دلایل فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن

دلایل فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن چیست؟ اغلب در مواردی مانند تبعیض جنسیتی یا آزارهای جنسی آسیب زیادی ناشی از ناسزا گفتن به افراد وارد می شود. اغلب افراد بر این باور هستند که صحبت های شما می توانند باعث آزار و خراب شدن آینده ی یک کودک شوند اما تحقیقات کمی هستند که ثابت کنند کلام به تنهایی بتواند تا این حد آسیب رسان باشد. در اصل مشکل مربط با روشی است که آسیب را برای خودمان تعریف کرده ایم – آسیب ها برای ما بر اساس استانداردها و احساساتی مانند باورهای مذهبی یا جنسی تعریف شده اند. ما به ندرت آسیب ها را با چیزهای قابل اندازه گیری مانند اختلالات خواب می سنجیم. روان درمان تلاش زیادی دارند تا بتوانند نتایج روانی ناشی از فحش دادن را نشان دهند.

ناسزا گویی می تواند در نتیجه ی هر نوع احساسی بوده و نتایج مثبت یا منفی به همراه داشته باشد. تلاش های صورت گرفته تا این زمان نشان داده اند اغلب افراد از کلمات توهین آمیز به نوعی استفاده می کنند که مشکل ساز نخواهد بود. این اطلاعات بر این فرض است که ما کودکان و بزرگسالان زیادی را می بینیم که از کلمات ناسزای بسیار زیادی استفاده می کنند و به ندرت شاهد عواقب منفی برای آن ها بوده ایم. کمتر دیده می شود که این کلمات منجر به خشونت فیزیکی شوند. تمام موارد استفاده از فحش و ناسزا در عصبانیت نیست. گاه این کلمات بی ضرر بوده و حتی می تواند نتایج مثبتی داشته باشد، مثلا در جک هایی که می گوییم. البته در این زمینه روان شناسان نیاز به کار و تحقیق بیشتری دارند.

آیا شنیدن یا بیان کلمات نادرست و فحش برای کودکان بد است؟

بررسی دلایل فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن بسیار مهم است. ناسزا گفتن در بزرگسالان مرتبط با مشکلاتی مانند خشونت کلامی، آزار جنسی یا تبعیض است. اما وقتی کودکان وارد صحنه می شوند فحش ها برای والدین تبدیل به یک مشکل شده و پایه ای برای سانسورهای زیاد در تلویزیون یا موضوعات درسی است. با توجه به همه گیر بودن این مشکل، جالب است که بدانید کتاب های روان شناسی رسیدگی به این رفتار را یک ضرورت مهم در فرایند رشد یا یادگیری زبان نمی دانند.

آیا این رفتار عادی است؟

برای والدین همیشه این سوال وجود دارد که آیا این رفتار عادی است و چطور باید به آن واکنش نشان دهند. اطلاعات موجود نشان داده اند فحش دادن از حدود دو سالگی شروع شده و در سنین 11 تا 12 رفتاری مشابه بزرگسالان خواهد شد. در زمانی که فرزند شما وارد مدرسه می شود باید روی کلمات زیادی کار کند.ما دوست داریم بدانیم آیا فرزندمان معنی کلمه ای که استفاده می کند را می داند. ما می دانیم کودکان کم سن تر به احتمال بیشتری نسبت به کودکان بزرگتر یا بزرگسالان از فحش های ساده تر و کلمات متعادل تری استفاده می کنند. این واژه ها می توانند شامل کلمات دفاعی و لغاتی باشند که در رسانه ها یا اطراف خود شنیده است.

ما نمی دانیم دقیقا کودکان چطور کلمات فحش را یاد می گیرند، با وجودی که این بخشی اجتناب ناپذیر از یادگیری زبان است، و در اوایل زندگی شروع می شود. چه فرزند شما فحش می دهید یا نه، می دانیم او نیاز دارد به نوعی این کار را یاد بگیرد. در اینجا به او یاد می دهیم تفاوت میان شوخی با ازار دادن را درست متوجه شود. با مصاحبه هایی که صورت گرفته است اغلب والدین می گویند فرزندشان کلمات را از والدین، دوستان یا خواهر و برادر خود یاد گرفته اند نه از رسانه ها و تلویزیون.

می خواهیم به بررسی دلایل فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن بپردازیم.

چگونه فحش دادن نامناسب را کنار بگذاریم؟

درست مانند هر عادت بد دیگری، فحش دادن به سادگی در شما شکل گرفته و ترک آن عادت سختی خواهد بود. گاه حتی متوجه استفاده از این کلمات در گفتار خود نیستید. با این وجود مسلما تغییر دادن عادت ناسزا گویی شما با شناخت اینکه مشکلی دارید و تلاشی واقعی برای حل ان داشته باشید، امکان پذیر است. در این بخش به شما ترفندهایی را یاد می دهیم تا با کمک آن بتوانید گفتار خود را درست کنید و عادت به فحش دادن را کنار بگذارید.

دریافت کمک از یک دوست را در لیست خود بیاورید.

