حافظه تعاملی چه چیزی می تواند به ما بگوید؟

حافظه تعاملی بخش از حافظه است که ممکن است همه ما به آن نیاز داشته باشیم. حافظه یکی از بخش های مهم مغز است. همه ما در مغز خود نیاز به کمک از طریق حافظه داریم. حافظه باعث نگه داشتن اطلاعات و ذخیره آن ها در ذهن می شود. حافظه انواع مختلفی دارد و بخش های مختلف آن را در مقاله های قبل برای شما گفتیم. روان شناسان همیشه می گویند افراد باید با روش های مثل ورزش کردن حافظه خود را تقویت کنند. همیشه باید این را بدانید که ذهن آشناست هم مانند بدن نیاز به تقویت دارد. در مقاله های قبل در ارتباط با این موضوع صحبت کردیم که حافظه در افراد چه تاثیری خواهد داشت.

در ادامه نیز می خواهیم بگوییم که حافظه چه تاثیری در افراد خواهد داشت. این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با حافظه تعاملی چه چیزی می تواند به ما بگوید؟

در مورد چگونگی عملکرد خاطرات ما نظریه های مختلفی وجود دارد

در مورد چگونگی عملکرد خاطرات ما نظریه های مختلفی وجود دارد و همه آن ح ارزش خواندن دارند. درک ما از مغز هنوز کامل نیست. اگر می خواهیم بیشتر از همه درمورد خود بدانیم ، مغز هنوز رمز و رازهای زیادی دارد که باید آن‌ ها را کشف کنیم. امروز، ما به یک نظریه نگاه خواهیم کرد که کاملاً جذاب است. و این یک حافظه عملی است.

حافظه تعاملی چیست؟

وقتی نوبت به روابط می رسد، عملکردهای زیادی وجود دارد که باعث می شود رشد آن قوی شود. یکی از این عملکردها قابلیت اشتراک اطلاعات است. در صورت نیاز به یافتن اطلاعات، ممکن است از دوست خود یا شخصی که می دانید متخصص است کمک بخواهید. با اطلاعات، ما در مورد هر چیزی که می توانید یاد بگیرید صحبت می کنیم.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اطلاعات مورد نیاز شما ممکن است در مورد چگونگی تعویض لاستیک، کاری که دوست شما شب قبل انجام می داد یا نظر آن ها در مورد اخبار باشد.

حافظه و روابط

کسانی که رابطه  ای دارند باید اطلاعاتی را که دارند یاد بگیرند، به خاطر بسپارند و سپس به اشتراک بگذارند. برخی از افراد مسئول انواع خاصی از اطلاعات هستند. در یک شغل، ممکن است شخصی به جستجوی داده اختصاص یابد، در حالی که فرد دیگری در حال تحقیق در مورد بازاریابی است. ممکن است این دو نفر نیاز داشته باشند که با یکدیگر صحبت کنند، زیرا کار آن ها بهم می پیوندد.

مثالی در ارتباط با حافظه تعاملی

به عنوان مثال، شخصی که بازاریابی را انجام می دهد ممکن است به داده های اینفوگرافیک نیاز داشته باشد تا موثرترین استراتژی بازاریابی ممکن را داشته باشد. به جای این که فرد بازاریابی بخواهد چگونگی خواندن داده را بیاموزد، از فرد داده پرسش می کند. این یک سیستم اشتراک دانش است و کاملاً قدرتمند است. سیستمی که دانش را در گروهی به اشتراک می گذارد که همه افراد دارای دانش متفاوتی هستند، همان چیزی است که به عنوان حافظه عملی شناخته می شود.

تاریخچه مفهوم حافظه

در سال 1985، ایده حافظه عملی برای اولین بار توسط دانیل وگنر مطرح شد. پیشنهادی که ایده دو نفر بود که اوقات را با هم می گذرانند و همکار هستند در حال ایجاد یک شبکه مشترک دانش بین دو نفر هستند. یک نفر ذخیره اطلاعات بود و دیگری شخصی بود که در مورد اطلاعات سوال می کرد و در صورت سوال شخص را وادار می کرد آن را به خاطر بیاورد.

این مفهوم در زمینه حافظه کاملاً متفاوت بود.

این مفهوم کاملاً متفاوت بود. این به این دلیل است که موقعیتی را به تصویر می کشد که افراد اطلاعات مختلفی دارند و آن ها اغلب برای کمک به شخص مقابل با یکدیگر صحبت می کنند یا معاملات انجام می دهند. نظریه حافظه غیر عملیاتی یک فرایند است. از ساختار بالایی برخوردار است و برای سهولت کار به سه فرآیند تقسیم شده است. این ها رمزگذاری، ذخیره سازی و بازیابی هستند. ‌

نکته

ما کمی در مورد هر سه فرآیند صحبت خواهیم کرد. این فرایندها برای اولین بار توسط وگنر ایجاد شد ، وی معتقد است که این فرایندها به افراد کمک می کند تا پیوندهای جدیدی ایجاد کرده و روند را ادامه دهند.

برخی آزمایشات در مورد مفهوم حافظه عملی انجام شده است.

