درمان بی اشتهایی عصبی

اختلالات روانی بسیاری در دنیا وجود دارد. برخی از این اختلالات را ممکن است بشانسید و برخی هم برای شما تازگی دارند. اختلالات در کل به دو بخش تقسیم می شود. بخش اول اختلالات جسمی و بخش دوم اختلال روانی است. این دو در واقع مکمل یکدیگر هستند. به گونه ای که اگر شما اختلالات جسمی مانند حوادث ناگوار رانندگی را تجربه کنید یا عزیزی از دست بدهید دچار اختلالات روانی می شوید. حال از آن سمت اگر فرد دچار یک نوع اختلال روانی باشد حتی ممکن است خودش هم نداند. در آینده این اختلالات روانی می توانند آسیب های جسمی خطرناکی را ایجاد کنند. در ادامه می خواهیم ببینیم که چگونه بی اشتهایی عصبی درمان می شود؟ فرد باید بتواند قبل از این که آیا علائم در او تشدید پیدا کنند خود را درمان کند.

هر اختلالی می تواند به علت یک اتفاق ناگوار به وجود آمده باشد. خیلی از افراد به عنوان مثال ممکن است بعد از یک تصادف رانندگی دیگر سوار ماشین نشوند یا این که از سوار شدن به ماشین ترس داشته باشند. به عنوان مثال دیگر افرادی هستند که در دوران نوجوانی دچار مشکلات خانوادگی شده اند ممکن است در آینده و حتی در زمان ازدواج هم این تصویری که در آن دوره در ذهنشان بوده است به همراه داشته باشند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با چگونه بی اشتهایی عصبی درمان می شود؟ صحبت کنیم.

بی اشتهایی یک اختلال خوردن است که می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند

بی اشتهایی یک اختلال خوردن است که می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند و زندگی را تهدید کند. این بیماری بالاترین میزان مرگ را در بین بیماری های روانی دارد. افراد مبتلا به بی اشتهایی پنج برابر بیشتر در خطر مرگ زودرس و 18 برابر بیشتر در معرض مرگ ناشی از خودکشی قرار دارند. درمان بی اشتهایی در اسرع وقت برای جلوگیری از عوارض جدی بسیار مهم است. هرچه بی اشتهایی طولانی تری درمان نشود، بدتر می شود. تشخیص و درمان زودهنگام می تواند به بهبود نتایج درمان کمک کند.

اهداف درمانی برای افراد مبتلا به بی اشتهایی

اهداف درمانی برای افراد مبتلا به بی اشتهایی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• کمک به فرد در درک علل اختلال خوردن خود
• از بین بردن الگوهای غذایی ناسالم، مانند پرخوری، پاکسازی یا خوردن بیش از حد در مراسمات
• بهبود ارتباط آن ها با غذا و تشویق الگوهای غذایی سالم
• درمان مسائل عاطفی مانند اعتماد به نفس پایین، تصویر بدن مخدوش و افکار و باورهای مضر
• بازیابی وزن و تثبیت آن

درمان سایر علائم و شرایط سلامتی ناشی از بی اشتهایی

بسته به فرد و علائم آن، درمان بی اشتهایی می تواند شامل روان درمانی، دارو، مشاوره تغذیه و در موارد شدید، بستری شدن در بیمارستان باشد. درمان ممکن است به چندین ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مانند روان درمانگران، متخصصان تغذیه و پزشکان نیاز داشته باشد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اگر شما یا یکی از عزیزان خود دچار اختلال خوردن هستید و به کمک نیاز دارید، برای پشتیبانی با روان شناسان و متخصصان مختلف صحبت کنید یا این که با سایت های مختلف در ارتباط باشید. برای شناخت منابع بیشتر سلامت روان، به مقالات مختلف در سایت  ما مراجعه کنید.

روان درمانی

روان درمانی می تواند به فرد مبتلا به بی اشتهایی کمک کند تا بفهمد چه چیزی باعث ایجاد آن می شود، افکار و رفتارهای او را تغییر داده و نحوه واکنش به موقعیت های استرس زا را بهبود بخشد. این ها برخی از انواع درمانی است که می تواند به درمان بی اشتهایی کمک کند:

• درمان شناختی رفتاری (CBT): این شکل از درمان می تواند به الگوهای فکری مشکل ساز مربوط به غذا و وزن بدن کمک کند و رفتارهای سالم تر مرتبط با غذا را تشویق کرده و تعهد به الگوهای غذایی سالم را تشویق کند
• درمان رفتاری دیالکتیکی (DBT): این نوع درمان می تواند به فرد کمک کند عوامل محرک منفی را بشناسد و نحوه واکنش به آنها را تغییر دهد. این می تواند به مدیریت استرس، تنظیم هیجانی و ذهن آگاهی کمک کند.
• درمان مبتنی بر خانواده (FBT): این روش درمانی که به روش مادسلی نیز معروف است، درمان پیشرو برای بی اشتهایی در نوجوانان و جوانان است. این شامل خانواده ها در فرآیند توانبخشی و درمان تغذیه می شود.
• روان درمانی بین فردی (IPT): این نوع درمان می تواند با بهبود ارتباطات و روابط بین فردی به علائم بی اشتهایی کمک کند.
• درمان سایکودینامیکی: درمان سایکودینامیکی شامل کشف ترس ها و نیازهای اساسی است که در بی اشتهایی فرد ریشه دارد.

چند علامت هشداردهنده بالقوه بی اشتهایی

در ادامه به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت.

