آتروفی مغزی چیست؟

در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات بسیار زیادی وجود دارند. اختلالات فقط جسمانی نیستند. همان طور که در مقاله های قبل گفتیم اختلالات جسمی و روانی ممکن است با هم مکمل باشند. به عبارت دیگر بسیاری از بیماری های جسمانی هستند که بیماری روانی را به دنبال خود می آوردند. از آن سمت هم بسیاری از بیماری های روانی هستند که بیماری های جسمانی را با خود می آوردند. برای مثال داشتن استرس و افزایش آن در طول مدت زیاد باعث می شود افراد دچار مشکلات جسمی شوند. اما این فرآیند می تواند درمان هم داشته باشد. یکی از مشکلات و اختلالات معروف آتروفی مغزی است. 

حافظه می تواند خاطرات و اتفاقات مختلف را در ذهن شما ثبت کند و هر زمان که خودتان بخواهید آن ها را حذف خواهند کرد. برای تقویت حافظه راه های مختلفی وجود دارد. یکی از این راه ها ورزشکاران و داشتن فعالیت های ذهنی است. در زمینه استفاده از فعالیت های ذهنی می توانید برای رسیدن به نتیجه مطلوب با مشاور یا روان شناس خود صحبت کنید. حافظه انواع مختلفی دارد. این بار می خواهیم تفاوت بین زوال عقل و آلزایمر را بدانیم. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با آتروفی مغزی چیست؟ صحبت کنیم.

آتروفی مغزی

آتروفی همچنین ارتباطاتی را که به سلول ها در ارتباط کمک می کند از بین می برد. این می تواند نتیجه بسیاری از بیماری های مختلف باشد که به مغز آسیب می رساند، از جمله سکته مغزی و بیماری آلزایمر. با افزایش سن، شما به طور طبیعی برخی از سلول های مغز را از دست می دهید، اما این یک روند کند است. آتروفی مغزی مرتبط با بیماری یا آسیب سریع تر رخ می دهد و آسیب بیشتری می رساند. آتروفی می تواند قسمت های مختلف مغز را تحت تأثیر قرار دهد.

آتروفیای کانونی بر سلول های مناطق خاصی از مغز تأثیر می گذارد

آتروفیای کانونی بر سلول های مناطق خاصی از مغز تأثیر می گذارد و منجر به از دست دادن عملکرد در آن مناطق خاص می شود. آتروفی عمومی بر سلول های سراسر مغز تأثیر می گذارد. امید به زندگی در بیماران مبتلا به آتروفی مغز می تواند تحت تأثیر شرایطی باشد که باعث کوچک شدن مغز شده است. افراد مبتلا به بیماری آلزایمر به طور متوسط ​​چهار تا هشت سال پس از تشخیص زندگی می کنند. اگر بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به طور موثر درمان شوند، می توانند نزدیک به یک عمر طبیعی داشته باشند.

علائم آتروفی مغز چیست؟

علائم آتروفی مغز بسته به منطقه یا ناحیه ای از مغز متفاوت است. زوال عقل از دست دادن حافظه، یادگیری، تفکر انتزاعی و عملکردهای اجرایی مانند برنامه ریزی و سازماندهی است. تشنج افزایش فعالیت های الکتریکی غیر طبیعی در مغز است که باعث حرکات مکرر، آسیب ها و گاهی از دست دادن هوشیاری می شود. آفاسیاسین در صحبت کردن و درک زبان مشکل ایجاد می کند.

علل آتروفی مغز در افراد مختلف چیست؟

• آسیب ها، بیماری ها و عفونت ها می توانند به سلول های مغز آسیب برسانند و باعث آتروفی شوند.
• صدمات
• سکته مغزی زمانی اتفاق می افتد که جریان خون به قسمتی از مغز قطع شود. بدون عرضه خون غنی از اکسیژن، نورون های منطقه می میرند. عملکردهایی که توسط آن نواحی مغز کنترل می شوند – از جمله حرکت و گفتار – از بین می روند.
• آسیب مغزی مغزی آسیب مغزی است که ممکن است در اثر زمین خوردن، تصادف وسیله نقلیه موتوری یا ضربه های دیگر به سر ایجاد شود.

بیماری ها و اختلالات آتروفی مغز

بیماری آلزایمر و سایر انواع زوال عقل شرایطی هستند که در آن سلول های مغزی به تدریج آسیب می بینند و توانایی برقراری ارتباط با یکدیگر را از دست می دهند. این امر باعث از دست دادن حافظه و توانایی تفكر به حدی می شود كه می تواند زندگی را تغییر دهد. بیماری آلزایمر که معمولاً از 60 سالگی شروع می شود ، علت اصلی زوال عقل است. مسئول 60 تا 80 درصد از کل موارد است.

فلج مغزی یک اختلال حرکتی است که در اثر رشد غیر طبیعی مغز در رحم ایجاد می شود. این باعث عدم هماهنگی عضلات، مشکل در راه رفتن و سایر اختلالات حرکتی می شود.