برخی آزمایشات در مورد مفهوم حافظه عملی انجام شده است. یکی به شرکای عاشقانه نگاه کرد. این شرکا هر دو حافظه تعاملی داشتند. آن ها هنگام انجام یادآوری دانش عملکرد بسیار بهتری داشتند. یک زن و شوهر می توانند برای به خاطر سپردن اطلاعات بیشتر از دو غریبه با هم کار کنند و این نشان می دهد که چگونه هر رابطه ای با هم کار می کند تا بیشترین حافظه را داشته باشد.

زوجین از نحوه کار یکدیگر اطلاع دارند.

این به این دلیل است که زوجین از نحوه کار یکدیگر اطلاع دارند. آن ها بهترین روش های گفتگو با یکدیگر را می دانند و به فرد دیگر اجازه می دهند یاد بگیرد. آن ها آن چه شخص مقابل را کاملاً می داند می دانند و نیازی به یادآوری چیزی ندارند که همسرشان می داند. این امر بار کمتری بر دو طرف تحمیل می کند. در همین حال ، دو غریبه فاقد دانش مشترک یک زن و شوهر هستند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

این می تواند به معنای عملکرد ضعیف آن ها باشد. تا به حال مجبور شده اید یک پروژه گروهی را با گروهی از غریبه ها انجام دهید؟ سرگرم کننده نیست و یکی از دلایل آن این است که شما نمی دانید طرف مقابل چه می داند.

فرآیند حافظه تعاملی

همان طور که قبلاً ذکر شد، سه فرآیند حافظه عملی وجود دارد. این ها رمزگذاری، ذخیره سازی و بازیابی هستند. با انتشار اطلاعات جدید و همچنین به اشتراک گذاشتن اطلاعات افراد با یکدیگر، اطلاعات همیشه به روز می شوند.

رمزگذاری

ابتدا مرحله رمزگذاری وجود دارد. این زمانی است که فرد از تخصص فرد مقابل آگاهی پیدا می کند. سپس آن را دسته بندی می کنند. آن ها این کار را با اختصاص حوزه دانش به شخصی که بیشترین تطابق را با آن دارد، انجام می دهند. این می تواند به شکل کسی باشد که چه شرایطی را انجام داده است. کدگذاری در توسعه کلی حافظه فعال شما بسیار مهم است.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

این به افراد مختلف نیاز دارد تا با یکدیگر تعامل داشته و دانش خود را به اشتراک بگذارند. سپس، آن ها می توانند از افراد دیگر اطلاعات کسب کنند.

ذخیره سازی

همان طور که احتمالاً می دانید، ذخیره سازی زمانی است که اطلاعات نگهداری می شود و با شخصی که در این زمینه متخصص است نگهداری می شود. وقتی متخصصان جدید شناسایی می شوند، اطلاعات منتقل می شوند و این به همه کمک می کند تا یاد بگیرند و به این معنی است که فضای ذخیره سازی در بین یک نفر به طور کلی کمتر است. وقتی همه اطلاعات دارند، بار ذخیره سازی آنقدرها زیاد نیست.

بازیابی در حافظه تعاملی 

سرانجام، مرحله بازیابی است. این زمانی است که فردی در گروه با استفاده از حافظه ای که ایجاد کرده است شخصی را پیدا می کند که در زمینه دانش لازم تخصص دارد. سپس، آن ها به سراغ آن شخص می روند و اطلاعات را بازیابی می کنند. اگر اطلاعاتی که آن ها دارند صحیح و مفید باشد، پیوند بین این دو نفر قویتر می شود. با این حال، اگر اطلاعاتی که آن ها نادرست هستند، کل روند دوباره شروع می شود. بالاخره اطلاعات دقیق باید دوباره رمزگذاری شوند. با این کار همه می توانند اطلاعات را یک بار دیگر به اشتراک بگذارند.

مولفه های حافظه تعاملی

در این جا برخی از اجزای حافظه غیرفعال آورده شده است.

تخصص

اول، ما یک سیستم حافظه غیر فعال را تشکیل می دهیم که قوی است. این کار زمانی انجام می شود که گروهی اطلاعاتی درباره موضوع خاصی داشته باشند که افراد دیگر گروه از آن ها برای تبادل نظر دانش استفاده کنند. وقتی کسی در گروه می فهمد که شخص دیگر این گروه چه می داند، پس از آن می تواند با افراد دیگر گروه تبادل اطلاعات کند. این یکی از دلایل مفید بودن سیستم حافظه تعاملی است. شانس کمتری برای همپوشانی وجود دارد و باعث می شود تا آن جا که ممکن است کارآمد باشد.

کمبود ها در یک تیم

شخصی در تیم می تواند اطلاعات بیشتری را در مورد کمبود آن ها بیاموزد و سپس می تواند آن چه را که شخص مقابل نمی داند با یکدیگر مبادله کند. وقتی تخصص در گروه اتفاق می افتد، گروه بسیار سازمان یافته تر است و می تواند کار را خیلی بهتر انجام دهد. وقتی همه بدانند که تخصصشان چیست، دستگاه را ادامه می دهد.

هماهنگی

حال، بیایید هماهنگی در حافظه تعاملی را بررسی کنیم. این زمانی است که باید به ضرورت پرداخت. وقتی نیاز به تلاش برای برنامه ریزی و هماهنگی است، چقدر باید باشد؟ اگر تیمی دارای یک سیستم حافظه غیرفعال مرتبط است که قدرتمند است، دیگر نیازی به تلاش هماهنگ نیست. همه می دانند چه کاری می توانند انجام دهند و چه کاری نمی توانند انجام دهند.