اختلال خود زشت پنداری

تصویری که از خود در آینه می بینید را دوست ندارید؟ با وجودی که همه ی افراد به نوعی با برخی خصوصیات فیزیکی خود اذیت می شوند کسانی که از اختلال خود زشت پنداری رنج می برند ساعات زیادی از روز را صرف ایرادهای خیالی یا واقعی خود کرده و از راه های اغراقی و زیادی برای پنهان کردن این ایرادها از دیگران استفاده می کنند.

اختلال خود زشت پنداری چیست؟

علائم و نشانه های اختلال خود زشت پنداری می تواند در هر فرد کاملا متفاوت از فرد دیگری باشد. تمرکز اغلب روی بخش خاصی از بدن یا ایرادی فرضی است، مانند خال ها یا کک و مک هایی که به نظر فرد خیلی بزرگ هستند و یا خیلی قابل توجه می باشند. نواحی متئاول دیگر برای ایرادها می توانند جای کوچک زخم، جوش، مو، موهای بدن، اندازه و شکل آلت تناسلی یا سینه ها، اندازه ی ماهیچه ها، اندازه یا شکل بخشی از اعضای صورت یا دیگر بخش های بدن.

ارتباط میان اختلال خودزشت پنداری و دیگر شرایط در سلامت روان

به خاطر شباهت هایی که با اختلال وسواس فکری وجود دارد اختلال خود زشت پنداری اغلب یکی از طیف های اختلال وسواس فکری شناخته می شود. با اختلال وسواس فکری، ممکن است از افکار مکرری که در ذهنتان تکرار می شوند رنج ببرید، ترس ها یا تصویرهایی که نمی توانید آن ها را کنترل کنید. هر اضطرابی که شما حس می کنید منجر به روال ها یا عاداتی می شود که به کاهش این تنش کمک می کنند.

وقتی دچار اختلال خود زشت پنداری می شوید دیدگاه شما از ایرادهایی که حس می کنید منجر به کندن پوست، نظافت بیش از حد یا دیگر رفتارها می شود. این دیدگاه می تواند تاثیری منفی روی روابط اجتماعی، حرفه ای و خانوادگی داشته باشد.

اختلال خود زشت پنداری چطور روی وضعیت سلامت شما اثر دارد.

اختلال خود زشت پنداری ریشه در بسیاری از مشکلات عاطفی، فیزیکی و روانی داشته و حتی می تواند باعث آن ها شود. این مشکلات می توانند روی کیفیت زندگی روزانه ی شما اثر داشته باشند. ممکن است احساس کنید:

• درو شدن از آینه ها
• ورزش های بیش از حد
• مرتبا در مورد ظاهر خود فکر می کنید.
• نمی خواهید کسی از شما عکس بگیرد.
• مرتبا لباس های خود را عوض می کنید.
• باور دارید دیگران توجه خاص و دقیقی به ظاهر ایراد شما دارند.
• مکررا به پزشک های مختلف می روید، خصوصا متخصص زیبایی
• مرتبا ایرادی که حس می کنید را لمس کرده، چک کرده یا اندازه می گیرید.
• نوع خاصی از لباس را می پوشید، مانند کلاه ها یا روبنده هایی برای پنهان کردن ایراد
• از مشکلات عاطفی رنج می برند، از جمله افسردگی، احساس نفرت، کمبود اعتماد به نفس و اضطراب
• بیش از حد آرایش می کنید یا برای پوشاندن ان ایراد می خواهید از هر چیزی که بتوان استفاده کنید.
• مرتبا پوستتان را می کنید، از ناخن گیر یا موچین برای برداشتن جوش ها یا موهای ناخواسته استفاده می کنید.
• مرتبا موهای خود را شانه می زنید، اصلاح می کنید یا در دیگر فعالیت های رسیدگی به ظاهر خود شرکت می کنید.

 

علت اصلی اختلال خود زشت پنداری

علت اصلی اختلال خود زشت پنداری شناخته شده نیست. یک نظریه در این مورد می گوید مشکلاتی در انتقال دهنده های عصبی خاصی وجود دارد (مواد شیمیایی که به سلول های عصبی در مغز که به هم پیام می دهند کمک می کند) اغلب خود زشت پنداری اغلب در افرادی ایجاد می شود که دچار مشکلات روانی هستند، مانند افسردگی شدید یا اضطراب، که به حمایت از این نظریه کمک می کند.

فاکتورهای موثر روی ایجاد اختلال خود زشت پنداری 

• کمبود اعتماد به نفس
• والدین و کسانی در اطراف که مرتبا از ظاهر فرد انتقاد می کردند.
• تجربه کردن اتفاقات سخت در گذشته یا تنش های عاطفی در طول دوران کودکی
• فشار از جانب دوستان یا جامعه ای که در آن ظاهر فیزیکی معیار زیبایی و ارزش است.

