پایان دوره نوجوانی و خطر استرس سبک زندگی

اکنون با توجه به موارد بسیار زیادی که باید از آنها مراقبت کرد، به راحتی می توان از تقاضا غرق شد. مرحله آخر نوجوانی، «استقلال آزمایشی»، بین 18 تا 23 سالگی اتفاق می‌افتد و نیاز به انجام کارهای بیشتر برای خود بیش از هر زمان دیگری دارد. هنگامی که تقاضاها بیش از حد احساس می شود، متوسل شدن به استرس برای انرژی اضطراری برای مقابله با آنچه نیاز است انجام شود، معمول است. اتکای منظم به انرژی اضطراری می‌تواند نشانه‌هایی از استرس سبک زندگی مانند خستگی مداوم، فشار، درد، فرسودگی شغلی و فروپاشی را ایجاد کند. در حالی که برخی از استرس ها اجتناب ناپذیر است، خواسته های بالا را می توان با انتخاب اهداف، استانداردها و محدودیت های متوسط ​​و حفظ مراقبت از خود کاهش داد. پایان دوره نوجوانی و خطر استرس سبک زندگی می تواند ایجاد شود.

ما در ارتباط با استرس دوره نوجوانی در این مقاله از وب سایت مرکز مشاوره همکده صحبت می کنیم. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران است. این مرکز ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی می باشد.

پایان دوره نوجوانی و خطر استرس سبک زندگی

در دوران نوجوانی، زندگی هرگز کم چالش نمی شود. فقط بیشتر بزرگ شدن همیشه در مورد مدیریت پیچیدگی افزایش یافته است. بنابراین، با ورود به مرحله نهایی نوجوانی، چیزی که من آن را «استقلال آزمایشی» می‌نامم، در حوالی سال‌های دانشگاه، یک جوان خواسته‌های بیشتری برای رسیدگی به حال و آینده دارد که هر دو برای جلب توجه رقابت می‌کنند. تلاش زیادی برای همگام ماندن و پیشرفت لازم است. “اکنون خیلی چیزها به من بستگی دارد!” از آنجایی که تلاش انرژی می گیرد. با آن شروع کنید.

مشکل انرژی

مشکلی در انرژی شخصی وجود دارد – ظرفیت در دسترس فرد برای تفکر و عمل – که به زودی کشف می شود. محدود است. نگهداری می خواهد و می تواند پس از خرج شدن، لحظه ای تمام شود یا از بین برود. خستگی این احساس است که اکنون انرژی کافی وجود ندارد. “من کتک خورده ام.” “دیگر نمی توانم.” “من نیاز به استراحت دارم.” مدیریت انرژی مستلزم قضاوت در مورد چگونگی و زمان مصرف آن است. و زمانی که برای ترمیم آن نیاز به استراحت و تجدید منظم است.

انرژی یک منبع حیاتی اساسی است، ظرفیت در دسترس هر فرد برای عملیات روزانه. به راحتی می توان آن را بدیهی دانست، طوری رفتار کرد که انگار در عرضه بی نهایت است، همیشه در دسترس است، و هرگز تمام نمی شود یا از بین نمی رود. با این حال، این طوری نیست. در هر لحظه از زمان، انرژی شخصی محدود است. آن را کم‌تغذیه یا بیش از حد خرج کنید، و عملکرد انسان آسیب می‌بیند. “من کاملا خسته شدهام!” “نمیتونم ادامه بدم!” “من خسته شدم!” استرس را وارد کنید. در حقیقت پایان دوره نوجوانی و خطر استرس سبک زندگی می تواند چالش های بسیاری را به همراه داشته باشد. چالش هایی که می تواند مشکلاتی خاص را پدید آورد. در این میان برای رفع مشکلات هم باید اقدام نمود.

