آیا قرص های خواب آور به خواب طبیعی کمک می کند؟

خواب یکی از اصلی ترین گزینه های برای آرامش روحی و روانی افراد است. همه ما باید در طول روزخواب کافی داشته باشیم. اگر ما بخواهیم برای ادامه کار و زندگی انرژی خود را جذب کنیم نیاز است که فعالیت های مختلفی را انجام دهیم. این ها یعنی که روال خواب مناسبی داشته باشیم. گاهی اوقات برخی افراد از قرص های خواب آور استفاده می کنند.

خوابیدن مراحل مختلفی دارد و روان شناسان راه حل های خابفص برای درست خوابیدن ارائه داده اند. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات خوابیدن نیز وجود دارد. برخی اوقات بیماری های مختلف می توانند اختلالات خواب را به وجود بیاورند. اگر فردی نتواند برنامه خواب درستی داشته باشد دچار آزار و اذیت خواهد شد. در مقاله های قبل در ارتباط با خوابیدن و ویژگی های خواب خوب صحبت کردیم. ما می خواهیم ببینیم که آیا قرص های خواب آور به خواب طبیعی کمک می کند؟

در این زمینه به خصوص باید در نظر داشت که با یک نوع از یک فرایند نمی توان گفت که شما دارای آن مشکل هستید. یکی از نکاتی که همه باید بدانند این است که با استفاده از یک یا دو مورد نمی توان تایید کرد که اختلالاتی وجود دارد یا خیر. این نکته را باید بدانید که خواب کافی می تواند باعث پیشرفت فعالیت شما هم بشود. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با آیا قرص های خواب آور به خواب طبیعی کمک می کند؟ صحبت کنیم.

قرص های خواب آور

وقتی خواب سراغتان نمی آید، وسوسه انگیز است که برای تسکین به یک قرص خواب یا کمک خواب مراجعه کنید. ممکن است در لحظه احساس خواب را دریافت کنید. اما اگر مرتباً در خوابیدن مشکل دارید، این علئم نشان دهنده این است که شما مشکلی دارید. این می تواند چیزی به سادگی کافئین زیاد یا تماشای تلویزیون، تلفن یا استفاده بیش از حد از لب تاپ در اواخر شب باشد. یا ممکن است نشانه ای از یک مشکل زمینه ای پزشکی یا روانی باشد. اما هر چه که باشد، با قرص های خواب درمان نمی شود. در بهترین حالت، قرص های خواب آور یک راه حل کمکی موقت هستند. در بدترین حالت، آن ها یک اعتیاد آور هستند که می توانند بی خوابی را در دراز مدت بدتر کنند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

این بدان معنا نیست که هرگز نباید از دارو استفاده کنید، اما مهم است که فواید آن را در مقابل خطرات آن بسنجید. به طور کلی، قرص‌های خواب‌آور زمانی مؤثرتر هستند که برای موقعیت‌های کوتاه مدت، مانند سفر در مناطق زمانی یا نقاهت پس از یک عمل پزشکی، به طور کم استفاده شوند. اگر تصمیم به مصرف طولانی مدت قرص های خواب آور دارید، بهتر است آن ها را فقط به ندرت، “در صورت نیاز” استفاده کنید و از وابستگی خودداری کنید.

خطرات و عوارض قرص های خواب آور

همه قرص های خواب آور دارای عوارض جانبی هستند.  بسته به داروی خاص، دوز و مدت زمان ماندگاری دارو در بدن شما این عوارض متفاوت است. عوارض جانبی رایج عبارتند از خواب آلودگی طولانی روز بعد، سردرد، دردهای عضلانی، یبوست، خشکی دهان، مشکل در تمرکز، سرگیجه، بی ثباتی و بی خوابی برگشتی.

سایر خطرات قرص های خواب آور

ممکن است در طی یک دوره زمانی، نسبت به داروهای خواب آور اعتیاد پیدا کنید. شما مجبور خواهید بود برای اثربخشی آن ها بیشتر مصرف کنید، که به نوبه خود می تواند منجر به عوارض جانبی بیشتری شود.

• وابستگی به مواد مخدر: ممکن است برای خوابیدن به قرص های خواب آور تکیه کنید و بدون آن ها نتوانید بخوابید یا حتی بدتر بخوابید. به ویژه قرص های تجویزی می توانند بسیار اعتیادآور باشند و قطع مصرف آن ها را دشوار کنند.
• علائم ترک: اگر دارو را به طور ناگهانی قطع کنید، ممکن است علائم ترک مانند حالت تهوع، تعریق و لرزش داشته باشید.
• تداخلات دارویی: قرص های خواب آور می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند. این می تواند عوارض جانبی را بدتر کند و گاهی اوقات خطرناک باشد، به ویژه با داروهای مسکن و سایر داروهای آرام بخش.
• بی خوابی برگشتی: اگر نیاز به قطع مصرف قرص های خواب دارید، گاهی اوقات بی خوابی می تواند حتی بدتر از قبل شود.

پوشاندن یک مشکل اساسی ممکن است یک اختلال پزشکی یا روانی زمینه ای یا حتی یک اختلال خواب وجود داشته باشد. این باعث بی خوابی شما می شود که با قرص های خواب آور قابل درمان نیست.