بیماری هانتینگتون و لوکودیستروفی

بیماری هانتینگتون یک بیماری ارثی است که به تدریج به نورون ها آسیب می رساند. معمولاً در اواسط زندگی شروع می شود. با گذشت زمان، این شامل توانایی های روحی و جسمی فرد می شود که شامل افسردگی شدید و و خطرناک ذ(حرکات غیر ارادی و شبیه به رقص در سراسر بدن) می شود. لوکودیستروفی ها گروهی از اختلالات نادر و ارثی هستند که به غلاف میلین آسیب می رسانند – یک پوشش محافظ که سلول های عصبی را احاطه کرده است. معمولاً از دوران کودکی شروع می شود و می تواند مشکلاتی در حافظه، حرکت، رفتار، بینایی و شنوایی ایجاد کند.

بیماری مولتیپل اسکلروزیس و آتروفی مغز

بیماری مولتیپل اسکلروزیس که معمولاً در جوانی شروع می شود و زنان را بیشتر از مردان مبتلا می کند، یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به پوشش محافظ اطراف سلول های عصبی حمله می کند. با گذشت زمان، سلول های عصبی آسیب می بینند. در نتیجه، مشکلات حسی، حرکتی و هماهنگی ممکن است رخ دهد. با این حال، مانند سایر بیماری های ذکر شده، می تواند منجر به زوال عقل و آتروفی مغز شود.

عفونت ها و آتروفی مغز

ایدز یک بیماری ناشی از ویروس HIV است که به سیستم ایمنی بدن حمله می کند. اگرچه ویروس مستقیماً به نورون ها حمله نمی کند، اما از طریق پروتئین ها و سایر موادی که آزاد می کند، به اتصالات بین آن ها آسیب می رساند. توکسوپلاسموز مرتبط با ایدز نیز می تواند به نورون های مغزی آسیب برساند. انسفالیت به التهاب مغز اشاره دارد. بیشتر اوقات توسط هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود، اما ویروس های دیگر مانند نیل غربی یا زیکا نیز می توانند باعث ایجاد آن شوند. ویروس ها به نورون ها آسیب می رسانند و علائمی مانند گیجی، تشنج و فلج ایجاد می کنند. یک وضعیت خود ایمنی نیز می تواند باعث ایجاد انسفالیت شود.

نوروسفلیس بیماری است که به مغز و پوشش محافظ آن آسیب می رساند. این می تواند در افرادی با بیماری جنسی سفلیس رخ دهد که به طور کامل درمان نشوند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

برخی از این شرایط – مانند نوروسیفیلیس، ایدز و آسیب مغزی – ممکن است قابل پیشگیری باشند. انجام رابطه جنسی ایمن با استفاده از وسایل پیش گیری می تواند از سفلیس و عفونت های HIV جلوگیری کند. بستن کمربند ایمنی در خودرو و قرار دادن کلاه ایمنی هنگام دوچرخه سواری یا موتورسیکلت می تواند از آسیب های مغزی جلوگیری کند.

سایر بیماری ها مانند بیماری هانتینگتون، لکودیستروفی و ​​مولتیپل اسکلروزیس قابل پیشگیری نیستند.

گزینه های درمان آتروفی مغز

هر بیماری که باعث آتروفی مغز می شود به طور متفاوتی درمان می شود. سکته مغزی با داروهایی مانند فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (TPA) درمان می شود که لخته را حل کرده و جریان خون را به مغز باز می گرداند. جراحی همچنین می تواند لخته خون را برداشته یا رگ خونی آسیب دیده را برطرف کند. داروهای ضد لخته شدن و کاهش فشار خون می توانند از سکته دیگر جلوگیری کنند.

آسیب مغزی مغزی نیز می تواند با جراحی درمان شود که از آسیب اضافی به سلول های مغز جلوگیری می کند.

مولتیپل اسکلروزیس اغلب با داروهای تعدیل کننده بیماری مانند اوکرلیزوماب (Ocrevus)، گلاتیرامر استات (کوپاکسون) و فینگولیمود (Gilenya) درمان می شود. این داروها از حملات سیستم ایمنی که به سلول های عصبی آسیب می رسانند جلوگیری می کند.

ایدز و انواع خاصی از انسفالیت با داروهای ضد ویروسی درمان می شوند. استروئیدها و داروهای آنتی بادی خاص می توانند انسفالیت خود ایمنی را درمان کنند.

بیماری سفلیس و درمان آن

سیفلیس با آنتی بیوتیک هایی درمان می شود که از آسیب سلول های عصبی و سایر عوارض ناشی از این بیماری جلوگیری می کند. هیچ درمان یا درمانی واقعی برای آسیب مغزی ناشی از بیماری آلزایمر، سایر انواع زوال عقل، فلج مغزی، بیماری هانتینگتون یا لکودیستروفی وجود ندارد. با این حال، برخی از داروها می توانند علائم این شرایط را تسکین دهند اما به علل آن ها حمله نکنند.

تشخیص آتروفی مغز در افراد مختلف چگونه است؟

فرایند تشخیص بستگی به این دارد که پزشک مشکوک به چه شرایط و علائمی در فرد بیمار است. معمولاً شامل یک معاینه فیزیکی و به دنبال آن آزمایشات خاص است. آتروفی مغزی در اسکن های تصویربرداری مغز مانند موارد زیر نشان داده می شود:

• توموگرافی کامپیوتری (CT) از تصاویر اشعه ایکس از زوایای مختلف برای ایجاد تصاویر دقیق از مغز شما استفاده می کند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) پس از قرار دادن مغز در یک میدان مغناطیسی مختصر، تصاویر مغزی را روی فیلم ایجاد می کند.