دارو برای درمان بی اشتهایی عصبی

علاوه بر روان درمانی، افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است برای درمان شرایط عاطفی مانند اضطراب و افسردگی از داروهای ضد افسردگی مانند پروزاک (فلوکستین) یا داروهای ضد روان پریشی مانند زیپرکسا (اولانزاپین) استفاده کنند. یکی از عوارض جانبی داروهای ضد روان پریشی افزایش وزن است که ممکن است در درمان بی اشتهایی مفید باشد. همچنین ممکن است برای درمان هرگونه عارضه بی اشتهایی، مانند بیماری های قلبی یا استخوانی، دارو مورد نیاز باشد.

یکی دیگر از درمان بی اشتهایی عصبی،مشاوره تغذیه است

علاوه بر کاهش وزن، افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است از تمام مواد مغذی مورد نیاز برای حفظ سلامتی برخوردار نباشند. مشاوره تغذیه می تواند به آن ها در خوردن غذاهای سالم کمک کند، وزن خود را بازیابی کند، ارتباط خود را با غذا بهبود بخشد و اهمیت رژیم غذایی متعادل و سالم را درک کند. همچنین می تواند هرگونه کمبود تغذیه ای مانند کمبود ویتامین یا مواد معدنی را با مکمل های غذایی و تغذیه ای درمان کند. اهمیت ترمیم وزن برای افراد مبتلا به بی اشتهایی بسیار مهم است.

یکی از راه های درمان بی اشتهایی عصبی، بستری شدن در بیمارستان

بسته به شدت وضعیت فرد، ممکن است به مراقبت در بیمارستان نیاز باشد. افرادی که شرایط زیر را دارند ممکن است برای مراقبت های ویژه یا نظارت مکرر به بیمارستان مراجعه کنند:

• کاهش شدید وزن
• سوء تغذیه
• اختلالات قلبی
• افسردگی حاد
• افکار و رفتارهای خودکشی

اگر علائم آن ها تحت کنترل باشد و نیازی به نظارت مداوم نداشته باشند، درمان سرپایی ممکن است برای افرادی که از نظر روانی و پزشکی پایدار هستند گزینه ای مناسب باشد.

عوارض درمان بی اشتهایی عصبی

درمان بی اشتهایی می تواند منجر به عارضه ای شود که به سندرم تغذیه مجدد معروف است و می تواند زندگی را تهدید کند. این زمانی اتفاق می افتد که فردی که دچار سوءتغذیه شدید است، تغذیه دریافت می کند و قادر نیست آن را به درستی متابولیزه کند.

سندرم تغذیه مجدد

سندرم تغذیه مجدد می تواند منجر به موارد زیر شود:

• ادم (تورم بدن)
• نارسایی قلبی
• نارسایی ریه
• مشکلات گوارشی
• ضعف شدید عضلات
• هذیان

این ها برخی از عوارض هستند.

عوامل خطر برای سندرم تغذیه مجدد:

• سوء تغذیه شدید
• کمبود شدید وزن (کمتر از 15٪ BMI متوسط ​​برای بزرگسالان یا 70٪ BMI متوسط ​​برای نوجوانان)
• کاهش وزن زیاد در مدت زمان بسیار کوتاه (بیش از 10 تا 15 درصد از کل توده بدن در سه تا شش ماه)
• داشتن کالری کم یا بدون مصرف بیش از 10 روز
• داشتن سندرم تغذیه مجدد در گذشته
• نوشیدن مقدار قابل توجهی الکل
• داشتن سطوح غیر طبیعی الکترولیت
• سوء استفاده از داروها مانند قرص های رژیمی، دیورتیک ها، ملین ها و انسولین

افراد مبتلا به سندرم تغذیه مجدد ممکن است نیاز به بستری شدن داشته باشند، جایی که میزان کالری دریافتی آن ها به تدریج افزایش می یابد تا زمانی که وزن خود را افزایش داده و سطح الکترولیت آن ها تثبیت شود. حتی پس از ترخیص، ممکن است به مراقبت های پزشکی مداوم نیاز داشته باشند تا از سلامت مغز ، قلب و استخوان آن ها اطمینان حاصل شود.

چگونه می توان درمان خود را موثرتر کرد؟

در این جا چند مرحله وجود دارد که می تواند به موثرتر شدن درمان بی اشتهایی کمک کند:

به دنبال کمک باشید

فرد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است در اعتراف به مشکل دچار مشکل شود. تشخیص آن در خود یا عزیزان و جستجوی فوری درمان می تواند از عوارض و مرگ و میر جلوگیری کند.

درمان مناسب را دریافت کنید

درمان مورد نیاز می تواند به علائم و شرایط فرد بستگی داشته باشد. گاهی اوقات می تواند چندین ارائه دهنده خدمات درمانی را درگیر کند. درمان علائم جسمی و احساسی بی اشتهایی بسیار مهم است.

دستورالعمل های درمانی را دنبال کنید

مراجعه منظم به معاینات پزشکی، مصرف دارو طبق دستورالعمل و شرکت در جلسات درمانی می تواند به بهبود نتایج درمان و کاهش خطر عود کمک کند.

منابع محلی را بررسی کنید

گروه های پشتیبانی و سایر منابع محلی می توانند به افراد مبتلا به بی اشتهایی یا عزیزانشان کمک کنند تا با این شرایط کنار بیایند.

سخن آخر

بهداشت روانی و سلامت جسمی اغلب تقاطع های زیادی دارند. در واقع باید در نظر داشته باشید که ممکن است درک صحیح تفاوت بین بیماری روانی و بیماری های جسمی گاهی اوقات دشوار باشد.