دلایل فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن در بخش های بسیاری دیده می شوند. به اشتراک گذاشتن یک تجربه ی سخت یا کاری بزرگ با یک دوست یا همراه باعث می شود تمام روال آن برای شما قابل تحمل تر شود و حتی گاه لذت بخش. دوستی را در نظر بگیرید که بتوانید در طی تلاش برای ترک ناسزاگویی به شکل های مختلفی به شما کمک کند، مثلا:

• می توانید از دوستی کمک بگیرید که خودش هم در این زمینه مشکل دارد و برای ترک این عادت در کنار هم تلاش کنید، و یا می توانید از دوستی که زیاد اهل استفاده از این کلمات نیست کمک گرفته و بخواهید مراقب حرف های شما باشد و هر زمان باز کلمه ی بدی استفاده کردید به شما تذکر بدهد.

محرک های خود را شناخته و یاد بگیرید از آن ها اجتناب کنید.

هرکس محرک های شخصی و مربوط به خود را دارد که می توانند منجر به تمایل برای استفاده از فحش ها شوند. 

از یک شیشه ی مربا کمک بگیرید.

این شیشه روشی است که بارها آزمون و خطا داشته و نشان داده است می تواند به افراد یادی برای ترک عادت فحش دادن کمک کند. روش شیشه مربا به این شکل است که شما یک شیشه ی بزرگ یا قلک را برمی دارید. (چیزی که به سادگی به داخل آن دسترسی داشته باشید.) و هربار که از کلمه ی نادرستی استفاده کردید مبلغی را برای جریمه داخل آن می اندازید. می توانید به این ظرف به دو شکل نگاه کنید: برای تنبیه یا پاداشی در آینده.

• این یک تنبیه است زیرا باید هربار که فحش دادید با مبلغی از پولتان خداحافظی کنید.

دور دستتان یک دستبند ببندید.

این روش برابر با یک معادل انسانی است که به شما در زمان کار نادرست یک شک می دهد تا رفتار بدتان را کنار بگذارید.

پیش خودتان وانمود کنید همیشه یک غریبه با شما همراه است.

راه دیگر برای آموزش به خودتان برای کنترل زبان در هر زمان این است که تصور کنید کسی در تمام مدت به حرف های شما گوش می دهد. این فرد می تواند مادرتان باشد یا کسی که از فحش دادن در مقابل او خجالت می کشید.

از گوش دادن موسیقی هایی که کلمات نامناسب دارند خودداری کنید.

افراد زیادی که عادت به فحش دادن دارند، خصوصا نوجوانان، تحت تاثیر محتوای موسیقی، فیلم یا برنامه ی تلویزیونی مورد علاقه ی خود به آن رسیده اند. اگر برای شما نیز همینطور است شاید نیاز باشد به خودتان یادآوری کنید در دنیای واقعی مردم با هم اینطور صحبت نمی کنند. سعی کنید از سبک موسیقی دیگری استفاده کرده و یا حداقل در آهنگ های مورد علاقه ی خود از نسخه های بدون فحش کمک بگیرید.

فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن – خودتان را متقاعد کنید که فحش دادن رفتاری منفی است.

دلایل فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن نیاز به دقت زیادی دارند. فحش ها برای موقعیت های مختلفی استفاده می شوند، شما ممکن است زمانی که ترسیده یا عصبانی هستید فحش بدهید، وقتی سعی دارید روی نکته ای تاکید کرده یا وقتی می خواهید کمی شوخ طبع باشید. فحش دادن به دلایل متعددی یک عادت ناخوشایند است. بد دهان می تواند می تواند سطح پایین تحصیلی یا حماقت شما را نشان دهد در حالی که این حقیقت نیست. اگر این رفتار در مقابل فرد دیگری استفاده شود نوعی قلدری دیده می شود. فحش دادن می تواند برای فرد شنونده آزاردهنده باشد. در نتیجه فرصت شغلی شما را می توان خراب کرده یا در رابطه به فردی که علاقه مندید آسیب برساند.

فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن – تمرین تفکر مثبت داشته باشید.

تفکر مثبت برای ترک عادت فحش دادن اهمیت زیادی دارد. علت این است که افراد وقتی از چیزی شاکی هستند، در وضعیت خلقی بدی قرار دارند یا در کل منفی هستند از ناسزا استفاده خواهند کرد. اما با مثبت فکر کردن شما نیاز به فحش دادن را کلا از بین برده اید. اما یادگیری داشتن طرز فکر مثبت می تواند برای شما سخت باشد. اگر دیدید در حال تجربه ی افکار یا احساسات منفی هستید از خودتان بپرسید ” آیا این موضوع واقعا اهمیت دارد؟ “

فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن – در مقابل خودتان صبور باشید.

فحش دادن عادتی است که شما سال های زیادی با آن همراه بوده اید و تبدیل به بخشی از گفتار روزانه ی شما شده است. درست مانند هر عادت کسب شده ی دیگر، ترک کردن یک شبه ی آن غیرممکن خواهد بود.

فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن – به عادات خود در فحش دادن دقت داشته باشید.

دلایل فحاشی و ناسزاگویی و راههای کنترل آن بسیار مهم هستند. اولین گام برای آموزش به خودتان جهت ترک عادتی که دارید این است که بدانید چه زمانی از این کلمات استفاده می کنید. آیا تنها در کنار افرادی خاص یا جای مشخصی آن ها را به زبان می آورید؟ باید بفهمید چرا فحش می دهید و چرا از این کلمات در الگوهای کلامی خود استفاده می کنید.