرهنگی را مطالعه کند؟

روانشناسی بین فرهنگی طیف گسترده ای از موضوعات را لمس می کند، بنابراین دانش آموزان علاقه مند به سایر مباحث روانشناسی ممکن است تصمیم بگیرند که در این زمینه از روانشناسی نیز تمرکز کنند. موارد زیر فقط چند نمونه از افرادی است که ممکن است از مطالعه روانشناسی بین فرهنگی بهره مند شوند:

• دانش آموزان علاقه مند به یادگیری این که چگونه شیوه های تربیت کودک در فرهنگ های مختلف بر رشد و توسعه تأثیر می گذارد.
• معلمان، مربیان و طراحان برنامه درسی که دروس و مطالب آموزش چند فرهنگی را ایجاد می کنند، می توانند از یادگیری بیشتر در مورد تأثیر تفاوت فرهنگی بر یادگیری، پیشرفت و انگیزش دانش آموز بهره مند شوند.
• دانشجویان علاقه مند به روانشناسی اجتماعی یا شخصیتی می توانند از یادگیری نحوه تأثیر فرهنگ بر رفتار اجتماعی و شخصیت فردی بهره مند شوند.

در بخش های روانشناسی در سراسر کشور، تعداد فزاینده ای از روانشناسان مشغول انجام کاری به نام “روانشناسی فرهنگی” هستند. همان طور که آن ها تجربه ها و مشاهدات خود را باز می کنند، از تئوری ها و روش های خود رونمایی می کنند و نتایج غافل گیرکننده خود را باز می کنند، هوای رمز و راز در اطراف آن ها جمع می شود.

روانشناسی فرهنگی چیست؟

 این یک منطقه مستقل در روان شناسی نیست و اکثر روانشناسان فرهنگی دوست دارند آن را به همین شکل حفظ کنند. روانشناسان فرهنگی، فرهنگ را به عنوان زیرشاخه خود محسوب نمی کنند. روانشناسان می خواهند از تأثیر گسترده تری در همه زمینه های روانشناسی سود ببرند.

تفاوت های فرهنگی

“تفاوت های فرهنگی می تواند برای نظریه پردازی روان شناختی اصلی همانند آسیب های مغزی برای علوم اعصاب آموزنده باشد. این که Phineas Gage توانایی خود را در برنامه ریزی برای آینده از دست داد، هنگامی که بیشتر قشر جلوی پیشانی خود را از دست داد، برای درک این که چگونه ذهن های سالم قادر به پیش بینی وقایع آینده هستند بسیار آموزنده بود. به همین ترتیب، دانستن این که گروه های خاصی در شرایط مختلف اجتماعی و فرهنگی تمایلات یکسانی را انجام می دهند یا نشان نمی دهند، از نحوه کار ذهن بسیار آموزنده است.