چگونه خود را در خانه قرنطینه کنیم
کسانی که تست مثبت کرونا ویروس داشته اند علائمی شبیه به آنفولانزا را از خود نشان داده اند، از جمله تب، سرفه های خشک و مشکل در تنفس و همچنین علائمی از ذات الریه. در موارد شدیدتر، بیماران ممکن است از کار افتادن عضوها را تجربه کنند. در حال حاضر هیچ دارویی برای کرونا ویروس وجود ندارد.
با وجودی که متخصصان سلامت مرتبا هشدارهای خود به بیماران در مورد خود قرنطینگی را ادامه می دهند با این وجود کمبود شفافیت در مورد معنای حقیقی این روال وجود دارد. باید اطمینان یابید افراد خود را درست قرنطینه می کنند. این مورد برای پیشگیری از پیشرفت بیشتر بیماری ضروری است.
چه زمانی یک فرد باید خود را قرنطینه کند؟
اگر فردی به ناحیه ی آلوده از کرونا ویروس سفر کرده باشد، در نزدیکی فردی قرار گرفته باشید که مشکوک به داشتن ویروس است یا علائمی از بیماری را از خود نشان داده است به او پیشنهاد می شود در قرنطینه بماند.
ویروس در حال حاضر به بیش از 100 کشور گسترش یافته و افراد زیادی را در سراسر جهان درگیر خود کرده است. با این وجود نیازی نیست حتما به نقاطی با خطر بالا سفر کرده باشید که گفته شود در خطر ویروس قرار دارید. کسانی که فاصله ی کمتر از دو متر از فرد بیمار داشته اند در خطر بوده و باید برای پیشگیری در قرنطینه بمانند.
قرنطینه کردن خود یعنی چی؟
قرنطینه ی شخصی شامل ماندن در خانه برای 14 روز و اجتناب از تماس با افراد یا حیوانات است. این یعنی به محل کار نروید، از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نکنید، کسی را به عنوان ملاقات کننده در خانه ی خود نپذیرید و کارهای بیرون از خانه را برای بعد بگذارید.
دوستان و اعضای دیگر خانواده باید در این زمان وسایل لازم را برای شما تهیه کنند، آن ها نباید با افراد بیمار تماسی داشته باشند. غذا را می توان برای این افراد برد اما باید پشت در گذاشت و ملاقاتی صورت نگیرد.
این افراد در طول دورانی که در قرنطینه هستند باید علائم خود را تحت نظر داشته باشند. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها می گوید در صورت تشدید و بدتر شدن علائم با فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
قرنطینه ی خانگی باید تنها زمانی قطع شود که خطر انتقال بیماری با افراد دیگر از بین رفته یا بسیار کم شده باشد. به اتمام رساندن قرنطینه باید با مشاوره با افراد متخصص صورت گیرد.
قرنطنیه چطور روی افراد دیگر در خانه و خانواده ی شما اثر می گذارد؟
اگر فرد آلوده به ویروس در خانه با افراد دیگری باشد، ان ها باید خود و حیواناتشان را از بیمار جدا سازند.
انجمن تخصصی بیماری ها می گوید افراد بیمار در زمان ورود به محیط های مشترک باید از ماسک استفاده کنند، در زمان عطسه و سرفه دهان خود را بپوشانند، هیچ وسیله ای را مشترک با فردی دیگر استفاده نکنند، مرتبا دست های خود را بشویند، و تمام سطوح پر تماس در خانه باید به طور مرتب ضدعفونی شوند.
علائم و نشانه های دیگری که فرد باید خود را قرنطینه کند چه هستند؟ چه زمانی می توان به این قرنطینه پایان داد؟
اگر علائمی شبیه به تب، سرفه و تنگی نفس را داشتید در این زمان است که باید خود را در خانه قرنطینه کنید و از دیگر اعضای خانواده دور بمانید. اگر هریک از این علامت ها را داشتید با پزشک تماس بگیرید اما تا زمانی که علائم شما قابل مدیریت هستند در خانه بمانید (درست مانند یک سرماخوردگی یا آنفولانزای معمولی) گر تنگی نفس شدیدی داشتید یا علائم شما ناگهان بدتر شدند این درست زمانی است که باید از فوریت های پزشکی کمک بگیرید.