هزینه استرس

با تخلیه انرژی به راحتی در دسترس، فرد همچنان می تواند با تکیه بر پاسخ مقابله ای اضطراری اقدام کند. برای رفع استرس، با تقاضای بیش از حد مقابله کند. استرس ارزش بقای زندگی دارد. این به فرد این امکان را می دهد که سیستم خود را وادار کند تا یک منبع انرژی اضطراری برای غلبه بر خستگی یا مقابله با بحران تولید کند، مانند دانش آموزی که برای انجام تکالیف به انگیزه ضرب الاجل لحظه آخری وابسته است. “من تمام شب را بیدار ماندم تا مقاله ام را به موقع تمام کنم.” با این حال، آنها بهای فیزیکی و عاطفی را پرداختند: “من امروز واقعاً نابود شدم!”

مهم نیست که چقدر در آن زمان مفید است، استرس همیشه سیستم انسان را تحلیل می‌برد. آیا ارزش این را داشت که در بحران وارد عمل شوید؟ ارزش داشت اینقدر به خود فشار بیاورد؟ آیا ارزش این را داشت که خود را فرسوده کند؟ در یک موقعیت تهدید کننده زندگی، پاسخ ممکن است یک “بله” غیرقابل صلاحیت باشد. با این حال، به عنوان یک استراتژی برای عملکرد روزانه، پاسخ معمولا “نه” است. زیاده روی مداوم می تواند جایی باشد که استرس سبک زندگی شروع می شود. در حقیقت زمانی که پایان دوره نوجوانی و خطر استرس سبک زندگی با هم پیش می روند.

نشانه های خطر استرس سبک زندگی

برای رویارویی با تقاضای بی وقفه، به استرس وابسته باشید، و جوان متوجه می شود که هزینه های شخصی تلاش بیش از حد را می توان حداقل به پنج روش روانی پرداخت کرد.

• خستگی: زمانی که فرد جوان احساس فرسودگی می کند. “من فقط خیلی احساس خستگی می کنم.”
• فشار: زمانی که فرد جوان فشار را احساس می کند. “تنش بیشتری برای تحمل وجود دارد.”
• درد: زمانی که فرد جوان احساس می کند به راحتی صدمه دیده یا ناراحت می شود. “من دردها و نگرانی های بیشتری دارم.”
• فرسودگی شغلی: زمانی که جوان نگرش منفی بیشتری دارد. “همیشه برایم مهم نیست که چه اتفاقی می افتد.”
• شکست: زمانی که فرد جوان عملکرد کمتری دارد. “من نمی توانم تمام آنچه را که باید به خاطر بسپارم ادامه دهم.”

این پاسخ های استرس در حالی که اغلب به صورت متوالی رخ می دهند، می توانند تجمعی باشند، به طوری که تا زمانی که فرد دچار فروپاشی می شود، ممکن است مقداری خستگی، فشار، درد و فرسودگی از قبل وجود داشته باشد. جوان تازه استخدام شده و جاه طلب را در شغل ابتدایی خود در نظر بگیرید، زیرا ساعت های طولانی و تلاش های سخت هزینه های شخصی را به همراه دارد: “من همیشه پشت سر هم می دوم تا جلوتر  از بقیه باشم!” این جاست که پایان دوره نوجوانی و خطر استرس سبک زندگی خود را نشان می دهد.

دروازه بانان تقاضا و خطر استرس سبک زندگی

همانطور که نوجوان بزرگتر کشف می کند، زندگی مستقل مکانی سخت برای زندگی است زیرا همیشه کارهای زیادی وجود دارد که انجام آنها ضروری و مطلوب است. بنابراین اکنون سؤال این است: چگونه استرس ناشی از تقاضای بیش از حد مداوم را تعدیل کنیم؟ اکنون سه نوع تصمیم گیری وجود دارد که خودکنترلی لازم را اعمال می کند: تعیین اهداف، استانداردها و محدودیت های قابل پشتیبانی.

• تعیین اهداف : با جاه طلبی ارتباط دارد: او در زندگی خود چقدر می خواهد آرزو داشته باشد؟
• استانداردها با برتری ارتباط دارند: چقدر می‌خواهد عملکرد خوبی داشته باشد؟
• محدودیت‌ها به تحمل مربوط می‌شوند: چقدر می‌تواند در یک زمان انجام دهد؟

یک جوان مستعد استرس کسی است که برای بهترین بودن تلاش می کند، کمال را هدف قرار می دهد و نمی تواند به درخواست ها یا فرصت ها “نه” بگوید. به طور فزاینده‌ای، برای تعدیل خواسته‌ها، جوان گاهی نیاز دارد که بتواند مصالحه کند، تا تصمیم بگیرد که در بسیاری از موارد (نه همه) به سادگی کافی است. در واقع پایان دوره نوجوانی و خطر استرس سبک زندگی به شیوه ای دیگر نسبت به قبل خود را نشان می دهد.

تغییر و نگهداری

در نهایت، به خاطر سلامتی، تمایزی وجود دارد که گاهی اوقات می تواند در شروع عملکرد مستقل مفید باشد – بین جذابیت تغییر و نیاز به نگهداری. نیازهای تغییر توجه را جلب می کند زیرا آنها چیزهای جدید و متفاوت و بیشتر و بهتر را ارائه می دهند. تغییر به این دلیل ارزشمند است که زندگی انسان را تقویت می کند، بهبود می بخشد و تحریک می کند. به همین دلیل، تقاضاهای تغییر وسوسه انگیز برای پیگیری هستند. اینگونه است که هیجان را تجربه می کنید و جلو می روید.

نیازهای تعمیر و نگهداری کمتر جذاب هستند، زیرا تنها کاری که انجام می دهند حفظ عملکرد روزانه است – توجه به آنچه معمولی، مورد انتظار، تکراری و روتین است. به همین دلیل، می توان به راحتی از خواسته های تعمیر و نگهداری کاست و نادیده گرفت. این دقیقاً همان روشی است که با رعایت اصول اولیه از یک روز به روز دیگر می‌روید، بنابراین از کار بیرون نرفته‌اید.

بنابراین می توانید بفهمید که چگونه جوان وسوسه شده است که نیازهای درس خواندن و پرداخت کرایه را فدای میل حضور در مهمانی و خرید یک لباس جدید کند. در پایان دوره نوجوانی، گاهی اوقات می توان به راحتی به دنبال تغییر به قیمت نگهداری رفت و بعداً مجبور شد هزینه استرس زا این بی توجهی اساسی به خود را جبران کند. پایان دوره نوجوانی و خطر استرس سبک زندگی را در زوند تغییر می تواند نشان دهد.

مشاوره والدین برای رفع خطر استرس سبک زندگی

بنابراین، والدین چه چیزی می توانند به نوجوان مرحله آخر خود پیشنهاد کنند که استرس را از استقلال بیشتر در محدوده های قابل تحمل دور نگه دارد؟ مواردی که والدین می توانند ارائه کنند به شرح زیر می باشد:

• استرس گاه به گاه را همانطور که انتظار می رود درمان کنید.
• علائم مداوم استرس را با توجه مشاهده کنید.
• مراقبت از خود را هر روز در اولویت قرار دهید.
• تغییرات وسوسه انگیز را به قیمت تعمیر و نگهداری دنبال نکنید.
• اهداف، استانداردها و محدودیت های خود را تعیین کنید تا از تقاضای بیش از حد مداوم جلوگیری کنید.
• سعی کنید متوسل شدن به استرس برای انجام کارهای روزانه را به یک عادت همیشگی تبدیل نکنید.

برای نوجوان مرحله آخر، افزایش تقاضای استقلال فرصت بیشتری برای استرس ایجاد می کند. با این حال، اگر جوان تشویق شود که آگاهانه ادامه دهد، او می تواند این خواسته را تعدیل کند. از این رو . پایان دوره نوجوانی و خطر استرس سبک زندگی می تواند به درستی مدیریت شود.