برخی از خطرات جدی قرص های خواب

داروهای آرام بخش- خواب آور (بنزودیازپین ها و غیر بنزودیازپین ها) می توانند باعث واکنش های مختلفی شود. از جمله آلرژیک شدید، تورم صورت، ضعف حافظه، توهم، افکار یا اقدامات خودکشی و رفتارهای پیچیده مرتبط با خواب مانند راه رفتن در خواب، رانندگی در خواب (رانندگی در حالی که کاملاً بیدار نیستند). بدون هیچ خاطره ای از واقعه) و خواب خواری (غذا خوردن در نیمه شب بدون هیچ نگرانی که اغلب منجر به افزایش وزن می شود). اگر رفتار غیرعادی مرتبط با خواب را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای خواب آور و قرص های خواب آور بدون نسخه (OTC).

قرص‌های خواب استاندارد بدون نسخه به آنتی‌هیستامین‌ها به‌عنوان ماده فعال اصلی خود برای تقویت خواب‌آلودگی متکی هستند. داروهای خواب رایج بدون نسخه عبارتند از:

• دیفن هیدرامین (در نام های تجاری مانند Nytol، Sominex، Sleepinal، Compoz یافت می شود)
• داکسیلامین (نام های تجاری مانند Unisom، Nighttime Sleep Aid)
• برخی دیگر از داروهای خواب OTC آنتی هیستامین ها را با مسکن استامینوفن (که در نام های تجاری مانند Tylenol PM یافت می شود) ترکیب می کنند. برخی دیگر مانند NyQuil آنتی هیستامین ها را با الکل ترکیب می کنند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

• مشکل آنتی‌هیستامین‌ها این است که خاصیت آرام‌بخشی آن‌ها اغلب تا روز بعد باقی می‌ماند که منجر به اثر خماری در روز بعد می‌شود. در صورت استفاده طولانی مدت، می توانند باعث فراموشی و سردرد نیز شوند. به دلیل این مسائل، کارشناسان خواب توصیه می کنند از استفاده زیاد آن ها خودداری کنید. عوارض جانبی رایج قرص های خواب آنتی هیستامین
• خواب آلودگی متوسط ​​تا شدید روز بعد.
• سرگیجه و فراموشی.
• دست و پا چلفتی، احساس عدم تعادل.
• یبوست و احتباس ادرار.
• تاری دید.
• خشکی دهان و گلو.
• حالت تهوع.

داروهای خواب با نسخه

انواع مختلفی از قرص های خواب نسخه ای وجود دارد که به عنوان خواب آور آرام بخش طبقه بندی می شوند. به طور کلی، این داروها با کار بر روی گیرنده های مغز برای کند کردن سیستم عصبی عمل می کنند. برخی از داروها بیشتر برای القای خواب استفاده می شوند، در حالی که برخی دیگر برای خواب ماندن استفاده می شوند. برخی از آنها بیشتر از سایرین در بدن شما دوام می آورند (نیمه عمر طولانی تر)، و برخی خطر بیشتری برای تبدیل شدن به عادت دارند،

قرص های خواب آور و  آرام بخش بنزودیازپین

بنزودیازپین ها قدیمی ترین دسته از داروهای خواب هستند که هنوز به طور معمول مورد استفاده قرار می گیرند. تصور می شود که بنزودیازپین ها به عنوان یک گروه نسبت به سایر خواب آورهای آرام بخش بی خوابی خطر وابستگی بیشتری دارند. این ها به عنوان مواد کنترل شده طبقه بندی می شوند. بنزودیازپین‌هایی که برای درمان بی‌خوابی تأیید شده‌اند، عمدتاً برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می‌شوند، شامل استازولام (با نام تجاری ProSom)، فلورازپام (Dalmane)، کوازپام (Doral)، تمازپام (Restoril) و تریازولام (Halcion).

معایب قرص های خواب آور بنزودیازپین

شما می توانید از نظر جسمی و روانی به بنزودیازپین ها وابسته شوید. وقتی برای مدتی قرص مصرف می‌کنید، ممکن است باور داشته باشید که بدون آن‌ها نمی‌توانید بخوابید. و وقتی مصرف آن‌ها را متوقف کنید، ممکن است در واقع علائم ترک فیزیکی مانند اضطراب و بی‌خوابی برگشتی را تجربه کنید.

قرص های خواب آور اگر به صورت شبانه استفاده شوند می توانند اثربخشی خود را از دست بدهند. زیرا گیرنده های مغز نسبت به اثرات آن ها حساسیت کمتری دارند. در کمتر از سه تا چهار هفته، بنزودیازپین ها نمی توانند موثرتر از یک قرص خواب آور معمولی باشند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

کیفیت کلی خواب شما را می توان با خواب عمیق ترمیمی کمتر و خواب REM کاهش داد. ممکن است روز بعد کندی شناختی و خواب‌آلودگی (اثر خماری) را تجربه کنید که ممکن است حتی بدتر از هرچیزی باشد که از کمبود خواب واقعی احساس می‌کنید. بی خوابی پس از قطع مصرف عود می کند، حتی اگر دارو در حین مصرف موثر باشد.

مثالی در ارتباط با این زمینه

مانند استفاده از همه قرص‌های خواب‌آور، شما در واقع به جای مقابله با بی‌خوابی، فقط مشکل را به تعویق می‌اندازید.

ممکن است پیوندی به زوال عقل وجود داشته باشد. در حالی که در حال حاضر تحت بررسی است، این نگرانی وجود دارد که استفاده از بنزودیازپین ها ممکن است به ایجاد زوال عقل کمک کند.

قرص های خواب آور آرام بخش غیر بنزودیازپین

تصور می شود که آن ها عوارض جانبی کمتری دارند و خطر وابستگی کمتری دارند. اما همچنان مواد کنترل شده در نظر گرفته می شوند.