بر اساس راهنمایی های داده شده، کسانی که علائم کویید – 19 را دارند باید تا زمان از بین رفتن علائم در خانه باشند و باید حداقل هفت روز بعد از اولین روز آشکار شدن علائم در خانه بمانند تا اطمینان یابند دیگر ناقل بیماری نخواهند بود.
فردی که در قرنطینه ی خانگی است چطور باید از کمک های پزشکی بهره مند شود؟
اگر فردی مشکوک به ابتلا به کرونا ویروس است باید با مراکز مرتبط تماس بگیرد تا علائم او را بررسی کنند. بیماران نباید بدون اطلاع به مراکز درمانی مراجعه کنند زیرا خطر قرار گرفتن دیگران در معرض ویروس را بالا خواهند برد.
چرا قرنطینه ی خانگی اهمیت دارد؟
قرنطینه کردن خود می تواند به توقف گسترش ویروس جدید کرونا کمک کند. بر اساس آمارهای سازمان جهانی، بیشترین افراد تحت تاثیر این یروس جدید افراد مسن یا کسانی است که قبلا مشکلاتی در سلامت خود داشته اندو قرنطینه کردن خود نه تنها مانع از بیماری دیگران می شود بلکه می تواند زندگی افراد زیادی را نجات دهد.
با وجودی که متخصصان سلامت برخی از راه های انتقال ویروس را بیان کرده اند اما هنوز دقیق تمام راه هایی که می توان به فرد دیگری منقل شود را نمی دانند و به همین دلیل قرنطینه کردن خود در خانه اهمیت زیادی دارد.
مشکل بزرگ این است که انتقال بیماری هنوز به درستی قابل درک نیست. مشخص شده است این ویروس از فردی به فرد دیگر انتقال می یابد. در تماس های اجتماعی، عطسه یا سرفه، تماس صورت با صورت و در بیمارستان هایی که تجهیزات کافی و مناسبی برای پیشگیری و کنترل وجود ندارد، اما اینکه چطور به سادگی در موقعیت های دیگر منتقل می گردد هنوز درست مشخص نیست.
چه تفاوتی میان قرنطینه و خود قرنطینگی وجود دارد؟
بر اساس اطلاعات داده شده، خود قرنطینگی یعنی محدود کردن حرکات افرادی که ممکن است در معرض بیماری قرار گرفته باشند تا مشخص شود آیا بیمار هستند یا نه. این افراد بدون علامت هستند اما به نقاطی سفر کرده اند که شیوع ویروس در آن شدید بوده است یا تماس نزدیک با افرادی داشته اند که تست کویید – 19 آن ها مثبت بوده است. قرنطینه کردن خود به متخصصان سلامت اجازه می دهد تا از نزدیک میزان پیشرفت علائم را بررسی کنند و در عین حال از انتقال ویروس پیشگیری نمایند. کسانی که از آن ها خواسته می شود در قرنطینه بمانند باید در خانه مانده و برای 14 روز با کسی تماس نزدیک نداشته باشند.
قرنطینه کردن اشاره دارد به جدا کردن افرادی که در حال حاضر بیمار هستند و باید از باقی افراد دور بماننند. قرنطینه کردن این افراد باعث ایجاد فرصت بهبود بدون انتقال بیماری به افراد دیگر است. بیمارانی که تست مثبت کویید – 19 داشته اند باید در قرنطینه بمانند تا زمانی که:
- حداقل هفت روز از اولین زمان بروز علائم شما گذشته است.
- علائم دیگر بهبود یافته اند ( برای مثال زمنی که سرفه یا تنگی نفس شما بهتر شده است.)
- برای حداقل 72 ساعت دیگر تب نداشته اید. (سه روز کامل بدون استفاده از دارویی برای کاهش تب، دیگر تب نداشته اید.)
