انواع مختلف اختلالات دو قطبی

براساس بررسی های موسسه ملی بهداشت روان، تعداد زیادی از افراد دنیا از نوعی اختلال دوقطبی رنج می برند، انواع مختلف اختلالات دو قطبی که قبلاً افسردگی شیدایی نامیده می شد. آن ها در برخی از دوره های زندگی خود این شرایط را تجربه می کنند. بدتر اینکه، به نظر می رسد شیوع دو قطبی در حال افزایش است. اما انواع مختلف اختلالات دو قطبی چیست؟ این می تواند یک بیماری بسیار گیج کننده باشد که به طور روزمره بر همه جنبه های زندگی شما تأثیر می گذارد. این بیماری به عنوان یک بیماری روانی توصیف می شود که باعث تغییر چشمگیر انرژی، توانایی تفکر واضح و خلق و خو می شود.

بسته به نوع اختلال دوقطبی، افراد ممکن است شما را یک روز نامنظم، دیوانه و پرخاشگر توصیف کنند و روز دیگر به شدت افسرده شوند. اگرچه معمولاً روزانه تغییر نمی کند، اما توصیف دقیق این واقعیت است که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی غالباً روحیه خود را تغییر می دهند. در نهایت برای این که بتوانید به نتیجه مثبتی برسید لازم است تا به مرکز مشاوره همکده مراجعه نمایید. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران می باشد. این مرکز ارائه دهنده خدمات مشاوره حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی می باشد.

انواع مختلف اختلالات دو قطبی

مهم نیست که شما چه نوع اختلال دوقطبی داشته باشید، همه آنها دارای علائم اختلال دو قطبی هستند که شامل درگیری هایی از مانیا و افسردگی تا درجات مشخص است. یکی از تفاوت های طول زمان هر یک از این دوره ها. تفاوت دیگر در شدت اپیزودها است. انواع معمولاً پذیرفته شده اختلالات دو قطبی عبارتند از:

اختلال دو قطبی |

با اختلال دو قطبی I، دوره های شیدایی در اختلال دو قطبی حداقل یک هفته طول می کشد یا آنقدر شدید است که فرد مبتلا باید در بیمارستان بستری شود. دوره های افسردگی معمولاً حداقل دو هفته طول می کشد. همچنین ممکن است همزمان علائم شیدایی و افسردگی داشته باشید.

اختلال دو قطبی II

مبتلایان به اختلال دو قطبی II هنوز هم مانیا و هم افسردگی دارند اما علائم شیدایی خفیف تر است. شیدایی در این نوع از اختلال دو قطبی خفیف به عنوان هیپومانیا شناخته می شود زیرا شدت آن کمتر از اختلال دو قطبی I است. ممکن است برای چندین روز احساس انرژی داشته باشید و هفته ها یکبار با دوره های افسردگی شدید متناوبا حال بد داشته باشید. با این حال، مراحل اختلال دو قطبی برای همه متفاوت است.

اختلال سیکلوتایمیک یکی از انواع مختلف اختلالات دو قطبی

اگر علائم دو قطبی II بیش از دو سال طول بکشد، وضعیت شما به عنوان اختلال سیکلوتایمیک یا سیکلوتیمیا شناخته می شود. این تنها در صورتی است که علائم شما با معیارهای اختلال دو قطبی I مطابقت نداشته باشد. مبتلایان به اختلال سیکلوتایمیک بیش از شیدایی کامل مانند هیپومانیا مانند اختلال دو قطبی I دارند.

همچنین دو نوع فرعی از اختلال دوقطبی وجود دارد که گاهی اوقات در توصیف بیماری استفاده می شود.

اختلال دو قطبی نامشخص

اگر علائم اختلال دو قطبی شما در هیچ یک از سه نوع اختلال دیگر قرار نگیرد، متخصصان بهداشت روان این را اختلال دو قطبی نامشخص می نامند. به عبارت دیگر، اگر چندین دوره هیپومانیا بدون افسردگی داشته باشید، این یک اختلال دوقطبی نامشخص است.

اختلال دو قطبی دوچرخه سواری سریع

کسانی که مبتلا به اختلال دوقطبی دوچرخه سواری سریع هستند حداقل چهار دوره خلقی دارند که در طی یک سال حداقل هفت روز ادامه دارد. آنها همچنین ممکن است با سرعت بیشتری از شیدایی به افسردگی تغییر کنند، مثلاً در یک هفته چندین بار از یک به دیگری بروید.

اختلال دو قطبی کودکان

اختلال دو قطبی در کودکان با اختلال دو قطبی در بزرگسالان متفاوت است و به عنوان اختلال دو قطبی کودکان شناخته می شود. با این حال، این یک موضوع بحث برانگیز است زیرا به نظر می رسد کودکان به طور طبیعی دچار نوسانات خلقی مشابه اختلال دو قطبی می شوند. این امر تشخیص و درمان اختلال دو قطبی در کودکان را بسیار دشوار می کند.

چه کسی دچار اختلال دو قطبی می شود؟

هر کسی از هر سن، نژاد یا جنسیتی می تواند به اختلال دو قطبی مبتلا شود. با این حال، به طور معمول در حدود 25 سالگی نشان داده می شود. اگرچه کارشناسان دلیل علمی مشخصی در مورد علت دقیق اختلالات دو قطبی پیدا نکرده اند، اما چند عامل یا خطرات موثر در این امر وجود دارد. این موارد شامل گزینه های زیر می باشد:

ژنتیک

اگر پدر یا مادر یا خواهر یا برادر شما مبتلا به اختلال دو قطبی است، خطر ابتلا به اختلال دو قطبی بیشتر است. در حقیقت، بیش از بیش از کسانی که به این اختلال مبتلا هستند، یک یا چند نفر از بستگانشان با اختلال دو قطبی یا افسردگی دارند. با این حال، این ثابت نمی شود، زیرا کسانی که هیچ خویشاوندی با اختلال دو قطبی ندارند نیز مبتلا به اختلال دو قطبی شده اند. علاوه بر این، مطالعات روی دوقلوها نشان داد که فقط به این دلیل که یکی دچار اختلال دوقطبی می شود، به معنای اراده دوقلوی دیگر نیست.

عملکردهای مغز با انواع مختلف اختلالات دو قطبی

حتی اگر محققان قادر به تشخیص اختلال دو قطبی با اسکن مغزی نیستند، اما در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی تفاوت هایی در اندازه مغز پیدا کرده اند. همچنین، برخی از قسمت های مغز وجود دارد که در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی عملکرد متفاوتی دارد.

عوامل استرس زای زندگی

برخی از متخصصان ارتباطی را بین وقایع استرس زا و اختلال دو قطبی پیدا کرده اند. به عنوان مثال، از دست دادن یکی از عزیزان، تشخیص بیماری عمده یا مزمن، طلاق یا از دست دادن شغل فقط برخی از این موارد است.

سومصرف مواد

تصور می شود که استفاده بیش از حد از داروها یا الکل برای افراد مبتلا به اختلال دو قطبی نیز عامل خطر یا محرک است. همبودی اعتیاد و اختلال دو قطبی هنوز در حال مطالعه است، اما نتایج تا کنون نشان می دهد که درصد زیادی از کسانی که یکی از این اختلالات را دارند نیز مورد دیگر را دارند.

علائم و نشانه های اختلال دو قطبی

چه شما نوع I، نوع II، سیکلوتیمایک یا هر نوع اختلال دیگر را داشته باشید، علائم شیدایی و افسردگی اختلال دو قطبی وجود دارد که باید جستجو کنید. اگرچه با نوع II و اختلالات سیکلوتیمیک، علائم شیدایی نسبت به اختلال دو قطبی نوع I خفیف تر است. برخی از علائم اختلال دو قطبی عبارتند از:

شیدایی

• پرانرژی تر از حد معمول
• خوشحال تر یا دوستانه تر
• صحبت سریعتر از حد معمول
• بیشتر از 24 ساعت نخوابیدن
• افکار مسابقه ای
• رفتارهای پرخطر مانند نوشیدن مشروبات الکلی، قماربازی، برخوردهای تصادفی جنسی یا خریدهای ضروری
• اعتماد به نفس بیش از حد
• رفتار تکانشی
• تحریک

افسردگی

• بیشتر از حد معمول بخوابید یا روزها از رختخواب خارج نشوید
• غم و اندوه شدید بدون دلیل مشخص
• انزوا
• در تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها مشکل دارید
• خوردن بیشتر یا کمتر از حد معمول
• صحبت و حرکت کندتر از حالت عادی
• بدون دلیل گریه کردن
• از دست دادن علاقه به فعالیت های مورد علاقه
• افکار مرگ یا خودکشی

اگر شما یا کسی که می شناسید این علائم یا سایر علائم دو قطبی مربوط به مانیا یا افسردگی را دارید، باید فوراً با یک متخصص بهداشت روان تماس بگیرید. اختلال دو قطبی یک بیماری روانی جدی است که نیاز به درمان دارد. اختلال دو قطبی درمان نشده احتمالاً بدتر خواهد شد. بسیاری از روش های درمانی برای اختلال دوقطبی وجود دارد که می تواند با اختلال دو قطبی و کنار آمدن با اختلال دو قطبی امرار معاش کند. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی می توانند زندگی عادی داشته باشند، درست مثل بقیه با درمان صحیح.

درمان های اختلال دو قطبی

اگرچه رایج ترین درمان افراد مبتلا به اختلال دو قطبی دارو است، اما روان درمانی نیز با موفقیت استفاده می شود. علاوه بر این درمان ها، بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دو قطبی در درمان تلفنی روان شناسی، گروه درمانی و ژورنالیسم موفقیت کسب کرده اند. درمان اختلال دو قطبی لزوماً تجربه دشواری نیست.

دارو برای افراد مبتلا به اختلال دو قطبی

قبل از مراجعه به روانپزشک برای مصرف دارو باید با یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید زیرا برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی بدون دارو درمان می شوند. با این حال، در نهایت اکثر آنها با دارو خوب می شوند. برخی از این داروها شامل داروهای ضد افسردگی، ضد روان پریشی و تثبیت کننده های خلقی هستند. البته انواع مختلفی از هر یک از این داروها نیز وجود دارد. برخی از این موارد عبارتند از:

داروهای ضد افسردگی

اینها در انواع مختلفی مانند مهارکننده های جذب مجدد سروتونین و نورآدرنالین (SNRI) مانند دولوکستین، ونلافاکسین و دسوانلافاکسین، مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) مانند سیتالوپرام، پاروکستین و سرترالین، و آنتی سپتیس، داروهای ضد تجویز مانند و نورتریپتیلین.

داروهای ضد روان پریشی

داروهای ضد روان پریشی معمولی شامل کلرپرومازین، تیوریدازین، تری فلووپرازین، فلوفنازین، پروفنازین و لوکساپین هستند. داروهای ضد روان پریشی نسل دوم شامل کلوزاپین، پروفنازین، زیپراسیدون، کوتیاپین، ریسپریدون و اولانزاپین است. تثبیت کننده های خلق و خو: متداول کننده خلقی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد، در واقع ماده معدنی به نام لیتیوم است. بعلاوه، افرادی که دارای اختلال دو قطبی هستند، گاهی با داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، لاموتریژین، والپروئیک اسید، گاباپنتین، توپیرامات و اگزکاربازپین با موفقیت درمان می شوند.

روان درمانی

روان درمانی که به عنوان گفتگوی درمانی نیز شناخته می شود، به طور منظم با یک مشاور یا درمانگر کار می کند تا یاد بگیرد که چگونه اختلال دو قطبی را درمان کند یا اختلال دو قطبی را بهبود بخشد. برای انواع اختلالات روانشناختی، رفتاری و شخصیتی استفاده می شود. درمانگر می تواند به شما کمک کند تا با زندگی روزمره خود با اختلال دوقطبی کنار بیایید و مشکلات اصلی را که بر اثر این اختلال بر شما تأثیر گذاشته است، متمرکز کنید. در جلسه درمان چهره به چهره سنتی، شما هفته ای یک بار با درمانگر یا مشاور خود در مطب آنها 30 تا 60 دقیقه ملاقات می کنید. با این حال، راه ساده تری وجود دارد. شما می توانید با مشاوره تلفنی روان شناسی مرکز مشاوره همکده تماس بگیرید.

گروه درمانی

گاهی اوقات همچنین به شما کمک می کند تا با افراد دیگری که از همان مسایل مشابه یا مشابه شما رنج می برند صحبت کنید. البته، افراد مبتلا به اختلال دو قطبی همه متفاوت هستند، بنابراین آنچه برای یک فرد مفید است ممکن است برای شخص دیگر مفید نباشد. با این حال، داشتن گروهی از افرادی که از شما حمایت می کنند می تواند کمک بزرگی باشد. کسانی که تجربه اختلال دو قطبی دارند می توانند احساس شما را درک کنند. هنگامی که اختلال دو قطبی شما درمان شد، می توانید دوباره به حالت عادی برگردید.