علائم و نشانه های متداول اختلال خود زشت پنداری کدام اند؟

• مرتبا از دیگران در مورد ظاهر خود سوال می کند.
• جراحی پلاستیک مکرر یا درمان با متخصص پوست
• فکر کردن مکرر در مورد ظاهر خود (حداقل یک ساعت در روز)
• به ندرت فرد از خانه بیرون می رود و یا تنها شب ها خارج می شود.
• اجتناب از شرکت در اجتماع، مکان های عمومی، محیط کار، مدرسه و…
• مشکلات عاطفی مانند احساس افسردگی، اضطراب، کمبود اعتماد به نفس، فکر کردن به خودکشی و…
• ملاقات های مکرر با پزشکان و متخصصان زیبایی برای ترمیم کردن بخشی از بدن که به نظر ایراد دارد.
• کندن زیاد پوست که ممکن است از موچین یا ناخن گیر برای این کار استفاده شود تا مو یا جوش ها را بردارد.

حتما باید به یاد داشته باشید کسانی که با اختلال خود زشت پنداری زندگی می کند عادی به نظر می رسند. ایرادی ظاهری ای که این افراد می بینند اصلا وجود نداشته یا خیلی کم است. با این وجود فرد مبتلا به این اختلال اغلب متوجه این موضوع نمی شود. ان ها فکر می کنند ظاهرشان از نظر دیگران نیز زشت است این ایراد در نظر دیگران نیز مانند خودشان چیز قابل توجهی است. شاید علت این باشد که افراد مبتلا به اختلال خود زشت پنداری اغلب دیدگاه متفاوتی دارند،  به نظر می رسد ان ها خود را کاملا متفاوت از دیگران می بینند.

چگونه می توان تفاوت میان ناراضی بودن از بخشی از بدن خود با اختلال خود زشت پنداری را متوجه شد؟

 با این وجود اگر مقدار زمان و انرژی ای که صرف فکر کردن در مورد بدن خود می کنید با عملکردهای روزانه ی شما تداخل داشته یا باعث استرس عاطفی قابل توجهی می شود.

کدام بخش های بدن اغلب در اختلال خود زشت پنداری مورد توجه اند؟

• اغلب صورت و بدن نقاط تمرکزی برای نگرانی ها هستند. با این وجود افراد مبتلا به اختلال خود زشت پنداری می توانند بسیار نگران بخشی از بدن خود باشند.
• بخش های دیگر متداول برای نگرانی عبارتند از دست ها، پاها، شکم، ران پا، وزن، و ساختار بدن (برای مثال حس می کنید به اندازه ی کافی ماهیچه ندارید.)

مشکلات همراه با اختلال خود زشت پنداری

مشکلاتی می توانند باعث اختلال خود زشت پنداری شده یا همراه با آن باشند برای مثال:

• مصرف مواد
• اختلالات خوردن
• اختلال وسواس فکری
• افکار یا رفتارهای مرتبط با خودکشی
• افسردگی شدید یا دیگر مشکلات روانی
• درد یا خطر فیزیکی به خاطر جراحی های زیبایی مکرر
• مشکلات سلامت ناشی از رفتارهایی مانند کندن پوست
• اختلالات اضطراب، از جمله اختلال اضطراب اجتماعی ( فوبیای اجتماعی)

درمان 

 

• درمان رفتارشناختی

درمان رفتار شناختی می تواند با تغییر دادن طرز فکر و رفتار شما به مدیریت علائم اختلال خود زشت پنداری کمک کند.

این کار کمک می کند یاد بگیرید چه چیزی باعث تحریک علائم شما می شود و راه های متفاوتی که برای فکر کردن و برخورد با این عادات دارید را تغییر می دهید.

شما و درمانگرتان روی اهداف در این درمان توافق کرده و باهم سعی می کنند به آن دست یابند.

درمان رفتار شناختی برای اختلال خود زشت پنداری شامل تکنیکی است که با نام مواجهه درمانی شناخته می شود.

این درمان شما را به تدریج در معرض موقعیت هایی می گذارد که در حالت عادی باعث می شود در مورد ظاهر خود اضطراب پیدا کنید.

• مهارکننده های بازجذب سروتونین

مهارکننده های بازجذب سروتونین نوعی داروی ضدافسردگی هستند.

حدود 12 هفته زمان می برد تا مهارکننده های بازجذب سروتونین روی علائم اختلال خود زشت پنداری اثر بگذارند.