تصمیم برای اتمام قرنطینه و ملاقات با دیگران باید بر عهده ی افراد متخصص باشد.
این ها چه تفاوتی با فاصله ی اجتماعی دارند؟
با نگرانی های مطرح شده در مورد کویید – 19 بسیاری از افراد خودشان انتخاب کرده اند تا به مکان های عمومی نروند، حتی اگر بیمار نباشند. این چیزی است که به عنوان فاصله ی اجتماعی یا عدم تماس با مکان ها یا موقعیت هایی که تماس نزدیک با دیگران می تواند اتفاق بیفتد تعریف می شود. برخلاف کسانی که در قرنطینه ی اجباری یا خود قرنطینگی هستند این افراد در معرض ویروس نبوده و تنها در تلاش برای کاهش خطر بیماری هستند.
اگر به من گفته شود باید در قرنطینه ی خانگی یا اجباری باشم چه کار باید بکنم؟
با توجه به این مطلب، این ویروس می تواند برای گروه های پرخطر کشنده باشد. به همین علت مهم است که گام ها لازم برای پیشیری از گسترش ویروس را بردارید. در اینجا به شما گفته می شود چطور در روزهای قرنطینه از خودتان و دیگران محافظت کنید:
-
در خانه بمانید.
- فعالیت های خود بیرون از خانه و مراجعه به مراکز پزشکی را محدود کنید و به محل کار نروید. از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نکرده و در صورت نیاز از خودروی شخصی استفاده کنید. در صورت نیاز به مواد غذایی می توانید از دوستان بخواهید برای شما تهیه کرده و پشت دربتان بگذارند.
-
خودتان را جدا کنید.
- متخصصان سلامت پیشنهاد می دهند در حد ممکن اگر هم خانه ای دارید اتاقی را برای خودتان بردارید. در صورت ممکن از دستشویی جداگانه نیز استفاده کنید.
- ماسک بزنید.
- اگر بیمار هستید و باید به محیطی عمومی رفته یا با فردی دیگر در ارتباط باشید حتما باید برای پیشگیری از انتقال ویروس ماسک بزنید. به یاد داشته باشید قبل از ورود به مطب دکتر با زمان رفت و برگشت از مطب حتما از ماسک استفاده کنید. اگر نمی توانید رانندگی کنید همراه شما باید از ماسک استفاده کند.
-
از حیوانات خانگی دور بمانید.
- با وجودی که گزارش های تایید شده ای از انتقال کویید – 19 از حیوان به انسان وجود ندارد بازهم پیشنهاد می شود کسانی که مبتلا به کرونا ویروس شده اند تماس خود با حیوانات را محدود سازند زیرا اطلاعات زیادی در مورد این ویروس شناخته شده نیست. اگر باید در زمان بیماری از یک حیوان خانگی مراقبت کنید حتما از ماسک صورت استفاده کرده و قبل و بعد از تماس با حیوان دست های خود را بشویید.
-
وسایل شخصی را به کسی مشترک نشوید.
- برای اجتناب از انتقال ویروس، ظرف، ملافه، حوله و دیگر وسایل شخصی شما باید جدا از دیگران باشند. با بعد از استفاده از وسایل را خوب با اب و صابون شست.
-
دست های خود را بشویید.
- مرتبا برای بیست ثانیه دست های خود را با اب و صابون بشویید و اگر صابون نداشتید می توانید از ضدعفونی کننده ها بر پایه ی الکل استفاده کنید.
-
مرتبا سطوح را تمیز و ضدعفونی کنید.
- سطوحی که تماس با ان زیاد است مانند روی کابینت، دستگیره ی درب، تلفن، توالت و کیبورد را با استفاده از ضدعفونی کننده ها مرتبا تمیز کنید.
-
ورزش کنید.
- داشتن فعالیت باعث سلامت فیزیکی و روانی شما در طول قرنطینه می شود. ورزش می تواند سطح بالا رفته ی کورتیزول را کاهش داده و محرکی برای آزادسازی اندروفین، بهبود وضعیت خلقی و شادابی است.
منابع: