بیش فعالی در کودکان

کودکان مبتلا به بیش فعالی دارای علائم ناخواسته، بیش فعالی هستند. می توان به موارد زیر  برای بیش فعالی در کودکان اشاره کرد:

• دائما در جنب و جوش هستند.
• بی قرار  هستند و عصبانی می شوند.
• به حرف کسی گوشش نمی دهند.
• نمی توانند بدون سر و صدا بازی کنند.
• اغلب بیش از حد صحبت می کنند.
• وقفه در کار دیگران می اندازند.
• به راحتی از خود بی خود می شود.
• وظایف خود را انجام نمی دهند.

تشخیص بیش فعالی در کودکان

ممکن است کودک شما علائمی مانند بیش فعالی داشته باشد اما در واقع مشکل او چیز دیگری باشد. به همین دلیل است که شما برای بررسی آن به مراجعه به یک پزشک نیاز دارید.

هیچ آزمون خاص یا قطعی برای تشخیص بیش فعالی وجود ندارد. در عوض، تشخیص یک فرآیند است که طی چندین مرحله انجام می شود و شامل جمع آوری اطلاعات زیادی از منابع مختلف است. شما، فرزندتان، مدرسه فرزندتان و سایر اطرافیان و مراقبان از کودک شما در ارزیابی رفتار فرزندتان دخالت دارند. پزشک همچنین از علائمی که کودک شما دارد، مدت زمان گذشته از شروع این علائم و چگونگی رفتار فرزند شما و سایر اعضای خانواده شما را مورد پرسش قرار می دهد. پزشکان بیش فعالی را در کودکان پس از اینکه کودک حداقل 6 بار یا بیشتر علائم ناخواسته مربوط به بیش فعالی را به طور منظم برای مدت زمان بیش از 6 ماه و در حداقل دو حالت مختلف از خود نشان داده است، تشخیص می دهند. دکتر برای تشخیص رفتار کودک با کودکان دیگر در همان سن را مورد مقایسه قرار می دهد.

پزشک معاینه فیزیکی هم از کودک به عمل می آورد و حتی ممکن است یک اسکن مغزی از او نیز انجام دهد.

پزشک متخصص مراقبت از کودک شما می تواند تعیین کند که آیا کودک شما از بیش فعالی رنج می برد یا خیر، این وضعیت(بیش فعالی) در کودکان 4 تا 18 ساله تشخیص داده می شود. اما علائم مربوط به آن از سن 12 سالگی شروع می شود.

تشخیص بیش فعالی در کودکان زیر 5 سال دشوار است. به همین دلیل است که در بسیاری از کودکان پیش دبستانی بعضی از نشانه های بیش فعالی در شرایط مختلف دیده می شوند. همچنین، علت دیگر این است که کودکان در سال های پیش دبستانی به سرعت تغییراتی در بدنشان رخ می دهد.

در برخی موارد، رفتارهایی مانند بیش فعالی به نظر می رسد ممکن است به علت برخی عوامل باشند که برخی از آنها عبارتند از:

• تغییر ناگهانی در زندگی (مانند جدایی والدین، مرگ در اعضای خانواده یا جا به جایی محل زندگی)
• تشنج بی دلیل

اختلالات پزشکی که بر عملکرد مغز اثر می گذارد.

• اضطراب
• افسردگی
• اختلالات دو قطبی

سه نوع از اختلال بیش فعالی در کودکان

پزشکان ممکن است علائم انواع بیش فعالی را به دسته های زیر طبقه بندی کنند:

نوع هایپر اکتیو که در آن کودکان از خود رفتارهای پرخاشگرانه و تکانشی نشان می دهند، اما در اکثر موارد، توانایی توجه کردن و تمرکز را دارند.

نوع دیگر می توان نوع بی توجه که دچار اختلال کمبود توجه هستند را نام برد. این کودکان بیش از حد فعال نیستند و فعالیت های هیجانی مانند سایر کودکان دیگر گروه ها را ندارند. آنها کلاس درس یا دیگر فعالیت ها را مختل نمی کنند، بنابراین ممکن است افراد متوجه علائم آنها نشوند.

نوع ترکیبی (بی توجه و بیش فعالی / ضربه ای). کودکان مبتلا به این نوع از بیش فعالی علائم مربوط به هر دو دسته را از خود نشان می دهند. این نوع از بیش فعالی شایع ترین نوع آن است.

بررسی درمان های بیش فعالی

برنامه های درمانی ممکن است شامل برنامه های آموزشی ویژه، مداخلات روانشناختی و درمان دارویی باشد. با توجه به گزینه های موجود در مورد گزینه ها و صحبت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و پزشک فرزندتان، باید بتوانید تا بتوانید بهترین برنامه را برای فرزندتان انتخاب کنید.

مطالعات نشان می دهد که درمان طولانی مدت با ترکیبی از داروها و درمان های رفتاری بسیار بهتر از درمان صرفا فقط دارویی است. این بچه ها با داروهای بیش فعالی و انجام هم زمان مراحل درمان می توانند حتی دارای مهارت های اجتماعی بالاتری نیز باشند.

داروهای بیش فعالی در کودکان

داروهای بیش فعالی در دو نوع داروهای کوتاه مدت (فوری)، و طولانی مدت در دسترس هستند. ممکن است در یک دکتر طول بکشد تا بتواند بهترین دارو، دوز و برنامه را برای فرد مبتلا به بیش فعالی پیدا کند. داروهای بیش فعالی گاهی اوقات دارای عوارض جانبی نیز هستند، اما این عوارض معمولا در اوایل درمان اتفاق می افتند. معمولا عوارض جانبی خفیف هستند و طولانی مدت نیستند.

درمان رفتاری برای کودکان مبتلا به بیش فعالی

درمان رفتاری برای کودکان مبتلا به بیش فعالی شامل ایجاد ساختار بیشتر، تشویق روتین و مرتب و واضح بودن انتظارات از کودک است.

سایر انواع درمان بیش فعالی که ممکن است برای فرزند شما مفید باشد عبارتند از:

آموزش مهارت های اجتماعی که این نوع می تواند به یک کودک مبتلا به بیش فعالی در یادگیری رفتار کمک کند که این امر به آنها در توسعه روابط اجتماعی و حفظ رابطه کمک بسیاری می کند.

گروه های پشتیبانی و آموزش مهارت های والدین. این گروه شامل حمایت از والدین و کمک به آنها برای یادگیری بیشتر در مورد بیش فعالی و نحوه رفتار والدینی که دارای کودک مبتلا به بیش فعالی هستند می باشد.

بهترین درمان برای کودک مبتلا به بیش فعالی

هیچ درمان تکمیلی پاسخی برای هر کودک مبتلا به بیش فعالی نیست. نیازهای هر کودک و تاریخچه شخصی او باید جداگانه با دقت مورد توجه قرار گیرد.

به عنوان مثال، یک کودک ممکن است عوارض جانبی نا مطلوبی نسبت به یک دارو داشته باشد، و درمان خاصی برای او غیر قابل قبول باشد. اگر یک کودک مبتلا به بیش فعالی نیز اضطراب یا افسردگی داشته باشد، بهترین گزینه برای او درمان با ترکیب دارو و درمان رفتاری است.

برای پیدا کردن بهترین راه حل برای فرزندتان مهم است که با یک دکتر متخصص در این زمینه همکاری لازم را داشته باشید.

مربی گری بیش فعالی در کودکان

مربی گری یک زمینه نسبتا جدید در درمان بیش فعالی در کودکان است. مربیان بیش فعالی به منظور کمک به کودکان برای رسیدن به نتایج بهتر در زمینه های مختلف زندگی خود، با تعیین اهداف و کمک به کودک در یافتن راه هایی برای رسیدن به آنها، کمک می کنند. با این حال، کودک باید به اندازه کافی بالغ و انگیزه کافی را در این زمینه داشته باشد تا با مربی به صورت مفید کار کند.